- 10 Ağustos 2018
- 3.797
- 7.723
- 108
- Konu Sahibi Suleymanin Hurremi
- #1
Selamlar.
Bi kaç konu önce ailemin anlaraya taşınma kararından bahsetmiştim. Kız kardeşim ankarada ben eskişehirde annemle babam da memlekete yerleştiler.
Bu süreçte babam kronik koah hastası ve bi atak yaşamış apar topar gittim yaklaşık bir aydan fazla süredir oradaydım. Bu süreçte ablamda geldi bayram üzeri. Kendisi boşanma süreci içerisinde psikolojisi çok normal değil. Alttan alıp idare ettim hep. Lakin bayramda hepsi beni çıldırttı. Eşim ile ailem arasında kaldım. Eşim pskilojik sıkıntıları olan biri ilaç kullanmayı bırakmış ben yokken ve biraz sıkıntılı bi durumdaydı. İlaçları yanına da almamıştı. Aileme bişey demedi yapmadı ama kendi halinde odaya kapanık takıldı. Pek muhabbet etmedi uyumsuzdu yani. Ablam bunu boşanmadan önce de sürekli sıkıştırıp niye devam ediyorsun diye söyleniyordu ama artık iyice dozunu arttırdı söyledikleri artık beni yıldırdı. Sürekli boşan boşan boşan. Takmış benim boşanmama.
Bu durumda annem nerede diyeceksiniz. Annem de benim psikolojik sorunlarım olduğunu delirdiğimi düşünüyor. Eşimden dolayı tahammül seviyem de düşme oldu bunu kabul ediyorum daha gergin ve sinirliyim ama bunu onlara yansıtacak bi ortam veya davranışım olmadı.
Eşimse beni gerçekten bitirdi zaten. Uyumsuzlukları herşeyi artık soğuduğumu iliklerime kadar hissediyorum. Ama ben ne zaman boianmaya kalksam sürekli sürekli baskı uyguluyor. Benimle aynı hayatı paylaşabilecek bi insan olmadığına artık eminim.
En son babama gittim dedim ki ben dönmek istemiyorum artık lütfen yapamıyorum. İyi günde her zaman arkandayız diyen babam düzelir düzelir dedi ve gönderdi.
Ablamın arkasında duran ailemin bana destek çıkamaması gücüme gidiyor. Cevapları geç verebilirim kusura bakmayın.
Bi kaç konu önce ailemin anlaraya taşınma kararından bahsetmiştim. Kız kardeşim ankarada ben eskişehirde annemle babam da memlekete yerleştiler.
Bu süreçte babam kronik koah hastası ve bi atak yaşamış apar topar gittim yaklaşık bir aydan fazla süredir oradaydım. Bu süreçte ablamda geldi bayram üzeri. Kendisi boşanma süreci içerisinde psikolojisi çok normal değil. Alttan alıp idare ettim hep. Lakin bayramda hepsi beni çıldırttı. Eşim ile ailem arasında kaldım. Eşim pskilojik sıkıntıları olan biri ilaç kullanmayı bırakmış ben yokken ve biraz sıkıntılı bi durumdaydı. İlaçları yanına da almamıştı. Aileme bişey demedi yapmadı ama kendi halinde odaya kapanık takıldı. Pek muhabbet etmedi uyumsuzdu yani. Ablam bunu boşanmadan önce de sürekli sıkıştırıp niye devam ediyorsun diye söyleniyordu ama artık iyice dozunu arttırdı söyledikleri artık beni yıldırdı. Sürekli boşan boşan boşan. Takmış benim boşanmama.
Bu durumda annem nerede diyeceksiniz. Annem de benim psikolojik sorunlarım olduğunu delirdiğimi düşünüyor. Eşimden dolayı tahammül seviyem de düşme oldu bunu kabul ediyorum daha gergin ve sinirliyim ama bunu onlara yansıtacak bi ortam veya davranışım olmadı.
Eşimse beni gerçekten bitirdi zaten. Uyumsuzlukları herşeyi artık soğuduğumu iliklerime kadar hissediyorum. Ama ben ne zaman boianmaya kalksam sürekli sürekli baskı uyguluyor. Benimle aynı hayatı paylaşabilecek bi insan olmadığına artık eminim.
En son babama gittim dedim ki ben dönmek istemiyorum artık lütfen yapamıyorum. İyi günde her zaman arkandayız diyen babam düzelir düzelir dedi ve gönderdi.
Ablamın arkasında duran ailemin bana destek çıkamaması gücüme gidiyor. Cevapları geç verebilirim kusura bakmayın.
