- 10 Ocak 2018
- 1.183
- 2.403
- 83
Işim var kusura bakma" demek neden bu kadar zor olsun ki , kendi kul hakkiniza giriyorsunuz . Blokajlara sebep olur bu. Hayir demeyi hayat cok aci bi sekilde ögretmeden siz kendiniz ögrenin. 1 kez hayir diyince kendiniz daha cok sevmeye baslayacaksiniz emin olun.Açıkçası nasıl bir başlık yazacağımı bulamadım. 5 senedir araba kullanıyorum. Önce ailemin arabasını kullandım. Daha sonra birikimimle, biraz da borçla kendime sıfır bir araç aldım. Allah olmayan, isteyen herkese nasip etsin. Ancak sürekli olarak birilerinin şoförü gibiyim. Bu konuda şikayetçi olmamaya çalışsam bile nefsim sinirlerim izin vermiyor bazen. Şu an bile komşuyu bekliyorum hastanenin önünde. Bir saat sürecekmiş tahlil sonuçları filan. Oturduğumuz yerden hastaneye, hastaneden de oturduğumuz yere sürekli otobüs var. İşe giderken beni hastaneye bırakır mısın diyenler ya da otobüs gelmedi beni hastanenin önünden alır mısın diyenler... imkanı olmayan kişiler demiyor bunu. Hepsinin imkanları var. Bazen sinirlendiğim için de çok kızıyorum kendime, üzülüyorum ama öyle anlar oluyor ki enayi miyim ben diyorum kendi kendime. İnsanlar imkanları varken neden hayatını önemsemeden bunu yaparlar ki? Şu an hastaneye getirdiğim komşunun yanında refakatçisi de var. İsteseler işleri bittikten sonra otobüsle kapılarının önüne kadar gidebilirler ancak cayır cayır sıcakta kan tahlili sonucunun çıkmasını ve gelmelerini bekliyorum. Hayır de diyeceksiniz diyemiyorum. Bir keresinde işteyken komşu aradı durakta uzun süredir beklemiş otobüs gelmemiş. Çıkarken beni alır mısın diye. O zaman da böyle sinirlenmiştim. Hastane çalıştığım yere çok çok yakın değil. Allah rızası için neyse tamam diyorum ama bazen ciddi anlamda sinirlerim bozuluyor. Sadece bir iç döküş bu. Gidiş geliş 20 kilometre uzaklıktaki hastaneye hiç işim yokken, otobüsler de varken gelip üzerine saatlerce beklemek galiba nefsime ağır geldi bugün. Halletmem gereken işlerim de var. Gece olsa, ya da imkan olmasa neyse diyeceğim. Arabam olmadığı zaman işe giderken de, acil bir işim olduğunda da hiçbir zaman aynı güzergahta giden veya gitmeyen kimseye beni bırakır mısın demedim. Gece çok acil rahatsızlandığımda ambulansı çağırttım aileme. Birinden keyfi bir şey istemek hiç hoşuma gitmemiştir şimdiye kadar. Belki kızıp tepki gösterenler olacaktır ama başkalarının o kadar çok acil olmayan ve imkan bulunan durumları için o kadar çok zaman harcadım ki doldum taştım sanırım. Bu durumu yaşayan var mı? Kendimi neyse Allah rızası için yardım ediyorum diye teselli etsem de bazen sinirleniyorum. Sonra da sinirlendiğim için pişmanlık yaşıyorum.
