- 9 Kasım 2013
- 253
- 78
- 53
- 35
Merhabalar. Ben 24 yaşındayım. Annem ile yıllardır problemlerimiz var. Annem bir sorun olduğu zaman bağıran çağıran bir kadın. Sürekli küçükken de döverdi bizi. Babam ise tam tersi bir karakter sessiz ve sakin ağzı var dili yok. Yıllardır çalışıp anneme verir kuruşu kuruşuna. Annem ne derse yapar. Annem de bizim hep pesimizde olmuştur. Hastaneye, okula vs herşeye koştu. yıllar geçti küçükken ağzımızın üstüne vurup oturtturan kadın büyüdük vuramadi artık biz birer birey olmuştuk. Lafina laf söyledik cevap verdik kabul ediyorum. Yanlıştı ama hepimiz bir dönemden geçtik, bilirsiniz ergenlik.. Annem her zaman bize anlayışlı olduğunu söyledi ama hiç öyle olmadi. Surekli kavgalar cikti evimizde. Bir ay barisik kalamadik. Surekli kavga cikiyor bizle kuruyordu. Gün geldi birgün evimize internet girdi. Okey oynamaya başladı. Sürekli oyun oynuyor hiç kalkmiyordu. Artık bizle kavga edip sürekli kendini odaya kitlemeye başladı. Iletişim adeta sifirdi evin içinde. Bir gün annemin babami aldattığını öğrendim. Hatta annem o kişiyle arkadaşım diye tanıştırdı bizi üniversite birinci sınıftayken ben. Geziye gittik o adamın olduğu yere güya bizi gezdirmeye gittik. Adamla orda gezdik dolaştık ama sürekli anneme kızıyordum içimden. Bu adamın ne işi var yanimizda diye. Arkadaşı ya güya.. sonra annem onla görüştü ve bunu bildiğimi biliyordu ama soylemiyorduk birbirimize. Bir gün söyledim seni babama dayima soylicem dedim. Sinir krizi falan geçirdi ama söylemedim. Sonra yine evde huzursuluklar çıkardı hatta sürekli babamdan şikayet ediyor sürekli bizi bahane ederek ayrilcaz çocuklar beni çok bunaltti diyordu ve her seferinde babamdan da nefret ettiğini söylüyordu. Içten ıçe eridim. Kardeşlerim ve ben biliyorduk kimseye soyleyemedik babama da anlatmadim çok uzulurdu çünkü hem annemi çok seviyordu hemde buna kalbi dayanmazdi. Sonra annem bu kişiden ayrıldığı zaman sinir krizleri geçirdi yani biz tahmin ettik ayrıldıklarını çünkü çok kötü şeyler yaptı intihar falan etti. Sebep ise cocuklariydi herzaman için. Etrafındaki herkese bizden nefret ettiğini söyledi. Keşke olseler dedi. Hep sabrettik biz. Tabi ben bunalri bildigim icin anneme hiçbir zaman yakin olamadim. Onla iyi olamiyordum hiç. Nefret etmiyordum belki ama çok kızgındı ona. Şimdi hala okey oynuyor. O adamdan ayrıldı ve kimse olması başka zannediyorum ki. Ama bu sefer de sürekli kavga çıkarıyor. Her ay bir kere tartisiyoruz ve en az on gün küsüyor. Sürekli evde huzursuzluk yaratıyor. Bizimde suçlu olduğumuz yerler oluyor tabiki ama çok abartıyor. Mesela onla gezmeye gelmiyoruz diye kusebiliyor bize. Yada söylediğimiz seylere aliniyor. Babam o kadar iyi biri ki, ona kötü davrandiginda bile sabretti hiç dovmedi vurmadı o da hep bizi suçladı. Altına araba aldı. Elinde parası da var. Ama sürekli hâlâ kavga kavga. Ne yapacağımı bilmiyorum. ve annemden sogudum artik :-( Biraz uzun oldu kusura bakmayin.
