Annemin beni hiç sevmemiş olması gerçeği.. 32 yaşında yüzleştiklerim…

mutluyum biliyo musun çünkü benim annem doğum yaptığım hastaneye gelip yabancı gibi bakıp gitti ben hastanede kalamam basar beni demiş acil seezeryana alındım arayıp sormadi çocugum yoğun bakımda kaldı yoktu. yoktu yani hiç olmadı yanımda mesela sizi hiç tanımıyor siz benim hakkımda iftira atın yalan söyleyin demez benim kızım diye hep ben kötüyüm hep. zaten bizler ne olursa olsun peşinden gittiğimiz için böyleler
 
Sizi dahada iyi anlıyorum.. bizim farkımız annem hastanddee bekledi biraz kaldı yanimda daha sonrada 1-2 ay boyu hep o pisirdi eşimle gönderdi yemekleri lohusayken ama ara sıra yine ben lohusayken sınırimi bozuyordu şu bu komşu vs gelmek istiyor diye beni 2,3 aydan beri darliyordu gereksiz. Sonra ben şunu yaptım kv yapmadı vs gereksiz karsilamalar…

Annem hep sıkıntılarımı ona anlattığım için evliliğimde herseyimi yönetebilicehni düşündü dinlemeyuncede hemen manipule edici laflar. Yo artık bana bi ihtiyaçlari yok oyuzden belki daha çok batıyorum onlara. Kardesim geçen sene yurtdışında taşındı biraz birikmişim var ama çok az bi miktar gonderdim eve bi esya biseyini giderir diyor söylemiyorlar ama ana ogul benden daha çok bekliyorlarsi para. Annem zaten çalışıyo maasi var kardeşim öylesine. Kardeşimde öyle değer meger anlidak bi insan değil ztn esimi yok saydı hep. Esim yine iyiymis ama ekstra mesafesini korudu. Kardeşimin bebegime yaptigi harsketi duysa cildirir. Yo 10 gündür konuşmuyorum hiç biriyle kardeş ztn yurtdışında konduramoyordum baka yapılanları ama artık umursamıyorum gecmisimle yuzlesiyorum sadece..
 
Sanmıyorum sevdiğini millete gösteriş olsun diye yapiyo. Örnek olarak ben lohusayken yaptığı fırın yemeklerinin resimlerini cekip akrabalara gösteriş yaptığı gibi . Yapmasaydı yemek ekmekte adil olsaydı , biraz büyük gibi affedici, arabulucu olsaydı… artık kimsenin bana pek ihtiyacı yok. Annem hep çalışıyordu zen e simdi ev derdide kalmadi vs vs
 
Görüşmeyin annenizle. Ve terapi alın. Terapisiz aşılmaz bu çocukluk gençlik baba, anne ve evlat ayrımı travmaları iz
.çocuğunuza da meleef insan bilinçsiz aktarıyor bunları , bu bilinci ve farkındalığı kazanmak adına terapi tavsiye ediyorum. Ve evet görüşmeyin her türlü. Anneniz yalnız , babanızdan yıllarca bosanmadigina göre de yalnız kalma fobisi var. Bu yüzden yakında size bulaşır barışmak ister barismayin. Engelleyin iletişim ile ulasamasin
 
Ah ah ben yazsam varya yemin ederim en çok satanlar listesinden inmez…

Benim annem en güzel günümü rezil etmiş insandır.
En büyük düşmanımdır.
Ama yanyana görsen inanamazsın…
Neyse bende ayılmaya başladım, haksızlıklara tek tek karşı olunca kadın beni daha da istemedi.

Yaşadığı tüm, zorlukların, zorbalıkların, haksızlıkların hepsini katmerli yaşamamı istedi.