Allah razı olsun. Keşke iyi ve güzel bir insan olabilsem ancak şu durumda yaptığım bir hayır varsa bile uçup gider yani bu sinirle. Ancak bazen insan kullanıldığını hissesince ya da farkedince sinirleniyor. Sonrasında da bu kadar sinirlendiğim için üzülüyorum. Ya hayır diyeceğim ya da sabredeceğim sinirlenmeden, şikayetlenmeden.Sadece ne güzel insansınız demek istiyorum
Ben uzun süre bekleyince ne yapmışlar diye aradık artık bir saati geçmişti. Ondan sonra çıktılar bir tahlil daha verdik o 1-1 buçuk saat sürermiş sen bekleme deyince tamam dedim geldim eve. En başından bıraktıktan sonra geri dönmem gerekirdi. Bundan sonra beklemem kimseyi.siz mahallenin arabacisi gibisiniz zaten. birinim işi çıktı çağırdı deseniz kimse yadirgamaz. bari böyle yapın. hani karşı taraftan incelik bekliyosunuz ama beklemekten memnun gibi konusuyosunuz karşı tarafla. tutumunuz yanlış
Bakın hala aynı şeyi yapıyorsunuz...bundan sonra beklemem nedir ya...taksi şoförü de beklemiyor öyle...hiçbir şekilde açık kapı bırakmayacaksınız...galiba boş konuşuyoruz...Ben uzun süre bekleyince ne yapmışlar diye aradık artık bir saati geçmişti. Ondan sonra çıktılar bir tahlil daha verdik o 1-1 buçuk saat sürermiş sen bekleme deyince tamam dedim geldim eve. En başından bıraktıktan sonra geri dönmem gerekirdi. Bundan sonra beklemem kimseyi.
Götürsem bilesi yok hala götürsem diyorsunuz. Siz böyle devam edersiniz.Hanımefendi götürmeyeceksiniz bunu hafifletilmişi yok taksi değilsiniz hala ne götürsemi iyilik ihtiyacı olana yapılır bu kendini kullandırmak. İhtiyacı yok aç değil açık değil binsn taksiye gitsin.siz bir borç isteyin verecekler mi sanki sanıyorsunuz sizin bulamadığınız bahaneleri onlar sıralarlar.sizinki iyilik değil onların bedavacılığıBu tür rica edenler dışında evimin yakınında oturan bir arkadaş vardı iş yerinde. Ona bu sebeple seni götürüp getireyim demedim. Sürekli servis gibi götürüp getirmek istemem hiçkimseyi. Sorumluluğunu alamam biliyorum. Ancak böyle hastane işi olunca ciddi anlamda hayır diyemiyorum. Bundan sonra götürsem bile asla beklemem.
E daha iyi iste.ne dusuneceklerini dusunmeden uydurun gitsin bir bahane bundan sonra.bir iki kereden sonra zaten istemezler bir daha.emin olun sizin isiniz dusse birini bile bulamazsiniz etrafinizda.aile disinda kimse icin degmez hic bir konuda fedakar olmak.Çok samimi de değilim ki benden rica edenlerle. Sadece senelerdir komşularımız. Karşılaşırız selamlaşırız belki ailemle samimilerdir o da çok değil. Ancak ben çok samimi değilken bile isteyebiliyorlar. Normalde içli dışlı olmayı, samimi olmayı seven biri de değilimdir.
