Anneyle geçinememe :(

Arkadaşlar bekarım ailemle yaşıyorum. Babamla çok sıkıntım yok emekli kendi halinde. Ama annemle çok tartışıyoruz. Sürekli odamı karıştırıyor eşyalarımın yerini bana sormadan değiştiriyor bin kez söylememe rağmen. Dün yine benzer bir olaydan kavga ettik ve odama girmemesini söyleyerek kapıyı çarptım. Bir dünya saydırdı. Ben deliymişim o yüzden evlenememişim zaten. Kendi annesine bu böyle yapsaymış saçını başını yolarmış. Bir dünya şey. Ben gerçekten çok sıkıldım. Ayrı yaşamama da izin vermiyorlar yaşım 32. Mesleğim var kendi başımada çok güzel yaşarım. Ben ya evleneceğim yada onların herşeyine boyun eğeceğim. Şu devirde gerçekten böyle aileler hala var maalesef doğduğun ev kaderindir :KK43:
Annem kısa bir süre kayınvalidesiyle yaşamış. Babaannem anneme "Ev üstüne ev kurulmaz" demiş. Annemin çok ağrına gitmiş ama zamanla söylediği sözü doğru bulmuş. Anneniz hala sizi çocuk olarak görüyor olabilir. Odanızı karıştırması doğru değil. Orası sizin mahreminiz, bunu anlaması gerek. Tartışma esnasında her zaman en son söylenecek laflar ilk söylenir. Tartışmayı kazanmak için karşı tarafın canı acıtılır, bel altı vurulur. Siz artık yetişkinsiniz, kendi düzeninizi kurabilirsiniz. Buna izin vermemek gibi bir yetkileri yok. Ya ayrılacaksınız, kendi evinizin düzenini kuracaksınız ya da sizin gitmenizi istemiyorlarsa sizinle yaşamaya alışacaklar. Lütfen evlenmeyi bir kaçış olarak görmeyin. Yanlış tercih yapmanız kolaylaşır. Evliliği kaçmak için değil hazır olduğunuzda yapın. Annenizle uzlaşmayı tercih edin. Sizin kararlarınıza ve size saygı duymayı öğrenmeli. Siz onun kızısınız, sizi anlayacaktır.
 
32 yaşında meslek sahibi bir insan olarak ayrı eve çıkmama izin vermiyorlar demeniz aşırı saçma baba göre. İzin almanızı gerektirecek bir durum yok. Koskoca kadınsınız. Kendi kararlarınızı kendiniz vermeniz gereken vakit çoktan gelmiş de geçiyor.
 
Arkadaşlar bekarım ailemle yaşıyorum. Babamla çok sıkıntım yok emekli kendi halinde. Ama annemle çok tartışıyoruz. Sürekli odamı karıştırıyor eşyalarımın yerini bana sormadan değiştiriyor bin kez söylememe rağmen. Dün yine benzer bir olaydan kavga ettik ve odama girmemesini söyleyerek kapıyı çarptım. Bir dünya saydırdı. Ben deliymişim o yüzden evlenememişim zaten. Kendi annesine bu böyle yapsaymış saçını başını yolarmış. Bir dünya şey. Ben gerçekten çok sıkıldım. Ayrı yaşamama da izin vermiyorlar yaşım 32. Mesleğim var kendi başımada çok güzel yaşarım. Ben ya evleneceğim yada onların herşeyine boyun eğeceğim. Şu devirde gerçekten böyle aileler hala var maalesef doğduğun ev kaderindir :KK43:
Benimki de aynı asla gecinilecek biri değil. Sana dediklerinin aynisini söylerdi hep bana "sen huysuzsun seni alan geri getirecek" vs. Ben işe baslar baslamaz kendi evimi ayirdim. Yakındaki şehre bile gelemiyorum korkudan. Ondan tamamen kurtulma hevesimle gidip sacma sapan biriyle evlendim şimdi de ayrılıyorum. Bu hataya düşme sen olur mu. Kurtulusun kendi paran kendi evin olsun. Yani sadece KENDİN
 
Evden çıkar çıkmaz namusunu satacaksın çünkü. Hemen eskortluğa başlayacaksın. Ne acı... Bizim beklediğimiz yalnızca sevdikleri icin yanimizda olmalari. Desteklemeleri ve saygi duymaları.
Bosanınca da aynı şeyi düşünüyor bu tipler. Ben aileme çok sert çıktım o yüzden kimse cesaret edemiyor ne yanıma gelmeye ne de namus bekçiliğine soyunmaya
 
Her evde tartışma çıkıyor illaki ama kimsenin huyu da değişmiyor ya o şekilde kabul edip ona göre biraz farklı bir yaklaşımla davranmaya çalışın.
Ayrı eve çık diyenler tam olarak aile yapınızı bilmiyor bence zor durumdasınız, aileniz sizi hala koruyacak kızı olarak görüyor çevrenizde de büyük ihtimal çok normal görülen birşey değil.
Hiç kavgaya götürmeden konuştunuz mu ılımlı bir şekilde başka bir eve taşınma isteğini, ayrı evlerde daha tatlı görüşeceğinizi, birbirinize gidip geleceğinizi vs. Yakın bir ev olabilir gibi konuşabilirsiniz .
ya da hiç olacak gibi değilse iş sebebiyle vs. başka yere gitmeniz gereken bir durum ortaya çıksın.
Ama kurtulacağım diye herhangi biriyle evlenmeyin
 
