- 2 Nisan 2020
- 172
- 153
- 18
Annemin çocuklara bakış açısı biraz farklidir. Cocuk yapmanın zor bir şey olduğunu, çocuklu insanlara acıdigini cocuk yapmanin gereksiz oldugunu falan söyler hep. Kendisi cok kardesli bir ailede buyumus evlenince de sadece beni dogurmus kardesim yok. Ben 1 yil once evlendim. Bir süre önce de hamilelik haberi aldım. Evliliğinin ilk zamanları bazı sıkıntılarımız oldu ailelerle. Annem eşimin ailesini hiç sevmiyor. Cocuk haberini öğrendiği zaman demediğini bırakmadı. Benim için üzüldüğünü, bebek bile olsa karşı tarafla asla gorusmeyecegini soyledi. Neredeyse iyi b... yedin dedi. Lafi oraya getirdi. Bana uzun uzun moral bozucu paragraflar yazdi cogunu okumadan silmek zorunda kaldim. Moralimi cok bozdu. Soyledigime pisman oldum. Ama elbet ogrenecekti. Babamla 9 - 10 yıl önce ayrıldılar zor bir hayatı oldu onu anlıyorum ama bu müdahalesi ve kolay kalp kırıcı tavrı beni deli ediyor. Cevremde görüyorum kızlarını destekleyen ne güzel anneler var... benim babam hayatımda değil benimle görüşmüyor, annem de bana böyle davranıyor. Kolum kanadım kırık hissediyorum.... o pek sevmedigim esimin ailesi bile mutlu. Yardım etmeye koşmaya hazir tavırları var ama insan en çok annesinden bekliyor merhameti.