Hadi götürdün neden bekliyorsun ki. İşim var de git bence. Biraz tepkini belli etmezsen devam eder bu. Kimse kimsenin özel şoförü değil kiAçıkçası nasıl bir başlık yazacağımı bulamadım. 5 senedir araba kullanıyorum. Önce ailemin arabasını kullandım. Daha sonra birikimimle, biraz da borçla kendime sıfır bir araç aldım. Allah olmayan, isteyen herkese nasip etsin. Ancak sürekli olarak birilerinin şoförü gibiyim. Bu konuda şikayetçi olmamaya çalışsam bile nefsim sinirlerim izin vermiyor bazen. Şu an bile komşuyu bekliyorum hastanenin önünde. Bir saat sürecekmiş tahlil sonuçları filan. Oturduğumuz yerden hastaneye, hastaneden de oturduğumuz yere sürekli otobüs var. İşe giderken beni hastaneye bırakır mısın diyenler ya da otobüs gelmedi beni hastanenin önünden alır mısın diyenler... imkanı olmayan kişiler demiyor bunu. Hepsinin imkanları var. Bazen sinirlendiğim için de çok kızıyorum kendime, üzülüyorum ama öyle anlar oluyor ki enayi miyim ben diyorum kendi kendime. İnsanlar imkanları varken neden hayatını önemsemeden bunu yaparlar ki? Şu an hastaneye getirdiğim komşunun yanında refakatçisi de var. İsteseler işleri bittikten sonra otobüsle kapılarının önüne kadar gidebilirler ancak cayır cayır sıcakta kan tahlili sonucunun çıkmasını ve gelmelerini bekliyorum. Hayır de diyeceksiniz diyemiyorum. Bir keresinde işteyken komşu aradı durakta uzun süredir beklemiş otobüs gelmemiş. Çıkarken beni alır mısın diye. O zaman da böyle sinirlenmiştim. Hastane çalıştığım yere çok çok yakın değil. Allah rızası için neyse tamam diyorum ama bazen ciddi anlamda sinirlerim bozuluyor. Sadece bir iç döküş bu. Gidiş geliş 20 kilometre uzaklıktaki hastaneye hiç işim yokken, otobüsler de varken gelip üzerine saatlerce beklemek galiba nefsime ağır geldi bugün. Halletmem gereken işlerim de var. Gece olsa, ya da imkan olmasa neyse diyeceğim. Arabam olmadığı zaman işe giderken de, acil bir işim olduğunda da hiçbir zaman aynı güzergahta giden veya gitmeyen kimseye beni bırakır mısın demedim. Gece çok acil rahatsızlandığımda ambulansı çağırttım aileme. Birinden keyfi bir şey istemek hiç hoşuma gitmemiştir şimdiye kadar. Belki kızıp tepki gösterenler olacaktır ama başkalarının o kadar çok acil olmayan ve imkan bulunan durumları için o kadar çok zaman harcadım ki doldum taştım sanırım. Bu durumu yaşayan var mı? Kendimi neyse Allah rızası için yardım ediyorum diye teselli etsem de bazen sinirleniyorum. Sonra da sinirlendiğim için pişmanlık yaşıyorum.
Ablanizin yaptığı da çok ayıp olmuş Allah kimseye muhtaç etmesin..Rabbim sizede şifa ve kolaylıklar versin inşallahKendi öz abim 7 dakikalık yolu gitmeyerek beni metroya bıraktı cehennem sıcağında tansiyon diyaliz hastasıyım metrodanda eve 20 dakika yürüdüm insanlar böyleyken siz nasıl herkesi taşıyorsunuz
İnsanlar şanslarını dibine kadar kullanırlar yeri geldiğinde eşine çocuğuna bile Ne verirsen hep daha fazlasını isterler konu komşu mu yapmasın hayır demek özgürlüktür istemediğin ne olursa olsun hayır demelisin çünkü ifade etmezsen insanlar senin bu durumdan şikayetçi olduğunu anlamazlarSizin yaşadığınız duruma çok üzüldüm. Hiç olmayacak bir cevap vermiş ve çok ayıp etmiş enişteniz. Onun gibi olmak da istemem. Allah korusun. Aslında böyle şikayet ederek, yaptıysam bir hayır bile o yok olup gitti resmenDönüş için seçenekler varken o sıcakta bekletilmek sinirlerimi bozdu.
