• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annemi kaybettim...

Annecinize allah rahmet eğlesin, acılarının dindiğini,huzura erdiğini düşünerek belki biraz olsun telkin edebilirsiniz kendinizi belki. aynı hastalıkla boğuşuyoruz ve çok korkuyorum bir gün bizede yapacak bir şey kalmadı diyecekler diye.
Amin
Evet annem cektigi acilar aklima geldikce huzura kavustu diyorum
Rabbim temiz olum nasip etti elden ayakdan dusmeden yanina aldi diyorum
Imani butun bi kadindi onun icin icim huzurlu
Ona karsi pismanliklarimda yok her aninda yaninda oldum
Ama onu cok ozluyorum
Pamuk ellerini gulusunu sesini
Evine gittigimdeki o huzuru
Herseyde heryerde aklima geliyo
Rabbim sizinde yardimciniz olsun
 
Başınız sağolsun. Ebeveyn kaybı her yaşta çok zor. Sabır diliyorum. 1,5 sene önce teyzemi kaybettik aynı hastalıktan tek kızı vardı onun da. O bekar ve çocuksuz. Tutanacak dal bulamaz diye korkmuştuk biz ama hayat kalanlar için de devam ediyor. Bir yıl içinde daha iyi hissetmeye başladı o. Zaman ilacı ne yazık ki.
Sagolun sizinde basiniz sagolsun
Cok sukur cocuklarim esim var ama icimde buyuk bi bosluk var
Ve boyle nasil ifade etsem icim yaniyor
Eski nesemi bulamiyorum
Hic bir seye hevesim kalmadi
 
Merhaba kizlar

Uzun suredir buraya gelmiyordum. Bi cok seyden koptum. 6 aya yakin bi zamanda annemi kaybettim kanserden.
Cok uzun ve zorlu bi surec yasadim. Agir lohusalik depresyonu ve major depresyonla bogustum
Suan tedavi goruyorum ama hic bir hayat sevincim yok. Hic bir hayalim yok, bir ot gibi yasiyorum.
3 cocugum var onlarda olmasa ne icin yasadigimi sorgulayacak durumdayim.
Benim durumumda olan oldumu
Zamanla gecermi
Hergun annemi ruyamda yasiyor goruyorum. Cok uzun bitmeyen ruyalar. Kullandigim antidepresanin yan etkisi oluyormus buda.
Öncelikle başınız sağolsun ve geçmiş olsun ❤️‍🩹 bende annemi 1.5 sene önce kaybettim böbrek ve kalp hastasıydı son aşamada da kanser olmuş ve yanlış teşhis konulmuş ani bir ölüm oldu haliyle. Annemle aram çok iyi olmamasına geçmişte çok problemlerimiz olmasına rağmen yıkıldım. Öldüğünde bana dargındı çok vicdan azabı çektim üstüne bir bebeğimi de kaybedince majör depresyona girdim. Aylarca bir değişiklik olmayınca ilaçsız kendime gelemeyeceğimi düşündüm ve psikiyatriye gittim. 3 4 gün kullanabildim antidepresanları yan etki yaptı bende az daha kalp krizi geçiriyordum ve beni daha da depresifleştirdi. Bıraktım ilacı ve bu süreçte yaşadığım zor şeyler de oldu. Ama anladım ki insana ne ilaç ne tedavi ne seveceği şeyler iyi geliyor bu süreçte sen kendini iyileşmeye ve o yataktan çıkmaya hazır hissettiğinde çıkabiliyorsun depresyondan. Ben şahsen bana çok zor gelen bir şey yaşadıktan sonra şok etkisiyle de kendime geldim. Bunun bir süreç olduğunu bir gün biteceğini mutlaka bilmelisin, sonsuza kadar böyle gitmeyecek. Kendini zorlamadan sadece seni iyi hissettirecek şeylere odaklan. Tedaviyi bırak diyemem herkesin bünyesi farklı sana iyi geldiğini ve bununla başka şekilde başa çıkamayacağını düşünüyorsan devam et. Ben daha önce 2 3 kere daha depresyondan çıktığım için kendimi tanıyordum. Kaybınızın acısı da mutlaka hafifleyecek tabiki aklımızdan asla çıkmıyor özellikle özel günlerde daha da çok hüzünleniyoruz ama daha normal bir seviyeye inecek. Herşeyden önce siz, 3 çocuğunuz ve bir aileniz var. Ailenizle daha çok vakit geçirin sizi üzücek şeyleri hatırladığınızda kendinizi meşgul etmeye çalışın. Biliyorum depresyon günlük işleri bile yapamama durumu ama karmanızı kırabilirsiniz. Zamanla üstesinden geleceğinize güçlü duracağınıza eminim çok geçmiş olsun ❤️🙏
 
Lohusa depresyonu ve majör depresyon tedavisi görüyorum . Tam 3 yıldır. Çok travmatik bi sürecim oldu benim de.

Tamamen kurtuldum diyemem. Majör depresyon bence insanın hayatından mutlaka bir şeyleri alıp gidiyor. Mutluyum diyemem asla öyle yuvarlanıyorum. Isimde gücümdeyim ama boşum yani. Bomboş
Tam olarak ifade edemediğim bir şey.

Seni o kadar iyi anlıyorum ki. Keşke bunları hiç yaşamamış olsaydık. Ama ne yapalım ki her şey bizim için.

Tedaviye devam et. İlaçlarını asla kontrolsuz bırakma ve yalnız olmadığını bil. Bu dünyada bizim yaşadığımız acıdan çok daha büyükleri var. Dua etmeye çalış. Sana kocaman sarılıyorum.
 
Merhaba kizlar

Uzun suredir buraya gelmiyordum. Bi cok seyden koptum. 6 aya yakin bi zamanda annemi kaybettim kanserden.
Cok uzun ve zorlu bi surec yasadim. Agir lohusalik depresyonu ve major depresyonla bogustum
Suan tedavi goruyorum ama hic bir hayat sevincim yok. Hic bir hayalim yok, bir ot gibi yasiyorum.
3 cocugum var onlarda olmasa ne icin yasadigimi sorgulayacak durumdayim.
Benim durumumda olan oldumu
Zamanla gecermi
Hergun annemi ruyamda yasiyor goruyorum. Cok uzun bitmeyen ruyalar. Kullandigim antidepresanin yan etkisi oluyormus buda.
 
Zaman ihtiyacıniz var ölüm acısı gercekten cok zaman istiyor .Toparlanmaniz zaman alacaktir .Arada hatıralarla depreşir de üstelik Belli bi zaman sonra ki bunun kisiye özgü oldugunu düşünüyorum .Yarasi bir nebze kabul baglıyor insanin.Yasama sevinciniz belli bi zaman olmayacaktir.Gecenlerde ben de babam öleli uzun zamandır hic mutlu olamadigimı hissettim.Bu farkindalik beni şasırtti biraz da üzdü.Umarim daha güzel günlere cikariz konu sahibi.
 
Back
X