- Konu Sahibi puccakanka
-
- #61
her zaman derim rabbim kimseye muhtaç etmesin..Ben sorun göremedim.Alan razı, veren razı hesabı.
Kimse bakmak zorunda değil, tercih meselesidir, buna saygım var, kimseye zorla çocuklarımızı baktıramayız.
En çok da "çocuk yaptık, babaannesi bakmıyor, anneannesi bakmıyor"lar beni deli eder, kime yaptın o çocuğu? Yapmayı bildiğin gibi bakmayı da bileceksin, öndeden manevi de maddi de hesabını yapacaksın.
Ama evlat boşanmış, çocuğu var, işe gidip yeni bir hayat kurmak zorunda ve anneanne de "bakarım" demiş ve bakıyor.
Eee sorun ne?
Bence olay kızlar arasındaki hesaplaşma."Benim çocuğuma hiç bakmadı, seninkine de bakmadı, ama küçük kardeşimizinkine bakıyor, haksızlık bu" olayı.Anneanne şikayetçi olsa "bakamıyorum" der, olay kapanırdı.Kimse silah zoruyla baktırmıyor ki!
Allah boşanana, evladıyla yeni bir hayat kurmak zorunda kalana, bu sırada çalışmak zorunda da olana yardım etsin.
Umarım ablanız/ kardeşiniz işinde en kısa sürede terfi eder, daha iyi paralar kazanmaya başlar, evladı içinde kimseye muhtaç olmadan ve minnet etmeden güzel, sağlıklı ve mutlu bir hayat yaşar.
Şuan benim çocuğum yok ve olmuyorda inşallah birgün olur.
Abimde bekar evlenmek istiyor çocuk sahibi olmak istiyor fakat karşısına sevebileceği biri çıkmadı.
Şimdi diyeceksinizki bunların konuyla ne alakası var
şöyleki abim benim gözümün içine bakıyor ne zaman gelecek yiğen olsun zaten size vermiycem yiğenimi diyor
bende ona diyorum bizim olacağı yok bari sen evlende bir an önce evimize bebek kokusu dolsun sevelim bolbol
annem ve babamda torun hasretiyle yanıp tutuşuyor.
Allah nasip etmiş çok şükür ne güzel iki ablanızında sağlıklı evlatları var sizinde
biz böylesine çırpınırken bebek sahibi olmak için sizin yiğenlerinize karşı tutumunuza inanın şaştım kaldım.
Ablanızla belki aranızı düzeltemiyor olabilirsiniz
En azından yiğenlerinize karşı daha şevkatli olmalısınız.yiğenlerinizin başında baba olmadığını söylüyorsunuz sevgiye ihtiyaçları var diyorsunuz ama annenizede onlar bu eve girmeyecek diyorsunuz
Size şunuda hatırlatmak isterimki yarın öbür gün yaşlandığınızda ve inşallah olmazda bakıma muhtaç olursanız çocuklarınızda evlenip düzenini kurmuş olursa onlar size değilde siz onlara muhtaç olursanız onlarda anne bizim sorumluluklarımız var seninle uğraşamayız deyip sizi yapayanlız bırakırsa bu günleri hatırlayıp çok pişman olursunuz tutumunuzdan.
Belki konuyu saptırmışım gibi gelebilir ama iş vicdan merhamet ve aile bağlılığı olunca bu örneklerde aslında konunun tam ortasında..............
Canım, sana benden bir hamile duası geliyor şimdi.. Hamilelerin duasının kabul olduğuna inanıyorum..
Dilerim ki Rabbim size en yakın zamanda bebek(ler) ve abinize de önce eş, sonra evlat nasip etsin.
Geçen yaz biz bir 15 gün çok bunaldık. Ablam izne ayrılınca her ikimizin kızına da, ben izne ayrılınca gene her ikimizin kızına da bakıyoruzx ve yaz tatilini öyle geçiriyoruz. 1 ay ablam, 1 ay ben şeklinde.
Ama dediğim gibi bir 15 gün sıkıştık, üvey erkek kardeşimiz var, üniversite öğrencisi. Biz sormadan o teklif etti. Geldi baktı benim evde, hem kızıma hem yeğenimize.
