Aradaki Tüm Bağlar Kopmuş Gibi...




Teşekkür ederim, meramımı açık şekilde izah etmeye çalıştım sadece. Evet, ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin misali diyorsunuz :')
 


Bizde küsüp kaçan taraf ben değilim, aksine ben genellikle gelip özür dileyen, yalvaran tarafım. Kavga edince, bana sinirlenince susuyor delicesine. Yalvarıyorum kizdiysan bağır çağır ama böyle pasip şekilde susma soguyorum senden diyorum. Ayrıca gelip özür dileyince bile suratını asmaya devam ediyor, bu yüzden artık özür dilemeye heves kalmadı bende. Bir işe yaramıyor çünkü, o ne zaman isterse o zaman gelip barışiyor özür dilesem de. Sonra da sen özür dileseydin her şey düzelirdi bu noktaya gelmezdik diyor.
 
Size baldizim olayni daniscam.2olusu var. kocasi cok kotu biri,davamli ihanet ediyo buna,kac kez tutdu kizla. En son tutdu kizla kavga etdiker kocasi onu inanilmaz bi halde dovdu kaynanamgile dondu baldizim 1ay falan kaldi. Sonra anladiki kocasiz bi sey olmuycak cocuklarini cok ozledi kocasi cocuklari almisdi elinden. Mecnuriyetden geri dondu. Onun hayelleri mahv olmus ama dondu. Ne haller yasayanlar var. bence konusub ortak bir cozum bula bilirsiniz. Bu hayatda olume bir care yokdur
 
Bu daha cok yasananlarin boyutuna bagli sanirim.Bizim anlasmazliklarimiz hic bir zaman disariya yansimadi ve her defasinda sarilip unutarak sonlandirdik. Kin tutmayi gerektirecek boyutta sorunlar degillerdi. O yuzden gulerek hatirliyorum.Suna ne olay yaratmistim diye mesela.
 
Teşekkür ederim, meramımı açık şekilde izah etmeye çalıştım sadece. Evet, ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin misali diyorsunuz :')

Karşılıklı güdeceksiniz işte. Belki de size büyük bi kıyamet lazım gerçekten ne istediğinize karar vermeniz için.
 


Çok üzüldüm Allah yardım etsin akrabanıza. Dediğim gibi çok konuştuk bu konuları ama değişen bir şey olmadı.
 


Bizdekiler kin tutmayı gerektirecek büyüklükte şeyler işte. Sorun da bu ya :') Çok yaraladık birbirimizi...
 

Birebir aynı şeyleri yaşıyorum, aynı sözlerle ve 4. yılımızdayız. Biz boşanıyoruz çünkü karşı taraf çaba sarfetmediği sürece sen ne yaparsan yap hep kötü yanların yüzüne vuruluyor. Aile terapisi denediniz mi?
 
Kavganizin sebebi nedir neden birbirinizi bu kadar yiprattuniz?

Tek bir sebebi yok, 11 ayda kaç farklı konudan dolayı kavga edebilirseniz o kadar işte. Mesela en canımı yakanlarından biri, terzinin evinde bayıldıktan sonra ki terzi evimize çok uzaktı, beni almaya gelir misin bayıldım demem ve onun şimdi bizimkilerden arabayı isteyemem ayıp olur kendin gel demesiydi. 2 aylık falan evliydin. Terzi kadın bile seni asla bu halde tek başına dışarı bırakmam, eşin gelene kadar gidemezsin demişti. Bıraksın diye eşim almaya geldi diye yalan söyleyip çıkmış, bir caminin bahçesinde içim çıkana kadar ağlamıştım. Belki ölene kadar unutmam bunu. Eşimin işi falan da yoktu o sırada, evdeydi. Arabayı alamasa bile en azından toplu taşımayla gelip beni alabilirdi diye düşündüm.
 


Çok üzüldüm sizin adınıza, hiç çıkar yolu yok mu boşanmaktan başka? Hayır denemedik, kabul edeceğini hiç sanmıyorum böyle bir şeyi.
 


Tamam deme gibi bir imkanımız yok, ailelerimiz buna asla müsait değil. Dedim ya boşanmak en ufak bir ihtimal bile değil bizim için, Allah korusun böyle bir şey yaşamak istemiyorum. Ama böyle de nasıl gider bilmiyorum, daha 1 yılımız dolmadan geldik bu noktalara... Ben törpüleniyorum ama o bunu görmüyor, ben törpülüyorum ama onda çok da işe yaramıyor :')
 

Tabiki kimse boşanmasın isteriz bu hep en son çare olmalı ama niye boşanmak bir seçenek değil diyorsunuz ki? Yazık günah değil mi size de karsınızdakine de.. Tabiki kurtarabiliyorsanız kurtarın inşallah ama olmuyorsa devam ettirmek ne kadar sağlıklı? Bir omur böyle geçer mi?
 

Öncelikle birbirine uyan ya da uyamayan insanlar vardır
Evliliğin ilk yılının zor geçtiği doğrudur ama bunun 5 yıl sürmesi saçmalıktır
Bir evlilikte saygı yitirilmişse, isterse 50 yıllık olsun, isterse on çocuk olsun boşanma her zaman iyi bir seçenektir, çünkü
insanın kendisini saymayan biriyle yaşaması işkencenin dik alası. Yorumlardan birinde çocuktan bahsedildiğini okudum asla ama asla mutlu olduğunuza, işlerin yolunda olduğuna emin olmadan böyle bir şey yapmayın, sorunun üzerine doğan çocuk o sorunu bin misli devleştirir.
Evlilik ayrı bir dünya, flörtle falan anlaşılmıyor insanların ne olduğu, dediğim gibi ilk yıl bir uyum süreci var ancak bu süreç kavga, hakaret, şiddet, sürekli karşı karşıya durmak demek değil. Biraz zaman verin kendinize, biraz uzaklaşın ancak sonra sorunlarda bir değişiklik olmuyor ise bitirme iyiliğini kendinizden esirgemeyin, kişisel görüşüm şudur ki; sevdiğin insan kişiliğini olumsuz yönde değiştiriyorsa onu sevmeyeceksin, çünkü bu değişim karşındakinin ruh haline göre sürekli devam eder.
Sorun nedir, nerelerde tökezliyorsunuz bunları iyice tahlil edip, ona göre davranmak lazım. Yerine göre öz eleştiri yerine göre eleştiriyle ortak , saygılı bir yol bulunabiliyorsa ne ala
 

Sen bu yazdıklarında bir yerde sevgi görüyor musun ? Hastalıkta yanında olmadıktan sonra eş neden var ?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…