- 20 Mart 2008
- 142.029
- 214.089
- 1.423
- 60
- Konu Sahibi HanimKelesimiGetir
- #1
Bir kış günü doğdun hayatımıza girdin,miniciktin gece uyumaz sürekli kıpırdanırdın.
Öyle böyle derken okula başlama yaşın geldi,baban ve ben seni okula bıraktık ürkek bir ceylan misali sırada bekledin.Gözün bizi arıyordu sürekli,sınıfa girdin bir şaşkınlık yaşadın bir anda..
İlkokulda 5.sınıfta beraberdik,babanı göreve uğurladık ana kız başbaşa 2 yıl geçirdik,hem anne hem baba oluvermiştim bir anda.
Sonra okul yılların devam etti başarılı bir öğrenciydin,taki lise 1'de 5 tane zayıf getirene kadar,buradada baban yine yoktu dış görev nedeniyle yine yanlızdık.
Sonra üniversite başladı,bu sefer sen bizi yanlız bıraktın,tam 6,5 sene tek başına bu hayatla mücadele ettin be çocuğum..Yemek yerken bile boğazıma diziliyordu yemekler,acaba açmı tokmu diye düşünmekten kendimi alamıyordum.
Sevdiğin yemeği yerken babana hep diyordum,kızım bu yemeği çok seviyor keşke olsada beraber yeseydik diye.Gözler yine ıslanıyor..
Ne yapıyor acaba dersleri nasıl diyede düşünmekten kendimizi alamıyorduk.
Gün geldi bir arkadaşım var dedin,kimdir necidir derken zamanı geldi baban sordu kimmiş bu arkadaşı dedi.Kaşları çatıldı çünkü kızının evlilik düşüncesi vardı.
Velhasıl evlat önce ben tanıştım arkadaşınla,çok garip bir duyguydu karşımda çocuğumla evlenmek isteyen birisi vardı..
Sert ve mesafeliydim ona karşı,çünkü ilk defa görüyordum mesafe koymak istedim..
Çok sonrada ailesi, geldi evimize tanıştık biz gittik onlara yaşanan herşeye sen şahit oldun.
İstemeye geldiler o anda seni isterlerken babana baktım,yüzünde hüzün ve stres vardı hayırlı uğurlu olsun derken,ben gözyaşlarımı akıttım..
Nişandi nikahtı kınaydı düğündü derken,herşey tamamlandı sen şimdi bizlerden uzak eşinle beraber bir yola girdiniz.Birbirinize sevgi ve saygınızı asla yitirmeyin,destek olun kenetlenin çocuklarım..
Seni önce Allah'a sonra ailesine emanet ettim.
Herşey gönlünce olsun kızım,çok ama çok mutlu olun.
Seni çok seven annen ve baban
Öyle böyle derken okula başlama yaşın geldi,baban ve ben seni okula bıraktık ürkek bir ceylan misali sırada bekledin.Gözün bizi arıyordu sürekli,sınıfa girdin bir şaşkınlık yaşadın bir anda..
İlkokulda 5.sınıfta beraberdik,babanı göreve uğurladık ana kız başbaşa 2 yıl geçirdik,hem anne hem baba oluvermiştim bir anda.
Sonra okul yılların devam etti başarılı bir öğrenciydin,taki lise 1'de 5 tane zayıf getirene kadar,buradada baban yine yoktu dış görev nedeniyle yine yanlızdık.
Sonra üniversite başladı,bu sefer sen bizi yanlız bıraktın,tam 6,5 sene tek başına bu hayatla mücadele ettin be çocuğum..Yemek yerken bile boğazıma diziliyordu yemekler,acaba açmı tokmu diye düşünmekten kendimi alamıyordum.
Sevdiğin yemeği yerken babana hep diyordum,kızım bu yemeği çok seviyor keşke olsada beraber yeseydik diye.Gözler yine ıslanıyor..
Ne yapıyor acaba dersleri nasıl diyede düşünmekten kendimizi alamıyorduk.
Gün geldi bir arkadaşım var dedin,kimdir necidir derken zamanı geldi baban sordu kimmiş bu arkadaşı dedi.Kaşları çatıldı çünkü kızının evlilik düşüncesi vardı.
Velhasıl evlat önce ben tanıştım arkadaşınla,çok garip bir duyguydu karşımda çocuğumla evlenmek isteyen birisi vardı..
Sert ve mesafeliydim ona karşı,çünkü ilk defa görüyordum mesafe koymak istedim..
Çok sonrada ailesi, geldi evimize tanıştık biz gittik onlara yaşanan herşeye sen şahit oldun.
İstemeye geldiler o anda seni isterlerken babana baktım,yüzünde hüzün ve stres vardı hayırlı uğurlu olsun derken,ben gözyaşlarımı akıttım..
Nişandi nikahtı kınaydı düğündü derken,herşey tamamlandı sen şimdi bizlerden uzak eşinle beraber bir yola girdiniz.Birbirinize sevgi ve saygınızı asla yitirmeyin,destek olun kenetlenin çocuklarım..
Seni önce Allah'a sonra ailesine emanet ettim.
Herşey gönlünce olsun kızım,çok ama çok mutlu olun.
Seni çok seven annen ve baban