Şu ana dek hiç bakıcı ile muhatap etmedik kızlarımızı. İkimizde çalışıyoruz, ama Allah bunaltmadı çok şükür. Bir şekilde kendi yağımızda kavrulduk.
Konu sahibi "anneannedir, elbet bakacak" diyenlere demiş ki bir msjında, "annem bakmak istemiyor, hadi öneri getirin bakalım"..
Peki annen bakmasın, çocuklar sokakta kalsınlar o zaman, sen o durumda ne öneri getireceksin acaba??
Bir de ablasının annesinin bunca emeğine karşı yeterince minnettar olmadığını, hatta saygısız olduğunu yazmış.
Saygılı evlat yetiştirselermiş o halde, evlatların hepsi birbirinden insani ve vicdani maşallah.
Benim kızıma üvey annem baktı, hem de ciddi bir maaş ödedim karşılığında. Buna rağmen bir ilacını hatırlatırken bile yanlış anlamasın diye sesimi incelterek konuşurdum, "rica etsem, yorgun değilsen eğer parka çıkartsan biraz" şeklinde konuşurdum.
Anneanne ve dede gercekten icten bakmak isteselerdi torunlarina, su an bu konu buraya yazilmazdi arkadaslar.
Cünkü hic kimsede birsey diyemezdi. Herkes susar bu olayi kabullenirdi.
Ama dede mutsuz, anneanne mutsuz ve böylelikle tüm aile mutsuz, öyle kolay degil sizlerin yazdigi gibi hersey.
Kimse kimsenin cocuguna bakmak zorunda degil, ister bosansin, ister calissin, ister ne olursa olsun.
Bu büyük sorumlulugu istemeden kimseye yük etmek adaletli degil.
Dogurdunsa sen bakacaksin arkadas, hemde sonuna kadar, baskalarina mal etmekle anne olunmaz.
Keyfine ayril, baksin baskasi. Nasil mantik bu ya?
Bende olsam anneme acirdim, onun babamla bir kac güzel yillarini yasamasi icin savasirdim.
Evlenmeyi bilen, cocuk isteyen ve doguran, demekki hayatini garantiye almistir diye bakarim, ha birde nedensiz bosanmayi düsünen bir bayan daha cok saglama almasi gerekir o zaman gelecegini, aileye güvenerekten olmaz bu isler.
Evlendikten sonra artik hayatin sorumlulugunu kendi omuzlarinda üstleniyorsun demektir.
Bunu beceremeyenler cocuk yapmasin, cünkü cocuk yapmak lüksdür bu zamanda. Bu zamanda diyorum cünkü eski devranlar bitti.
bilmiyorum başkasının konusuna kendini yazmak yasak mı ama belki örnek olur diye yazıyorum
ayrıldığımdan beri babam bakıyor bana hem de kızımla ayrı bir şehirde ayrı bir evdeyiz çalışsam da çalışmasam da babam para gönderiyor iki ablam var biri benimle aynı şehirde 2 kızı bir de kızımla aynı yaşta torunu var o ablam ki ben 7de kalkıp işe giderken kızımı aldı kreşe bıraktı akşam aldı ben gelene baktı o ablam ki her çarşıya çıktığımızda mutlaka kızıma birşey alır mutlaka markete oyuncakçıya mağazaya götürür biz yoksak yanında torununa bişey alsa mutlaka alır yeğenimle gönderir ,yeğenimle aynı mahallede oturuyoruz o ablam her bayramda tatil gününde özel günde kızımı çocuklarından ayırmaz hediye alır kızımın bütün büyük ihtiyaçlarını mont bot ayakkabı gibi pahalı şeyleri kendisi alır en iyisinden sadece bu kış 3 ayakkabı aldı daha geçen hafta da sandalet ha bi de scoteer aldı karne hediyesi diğer ablam da bisiklet diğer ablam ayda en az bir kez gelir başka şehirden 3 çocuğu var gelince onlara alışveriş yapar mutlaka çocuğuma bişeyler alır mutfağıma alışveriş yapar dışarda yemek yeriz hep beraber geldiğinde en az 10 kişiyiz o öder her geldiğinde ikisi de her geldiğinde kızıma harçlık verir 10-20 ne varsa yeğenlerim dahil eniştelerim dahil acil bişey çıkar abla desem yetişir kızım hasta olur şehrin öbür başından kalkıp gelir gece yarısı canım sıkılır kızı bırak gez toz der cebime para verir
