Merhabalar,
Öncelikle bu yeni ortaya çıkan bir konu değil. 25 yaşındayım.Yıllarca içimde var olan bu aralar sık sık yüzleştiğim canımı sıkan bir konudan bahsetmek istiyorum.
Başlıktan da anladığınız gibi konu annem... Çok fedakârdır. Kardeşlerime ve bana çok düşkün. Annemi çok da seviyorum...
Bizi yetiştirirken çok zorluklar yaşadı.Babam evi terk edip gittiğinde bize annem baktı. Annemle beraber zor günler geçirdik. Annem bu yüzden midir bilmem kardeşlerime özellikle de bana karşı aşırı kuralcı ve koruyucu bir şekilde davrandı.
Küçükken bile elalem size ne der diye bir psikolojiyle büyüttü. Öyle ki misafirlikteyken yemek yiyemezsin, tuz isteyemezdim. Ona rağmen eve gelince kızardı. Kendime ait odam yoktu ben de gömme vitrin gibi bir yere sandalye koyup kendime çalışma masası yapmıştım. Orayı da izinsiz bozmuştu(
Lise mezuniyetimde o zamanlar çok hoş mavi bir elbise almıştım. Onu bile eleştirdi, bağırdı... Kısa çok pahalı diye... Halbuki 35 tl 'ye harçlıklarını biriktirerek almıştım. Ben ağlaya ağlaya mezuniyetime gittim.
Derken üniye gittim. Hiçbir sosyal etkinliğe izin vermedi. (gizli bir şey yapamıyorum ahh su vicdanım( Übiversite mezuniyetime gelmedi. O kadar ısrar etmeme rağmen. Maddiyatı sıkıntı olarak gösterdi. Az çok birikimi vardı, isteseydi çok rahat gelirdi. Okuduğum şehir, annemin şehrine 3 saat uzaklıktaydı.
KPSS'ye bir yıl evde hazırlanayım anne dedim, izin vermedi. Çalışacaksın dedi. Öğretmenim ilk yıl iş bulamadım. Zorla emri vaki yaparak mağazada satış elemanı olarak çalıştım. Akşanlari dershaneye gittim.
2 yıl da özel okulda çalıştıktan sonra zor bela bu sene calismamaya ikna ettim. Çalışırken ders olmuyor.(işsizlik maaşım olmazsaydi kabul etmezdi gerçi)
Şimdi de bazen beni içe kapanık olmakla suçluyor. Artık sabredemiyorum. Annene beni bu şekilde yetiştiren sensin, beni hicbir zaman desteklemedin, diyorum( Annen evlenmemi istiyor ara ara evde kaldın evlen artık muhabbeti yapıyor. Ben de sosyallesmene yeni insanlar tanımama izin vermedin, çocukluğum gençliğim senin yüzünden hep kötü geçti, hiçbir şey anlamadim, diyorum. Ve şu anda onu çok sevmene rağmen suçluyorum.
Kuzenim 16 yaşında sosyal medyadan görüyorum her yere gidiyor. Çok mutlu.. Kıskanmıyorum ama ister istemez kendimle kiyasliyorum.
25 yaşındayım. Gencim biliyorum ama her şeyim elimden gitmiş gibi... Dertlerle, sıkıntılarla, aşırı kurallarla büyüdüm, büyümekteyim...
Su an soylediklerini öyle iyi anliyorumbki anne babası ayrı ve babasını küçük hasta kaybetmiş biri olarak sürekli annemin başında baban yok elalem ne der baskısıyla büyümeye çalıştımMerhabalar,
Öncelikle bu yeni ortaya çıkan bir konu değil. 25 yaşındayım.Yıllarca içimde var olan bu aralar sık sık yüzleştiğim canımı sıkan bir konudan bahsetmek istiyorum.
Başlıktan da anladığınız gibi konu annem... Çok fedakârdır. Kardeşlerime ve bana çok düşkün. Annemi çok da seviyorum...
