Annemsizlik... Alışmak, hazırlıklanmak...

İmkanın varsa gir annenin yanına konuş, hellalık al ergen dönemimde seni kırdıysam üzdüysem özür dilerim de hakkını helal et sende ondanda al benim arkadasımın anneside yeni vefat etti kızı yanına bile sokmadılar.. Amannn öyle işte
 
Hayırlı günler. Daha önce annemin rahatsızlığı ile ilgili konu açmıştım. Annemim son durumu. 10 gündür yoğun bakımda. Yattığı 5.gün el, kol, bacak hareketleri yaptı. 6. gün uyandı. Doktorlara cevap vermeye çalışmış ama dili dönmemiş. Sonra yine durumu ilk geldiği gün gibi dediler. Her şeye hazırlıklı olın dediler. Verdiği tepkileri aklımız almıyor. Uyanması vs. tıppen olmaması gerekiyor dediler. Ama yine uyuyor. Hazırlayın kendinizi diyorlar. Bu duruma kendimi nasıl hazırlayacağım.? 2 yaşında bir de evladım var. Onu da olumsuz etkilemek istemiyorum. Benzer durımda olanlar nasıl atlattınız bu durumları. Kendimi düşünmüyorum. Evladımın psikolojisini düşünüyorum. Anne olmak böyle bir şey sanırım. İçim yangın. 15 aydır mücadele ediyoruz bu kanserle. Annem canım annem...

Rabbim ŞAFİ isminin hürmetine annenize şifaversin🤲
Dünyada sınavsız geçit olamayacak ahirete,bunların hepsi hem anneniz için hem sizler icin bir vesile,cennetti kazanmak kolay olmayacak biz insanlar icin. Mevlam sabredip,tevvekkülle bu sınavdan geçmenizi nasipetsin.

Konu başlıgını görmüştüm dün ama okumak istememiştim,tahmnettmiştim böyle bisey yazdiginizi😔 Bende babamı kaybettim,6 yada 8ay yaşar demisti dr. ama 5yıl yaşâdı ve sonra ebediyyete göçtü. Sizi okadar iyi anlıyorumki...
Günlerce hatta aylarca kendime bu soruyu sormuştum '' o an gelince nasıl dayanıcam,ne yapıcam " diye. Vefat edince Bir kaç gün konuşamadım dilim tutuldu,sadece agladım başka ne yapa bilirdimki zaten. Ama bana en çok güç veren bir an oldu. Babanem babamın başında dua ediyordu aglayarak sesli sesli " Yarab evladımın canını yakma,emanetini en güzel şekilde,azrail gelin gibi gelsin incitmesin yavrumu " 😭 diye. Ve sonrası saatler sonra vefatetti,babanem koltukta oturmus dedem geldi ayaklarinin dibine oturdu elini tuttu ve göz yaşları için dediki " hacı RABBİM emanetini aldı,ben ALLAHdan razıyım sende razımisın" 😭
Ne büyük bir teslimiyetti bu,o an dedimki. Derdi veren RABBİM ne güzel dermanınida veriyosun,yoksa cigeri yanan nice analar babalar bu aciya dayansın. Benki evladiyim baba acisi cigerimi yakti kim bilir onları cigeri nasil köz oldu....

Zamanla atesin harareti geciyor, sonra hayatta kaldiginiz uerden devam ediyosun. Her an aklinizda oluyor,ilkler çok daha zor geciyor. Ama inancınız ve teslimiyetle yaptiginiz dualar ve evladiniz size destek olucaktir.Siz bir annesiniz,ne kadar güclü oldugunuza sizde inanamayacaksiniz eminolun.
SABIŔ SABIR SABIR
ins. mukafatınız büyük olur❤
 
İmkanın varsa gir annenin yanına konuş, hellalık al ergen dönemimde seni kırdıysam üzdüysem özür dilerim de hakkını helal et sende ondanda al benim arkadasımın anneside yeni vefat etti kızı yanına bile sokmadılar.. Amannn öyle işte
Evet girdim. Elini tutup konuştum. Yanağını öptüm. Ayaklarının altını öptüm. Konuştum.
 
Rabbim ŞAFİ isminin hürmetine annenize şifaversin🤲
Dünyada sınavsız geçit olamayacak ahirete,bunların hepsi hem anneniz için hem sizler icin bir vesile,cennetti kazanmak kolay olmayacak biz insanlar icin. Mevlam sabredip,tevvekkülle bu sınavdan geçmenizi nasipetsin.