ve öyle çalışan iş güç sahibi durumları çok iyi insanlar değiller onlar da kendi yağlarında kavrulan insanlar hadi onlar benim kanım canım eniştelerime ne yeğenlerime yeğenimin kocasına ne yani büyük olan benim teyzeyim benim yapmam lazım (çalışırken de ben de yaparım ayrı çocuğumdan ayırmam yeğenlerimi)
ve ben 34 yaşındayım
ve benim bunlara ihtiyacım yok ,zaten 9 yıl çalıştım bu yıl işsizim ,zaten ölene kadar çocuklarıma bakarım diyen çalışsam da çalışmasam da bana para gönderen bir babam var çok da rahat yaşıyorum ablamlar olmadan da
belki örnek olur dedim konu sahibine de başkalarına da
hayatımdaki ve forumdaki tüm güzel insanlara allah hak ettikleri güzellikleri versin inşallah hayatınızda hep güzel insanlar olmasını dilerim benim gibi
Anneanne ve dede gercekten icten bakmak isteselerdi torunlarina, su an bu konu buraya yazilmazdi arkadaslar.
Cünkü hic kimsede birsey diyemezdi. Herkes susar bu olayi kabullenirdi.
Ama dede mutsuz, anneanne mutsuz ve böylelikle tüm aile mutsuz, öyle kolay degil sizlerin yazdigi gibi hersey.
Kimse kimsenin cocuguna bakmak zorunda degil, ister bosansin, ister calissin, ister ne olursa olsun.
Bu büyük sorumlulugu istemeden kimseye yük etmek adaletli degil.
Dogurdunsa sen bakacaksin arkadas, hemde sonuna kadar, baskalarina mal etmekle anne olunmaz.
Keyfine ayril, baksin baskasi. Nasil mantik bu ya?
Bende olsam anneme acirdim, onun babamla bir kac güzel yillarini yasamasi icin savasirdim.
Evlenmeyi bilen, cocuk isteyen ve doguran, demekki hayatini garantiye almistir diye bakarim, ha birde nedensiz bosanmayi düsünen bir bayan daha cok saglama almasi gerekir o zaman gelecegini, aileye güvenerekten olmaz bu isler.
Evlendikten sonra artik hayatin sorumlulugunu kendi omuzlarinda üstleniyorsun demektir.
Bunu beceremeyenler cocuk yapmasin, cünkü cocuk yapmak lüksdür bu zamanda. Bu zamanda diyorum cünkü eski devranlar bitti.
Bence bir insan evladını bebekken nasıl koruyup kolluyor gözünün içine bakıyor adeta pamuklara sarmak istiyorsa bu evladı okula başladığındada evlendiğindede yavrusunun yavruları olduğundada aynı şekilde üstüne düşmeli .Elini üzerinden hiç çekmemeli.Evladı eğer kendi ayaklarının üzerinde durabiliyorsa kimseye ihtiyacı yoksa ne mutlu ama eğer hayat umduğu gibi gitmediyse karşısına hiç aklına gelmeyecek olumsuzluklar geldiysede anne baba da bizene kendin ettin kendin buldun ne halin varsa gör dememeli
Küçükler hata yapsada büyükler affetmeli ve doğru yolu göstermelidir...Bence anneanede torunlarına bakmaktan çokta rahatsız değil yoksa bakmazdı zaten silah zoruyla bakmıyorya sonuçta demekki oda torunlarıyla vakit geçirmekten hoşnut....
Dikkatimi ceken erken evlenilir, cocuklar yapilir sonrada ayrilinir.