Bizi yetiştirirken çok zorluklar yaşadı.Babam evi terk edip gittiğinde bize annem baktı. Annemle beraber zor günler geçirdik. Annem bu yüzden midir bilmem kardeşlerime özellikle de bana karşı aşırı kuralcı ve koruyucu bir şekilde davrandı.
Küçükken bile elalem size ne der diye bir psikolojiyle büyüttü. Öyle ki misafirlikteyken yemek yiyemezsin, tuz isteyemezdim. Ona rağmen eve gelince kızardı. Kendime ait odam yoktu ben de gömme vitrin gibi bir yere sandalye koyup kendime çalışma masası yapmıştım. Orayı da izinsiz bozmuştu(
Lise mezuniyetimde o zamanlar çok hoş mavi bir elbise almıştım. Onu bile eleştirdi, bağırdı... Kısa çok pahalı diye... Halbuki 35 tl 'ye harçlıklarını biriktirerek almıştım. Ben ağlaya ağlaya mezuniyetime gittim.
Derken üniye gittim. Hiçbir sosyal etkinliğe izin vermedi. (gizli bir şey yapamıyorum ahh su vicdanım( Übiversite mezuniyetime gelmedi. O kadar ısrar etmeme rağmen. Maddiyatı sıkıntı olarak gösterdi. Az çok birikimi vardı, isteseydi çok rahat gelirdi. Okuduğum şehir, annemin şehrine 3 saat uzaklıktaydı.
KPSS'ye bir yıl evde hazırlanayım anne dedim, izin vermedi. Çalışacaksın dedi. Öğretmenim ilk yıl iş bulamadım. Zorla emri vaki yaparak mağazada satış elemanı olarak çalıştım. Akşanlari dershaneye gittim.
2 yıl da özel okulda çalıştıktan sonra zor bela bu sene calismamaya ikna ettim. Çalışırken ders olmuyor.(işsizlik maaşım olmazsaydi kabul etmezdi gerçi)
Şimdi de bazen beni içe kapanık olmakla suçluyor. Artık sabredemiyorum. Annene beni bu şekilde yetiştiren sensin, beni hicbir zaman desteklemedin, diyorum( Annen evlenmemi istiyor ara ara evde kaldın evlen artık muhabbeti yapıyor. Ben de sosyallesmene yeni insanlar tanımama izin vermedin, çocukluğum gençliğim senin yüzünden hep kötü geçti, hiçbir şey anlamadim, diyorum. Ve şu anda onu çok sevmene rağmen suçluyorum.
Kuzenim 16 yaşında sosyal medyadan görüyorum her yere gidiyor. Çok mutlu.. Kıskanmıyorum ama ister istemez kendimle kiyasliyorum.
25 yaşındayım. Gencim biliyorum ama her şeyim elimden gitmiş gibi... Dertlerle, sıkıntılarla, aşırı kurallarla büyüdüm, büyümekteyim...
Eveeet eylüldeyse muhtemelen Başak burcu. Benim annem de seninkine benzer. Elalem ne der, öyle konuşma, ayıp, terbiyesiz, açık giyinmişsin, saçların kırık uzatma boşuna... sonra da bu çocuklar bizimle sohbet etmiyor, bize kimse bir şey anlatmıyor , ne desem kızıyorsun, ne zaman evleneceksin... ne ektin ki ne biçeceksin anne dememek için kendimi zor tutuyorum. Ancak onu da anladım anne olunca. Hayat zormuş...evlilik, çocuklar, hayat gailesi, kişisel duygular ve düşünceler, toplum... kendine güvenini kaybetme ve annenin de nihayetinde bir fani olduğunu unutmaDoğum tarihi net değil bu arada sanırım Eylül de doğmuş
Senin yaşadıklarinla paralel farkli seyler yasadim.Merhabalar,
Öncelikle bu yeni ortaya çıkan bir konu değil. 25 yaşındayım.Yıllarca içimde var olan bu aralar sık sık yüzleştiğim canımı sıkan bir konudan bahsetmek istiyorum.
