Merhaba hanımlar..öncelikle hayırlı Ramazanlar dilerim..
konuma geçecek olursak 6 yıllık evliyim.evliliğimde mutlu olduğum, çok üzüldüğüm zamanlar da oldu.ama yaşanan tüm olaylara rağmen eşimle aramızda sevginin varlığına hep inandım ve hissettim.gel gitlerimiz hep vardı.en son altı ay önce buyuk bir kavga yaşadık ve ben ailemin yanına döndüm.yaklaşık 2,5 ay sonra konuştuk ve tekrar birleştik.aslında ikimizde biliyoruz anlaşamıyoruz.ama birbirimizi seviyoruz yine de.bir türlü kopamadık.ve birleştiğimiz her defasında hatta küs olupta barıştığımız zamanlarda bile sanırsınız ki liseli ayakları yere basmayan aşıklarız..
Ama hissediyorum ki bu son olayda birşeyler koptu..buna rağmen yine de oldukça iyiydi aramız.hatta eskisinden daha iyi..hatta artık çocuk düşünmeye başlamıştım..
aramızdaki sorunların ana kaynağı onun hakaretvari ve sürekli eleştirel konuşmaları.ve benim ailesine karşı soğuk oluşum.ne zaman kavga etsek (ki edemiyoruz çünkü hemen hiddetlenip susturuyor) ailesini öne sürüp beni ordan vurmaya çalışıyıor.
bir hafta öncesinde yine bana yaptığı bir saygısızlığından dolayı onunla küsmüştüm.konuşmuyordum.oda hiç oralı değilmiş gibi davranıyordu.bu haftasonu ailemi ziyarete gittim.başka şehirde yaşıyorlar.gelmek istemedi işim var dedi.haftabaşı döndüğümde akşam telefon etti direk sen ne zaman benim ailemi iftara çağırmayı düşünüyorsun dedi.bende dedim bu hafta çağıracağım.ben demesem sen hiç aklına gelipte ailemi çağırmazsın dedi.bende annenle konuştum bu hafta çağıracağım dedim.benimle hiçbirşey konuşma duymak istemiyorum dedi.sadece senden ailene dönmeni ve artık orda yaşamanı istiyorum dedi.bende beni hayatına sen çağırdın (benimle evlenmek için çok çabalamıştı.)bundan sonraki ömrümü senin için yaşayacağım diyen sen değilmiydin dedim.artık benimle yaşamak istemeyebilirsin,ayrılmayı isteyebilirsin seni anlarım dedim.ama aileme dönmeyeceğim ben bu evden ayrılmayı kabul edene kadar burası benim evim sen eve gelme artık bende evden ayrılmaya karar verdiğim zaman sana anahtarı teslim eder bırakırım dedim.tamam dedi. dün aşkam geldi.sabah ayakkabılarının hepsini alıp gitmiş..
şimdi derin bir yalnızlık içindeyim..içimde bir boşluk var..sanki şimdi bu kadar dingin olmamın acısı ağlama krizleriyle nihayet bulacakmış gibi..aileme birşey söylemedim.şimdilik söylemeyi düşünmüyorum..
bilmiyorum blöf mü yapıyor.yoksa gerçekten bunu mu istiyor ..ama geldiğinde çok sinirliydi..kapıları vurup gitti..
kırgınım..üzgünüm..ne yapmam gerektiğini bilmiyorum..
Sevgili hanımlar öncelikle merhaba,
Size bu günkü yaşadığım durumla ilgili danışmak istiyorum.Eşimle birlikte gezmeye çıktık.o biraz uykusuz ve yorgundu ama gezelim dedi.guzel bir yere gittik bi çay içtik sonra vapurla karşıya geçmeye karar verdik.yolda vapura doğru yürürken böğürtlen gördüm bi amca satıyordu aldım .ona da evden tatlıyı seviyor diye yapmış olduğum tatlıdan getirmiştim.tamam vapurda atıştırırız güzel olur dedi.
Vapura bindik.yanımızda iki küçük çocuğuyla suriyeli aile oturuyordu.çocuklara da ikram ettim böğürtlenden.hatta birkaç kez büyük olan çocuğun avucuna bıraktım.oda kardeşine verdi.dilimiz döndüğünce üzerine sürmesin leke yapar diye anneye soyledik.gulumseyerek ok dedi.peçete yoktu yanında sanırım sonra eşim bana sende var mı dedi.bende yok dedim.hiç hatırlamıyorum hatta gerçekten de yok diyebiliyorum.sonra baktım benim elbiseme de değmiş ne yapsam dedim çantamı açtım inanılmaz ama çantamda gerçekten ıslak mendil varmış.bitane aldım a dedim varmış bir tane de çıkarıp kadına uzattım.eşim dedi hani yoktu. dedim inanki hatırlamıyorum.oylesine baktım varmış.dedi gerçekten hatırlamıyor musun hayır dedim inan ki hatırlamıyorum.ben sorduğumda niye bakmadın da kendin için olunca bakıyorsun.bende hem manzara hemde yemeğe dalmışım yok diye bilince de bakmadım gerçekten de ama kesinlikle art niyetim yoktu. dedi sana söyleyeyim bu hiç iyi niyetle karşılanmaz düşünüldüğünde.bu senin kötü olduğunu gösterir dedi.bana güvenmiyor.ses tonu ve bakışı beni çileden çıkardı.evet dedim ben kötüyüm.herkes iyi olmak zorunda değil.bende bu kadar iyiyim.
