annemi kaybettim

Annem uzun zaman annesini ruyasinda goremedi onun icinde agloyordu annemi ruyamda bile goremiyorum diye kuzenim pdr ci bilinc altinda olumunu kabullenemedin o yuzden gormuyosun ruyanda demisti.
Mezarina sik sik git inan ferrahlarsin.ki kabirdekilerin ziyaret edenlerden aberdar olsugu soylenir.
Dertles agla dua oku icini bosalt annene.cicek ek mezarina artik onun evi orasi orayi guzellestir.
Dua terapi gibidir.namaz kiliyormussun birakma dua et anne baban icin kendin icin.
Biseylerle meakul olsan bir ise girsen ya da bir hobi edinsen mesela ben bitkilwri cok severim illaki seninde sevdigin biseyler vardir.
Huzur evlerini ziyaeret et.ne bileyim cocuk bak aklin zihnin meskul olsun.
Illaki birileriyle disariya cikman gerekmiyorki mesela yagmurlu havalari hic kacirmam ruhuma iyi gelir yagmurda yurumek.acik havaya cik.
Evd edursukca hep anilar gelecek aklina yalniz oldugun icin zihnin surekli bununla.meskul olacak.hayat devam ediyor bir sekilde karisman lazim hayata.

JustPeace .!.:

Canım kayıp üstüne kayıp yaşamışsın Allah sabır , kuvvet versin sana 2ay ne ki bunun için yaşamayan için bi anlam ifade etmez .
Sadece zaman saracak yaralarını ,hayata yine de küsüp eve kapatmamaya bak kendini dört duvar üstüne gelir ,günlük tut gerekirse içini dök kimseden fayda yoksa bir kağıt bile daha faydalı oluyor rahatlamaya.Mekanları cennet olsun insallah .

Genişletmek için tıkla...

amiiin erkek arkadaşım evlenelim diyor.
gözümde bile yok aslında evlilik
ama sırf yalnız kalmayayım bana iyi gelir diye onuda düşünüyorum.
yalnızlık çok zormuş.
amin güzel dualarınız için.
çok sağolun.
daha evvel keşke aklıma gelseydi burası.
ben herşeyi unutur oldum.
ben ben değilim o günden sonra

ipeqbojuqu .!.:

Annem uzun zaman annesini ruyasinda goremedi onun icinde agloyordu annemi ruyamda bile goremiyorum diye kuzenim pdr ci bilinc altinda olumunu kabullenemedin o yuzden gormuyosun ruyanda demisti.
Mezarina sik sik git inan ferrahlarsin.ki kabirdekilerin ziyaret edenlerden aberdar olsugu soylenir.
Dertles agla dua oku icini bosalt annene.cicek ek mezarina artik onun evi orasi orayi guzellestir.
Dua terapi gibidir.namaz kiliyormussun birakma dua et anne baban icin kendin icin.
Biseylerle meakul olsan bir ise girsen ya da bir hobi edinsen mesela ben bitkilwri cok severim illaki seninde sevdigin biseyler vardir.
Huzur evlerini ziyaeret et.ne bileyim cocuk bak aklin zihnin meskul olsun.
Illaki birileriyle disariya cikman gerekmiyorki mesela yagmurlu havalari hic kacirmam ruhuma iyi gelir yagmurda yurumek.acik havaya cik.
Evd edursukca hep anilar gelecek aklina yalniz oldugun icin zihnin surekli bununla.meskul olacak.hayat devam ediyor bir sekilde karisman lazim hayata.

Genişletmek için tıkla...

hobilerim çok var ev içinde. kitap okumayı çok severim ama kendimi veremedim bugüne dek. kısa zamanda deneyeceğim.
ahşap boyama severim.
örgü çok rahatlatıyor örerim.
şu an puf örüyorum.
var o tür hobilerim.
onlar olmasa hiç sığmazdım eve.
toparlıcam inşallah Allahın izniyle.
biraz olsun rahatlattı burdaki yazışmalar beni.
hepinize ayrı ayrı zaman ayırdığınız için çok ama çok teşekkür ederim
ne kadar etsem azdır.
anacımı rüyamda gördüm çok gördüm
abim hiç görmedi mesela
bi kere görmüş onda da beni soruyormuş
ona bile ağladım
sanki ben görmüş kadar oldum
rüyalarda buluşma dilekleri ile yatacağım hiç aklıma gelmezdi
yalan dünya aslında herşey boş

ipeqbojuqu .!.:

Annem uzun zaman annesini ruyasinda goremedi onun icinde agloyordu annemi ruyamda bile goremiyorum diye kuzenim pdr ci bilinc altinda olumunu kabullenemedin o yuzden gormuyosun ruyanda demisti.
Mezarina sik sik git inan ferrahlarsin.ki kabirdekilerin ziyaret edenlerden aberdar olsugu soylenir.
Dertles agla dua oku icini bosalt annene.cicek ek mezarina artik onun evi orasi orayi guzellestir.
Dua terapi gibidir.namaz kiliyormussun birakma dua et anne baban icin kendin icin.
Biseylerle meakul olsan bir ise girsen ya da bir hobi edinsen mesela ben bitkilwri cok severim illaki seninde sevdigin biseyler vardir.
Huzur evlerini ziyaeret et.ne bileyim cocuk bak aklin zihnin meskul olsun.
Illaki birileriyle disariya cikman gerekmiyorki mesela yagmurlu havalari hic kacirmam ruhuma iyi gelir yagmurda yurumek.acik havaya cik.
Evd edursukca hep anilar gelecek aklina yalniz oldugun icin zihnin surekli bununla.meskul olacak.hayat devam ediyor bir sekilde karisman lazim hayata.

Genişletmek için tıkla...

ve ben ilk defa hasta oldum bronşit.
annem bana demiştiki, benim başıma öyle birşey gelecekki hastalığını unutacaksın
2gün sonra vefat etti.
şok üstüne şok
ve 1 gün öncede annem bu evde sanki demişti..
ne tesadüfi sözler

amethist34 .!.:

şu an ağlamam daha da arttı, acısı boşluğu tabiki hiç bir zaman geçmez dolmaz kuşkusuz.
anne kız ilişkisinden öteydik bebeğim gibiydi benim.
ama konu o da değil.
6ay geçmesine rağmen hala hafiflememesi gözyaşlarınızın çok zor.
üstelik hamilesiniz. size de sabırlar diliyorum.
diyorum annem beni mutsuz görmek istemez.
ama olmuyor işte.
ben 9 yıl annemi en fazla 1 saat günde yalnız bırakmış birisiyim.
çok düşkündüm.
sakinleştirici aldım uyumak için.
doktor onuda bırakmamı söyledi.
ben anlamadım doktoru
sizede çok sabırlar diliyorum.
rahmet ve nurlarla yatsın annelerimiz inşallah

Genişletmek için tıkla...

Aminn.

Canım, sana canım diyorum çünkü beni anlatıyorsun bana. Ben sizli bizli konuşmayı tercih ederim genelde ama anne acısı ister istemez yakınlaştırıyor insanları. Canım benim, babamı kaybettikten sonra bir nevi aramızdaki duvar kalkmıştı bizim. Çünkü babam fazlasıyla egoist bir adamdı ve ben de onu dünyadaki her şeyden çok seven 'babasının kızı' Ne zaman ki babam öldü, annemi tanımaya başladım. Hatta hayatımda ilk defa babamın öldüğü ilk gün anneme 'beraber uyuyalım mı' demiştim. Bunu söylediğimde 22 yaşındaydım. Zamanla annemin çektiklerini, hem babam hem diğer insanlardan aldığı darbeleri dinledikçe annemi dünyadaki herşeyden çok sevmeye başladım. Annem de şeker hastasıydı. Tansiyon, kolestrol, karaciğer yağlanması, romatizma, tiroid, uyku apnesi, ellerde güçsüzlük ve daha sayamadığım bir sürü hastalığı daha vardı ama kanser 8 ay içinde aldı aldı götürdü canımı. Geriye keşkeler ve onunla başbaşa geçirdiğim 7 sene kaldı. yirmi dokuz senelik hayatımda kızı gibi davrandığım 7 sene. Babam yaşasaydı bu kadarını bile yaşayamayacaktım belki de.