Başlıktan da anladığınız gibi konu annem... Çok fedakârdır. Kardeşlerime ve bana çok düşkün. Annemi çok da seviyorum...
Bizi yetiştirirken çok zorluklar yaşadı.Babam evi terk edip gittiğinde bize annem baktı. Annemle beraber zor günler geçirdik. Annem bu yüzden midir bilmem kardeşlerime özellikle de bana karşı aşırı kuralcı ve koruyucu bir şekilde davrandı.
Küçükken bile elalem size ne der diye bir psikolojiyle büyüttü. Öyle ki misafirlikteyken yemek yiyemezsin, tuz isteyemezdim. Ona rağmen eve gelince kızardı. Kendime ait odam yoktu ben de gömme vitrin gibi bir yere sandalye koyup kendime çalışma masası yapmıştım. Orayı da izinsiz bozmuştu(
Lise mezuniyetimde o zamanlar çok hoş mavi bir elbise almıştım. Onu bile eleştirdi, bağırdı... Kısa çok pahalı diye... Halbuki 35 tl 'ye harçlıklarını biriktirerek almıştım. Ben ağlaya ağlaya mezuniyetime gittim.
Derken üniye gittim. Hiçbir sosyal etkinliğe izin vermedi. (gizli bir şey yapamıyorum ahh su vicdanım( Übiversite mezuniyetime gelmedi. O kadar ısrar etmeme rağmen. Maddiyatı sıkıntı olarak gösterdi. Az çok birikimi vardı, isteseydi çok rahat gelirdi. Okuduğum şehir, annemin şehrine 3 saat uzaklıktaydı.
KPSS'ye bir yıl evde hazırlanayım anne dedim, izin vermedi. Çalışacaksın dedi. Öğretmenim ilk yıl iş bulamadım. Zorla emri vaki yaparak mağazada satış elemanı olarak çalıştım. Akşanlari dershaneye gittim.
2 yıl da özel okulda çalıştıktan sonra zor bela bu sene calismamaya ikna ettim. Çalışırken ders olmuyor.(işsizlik maaşım olmazsaydi kabul etmezdi gerçi)
Şimdi de bazen beni içe kapanık olmakla suçluyor. Artık sabredemiyorum. Annene beni bu şekilde yetiştiren sensin, beni hicbir zaman desteklemedin, diyorum( Annen evlenmemi istiyor ara ara evde kaldın evlen artık muhabbeti yapıyor. Ben de sosyallesmene yeni insanlar tanımama izin vermedin, çocukluğum gençliğim senin yüzünden hep kötü geçti, hiçbir şey anlamadim, diyorum. Ve şu anda onu çok sevmene rağmen suçluyorum.
Kuzenim 16 yaşında sosyal medyadan görüyorum her yere gidiyor. Çok mutlu.. Kıskanmıyorum ama ister istemez kendimle kiyasliyorum.
25 yaşındayım. Gencim biliyorum ama her şeyim elimden gitmiş gibi... Dertlerle, sıkıntılarla, aşırı kurallarla büyüdüm, büyümekteyim...
Annen ozamanlarin sartiyla ozamanin bakis acisiyla kendince dogru olani yapmis veya yaptigini dusunmus olabilir.
Bile isteye kotu niyetle ice kapanik olmani istememistir vs.
Yani demem su ki artik sen kucuk degilsin secim sansin var. Hayatini istedigin yonde yasayabilirsin. Gecmisi dusunerek amam kucuk masami bile yikti diyerek kendine acima. Boyle yaparsan anneni suclamaktan ote gidemezsin. Degisimin icin hersey kendi elinde. Cozum ara gecmise takilmak yerine. Eminim annen farkli yasam tarzi veya bilgileri olsa sana farkli bir hayat sunardi.