Biraz sonra iyi dedi.bende kötü olmak istiyorum.ve devam etmicem eve gidiyorum.bu elimdekileri alırsan al almazsan atıcam.ne ilgisi var dedim.birşey demedi.demedik.vapur durdu.indi ve beni bırakıp eve geldi
Hep bu şekilde kendimi ona açıklama yaparken buluyorum her defasında.kendimi ona aklamaya çalışırken.bu kez çalışmak istemedim.kabul etmek istedim.yine olmuyor.yine olmuyor.
Üzgünüm..
Erkeğin eşine sürekli gerizekalı , aptal gibi sözler söylemesi kadın sürekli uyardığı halde buna devam etmesi kadın için yaptığı iyi şeylerde olmasına rağmen kadına ayrılma hakkı verir mi?
Hanımlar merhaba;
Bugün gerçekten çok mutsuzum ve kötüyüm..son zamanlarda giyim kuşam konusunda çizim ve dikime ilgi duymaya başladım epey...hazır kurs sezonu açılmışken kendimi kursa yazdırdım.yedeklerde olmama rağmen şanslıyım ki bugün çağırdılar başlamam için.
Eşime soyledim.yok olmaz diyor.geçerli bir gerekçesi de yok.biz birlikte çalışıyorduk kendi iş yerimizde.bu sene ara vermek istedim kendim için birşeyler yapayım istiyorum ama olmaz diyor.sinirden kendi kendimi yiyip bitirdim.akşam evde konuşalım dedim.ama zannetmiyorum.
Eşler birbirlerinin heyecanlarını kırmak için mi beraberler.bunun için mi evleniyoruz.evet aynı hayatın içindeyiz ama isteklerimiz farklı.birbirimize kota koymak yerine anlamaya ve desteklemeye çalışsak..
Üzüntümü paylaşmak istedim.okuduğunuz için teşekkür ederim..
Evlilikte ayrılma noktasına gelinmişse ve deli gibi üzülsen de, hasta olsan elin kolun kalkmasa ağlasan ağlasan ağlasan yine geçer evet ama nasıl ne zaman?
Merhaba hanımlar
Eşimle anlaşamadığımız durumlar vardı evliliğimiz boyunca. Birkaç defa da ailemin yanına gidip tekrar barışmıştık. Galiba bu defa sona geldik. Ayrılmak istediğini söyledi. Evden kendisi gitmez biliyorum ben gideceğim . Ailemin yanına dönmek bu saatten sonra çok zor geliyor. Acıma annem dayanamaz biliyorum. İstanbul da bir iş bulup geçinmekte bi o kadar zor. Bu üzüntüyle nasıl çalışabileceğim inanın onu da hiç bilmiyorum. Sizden tavsiye rica ediyorum belki bu durumu yaşayan arkadaşlardan . Teşekkür.
Hanimlar merhaba;
Su anda gercekten cok üzüntüluyüm. Eşimle kisilik catismalari yasiyoruz evlendigimizden beri. Kapali bir kutu gibi. Konusarak halledemiyoruz cogu zaman , kusüyoruz. Sonra birbirimizi ozleyip barişiyoruz. Bir turlu bu sorunu halledemedik. Son zamanlarda kusme olayinin bizi hiç bir yere götürmeyeceğini farkettim ve bitirdim.
Arada ayrilağa varacak derecede ciddi kavgalarimiz ve ayriliklarimiz da oldu. En son bir hafta once ciddi anlamda uzaktik birbirimize ve nihayet on gunluk bir darginligin ardindan geldi benimle bir ayrilik konusmasi yapmaya. Konustuk , agladim haykirdim ne varsa hepsini soyleyebildigim kadariyla soyledim. Tabi bu arada once babami aradi ben kizinizla bu evliligi bitiriyorum diye. Yarin size gelecegiz onu birakacağim dedi. Sonra teli ben aldim baba olmuyor yapamıyoruz artik kimsa daha fazla uzulmesin dedim .tabi cok daha fazlasi. Babam tmm kizim dedi. Teli kapattik dedigim gibi hararetli bir konusmadan sonra bana hatali oldugunu bir kadina git demenin onu ne kadar incitebilecegini bunu dusunemedigi ve anlayamadigini söyledi. Ciddi anlamda ozur diledi. Ve eksik kaldigi herseyi duzeltecegine dair ciddi anlamda sözler verdi.
