- 14 Nisan 2017
- 9.061
- 33.993
- 548
Huzurlu evini diyorsun ya,iste o huzurun farkinda degiller cogu zaman.
Baligin icinde bulundugu suyu gormemesi gibi.
Gecenlerde kizim dedi ki anne arkadaslarim seni cok begenmis,ne kadar tatli hitap ediyor konusurken annen dediler.
Ondan sonra davranislari sanki daha bir degisti bana karsi olumlu yonde.
Halbuki hep kendini kisitlanmislardan,istedigini hic yapamayanlardan saniyor.
Gecen yil sinema plani yapacagiz dedi,tamam bir gun kararlastirin gidersiniz dedim.
Sanki ben oyle dememisim,arkadaslariyla okulu kırıp gitmisler,üzüldüm valla haberim olunca.
Kizim ben zaten izin vermistim,neden boyle yaptiniz?Cevap: arkadaslar bosverin gidelim iste,bizimkiler duyarlarsa izin vermez dediler
Ya evet simdi oyle dusununce dePeki ne yapsaydi ornegin,karsi pencereden birini bulmusken sorayim kiz annesi olarak.
Vallahi biz sanirim bahaneler buluyoruz her duruma ya.
Esimin arkadasi diyor ki,"babam beni okula kaydettirdi,kactim,otekine götürdü,devamsizlik yaptim,berikine götürdü,yine ayni.
Parami verir giysimi alir bana nasihat ederdi,yine de okumadim.
Simdi dusunuyorumda adamakilli dovseydi okurdum bence"
E o zaman da diyecekti ki karsisina alip nasihat etseydi,dövdü ben de ondan okumadim.
Zor ya bu isler zor
Ama zaten çoçugunu dogru yetistirisen, elin bilinçsiz hirbosuna heba edilmez ki. Yani hem anne olarak, hem arkadas olarak yaklasirsan, o sorun azaliyor gibime geliyor.
Yani çok uç bir nokta ama mesela evden kaçan kizlar. Onlarin hiçbirinde huzurlu ev ortami oldugunu, onu birey olarak kabul eden anne baba, onun ile birçok konuyu konusabilen anne babaya sahip olduklarini düsünmüyorum. Olsalardi, kaçmazlardi. Kimse huzurlu evini, bir hirbo için heba etmez. Yada bunun çok çok istisnai bir durum olarak yapar.
Bende mesela ergenligimden herseyi babam ile konusabilirdim. Hayati, ask mesk olaylari, politika, haberler,.. herseyi yani. Annemler çok pedagojik iyi bir sekilde büyütmeselerde bizi, özgür büyüttüler. Birçok seyi evde anlatabiliyorduk. Istedigimizde disarda gezebiliyorduk, arkadaslarimiz ile gezebiliyorduk. Tek tük bir iki party'e gidebiliyorduk.
Ve bu özgürlügümden dolayi bide karakter meselesi olarak zaten o yaslarda ask mesk meseleleri benim pek ilgimi çekmezdi. Ne bilim kitaplari severdim, film gecesi yapmayi severdim,..
Ancak mesela benim sinifimdada diger kizlar daha kisitlayici bir sekilde büyüyordu. Öyle gezemiyorlarde, anne babalari ile konusamiyorlardi. Ve hepsinin ona ragmen sevgilisi vardi. Anne babaya yalan bahaneler ile, gidip sevgili ile bulusuyorlardi yada gece geziyorlardi. Bazeleri erken evlenip mutsuz oldular.
Yani dedigin gibi bir denge tutturman lazim. Bu dengeye önem verenler zaten tutturuyorlar gibime geliyor. Yani bende ilerde kizima açik kapi, yada siginacagi bir liman olmak isterim. Yani dogru yetistirmek sadece ergenlik zamani olmuyor. Hani 15 yildir dogru ebeveynlik yaparsak, bunun meyvalarinida ergenlik zamaninda toplariz diye umuyorum. Hani evet halen zor zamanlar olacak fakat zemini saglam yaptigimizdan dolayi, daha iyi bir sekilde geçeriz diye düsünüyorum. Cokmu ütopik bilmiyorum.
Simdi bile 2.5 yasinda bazen beni çileden çikartabiliyorda :)
Yok valla, aşık oldular mı karşı tarafın ağzına bakabiliyorlar. En kötü ihtimalde ayılana kadar, kaybettikleri zaman ciddi şeylere malolabiliyor. O yüzden hırbolar uzak dursun hepimizin evladından.
Evet uzmanlarında söylediği şeyler var, ama her çocuğun mizacıda farklıdır. Evladını gözlemler ona göre hareket edersin bazende. Benim kızım mesela gezmeyi, arkadaşla vakit geçirmeyi çok sever. Ha hedefleri de var, o hedefler içinde çalışır ama insanlara hayır demeyi çok beceremez. Bakıyorum ısrarcı arkadaşı var, arada kalıyor, kafası karışıyor devreye giriyorum mecburen. Diyorum ya herkes evladını tanır bilir.
Ergenlik konusuna gelince ütopik düşünmüyorsun, doğru ebeveynliğin meyvelerini ergenlikte toplamaya başlıyorsun bu doğru. Bir defa dinlenen çocuk seni dinlemeyi de öğreniyor. Hayırın sebebini anlattığın da, çok üstelemiyor hak veriyor. Ama ebeveynlik çocukla iletişimle bitmiyor ki, biraz yumuşak mizaçlı, kalbinde kötülük olmayan, dost canlısı bir çocuk dışarıda ki çakallara kolay yem oluyor. Düşün koskoca insanlar bile nelere kanabiliyor, burda nasıl yaparsın diye üstüne gidiyor kk üyeleri.
Vesselam annelik doğuştan vicdan azabı demişti Sezen Aksu. Ne kadar doğru olduğuna şimdi şimdi hak veriyorum.
Bildiğimiz erdiğimiz kadarıyla, elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan anneleriz çoğumuz. Tedbir bizden takdir Allah'tan.
Bir gun okuldan mesaj atmisti,anne Xlerin evine gidebilirmiyim,siniftan arkadasi,ama ailesini filan tanimam etmem.Yazdim ki biliyorsun emrivakiyi sevmem,eve gel konusuruz,aceleye getirmene ne gerek var.O da cevaben,of ya eve de gelmeyecegim o zaman bendeAma ergenlik dramaqueen olma olayi var, ki bu normal. Hangimiz anne babamizi harika olarak görüyorduk? Tabiki kusak çatismasi olacak. Tabiki o kapi sert bir sekilde vurulur "haytimi mahv ediyorsunuuuuzzz" cümleleri havada uçacak. Yani ben simdiden buna hazirlikliyim :)
Ancak genel manada bilinir ya evin huzurlu olup olmadigi. Mesela senin kizin gidip kaçmaz. Yada senden çok gizli isler çevirmez. Bak en fazla bu sinema olayi oldu ve oda tabiki gün isigina çikti. Ergenler böyle saçmaliklar yapacak tabi. Anne babada dogru cezayi vermeli.
Ancak zaman ile degerimiz bilincek. Sartlar biraz esitlendikçe, onlar biraz büyüdükçe ve olgunlastikça. Simdilik tabiki biraz curcuna olacak. Sabirlar dilerim. Benim en az bir 10-12 yilim var diye o konularda azcik rahatim :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?