Kanser olduğunu abimden öğrendim henüz bir senelik evliyken. Evi barkı bırakıp anacığımın yanına koştum hemen. 8 ay boyunca yaşadığı her süreçte, her an, veda ederken bile yanında oldum. Keşke daha çok yaşasaydı da daha çok olsaydım. Onun her 'yuvana dön kızım daha yeni evlisin' deyişinde 'sana bir şey olursa yuvayı ne yapayım' diyebilseydim. Ben evliyim, derdimi paylaşacak bir eşim var belki ama kendi içimde, düştüğüm girdaplarda, ben de yalnızım. Bekar kardeşlerim var senin gibi, onlar da yalnız kaldı, her biri bir yerde hayata tutunmaya çalışıyor. Keşke sen de yalnız olmasaydın. Bir kardeşin olsaydı en azından. Seni çok iyi anlıyorum canım ama şöyle düşün, etrafında birçok kişi olsa da, hepsi acını paylaşsa da azalmıyor ki bu acı. Bak, ben gecenin bu saatinde, eşim içeride uyurken, buralarda kafa dağıtmaya çalışıyorum. Çünkü uyuyamıyorum. Gözümün önüne gelen görüntüler uyutmuyor. Çıldıracak gibi oluyorum bazen. Kendimi firenliyorum, çocuğuma bir şey olur, ondan mesulüm diyerek sabır çekiyorum. Annem benim nefesimdi, nefessiz kaldım ama inan kendimi zerre düşünmüyorum. Derdim hala annem. Nerelere gitti, iyi mi kötü mü diye diye düşünüp duruyorum. İyi olduğunu bilsem, bir işaret alsam, sonsuza kadar özlemeye razı olurdum inan. Tek isteğim onun benden uzakta, gittiği yerde iyi olması. Bunun için kendimce dualar okuyorum, yalvarıyorum Allah'a. Allah hepimizin yardımcısı olsun. Zor, işimiz çok zor ama her şeye rağmen dik durmalıyız. Annelerimiz böyle isterdi dimi... Gayret edelim canım...

amethist34 .!.:

biliyormusunuz aynısını bende yapardım.
bismillah ile odasına gider nefesini dinlerdim.
nefesini duyuncada şükrederdim.
sizi ne çok anlıyorum şu an.
Allah annenize uzun yıllar sağlık sıhhat içinde yaşamasını nasip etsin.
size bağışlasın diliyorum.
ne kadar geç alırsa rabbim ona da şükür.
ben bunuda diyorum neler atlattı annem diye...
spor kursuna üyeyim zaten.
kas tutulmalarım bir geçsin tamamen ilk işim kendimi spora vermek olacak da çok dermansız halsizim bu ara ve çok çabuk tükeniyor enerjim
toparlamadan gide bilirmiyim bilmiyorum.
tam dondurdum sporumu gidemiyorum annemin yanında olmalıyım diye
ertesi gün vefat etti.
hayatın en acı tecrübesi ölüm

Genişletmek için tıkla...

Kendini birakma lütfen. Beslenmene dikkat et. Annen de böyle olsun isterdi..

Kiyamam ne kadar guzel yazmissiniz. Allah rahmet eylesin.
İnsan zor gunleri tek basina atlattiginda duzelince kimseye eyvallahi olmuyor.
İnsan sevgilisini bile iki ayda unutup alisamaz uzulmeyin sadece iyi olacaginizi bilin.
Guzel gunler sizi bekliyor unutmayin. Hem burda binlerce kk uyesi arkadasiniz var sıkıldıkca yazin, bana ozelden de yazabilirsiniz.

Başınız sağolsun, en kısa zamanda atlatacağınıza inanıyorum. Ölüm, ölen için değil ama geride kalanlar için zor. Ölen ne ile karşılaşıyor, nasıl bir dünyaya, aleme geçiş yapıyor bilmiyoruz. "Bakın burası böyle, bu şöyle bir his" deme şansları yok doğal olarak. Ölüm karşısında yaşadığımız o acılar, karışık ve ilginç duyguların kaynaklarından biri de ölen kişiye öldükten sonra ne olduğunu kesin olarak bilmiyor oluşumuz diye düşünüyorum. Yani tamam, kutsal kitaplarda yazana göre tahminler, söylemler vs. var ama ölüm yine de muallakta bir konu insanlar için. Bu süreci daha kolay atlatabilmeniz için iş, güç gibi birşeyler var mı? Yani ben size burada spora gidin, hobi yapın, kitap okuyun falan demiyorum özellikle işi, çalışmayı falan vurguluyorum. Bunu dememin sebebi de şu; anladığım kadarıyla çalışmıyorsunuz yani her sabah gitmek zorunda olduğunuz bir işiniz yok. Öyle mi? Hani biz canımız istese de istemese de işe gidip çalışmak zorundayız ya, böyle bir mecburiyet sayesinde bu psikolojiden daha rahat kurtulup hayatın gerçek akışına dönebilirsiniz diye düşünüyorum. Sonuçta spor yapmayı, kitap okumayı erteleyebilirsiniz ama işe gidiyorsanız işi erteleyemezsiniz, bildiğim kadarıyla en fazla birkaç gün izin verirler ve sonrasında işinize dönmek zorunda kalırsınız. Böyle durumlarda pek fazla kendimizle baş başa kalmamak lazım diye düşünüyorum. İş, güç meselesi sevsek de sevmesek da kafamızı dağıtan birşey.