Ama artik o kucuk kiz degilsin hersey suan senin elinde. Kendini mutlu edecek seylwre yonel. Kendini sev say. Annenin de her fikrine katilmak zorunda degilsin. Kendi dogrularini ara ona gore yolunu ciz. Daha cok gencsin ve onunde bircok firsat var. Anneni anlamaya calis. Onun aldigi egitimde farkliydi kisitliydi. Anlarsan ona kizmazsin. Ve kendi hayatini bundan sonra tabiki absurt kararlar almadigini varsayarak kendin yonlendirebilirsin. Basarilar
Inşallah bunun için çok çalışıyorumSenin yapacahin kpssyi kazanıp uzak bir şehire gitmek sen kalkıp o şehirde yasa san bile seninle uğraşacak anlamıyorum anne baba yol gösterici olmalı sahip değil git güzelim o şehirden kendine de karıştırma o şekilde zaten kendine güvenmeyi sevmeyi ogrenirsin
Canım bence geçmişi düşünmeyi bırakmalısın ve kpssye odaklanmalısın. Sınavı kazanınca atandığın yere gidersin istediğin hayatı yaşarsın ama kazanamazsan seneye aynı tempoyla devam edeceksin. Önceliğin şu an sınav olmalı bunları düşünmeyi bırak :)
Geneli size hak vermemiş ama ben sizi çok iyi anlıyorum bazı anneler bir zamanlar çocuk olduğunu unutuyorlar elalem ne der kaygısı taşıyan insanlar bir zahmet çocuk yapmasın önemli olan doğru yolu göstermek topluma köle bir insan daha yetiştirmek değil benim de babam yoktu gayet özgür yetiştim istediğimi giydim icki içtim sarhoş oldum sigara içtim şimdi hiçbirşey gözümde yok yaşadım gördüm aşık oldum aldatildim terkettim t erkedildim hiçbirşey yaşamadım diyemem gözüm hala yasayamadiklarimda insanlar annelik ne demek babalık ne demek unutuyorlar bdv de bir kadin çocuğuma vurdum kocam kızdı bağırınca kocam bağırıyor otorite mi sarsıyor diye birsürü başlık açanlar olmuş onlar insan yavrusu küçük insanlar yani yürümeyi öğrenen kadar elinden tutacaksin maşallah kayinvalideler anneler tipleri hayatımızı rezil ediyorlar benim de anneannem öyle sürekli anneme karışıyor ya annem 55 yaşında kadin anneler her zaman haksız değil sayın üyeler ve 25 yaşında bir kadında sokakta seksek oynayamaz sadece uzaktan bakabilir
Çok tatlı ve haklı bir isyan.
Evet bir çok şeyden mahrum kalmışsınız. Ama bu biraz pasif olmakla alakalı.
Ne zaman yumruğunuzu masaya vurur, annenizin psikolojik baskılarına çelik gibi göğüs gerersiniz işte o zaman tam anlamıyla birey olmuş olursunuz.
Malesef bu tip şeyler kalp kırmadan olmuyor. Acı yoksa kazanç yok.
Biraz özgürleşmeye çalışın.
Anneniz bir çeşit koruma içgüdüsü sergiliyor ama anneler her zaman doğruyu yapmıyor.
Bunu unutmayın.
Kendi yolunuzu çizin. Ama evlenerek değil!
Her anne kendi bildiği doğrultuda kendi korumacı kimliğiyle büyütür.Sonuçta büyüdün.Lise de şurda burda geçmişte olanlara takılma.O zamanın şartlarında doğru olanı yapmıştır kendince.16 yaşında her yere giden kuzen örneğini değil başarılı yaşıtlarını örnek göster.Gezip tozmak mutluluk getirmiyor.Annenin kurallarının ileride faydasını anlayacaksın.Sen şimdi kendini kendine kanıtlamalısın.Kendi hayatını istikbalini inşa ederek.Sigara içmek bir başkaldırı olmuyor.Kendine yapıyorsun ne yapıyorsan.Merhabalar,
Öncelikle bu yeni ortaya çıkan bir konu değil. 25 yaşındayım.Yıllarca içimde var olan bu aralar sık sık yüzleştiğim canımı sıkan bir konudan bahsetmek istiyorum.