Hiç unutmam bir gün kavga ediyoruz gitti kapıyı açtı ama bilmemne diye bağırıp kapıyı kapattı. Ben şok oldum.
Evlendim mesafeyi koydum, zaten evlenirken yaptıkları…
Eşim çok gitti geldi beni götürdü… dedim uğraşma ben bu kadını tanıyorum.
En sonunda eşimde haklısın dedi.

Sen daha dur benim gibi bi kaç tur barışır etmek konuşursun. Ama inan düzeltmiyorlar.
Özlemleri bile bi kaç gün düzeltmiyorlar…

Ya kabullenip ailem olmadan yoluna devam et, ya da ben konuşurum bi süre sonra dayanan dersen bu insanlar asla düzelmez. Bu şekilde devam edeceksin.
 
Bunların bin beterini yaşamış biri olarak söylüyorum onları hayatınızdan çıkarmak, bunları yaşayıp üzülmekten daha kolay. İyileşmenin ve yoluna önüne bakmanın başka yolu yok. 4 senedir ailemle görüşmüyorum ilk 1 sene çok zordu psikolojik destek aldım, tekrar görüşmeyi bişeyleri düzeltmeyi denedik daha kötü oldu ve tekrar çıkardım hepsini hayatımdan. İnanın yaşadığım travmalar annelik duygusunu aldı benden, asla çocuk istemiyorum anne olmaya korkuyorum, rabbim bi yerden alıp bi yerden veriyor eşim dünya iyisi o yüzden atlatmak kolay oldu. Maalesef her aile birbirini sevmiyor bunu kabullendim sizde kabullenip önünüze bakın. Bende onları sevmiyorum deyin silin atın bazı şeylerin onarımı yok çünkü.
 
Eşinizle kızınızla mutluysanız gerisinin hiçbir önemi yok
 
Boşandılar 4 yıl önce.
Yo hic bisey yapmicam yapmama gerek yok, umurunda dehilmis
 
Ah canim ya bi biz evladı olarak anneden böyle ağır yara almamiz okadar aciki.. tanidigmiz hiç kimseyefe anlatamam ben . Anneniz ne yaptı en mutlu gününüzde?
 
Sizde benim gibi hep susturuldunuzmu? inanin bi annenin köyle yıllar boyu pasif agresif davranislarini çekmek hiç kolay değil hep ben yıllardır uzatmayalım hemen konuşalım olsun bitsin derdim o uzatirdi iyice beni sinirlendirirdi. Başkalarında ztn dedi kinli diye ona yıllar önce.

Konuşmaya başladığınızda tahminim sizi sucladilar oyuzden tekrar kötu oldunuz? :/
Gerçekten öyle bak benimde eşim dünya iyiysifir geçen haftadan beri elinden gelen herseyi yapıyor . O bile şok oldu yasadiklarima ve küçüklüğümde annemden gördugum zorbaliklari ilk defa ona anlattim.
Bak benim dünya tatlisi kızım var hamd olsun. Ona bu dünyada en degerli ve kıymetli oldugnu hep hatitlatmaya calisicam ona aktarmicam. Neyi begenmediysem tam tersi iki kat mücadele educem. Hep arkamda annem var gucluyum saniyordum meger en büyük dusmsndan betermis
 
Önce ki konunuzu da okumuştum. Benim annemde evlat ayrımı yapıyor ne yazık ki. Mesela benim de hakkım olan mirası sadece oğluna vermek istiyor. Neyse ki üstüme intikal etti de benden gizli bişey yapamazlar. Bu arada hastanesiyle tedavisiyle ben uğraştım. 12 gün konuşmadım. Barıştım ama araya mesafe girdi artık. Soğukluk var. Kardeşimle hiç muhattap olmuyorum gerek yok.
Annemizde olsalar herkes bir yere kadar. Bizde anneyiz. Öncelik kendimizin olacak.
Eşinizin ailesiyle ilgili konulardan bahsetmeyin.
 