amethist34 .!.:

amin çok zor.
annem 2008 de akciğer kanserine yakalandı 6 ay ömür vermişlerdi ve 9 yıl yaşadı.
şekeri vardı kalbi vardı tansiyonu bir sürü şeyleri. devamlı ağrı kesiciler alıyordu.
2 sene sonra babam kansere yakalandı.
hayatıma nokta koyup yıllarca ikisine baktım.
kendimi feda ettim aileme. ilk babamı kaybettim.
ama güçlü kalmak zorundaydım annem için.
annemde 2,5 yıl sonra babamdan birden bire gitti.
işte ben o gündür yıkığım.
özleminin biteceğini hiç sanmıyorum.
ama bu özlemekten daha öte birşey mi nedir normal değilmi, psikiatr neden bana normal değil 2 ay oldu hala ağlamalarının gidişatı normal değil demesi de beni düşündürüyor.
istemiyorum ağlamak.
ama birden bire geliyor.
ne zaman biter, hafifler siz yaşamış biri olarak beni rahatlatın lütfen

Genişletmek için tıkla...

Canım Allah büyük sabır versin. Her ikisini de kaybetmişsin. Yaş büyüdükçe bunları mecburen herkes tecrübe ediyor, Allah sıralı ölüm versin, evlat acısı vermesin...
Tabi ki 2 ay normal, ne demek istedi anlamadım doktorunu. Bu uzak akraba değil ki bir haftaya rutine dönesin. Ama bence bir de senin annenin ve babanın bakımını üstlenmiş olman, hayatını onlara adamış olmandan kaynaklı da kederin, acın daha büyük. Bir anlamda boşluğa düşmüşsün. Yıllarca sorumluluk altında iken şu anda kendini enerjisiz hissediyor olman çok normal.

Acın hep yüreğinin bir kısmında kalacaktır.Acını yaşa, içine atma, ağla... Ama daha yaşın çok genç. Onlar için ara verdim dediğin hayatına bir şekilde devam etmelisin. Çalışıyor musun bilmiyorum, ama kendini meşgul edecek bir düzene yavaş yavaş kendini zorlamadan geçmelisin. İnsanların seni aramalarını beklemeden sen ara, malesef bizim toplumumuzun empati yeteneği pek yüksek değil. Nasıl bir süreçten geçtiğini yaşamayan bilemez.

Allahtan sabır ve güç diliyorum senin için. Umarım bundan sonraki hayatın iyilikler getirsin. Bu acılardan büyüğünü Allah yaşatmasın sana...

Başınız sağolsun, toprağı bol olsun annenizin. Hepimiz yaşayacağız bunları, ve hepimiz öleceğiz nihayetinde. Ben kendime telkinler vs ediyorum sık sık, özellikle son zamanlarda. Ve çok özleyeceğiz sevdiklerimizi. Bugün anneniz için bir iyilik yapın mesela, böyle böyle özlemle yaşamayı öğreneceğiz. (bir de aslında ne kadar şanslıyız onlarla geçirdiğimiz zamanlar için. Küçücük çocuklar annesiz kalıyor, yaşıyorlar, yaşamak zorundalar herşeye rağmen...)

amethist34 .!.:

bizim işimiz gücümüz var dediler.

