İlgisizlik değil de, demek belli bir talepte yanınızda olabilecek türden biri.
Söyleyin yardımına ihtiyacınız olduğunu, bazen görünen köy de kılavuz isteyebiliyor bazıları için.
Benim de ilişkim böyle bir mesafe içerseydi daha mı iyi olurduk acaba diye düşünürdüm bazen; çünkü tarif ettiğiniz "İlgisizliğin" aksine, benim annem de aşırı ilgili(!), müdahil, eleştirel ve hakimdir, bu çoğu kez benim için bunaltıcı ve "Artık bi git" haline gelen tepkili bir duruma dönüşüyordu.
Lohusalıkta, annemleri evden kovdum ben.
Şimdi dışarıdan biri baksa cidden beni "Daha ne istiyorsun be?! Tatminsiz, minnetsiz!" diye suçlayabilir ki ben bu suçlamalara çocukluğumdan beri alışkınım. İstediğim şeyin ise biraz "Bana güvenin, ben bunun üstesinden gelebilirim, gelemediğim noktada sizin yardımınızı talep eder bilginize danışırım" olduğunu hiçbir zaman görmeyen bir annem var.
Evime geldi, yemeğimi yaptı, her yeri temizledi-temizletti; misafirleri ağırladı, bebeğimi uyumam için aldı, yıkanmasına yardım etti vs vs...
Vs... Bana "Çocuk öyle tutulmaz" deyip gösterdi, "Emziremiyorsun" baskısı yaptı, "Çocuğu üşüteceksin" diye 94729 kere tekrarladı, "Bu çocuk doymadığı için ağlıyor, aç!" diye de 93449 kere tekrarladı, "Öyle yapma şöyle yap" diye defalarca her hareketimi düzeltti, "Bunu ayağından, bunu sırtından çıkarma hasta olursun" diye hastalığı defalarca çağırıp türlü türlü hastalıkları telaffuz edip durdu, "Şu süt yapar ye, yemelisin, yiyeceksin" diye önüme yığmadığı ve yemeye zorlamadığı şey kalmadı, "Annesin sen anne oldun, bunalmaya hakkın yok" diye bunalmış hissettiğim her an azarladı, beni her hareketiyle -yetersiz bir anne olduğuma- ikna etti ve tüm yardımları, iyiliklerinin yanı sıra, bilinçsiz olarak beni depresyona iten etkilerden biri olmayı öz annem olarak, o kadar bilgisine karşın, lohusalığımda başardı.
Devamı da geldi tabi ama anlatmayayım, hep benzer şeyler "Öyle giydirme, öyle yedirme, düşecek, uçacak, naptın hasta mı ettin, sen hasta ettin, bu havada dışarı çıkılmaz, yıkama hasta edersin sen, sen uyutmayı bilmiyorsun ondan uyumuyor, öyle olmaz şöyle, bilemedin, yapamadın, senin yüzünden, sen zaten hassassın düşünme onu, sen yapamazsın bırak" ...
Kovdum annemi ve beraberinde herkesi.
Bu olaydan sonra, kendini bir miktar daha fark etmeyi başardı tabi, bunu da ilave edeyim.