İşte nasıl baristiniz? Sizin adım atmanizlami? Yo olmuyo gerçekten. Yo artık asla eskisi gibi samomiyetim olmaz bitti
 
Hem de ne susturmak, kadına ne kadar kırıldığımı yaptığının beni ne kadar üzdüğünü anlatmaya çalışırdım sürekli bana tatava yapma abartma diye bağırırdı. En son anne dedim bana böyle davranma ölümün kime geleceği belli olmaz senden önce ölürüm vicdan azabı çekersin dedim ölürsen götürür gömeriz dedi hem ben hıçkıra hıçkıra ağlarken söyledi bunu. Bazı anneler gerçekten çocuklarını sevmiyor düşman olsa bu kadarını yapmaz dersiniz o kadarını yapıyor. Yaptıklarına üzülmektense yokluklarını alışmayı seçmek zorunda bırakılıyoruz işte. Ben ameliyat oldum küstük o zaman, gururu anneliğinden önce geldi bi telefon bile açmadı üstelik kendini rahatlatmak içinde sürekli olmayan şeyleri anlatıyor herkese şizofren gibi. Beni suçlu göstermek için yalan uydurup duruyo
 
Boşandılar 4 yıl önce.
Yo hic bisey yapmicam yapmama gerek yok, umurunda dehilmis
Dört yıl önceydi okudum. Çocukluğumuzun gençliğimizin içine ettikten sonra evet boşanmış. Ekonomik özgürlüğü olan bir kadınmış ve. İstese sizi kurtarabilirmis yani
 
Ah canim ya bi biz evladı olarak anneden böyle ağır yara almamiz okadar aciki.. tanidigmiz hiç kimseyefe anlatamam ben . Anneniz ne yaptı en mutlu gününüzde?
Yazmak istemiyorum herkes okusun istemiyorum ama rezalet.
Arkadaşım hayretler içinde kaldı.

Hiç unutmam evlendim arkadaşım bana geldi, annen ruh hastası demişti. Bende o ruh hastası değil benden nefret ediyor demiştim… Valla doğru söylüyorsun dedi.

Yanlız annen ve kardeşinle görüşmeye devam ettikçe hasta olacaksın bunu sakın unutma.
Yaşlanmaya başlıyorsun çünkü vucudun kaldıramayacak.

Ben neler neler yaşadım.
 
Siz kendinizi düşünmüyorsunuz malesef size tavsiyem görüşmeyi bırakmanız
 
Benim de annem beni sevmiyor görüşmüyorum kafam rahat:) böyle dümdüz söylüyorum ben anneyim 2 yaşında kızım var bu hayata benden daha değerli kimse yok sağlığım psikolojm herşeyden önce gelir
 
Bir süre uzak dur zamana bırak mental sağlık önemli sende artık annsin bir kızın var ve onun için verimli olmalısın. Kardeş konusuna gelirsek devamlı kıskanclıkla itam ediyosa ablasına ozaman silinmeyi hak etmiştir.

Annen bi ayrı hava da.. uzak dur evliliğine bak. Aile olunca insanın içi paramparça olsa da herkesi hak ettiği yere koymak lazım..
 
Yıllarca annemin beni hiç sevmemezlik yaptığını düşünmedim... Çocukluğuma dair hatirladigim en önemli şeyler babamla sürekli işte olmam olsa bile... Su an erkek arkadaşımin bir çocuğu var ve bizde kaldığı dönem sabah mutlaka kalkıp kahvaltı hazırlamaya sevdiği şeyleri yapmaya çalışıyorum. Ve bu yaşımda bunu yaparken farkediyorum ki annem beni hiç sevmemiş:) çünkü ben evden bir kere bile kahvaltı yaparak çıkmadım. Neyse işte bu da böyle bir anı... Yani geçmise takılıp kiyaslayscak olursak sevilmeden büyüyen çocuklar dik. İnsan çocuğunu hiç sevmez mi ya cümlesindeki kadar sevildik.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…