Genişletmek için tıkla...

oha resmen insanIık öImüş ne bicimIer
iyi de insan 2 ayda nasıI toparIanır kaIdı ki aynı evde yaşıyormuşsunuz
bence tedbiI-i mekanda ferahIık vardır deyip bir değişikIik yapın cünkü zor o evde rahat etmeniz artık

Her acı sahibine zor ateş hakikaten düştüğu yeri yakıyor...ben büyük acı hissettiğimde Avaz im çıktığı kadar bağırdı ağladım kimsenin susturmasina izin vermedim bu yarami iyileştirmez evt lakin buz masajı yapılan yara gibi sizisi hafiflemeye baslar...Allah yardimcin olsun bol bol dua et hem sana hem ona faydası olur

Annemi 10 yıldan fazla oldu kaybedeli hala çok özlüyorum, acısını yaşıyorum.Olsaydı şöyle olurdu böyle olurdu diye plan yapıyorum Çok uzun bi süre deil acın azalmaz ama yokluğuna alışırsın yada alışmak zorunda kalırsın.

Aglamamayi basarmaniz onu unuttugunuz anlamına gelmeyecek bunu kabullendiniz mi öncelikle? Basaramamaniz da(ki bu başarı kelimesi uygunsuz oldu aslında ) sizi güçsüz yapmaz. İçinizden geldiği gibi davranın nasılsa òlmiceksiniz acinizdan. Ama keşke anneler olümsüz olsa...

Başınız sağolsun da.. 2 ay çok çok kısa bir süreç. Yaşadıklarınız gayet normal..
Etraftan medet ummayın çünkü onlar iyi günde yanınızda olurlar. Özellikle akrabalar. Arayıp deyin ki mesela, akşama herkesi yemeğe davet ediyorum. Yemin ederim koşa koşa gelirler. İnsanlardan birşey beklemeyin. Böyleler maalesef. Hiç tenezzül bile etmeyin bence.
Kafanızı dağıtmak için bir sürü güzel kurs var onlara katılsanız sizin için çok iyi olmaz mı?

başınız sağolsun.

Başınız sagolsun
Bızım oralarda derlerkı babadan kalan 1 oksuz anadan kalan 2 oksuz olurmus.
Bılmıyorum tabı babanız kardeslerınız varmı ama bu kadar zorlanmanızın sebebı bence annenın toparlayıcılıgının artık olmaması.
Basınız sagolsun bır gun hepımız yasayacagız bunları

bu süreçte kardeş önemli. hep diyorum ya kardeşin olması bu durumlarda önemli diye.
benim babam 54 yaşında bir günde vefat etti. kardeşlerim üniversitedeydi. göremediler bile. ama birinin 3 gün sonra sınavı vardı. zaten okul 7 yıl. o sınava girmezse bir yıl uzatacaktı. yolladık gitti. mecbur yapacak bir şey yok. 3 yıl oluyor. hala üzüntüm baki. ama hayatıma devam etmek zorundayım. herkes devam etmek zorunda.

Sanırım bunu iş yerinde değilde evde okusam hıçkıra hıçkıra ağlardım. bende dün bi cenazedeydim, eşimin anneannesini kaybettik, kayınvalidemle ne kadar sorun yaşasam da sırf o ağlıyor diye üzülüp bende ağladım.

16 yıl önce 9 yaşındayken bende babamı kaybettim. o günden sonra çok şükür annem ne kadar sağlıklı olsa da bende siz gibi annem nefes alıyomu diye kontrol ettim. ben normalde de ona bişey olursa naparım diye düşünüp ağlarım.

unutma ki acılar ilk gün ki gibi kalsa yaşayamayız, Allah sabrını veriyor. acını doya doya yaşa ama duracağın yeri de unutma. eğer hayattan kendini bir defa soyutlarsan sonrası senin için çok daha zor olur. şu durumda maddi imkanların nasıl bilmiyorum yaşın kaç bilmiyorum ama girebilirsen bi işe gir. bu iş mağazacılık olursa senin için daha iyi olur kafan dağılır. kursa yazıl. boş zamanın kalmasın inan bana böyle böyle atlatacaksın. kendini hazır hissettiğinde tamam dediğinde bunları yapmanı tavsiye ederim.

başın sağ olsun..

bikaç ay daha lazım sana tatlım. ama eve kapanma lütfen, yasını yaşıyorsun su an doğal bir süreç. güçlü görünmeye de çalışma bak vucüdün tepki veriyor sonra. ağla ağlayabildiğin kadar.