Biz burda bas bas bagiriyoruz acele etmeyin, okuyun, meslek sahibi olun illaki herkes docent doktor professör olmak mecburiyettinde degil ama meslek edinin, akliniza hangi meslek su an geliyorsa o meslekleri kastediyorum, cünkü meslek insanin kolundaki bileziktir, sonra bir kac sene calisin mesleginizde, hayatinizi taniyin. Evleneceginiz erkekde meslegi olsun, ayaklari yere basan insanlar olun.
Hersey yolundaysada cocugunuzu yapin.
Bunlari neden söylüyoruz acaba?
Belki anneanne çok mutlu değil, ama çocuklara bakmasa, torunlar ortada sersefil olsa, kızı bir de bu yüzden acı çekse çok daha mutsuz olacak. Daha mutlu olacak olsaydı bakmazdı zaten, biz de kimse kimsenin çocuğuna baksın, böyle bir zorunluluk var demedik, asla böyle birşey düşenmem de ben. Keyfinden ayrıldığını nerden biliyorsunuz? Kimse zevk için iki çocuğu varken yuvasını dağıtmaz bence. Kimin ne olacağı belli mi? Yarın siz iki çocukla boşansanız, bakıcıya verecek paranız olmasa, anneniz çocuklarınıza bakmayı önerse ne yaparsınız? Yok anne babamla bir kaç güzel yıl yaşa, çocuklarım sersefil kalsın ortada ne önemi var ki der misiniz? Evet çocuk yapan sorumluluğunu almalı, çok uyuz olurum hatta bebeğimize kayınvalidem bakmıyor, annem şunu almıyor diyenlere. Ama ortada bazı sorunlar var, yapıcı olmak lazım. Ne yapsın şimdi bu anneanne? Bir de büyük konuşmamak lazım. Şuan trilyoner de olsan bir kıvılcıma bakar evler katlar yatlar yanar gider, çalışamayacak duruma gelebilirsin,işsiz kalabilirsin, eşinle çok iyi de olsan unutmaki 40 yıllık evlilikler bile bitiyor. Kimin ne güvencesi var ki?
Şuan ben 5 çocuğum da olsa eşimden boşanıp hepsine bakarım, ama işimin garantisi yok, yarın çalışabilecek kadar sağlıklı olacak mıyım? bunun da garantisi yok
o zaman herkes en baştan bunları düşünsün, ve hiç kimse çocuk yapmasın
Senin icin cok sevindim canim, baban severek yapmissa ne ala.
Ama burda konu o degil burda anneanne ve dede bakmak istemiyor cünkü kizlari babaya ve anneye sormadan evleniyor o evlendigi adamin ikinci karisi oluyor anladigim kadariyla ve kendi kendine o adamdan ayriliyor iki cocukla.
Baba zaten kizina dargin bu olaydan dolayi ve torunlarina bakamak istemiyor, anneannede baktigi icin aralarinda huzursuzluk var.
Konu bu.
Yoksa isteyen bakar, istemeyen bakmaz konu bu. Ama kimse mecbur degil.
19 yasinda koca isteyen bir kiz, üniversiteyi okumak istermi?
19 yasindaki kiz ailesinden ayrilip evlenmek istiyorsa eger hangi güc onu bu yolundan vazgecirebilir?
Her yerde üniversite var, ailemi insani zorlar okumaya, yoksa bu senin icindenmi gelir?
Baba niye mutsuz sizce? Cünkü o adamla evlenmesini istemedigi icindir muhtemelen, cok genc evlendigi icindir muhtemelen, o adamin ikinci karisi oldugu icindir muhtemelen. Bunu bilemeyiz ama baba mutsuz kizindan.
Yazdıklarına tamamen katılıyorum. Bir örnek de ben vereyim.
Biz annemizi çok erken kaybettik, çok küçüktük.
"Öleceğini düşünseymiş de yapmasaymış bizi" deme noktasına kadar gider o çocuk yapma bilinci..
Evlenip 2 çocuk yapmış ayrıca kadın, 10 tane yapmamış.
Keyfinden boşandığını da zaten sanmıyorum, konu sahibinin iddiası o şekilde sadece.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?