- 30 Ekim 2017
- 35
- 3
- 1
- 28
- Konu Sahibi gelecegineczacisi
- #41
Özür dilemez zaten ben biliyorum annemi. Şöyle birşey var açıkçası annem babam bana özür dilemeyi de öğretmedi. Yani şöyle, kendilerinin hiç ağzından özür dilerim lafı çıktığını hatırlamıyorum. Bana da öğretilmedi ama ben biliyorum yine de. Annem de öyle hep azarlıyor beni iyi birşey bile yapsam yani. Evlenmişsin sen en azından ben bekarım mutluysan daha da güzel yani uzaklaşıp evlenmek değil de asıl olay yara bırakıyor işte. Ben o kırgınlıklarla yaşamak istemiyorum sevdiklerimi kötü hatırlamak istemiyorum. Bende rüyamda annemden hep azar işitiyorum ve öyle gerçekçi oluyor ki inan uyanınca boğazım düğümlenmiş ağlamamak için tutuyorum kendimi yaniSanmam özür dileyeceğini. Benim annem de öyle biraz. Dilinin ayarı olmuyor çoğu kez. İki çift güzel laf duymadım şu yaşıma geldim. Hep eleştiri, hep sitem, hep azarvari konuşma. Evlendikten sonra umursamadım artık. Güldüm geçtim hee dedim. Ancak öncesinin yaralarını hala sarabilmiş değilim. Hala aynı hiç değişmedi.
İşin kötüsü ruyalarimda bile hep azarlayıp kızıyor, kavga ediyor. Ben de rüyamda bağırıp çağırıyorum yeter artık niye böyle davranıyorsun diye ve rüyamda bağırdıktan sonra rahatlıyorum.
Sonra uyanınca yine üzülüyorum neden böyle düşünüyorum diye.