Konu başlıgını görmüştüm dün ama okumak istememiştim,tahmnettmiştim böyle bisey yazdiginizi😔 Bende babamı kaybettim,6 yada 8ay yaşar demisti dr. ama 5yıl yaşâdı ve sonra ebediyyete göçtü. Sizi okadar iyi anlıyorumki...
Günlerce hatta aylarca kendime bu soruyu sormuştum '' o an gelince nasıl dayanıcam,ne yapıcam " diye. Vefat edince Bir kaç gün konuşamadım dilim tutuldu,sadece agladım başka ne yapa bilirdimki zaten. Ama bana en çok güç veren bir an oldu. Babanem babamın başında dua ediyordu aglayarak sesli sesli " Yarab evladımın canını yakma,emanetini en güzel şekilde,azrail gelin gibi gelsin incitmesin yavrumu " 😭 diye. Ve sonrası saatler sonra vefatetti,babanem koltukta oturmus dedem geldi ayaklarinin dibine oturdu elini tuttu ve göz yaşları için dediki " hacı RABBİM emanetini aldı,ben ALLAHdan razıyım sende razımisın" 😭
Ne büyük bir teslimiyetti bu,o an dedimki. Derdi veren RABBİM ne güzel dermanınida veriyosun,yoksa cigeri yanan nice analar babalar bu aciya dayansın. Benki evladiyim baba acisi cigerimi yakti kim bilir onları cigeri nasil köz oldu....

Zamanla atesin harareti geciyor, sonra hayatta kaldiginiz uerden devam ediyosun. Her an aklinizda oluyor,ilkler çok daha zor geciyor. Ama inancınız ve teslimiyetle yaptiginiz dualar ve evladiniz size destek olucaktir.Siz bir annesiniz,ne kadar güclü oldugunuza sizde inanamayacaksiniz eminolun.
SABIŔ SABIR SABIR
ins. mukafatınız büyük olur❤
Babanızın mekanı cennet olsun. Benimde babam 4 yıl önce vefat etti. Zor çok zor... Daha fazla yazamayacağım. Duygularım karışık. Kelimelerle ifade edemiyorum.
Çok zor, büyük bir imtihan bu... Her telefonda yüreğim ağzımda. ALLAH(c.c) 'ım ne verirse kolaylıkla ve güzelliklerle versin İnşaALLAH(c.c)...
 
Babanızın mekanı cennet olsun. Benimde babam 4 yıl önce vefat etti. Zor çok zor... Daha fazla yazamayacağım. Duygularım karışık. Kelimelerle ifade edemiyorum.
Çok zor, büyük bir imtihan bu... Her telefonda yüreğim ağzımda. ALLAH(c.c) 'ım ne verirse kolaylıkla ve güzelliklerle versin İnşaALLAH(c.c)...
Allah yardımcın olsun canim inşaallah şafi isminin hurmetine sifa versin sizlere sabir versin Rabbimiz yâr ve yardimciniz olsun.
 
Alışmak, hazırlanmak mümkün değil ki.
Annemi yoğun bakıma aldıklarından 1 gün sonra kaybettik biz. O gün hissediyordum gideceğini, biliyordum. Dua bile edemedim, hala daha annemin arkasından bir dua edebilmiş değilim. Kabul edemiyorum çünkü.
Benim de bebeğim 40 günlüktü, elimde olsa hastaneden 1 dakika ayrılmazdım, o haberi telefonla almak istemezdim
Yoğun bakımdayken yanına girdim, konuştum, öptüm, onu çok sevdiğimi söyledim, kardeşime iyi bakacağımı söyledim. Çünkü kendisi uyutulmadan önce öyle söylemiş kardeşime, ablanla birbirinize sahip çıkın demiş.
Başka da bir şey yapamadım, cenazesinde sanki uyuşturucu almış gibiydim, herkes sakinleştirici aldığımı zannetmişti. Ne ağladım, ne bağırdım, cenaze işlemleriyle ilgilendim. Sakindim çok, oysa korkuyordum kendimden. Allah sabır mı veriyor, ne oluyor anlayamadım.
Ilk günler evlerde duramadım, ya balkondaydım ya sokakta. Kızımı emzirip kendimi dışarı atıyordum, boğulacak gibi oluyordum. Başka da birsey hissetmedim.
Hala da sürekli içimde bir ateş yanmasının dışında ağlamıyorum, üzülmüyorum sadece çok özlüyorum.
Çok çok zor biliyorum, allah yardımcın olsun diyorum sadece, keşke anneler ölümsüz olsa, sonsuza kadar yanımızda olsalar ama olmuyor. Evladın var senin de güçlü duracaksın inanıyorum, allah sabır versin, annene şifa diliyorum.
 
Back
X