Ona bir evlenirken birde simdi bu kadar guvendim.
Bir haftadir cok mutluydum. Gercekten ona guveniyordum. Ablam geldi birkacgun misafirimiz oldu hersey cok guzel derken dun gece beni yikti gercekten .
Dun gece yine bir garipti neyin var dedim . Birsey yok dedi. Durdu biraz sonra benim bir hafta isim var sen git annenlerde kal demez mi. Kalbim on yerinden parcalandi. Bir hafta once birdaha boyle gariplikler yapmayacagina soz veren adam.
Dedim daha iki gun once sozler verdin bu ne simdi . Soruyorum ne isin var isim var işte diyor. Sanki gokdelenin uzerinden yere cakilmis gibiyim. Sonra gelmis sirinlikler yapiyor. Kalbim cok acidi. Hemde nasil
Uzun oldu kusura baakmayin. Ne yapmali hic bilmiyorum. Uyuyup uyanmamak istiyorum cunku biliyorum uyandigimda bir daha devam edmeme musade etmeyecek gibi hasta kalbim
O da işe gitmedi . O bir tarafta ben bir tarafta öluyoruz.
Sizce ne yapmali?
Hanimlar merhaba;
Size danişmak istediğim bir konu var. Kendi iş yerimiz var ( kopyalama merkezi ) . Biz bu seneye kadar eşimle birlikte çalisiyorduk. Bu sene ben biraz dinlenmek istedim ve evde kaldim. Çunku epey yorucu bir iştir. O da baska arkadaslarla anlasip onlarla çalismaya devam etti. Birlikte çalisirken muhasebe kismiyla da ben ilgileniyirdum ve istedigim kadar aliyordum parasal olarak. Bu sene evdeyim ve tabi durumlar değisti. Artik benim kontrolumde degil o idare ediyor.
karttan harcama yapacagi zaman yada baska bir hesaba gonderecegi zaman bankadan şifre geliyor teline. Mesela dun aksam talep etmis sifre. Daha once de bir kac kez gordum. Bunlar alisveris degil biliyorum bir arkadasina yada bir baska hesaba gondermek icin. Sordugumda bana sen ne yapacaksin diyor. Cevaplamiyor ya susuyor yada bosver soyleydi boyleydi diye geçiştiriyor. Kesinlikle yabanci birilerine bisey gondermedigini biliyorum. Arkadasi enistesi su bu iste. Parayi yonetmeyi bilmiyor malesef. Cok uzun saatler bizden giderek calistigi parayi boyle çar çur etmesi beni deli ediyor.
Siz boyle bir durumda kesinlikle bilmem gerekiyor diye tepki verirmiydiniz. Yada evlilikte bu soruldugunda cevaplanmasi gereken bir durum mu. Ya da hic ugrasma o hesabini bilir mi denmeli.
Zaman ayirdiğiniz icin tesekkurler..
Hanimlar merhaba,
Eşinizle telde konusurken bu akşam belki annemlere gecerim dese , siz de gel yemekten sonra birlikte geceriz deseniz. O da belki ben senin gelmeni istemiyorum dese boyle ciddi ciddi ne yapardiniz. Ya da bu makul bir istek mi.
Bende nasil beni istemezsin dedigimde sen iyi misin dedi. Bende sen iyi misin nasil istemiyorsun gelmemi dedim. Telefonu kapatti.
Çok sinirliyim elim ayağim titriyor.
Eski konularınıza baktım da vardığım sonuç:
-Eşiniz muhtemelen arabayı boşanma ihtimalinize karşı babasının üzerine yaptırmış. Zaten konularınızın çoğunluğu ayrılmakla, baba evine dönmelerinizle, boşanma konuşmalarıyla vs ilgili.
-Eşinizle aranızın kötü olmasının, devamlı boşanma aşamasına gelmenizin sebebi eşinizin çok garip, dengesiz ve kaba olması.
-Bu kadar çok boşanma aşamasına gelip de her defasında barışmanızın sorumlusu da sizsiniz.
O boşanma ihtimaline karşı tedbir almaya başlamış, siz de kendinizi korumaya başlayın. Yarı-zamanlı bile olsa bir işe girin. Kursa gitmeye kalktığınızda yaptığı gibi engellemeye çalışırsa “hiçbir güvencem yok, o kadar çalışıp emek verdim, dişimden tırnağımdan arttırdım, gidip arabayı babanın üzerine almışsın. Kendim çalışıp, biriktireyim” dersiniz.
Yine de karşı çıkarsa, dükkanında çalışmaya ve muhasebeyi yönetmeye tekrar başlayın. Karşılığında da sigortanızı yapsın, düzgün ve düzenli bir maaş versin. Ev işlerini de ya ortak yaparsınız veya illa sizin yapmanızı isterse, işten erken çıkıp yaparsınız.