Başlıktan da anladığınız gibi konu annem... Çok fedakârdır. Kardeşlerime ve bana çok düşkün. Annemi çok da seviyorum...
Bizi yetiştirirken çok zorluklar yaşadı.Babam evi terk edip gittiğinde bize annem baktı. Annemle beraber zor günler geçirdik. Annem bu yüzden midir bilmem kardeşlerime özellikle de bana karşı aşırı kuralcı ve koruyucu bir şekilde davrandı.
Küçükken bile elalem size ne der diye bir psikolojiyle büyüttü. Öyle ki misafirlikteyken yemek yiyemezsin, tuz isteyemezdim. Ona rağmen eve gelince kızardı. Kendime ait odam yoktu ben de gömme vitrin gibi bir yere sandalye koyup kendime çalışma masası yapmıştım. Orayı da izinsiz bozmuştu(
Lise mezuniyetimde o zamanlar çok hoş mavi bir elbise almıştım. Onu bile eleştirdi, bağırdı... Kısa çok pahalı diye... Halbuki 35 tl 'ye harçlıklarını biriktirerek almıştım. Ben ağlaya ağlaya mezuniyetime gittim.
Derken üniye gittim. Hiçbir sosyal etkinliğe izin vermedi. (gizli bir şey yapamıyorum ahh su vicdanım( Übiversite mezuniyetime gelmedi. O kadar ısrar etmeme rağmen. Maddiyatı sıkıntı olarak gösterdi. Az çok birikimi vardı, isteseydi çok rahat gelirdi. Okuduğum şehir, annemin şehrine 3 saat uzaklıktaydı.
KPSS'ye bir yıl evde hazırlanayım anne dedim, izin vermedi. Çalışacaksın dedi. Öğretmenim ilk yıl iş bulamadım. Zorla emri vaki yaparak mağazada satış elemanı olarak çalıştım. Akşanlari dershaneye gittim.
2 yıl da özel okulda çalıştıktan sonra zor bela bu sene calismamaya ikna ettim. Çalışırken ders olmuyor.(işsizlik maaşım olmazsaydi kabul etmezdi gerçi)
Şimdi de bazen beni içe kapanık olmakla suçluyor. Artık sabredemiyorum. Annene beni bu şekilde yetiştiren sensin, beni hicbir zaman desteklemedin, diyorum( Annen evlenmemi istiyor ara ara evde kaldın evlen artık muhabbeti yapıyor. Ben de sosyallesmene yeni insanlar tanımama izin vermedin, çocukluğum gençliğim senin yüzünden hep kötü geçti, hiçbir şey anlamadim, diyorum. Ve şu anda onu çok sevmene rağmen suçluyorum.
Kuzenim 16 yaşında sosyal medyadan görüyorum her yere gidiyor. Çok mutlu.. Kıskanmıyorum ama ister istemez kendimle kiyasliyorum.
25 yaşındayım. Gencim biliyorum ama her şeyim elimden gitmiş gibi... Dertlerle, sıkıntılarla, aşırı kurallarla büyüdüm, büyümekteyim...
Not: 25 yaşında ilk defa bu yıl sigaraya başladım. Nedenini bılmiyorum. Sigara içmek istedim ve içtim. Belki bir başkaldıriydi benim icin. Hiç başlamasam daha iyidi evet ama pişman değilim
Her anne kendi bildiği doğrultuda kendi korumacı kimliğiyle büyütür.Sonuçta büyüdün.Lise de şurda burda geçmişte olanlara takılma.O zamanın şartlarında doğru olanı yapmıştır kendince.16 yaşında her yere giden kuzen örneğini değil başarılı yaşıtlarını örnek göster.Gezip tozmak mutluluk getirmiyor.Annenin kurallarının ileride faydasını anlayacaksın.Sen şimdi kendini kendine kanıtlamalısın.Kendi hayatını istikbalini inşa ederek.Sigara içmek bir başkaldırı olmuyor.Kendine yapıyorsun ne yapıyorsan.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?