Teşekkür ediyorum öncelikle. Çok haklısınız. Hayır desem vicdanen rahatsız hissedeceğim belki ancak bu durumu sürekli yaşatan belli kişilere hayır diyebilmeyi öğrenmem gerekiyor. Her birinize ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum değerli yorumlarınız için. Ayrıca çok geçmiş olsun, bir daha sıkıntılı durumlar yaşamazsınız inşallah.Anladığım kadarıyla çok hassas iyi niyetli merhametli bir hanimsiniz..fakat çokta yipraniyorsunuz farkindaysaniz.yani hadi çok hastaymış anladimda bir saat bekletmek nedir! Sizin biraz duygularınızı yavaş yavaş belli etmeniz gerekli.net olmanız lazım.telefonu açmadan evvel hayır demeye hazırlıklı olun.yada telefonu açmayın sonra müsait olamadım gibi mesaj falan atın.yani yüz yüze bakıyor olabilirsiniz ama maşallah pekte yuzsuzlermis.ben hamileyken şiddetli kanama geçirdim ve tek basimaydim o durumda bile komşularımdan yardım istemedim.esimle haberlestik taksiye bindik gittik
Canim en mantiklisi surekli bahane bulmak gitmemek icin bir sure sonra onlarda vazgecerİnsan hayır demeye utanıyor. Defalarca olsa bile hayır diyemiyorum.
Sen böyle her defasında yaaprsan kendine kızıp iicnden sinirlenirsen sen hasta olursun bence de 1 2 kere atlat onları bırakırlar artık direkt soyleyemiyosan yok diye bahane bul yoksa böyle somururuler acımadan kolay gelsinAçıkçası nasıl bir başlık yazacağımı bulamadım. 5 senedir araba kullanıyorum. Önce ailemin arabasını kullandım. Daha sonra birikimimle, biraz da borçla kendime sıfır bir araç aldım. Allah olmayan, isteyen herkese nasip etsin. Ancak sürekli olarak birilerinin şoförü gibiyim. Bu konuda şikayetçi olmamaya çalışsam bile nefsim sinirlerim izin vermiyor bazen. Şu an bile komşuyu bekliyorum hastanenin önünde. Bir saat sürecekmiş tahlil sonuçları filan. Oturduğumuz yerden hastaneye, hastaneden de oturduğumuz yere sürekli otobüs var. İşe giderken beni hastaneye bırakır mısın diyenler ya da otobüs gelmedi beni hastanenin önünden alır mısın diyenler... imkanı olmayan kişiler demiyor bunu. Hepsinin imkanları var. Bazen sinirlendiğim için de çok kızıyorum kendime, üzülüyorum ama öyle anlar oluyor ki enayi miyim ben diyorum kendi kendime. İnsanlar imkanları varken neden hayatını önemsemeden bunu yaparlar ki? Şu an hastaneye getirdiğim komşunun yanında refakatçisi de var. İsteseler işleri bittikten sonra otobüsle kapılarının önüne kadar gidebilirler ancak cayır cayır sıcakta kan tahlili sonucunun çıkmasını ve gelmelerini bekliyorum. Hayır de diyeceksiniz diyemiyorum. Bir keresinde işteyken komşu aradı durakta uzun süredir beklemiş otobüs gelmemiş. Çıkarken beni alır mısın diye. O zaman da böyle sinirlenmiştim. Hastane çalıştığım yere çok çok yakın değil. Allah rızası için neyse tamam diyorum ama bazen ciddi anlamda sinirlerim bozuluyor. Sadece bir iç döküş bu. Gidiş geliş 20 kilometre uzaklıktaki hastaneye hiç işim yokken, otobüsler de varken gelip üzerine saatlerce beklemek galiba nefsime ağır geldi bugün. Halletmem gereken işlerim de var. Gece olsa, ya da imkan olmasa neyse diyeceğim. Arabam olmadığı zaman işe giderken de, acil bir işim olduğunda da hiçbir zaman aynı güzergahta giden veya gitmeyen kimseye beni bırakır mısın demedim. Gece çok acil rahatsızlandığımda ambulansı çağırttım aileme. Birinden keyfi bir şey istemek hiç hoşuma gitmemiştir şimdiye kadar. Belki kızıp tepki gösterenler olacaktır ama başkalarının o kadar çok acil olmayan ve imkan bulunan durumları için o kadar çok zaman harcadım ki doldum taştım sanırım. Bu durumu yaşayan var mı? Kendimi neyse Allah rızası için yardım ediyorum diye teselli etsem de bazen sinirleniyorum. Sonra da sinirlendiğim için pişmanlık yaşıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?