Annemin tutarsız davranışları

Talip cikmasi yanlış bir cümle :) biz mal değiliz :) erkeğin paşa gönlüne de kalmadık sen onu begenecekmisin acaba ? Talipmis ! Sen bunları boşver kimseyi de kıyaslama önemli olan ruh eşi senin için olan da okulun. 26 diye de sınır koyma işinde gucunde başarılı ol ne istediğinden emin ol sonra düşünürsün.26 yaşında herşey tam olmayabilir sonuçta.
En küçük sayı olarak 26 dedim 😊 Doğru insan çıkana kadar bekleyeceğim
 
Annem çocukluğumda beni hep eleştirir, başkalarının yanında kötü davranırdı. Babamin ailesi onu sevmedigi halde evlenmis. Acisini da hep benden cikardi. Üniversiteyi kazanınca düzelir zannetmiştim ama olmadı. Üniversitenin ilk senesi pandemi zamanı çocukluktan beri tanıdığım bir aile bana görücü geldi. 20 yaşındaydım. Oğullarınin asker oldugunu, ev aldigini, çok iyi oldugunu ve beni 4 yıl sonra isteyeceklerini soylemisler. Annem ısrar etmeye başladı. Ben de "Anne ben okulum bitince hemen evlenmek istemiyorum. Yüksek lisans yapmak istiyorum" deyince de "Fazla yaşın geçmeden evlenmelisin." dedi. Hiç tanımadığım bir oğlan için böyle dedi. Sonra da bütün akrabalara bu olayı anlattı. Bu aile o kadar kotu ki bildiginiz cingeneler. Cok pisler ve kadin kendi kizina "O..." diyor. En sonunda bir gün patladım ben onu istemiyorum diye. Herkes sustu ve konu kapandı. Saçma sapan insanlar görücü geliyor annem kendi kafasına göre istediğine ısrar ediyor, istemediğini kendi kafasına göre reddediyor. Beni hiç insan yerine koyan yok. Köyden görücü usulü biriyle evlenmemi istiyor ben ise mesleğimi elime aldıktan sonra kendi bulduğum biriyle evlenmek istiyorum. Ama anneme göre tanıdıklar iyi yabancılar güvenilmez. Bugüne kadar hep "Akraba biriyle evlenme" dedi. Ama zengin bir akrabam görücü çıkınca yine ısrar etti. Hoşlandığım çocukla gorusturmedi. Çocuğa ilk başlarda "Çok iyi biriymiş" dedi aklıma soktu. Sonra da "Boşver vazgeç ben onu istemiyorum" dedi. Çocuk memur olunca yine olumlu konuşmaya başladı. Ben üzülüp ağlayınca "Neden ağlıyorsun?" diyor sebebini söyleyince de "Ben ne zaman öyle bir şey demişim?" diyor.
Köydeki aptal insanlar yüzünden evlilikten soğudum. Reddediyorum, buna rağmen orada burada dedikodumu yapıyor pislikler. İğreniyorum hepsinden. Anneme de güvenmiyorum. Beni asla sevdiğim biriyle evlendirmeyecek. Elimde mesleğim olsa bile 😞 KPSS senesi kafamı dinleyeyim diyorum ama yok. Okulum bittiği halde annem herkese "Okulu bitmedi" diye yalan söylüyor.
Her gün ağlıyorum. Ya annem yüzünden yanlış bir evlilik yaparsam? Kimseyle gorusturmuyor beni. Kendi istedikleri hariç. "Seni istediğinle evlendiririz" diyorlar ama yalan. Annem kendi istediğiyle evlendirecek beni.
Öyle kişileri ve bu konuyu da seninle daha fazla konuşmak istemiyorum de geç. İlla susmuyorsa da dinleme, çok işim var şu an bunları düşünemem de kaç ders çalışmaya. Zorla sana imza attırıp evlendirecek hali yok. En fazla ne yapabilir? Belki çalışmaya başlayınca ya da arkadaş çevrenden evleneceğin kişiyi bulursun. Kaç yaşında reşit ve okulunu bitirmiş bir kadınsın. Yani aynı evde yaşadığınız için dışarı çıkarken bilgilendirirsin ama izin almıyorsun inşallah? Evlenirken de annenin imzası gerekmiyor bildiğim kadarıyla.:confused: Alnına silah dayayıp bizim köyden evleneceksin demiyorsa geçiştirin. Sonra da istediğiniz biri ile evlenirsiniz. En çok söylenir durur işte.
 
Teşekkür ederim. İlk hedefim paramı kazanmak. Evlenmeden önce de psikolojik destek almam lazim.
insan bekarken sanki bi sekilde zorla evlendirilecek gibi düşünüyor, ama o isler öyle olmuyor. görüşsen bile elektrik alamadım dersin. en cahil gorucu teyzeler bile vayy elektrik alamamış bu is olmaz deyip kabulleniyor :)
 
Back
X