Annemin gereksiz eşya atma korkusu

ben de onlardanımmm

vestiyer dolabının altında poşetler varrr

temizlik yapılırken yardımcım bunlar ne dedi ,
poşet dedim ne işe yarıyor dedi

ona oğlumun giysilerini koymuştum işte böyle zamanlarda lazım dedim

kadın benim evimde tek poşet bulamazsın dedi mesela

bende de bakınca gereksiz görülen bir çok şey var

ama evde büyük eşya yok

salonda iki tane 3 lü koltuk iki sehpa bir de küçük masa ile 4 sandalye var biblo miblo yok

bir oda kitap var mesela, eşim oğlumun bebek kitaplarını birine vermeyi önerdi oğlumdan önce ben atladım hayır o kitapları kendisi de okuyacak okuma yazma öğrenince diye

ilkokuldaki güzel yazı defterim de fakültedeki ders notlarım da var ama aradaki dönemden hiçbir şey yok ilginçtir

bir çok şey attım ama o defterleri atamadım bir türlü

ben de bulayım bir psikolog bari zira üzüm üzüme baka baka kararır hale gelecek bir oğlum var küçülen giysilerini verirken bazılarını verdirmedi onlar kalsın dedi
 
Annemde atmaz. Son kullanma tarihi gecmis urubleri falan tutmaz ama kutu kumastir eski kiyafet ayakkabi bir turlu attiramayiz bi gun lazim olur diye.
Artik huyunu bildigimiz icin. Annemyokken kalabalik yapan seyleri posete doldurup cope goturuyoruz direk. Eve posette gorurse de bunu noye attiniz diyo cunku. Bazilarinin farkina variyo bazen farketmiyo bile. Siz deoyle yapin.
Annem iyi ki atmissinix daralmistim diyo cogu seyicin
 
En mantıklısı bu olucak artık her şeyi göze alıp onun olmadığı bi gün toplayıp atıcam gereksiz şeyleri
 
Siz böyle yazınca duygulandım
Bağ kurduğu şeyler var ama insanın yoğurt kovasını kaybetme korkusu neden olur ki?

hayatında duygusal bir travmaya maruz kalan kişilerin, travmaları ile yüzleşmemek için, psikolojik acılarını istifleme davranışı göstererek bastırabildikleri düşünülmektedir. internetten okumuştum.
 
O birisi bendim.

Cevap veriyorum annemde de biriktirme hastalığı var. Evde savaş çıksa üç yıl yetecek kadar erzak.

Üç çocuğun çeyizini düzecek kadar sıfır kutusunda eşya var. 3 tane kutusunda tost makinesi, mikser, duzinelerce nevresim, yorgan takımı. Yemek takımları vs. zuccaciye dükkanı açılacak kadar malzeme var istisnasız. Evdeki bütün dolapların içleri bunlarla dolu. Yılların birikimi ve kullanılmıyor.

20 yıl önceki kıyafetleri durur annemin. Bana giydirmeye çalıştığı zamanlar olmuştur. O derece.

Üstelik annem son derece iyi koşullarda yetişmiş, maddi sıkıntı görmemiş bir insan. Boşandıktan sonra bizi tek başına büyüttü. Ben buna bağlı yetememe/kaybetme korkusuna bağlıyorum.

Şimdi evlendim. Bu yüzden evimde ne biblo ne de doğru düzgün dekoratif eşya var. Her şey asgari düzeyde. Aksinde daraltı geliyor.
 
Benim anneminde kıyafetleriyle arasında özel bi bağ var .

Gerşeyi atar verir ama kıyafetlerini asla.

Evde bir giyinme odası yatak odasında 2 gardrop var ben evlenince benim gardroplarada dadanmış.

Sürekli alır ama asla vermez. Yıllarca artık içine sığamayacağı giymediği şeyleri verdirtmeye çalıştım baştan kabul etti sonra hep babamın kıyafetlerini attı.

Geçende aradı eski montlarını ayakkabıları çantaları vericekmiş çok şaşırdım sonuç onları topladı balkona koydu pışette duruyolar vermiyo.

Bu nasıl çözülür bilemem
 
Arada bir trtde istifciler ve temizlik hastalarinin belgeseli var.onu izle bence.
İstifciler ya gerekli olduğuna inaniyorlar yada duugulasal olarak bag kuruyorlar.onu ikna etmelisinz.yoksa izinsiz atarsan büyük bir kavga cıkarabilir.Ve kendini kotu hissedebilir
 
En mantıklısı bu olucak artık her şeyi göze alıp onun olmadığı bi gün toplayıp atıcam gereksiz şeyleri
annenizin durum nasil bilmiyorum ama. ben annemin kucukken cok yokluk cekmesine bagliyorum durumu. Atinca israf etmis gibi geliyo ona. Teyzelerim falanda hrp boyleler.
Atin gitsin kesin rahatlar. Onca cer cople ugrasmakta zor. Azicik azicik yapin ama mutlaka cope goturun evde durmasin :)
 
annenin okb olduğunu sanmam. eşyalarla duygusal bağ kurmuş. eşyayı attığında anısını da atacağını düşünüyor. annen yokken atma eşyaları. baya üzülür. ıvır zıvır olsalar at diyecem ama bunları anı saklamış. birlikte psikoloğa gidin
 
Sen ne yap biliyormusun o bibloları topla arkadaşında sakla. Sonra annene attım de bakalım tepkisi ne olacak sadece bagırırsa istifçi ağlarsa hakkaten duygusal bağ vardır
 

Benim annemde de vardı.Bir çeşit geçmişe tutunma çabası.Psikolojik bağlılık hissediyorlar eşyalara karşı.. Anneme söylediklerimiz etki etmeyince o yokken hazır fırsat deyip bazı fazla eşyalarını atmıştık o gelince geri çıkartmıştı yukarı .Tek çözüm psikiyatri.
 
cozum bulursan banada soyle
Benim annemde atmaz yengec burcu copcu burc
Evde 30 yillik ta evlenirken aldigi koltuk takimi var attirmiyor am hain planlarim var o koltukkarla ilgili
 
Benim annemde aynı. Bozuk telefon bile yıllardır bazanın altında duruyor. Atmıyor ya. Bozuk telefonu niye atmıyor bilmiyorum ama atmıyor işte.. Bazen gereksiz eşyaları artık çöp adı almış şeyleri toplayıp atıyorum. Bi bakıyorum çıkarıp bir yerlere dizivermişler hepsini. Ya annem ya babam...
Hal böyle olunca hep bi dağınıklık söz konusu oluyor, haklısın. Ki eğer evde küçükse..
Heralde çözümü olmayan bi hastalık bu
 
Ayy benim annem de aynen böyle.
Merhem dahil günü geçmiş hiçbir şeyi atmıyor, ben her gittiğimde torba torba çöp poşetini hatta bir de gidip çöpü kurcalamasın diye en uzaktaki çöpe bırakıyorum.
Tabi bir ton kavganın ardından.
Evden gönderip atmakta bulduk en son çareyi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…