Benim annem de ilkokul mezunu odama çocukluktan itibaren kapıyı tıklamadan girmezdi..
benim bir odam bile yoktu :D
ama olsaydı da girmezdi sanıyorum

annem de ilkokul mezunudur...gerek eğitimin gerekse zamanında yaşanılan ortamın ekonomik şartların ve görgünün elbette ki tavırlarda davranışlarda etkisi var.
bak şu an migren krizim yeni geçti akşam yemek yemedim sabah yemedim..anacım bana simit almaya gitti.
evet benim annemin mayasında empati var. ama öyleyken de herşey hemen kolay birden olmuyor. biz de ailelerimiz eğitip dönüştürüyoruz, dönüştürmeliyiz. kavga gürültü değil bunun tek yolu da -ha ergen zamanlarımda az kavga da etmedim ama yaş 30 olduktan beri daha güzel iletişim kurdum işin açıkçası... bir de benim babam öfkeli bir adamdı...ki muhafazakar, kalabalık, eğitimsiz, gelenekçi vs vs ailelerden gelip de hem anayı hem babayı öyle pamuk gibi bulmak çok az insana nasip olur herhalde...

konu sahibi anneniz ilkokul mezunu. belki gerçekten yobazdır belki sadece nobrandır, bildiği budur ve başka bir alternatifi düşünemiyordur...
ayrıca babanızın ne kadar iyi olduğunu da buradan çıkarım yapamayız...belki anneniz tüm yapılackaları yaptığından bir posta da adamın azarlamasına gerek kalmıyor?

hadi onlar cahil, hadi onlar yobaz
siz?
siz eğitimli kadınsınız, imkanınız var. ayrılın evden.
ailede ayrı şehirde aile evi olmasına rağmen ayrı eve çıkan ilk kadınım.
(yurt, y.dışı başka şehir filan mücbir sebep sayılıyor, aynı şeirde ilk yapan benim)
e bana da o..diye bakanlar oldu.
ama çok da tınnn. o zamanlar zor muydu zordu. ama kimseyi ilglendirmiyordu.. bekar olarak ilk ev alan da ben oldum. ilk iş kuran da ben oldum. misler gibi alıştılar.
şimdi millet razı, tek evden gitsinler de ev bulunmuyor :D
 
Arkadaşlar bekarım ailemle yaşıyorum. Babamla çok sıkıntım yok emekli kendi halinde. Ama annemle çok tartışıyoruz. Sürekli odamı karıştırıyor eşyalarımın yerini bana sormadan değiştiriyor bin kez söylememe rağmen. Dün yine benzer bir olaydan kavga ettik ve odama girmemesini söyleyerek kapıyı çarptım. Bir dünya saydırdı. Ben deliymişim o yüzden evlenememişim zaten. Kendi annesine bu böyle yapsaymış saçını başını yolarmış. Bir dünya şey. Ben gerçekten çok sıkıldım. Ayrı yaşamama da izin vermiyorlar yaşım 32. Mesleğim var kendi başımada çok güzel yaşarım. Ben ya evleneceğim yada onların herşeyine boyun eğeceğim. Şu devirde gerçekten böyle aileler hala var maalesef doğduğun ev kaderindir :KK43:
32 yaş aileyle yaşamak için çok abartı bir yaş. ben 19umda çıktım aynı şehirde başka bir eve. annem sırt dönmedi de babam uzun bi süre arayıp sormadı. sonra bi kaç kez yemeğe geldi derken alıştı bi süre sonra. yani aile bu iki har gür yapıp kabullenecekler kaldı ki bu yaşta yanii. onların hala evladı olabilirsiniz ama çocuğu pozisyonunda değilsiniz kendinize ait bi düzeniniz, sorumluluğunuz olsun. sadece cesaret. maddi imkan da varsa basın bir an evvel. daha sonra neden bunu daha önceden yapmamışım ki diyeceksiniz:)
 
Arkadaşlar bekarım ailemle yaşıyorum. Babamla çok sıkıntım yok emekli kendi halinde. Ama annemle çok tartışıyoruz. Sürekli odamı karıştırıyor eşyalarımın yerini bana sormadan değiştiriyor bin kez söylememe rağmen. Dün yine benzer bir olaydan kavga ettik ve odama girmemesini söyleyerek kapıyı çarptım. Bir dünya saydırdı. Ben deliymişim o yüzden evlenememişim zaten. Kendi annesine bu böyle yapsaymış saçını başını yolarmış. Bir dünya şey. Ben gerçekten çok sıkıldım. Ayrı yaşamama da izin vermiyorlar yaşım 32. Mesleğim var kendi başımada çok güzel yaşarım. Ben ya evleneceğim yada onların herşeyine boyun eğeceğim. Şu devirde gerçekten böyle aileler hala var maalesef doğduğun ev kaderindir :KK43:
Haklısın kendini ezdirme bence. Alttan alarak başedemezsin. Mesafe koyarak sana saygılı olur. Dertlerini sevinçlerini paylaşma o da kendinde hak görmesin. Sonuçta annen emeği var. Kırmadan mesafeli davran.
 
Back
X