En eeeeenn anlamadığım şey, aynı yoldan geçmiş aynı acıları çeken biri, bir diğerini bu konuda nasıl zorbalar ya? Kaç tüp bebek denedim kaç negatifim var. bir öğrencimin tüp bebek olduğunu öğrendim annesiyle sarılıp ağlaştık. Ya ne kadar zor süreçler. Ve insanlar istediklerini elde ettiğinde anında nasıl nankörleşebiyorlarMerhabalar. Uzun süredir bu platformdayım ama genelde kadın hastalıkları, hamilelik, tüp bebek başlıklarında takılıyorum. Burada böyle bir alan olduğunu görünce ben de yazmak istedim.
Devlet de öğretmen olarak çalışıyorum. 8 yaşında bir oğlum var ama ikinci çocugum bir türlü ama. Defalarca tedavi gördüm kayıplar yaşadım gitmediğim doktor görmediğim tedavi kalmadı. Bu yıl çalıştığım okula yeni bir öğretmen geldi. 4 yaşında bir kızı var tüp bebek. Zamanla hikayelerimizi paylaştık birbirimizle. Beni tüp bebek konusunda ikna etti. Zaten niyetim vardı maddi olarak hazır değildik bende borçlanmaya karar verdim. Tüp bebek öncesi bir doktor önerisinde bulundu illa git görüş belki tüp bebeğe gerek kalmaz falan dedi. Gittim ve doktor dan çok memnun kaldım. Ufak bir operasyon geçirdim (Histeroskopi) 1 ay okula gidemedim rapor kuyruk. Bu kadının önceki tüp bebek tedavisinden dondurulmuş embriyosu vardı. Şubat ayı gibi tedaviye başladı ve hamile kaldı. 3 anasınıfı öğretmeniyiz orada. İnan ki elini sıcak sudan soğuk suya sokmadık. Sadece ağır işleri falan değil hiç bir şeye karışmasına izin vermedik. Göbekten vurduğu iğneler vardı alerji yaptı. Kalçadan iğne olması gerekiyordu her sabah 10 da iğnelerini ben yaptım. (Çok pişmanım büyük risk. Annemin yıllar içinde ki tedavi lerinden öğrenmişliğim vardı. Çok ısrar etti elin çok hafif okul saati sağlık ocagına gitmek bana çok zor lütfen falan dedi kıyamadım) 1.5 ay iğnelerini ben yaptım. İlacı bitti(estrofem) hakkı kalmamıştı gittim kendi üzerime yazdırdım. Derken iğneler bitince bana mecburiyeti de sona erdi. Bende daha fazla beklemek istemedim aynı hastanede tüp bebek tedavisine başladım. Ben tedaviye yeni başlamıştım ki yanımızdaki diğer arkadaş da hamile kaldı. Herşey o zaman başladi zaten. Bu tüp bebekli kadın beni inanılmaz zorbalamaya başladi. İçerde koku var hocam biz giremiyoruz sen girer misin? 1 aya aş ermeye başlayacağız off sıcaklara denk geldi. Biz seneye yokuz izindeyiz okul sana kaldı. Dedikoduları senden alırız. Çaycı sana kaldı hocam aman kimseye kaptırma. İnşallah çok embriyon olur dener dener durursun( asla çocugum olacagına inanmadığı için deneyip deneyip durmamı istiyor) diğer arkadaşa bebek alışverişi için link atacak özelden değil 3 kişilik whatsapp grubumuzdan atıyor. Daha aklıma gelmeyen neler neler neler. Enn son bana dedıkı. Bir çocuk annesi tüp bebek tedavisi gören bana evlat edinmeyi düşünür müsün dedi. Şok oldum inanın buz kestim. Hayır zaten çocugum var falan dedim ama kalbim küt küt. Okul tuvaletine girip sessiz sessiz ağladım. O gün okul çıkışı gelmiş bana neyin var moralin mi bozuk diyor bir de. Eve geldim bir tonda evde ağladım. Derken dayanamadım sadece ikisinin görebileceği şekilde whatsapp durumu yaptım. Nankörlükten insanlara yaranı göstermemekten yoksa oradan vurulursundan falan bahsediyor. Bu mikrop durumu gördüğü gibi hemen gruba msj atmiş. Görünce çok üzüldüm inşallah konunun benimle ilgisi yoktur. İnşallah istemeden seni kırmamışımdır falan filan. O an herşeyi bilerek yaptığını net bir şekilde anladım. Kendini suçlıyırdym insanların mutluluğunu çekemiyorsun diye. Açtım ağzımı yumdum gözümü çok çok ağır şeyler yazdımokul kapanana kadar bir daha konuşmadık. Diğer öğretmen arkadaş benim yanımda durdu onunla arasına mesafe koydu. Meğer p da farkındaymış beni kışkırtmak istememiş. Ben bu şartlar altında tüp bebek tedavisi gördüm. Elhamdülillah çok şükür bir kaç gün önce hamile olduğumu öğrendim. Halen yaşadıklarımı sindiremiyorum. O kadar içselleştirmişim ki ona haber verip laf sokma isteğini aşamıyorum. 5 yıldır ikinci çocuk için mücadele veriyorum. Bir çok kez insanların patavatsızlığına düşüncesizliğine maruz kaldım ama hiç böyle zorbalanmamıştım. Çok uzun yazdım kusura bakmayın. Tedavi gördüğümü kimseler bilmediği için olayı ayrıntısıyla kimseye anlatamadım. Okul açılınca onu tekrar görecek olma fikri midemi bulandırıyor. Bu konu da ki düşüncelerinizi merak ediyorum. Ben kendimi haklı buluyorum ama farklı bir bakış açısından da duymak isterim
Teşekkür ederimEn eeeeenn anlamadığım şey, aynı yoldan geçmiş aynı acıları çeken biri, bir diğerini bu konuda nasıl zorbalar ya? Kaç tüp bebek denedim kaç negatifim var. bir öğrencimin tüp bebek olduğunu öğrendim annesiyle sarılıp ağlaştık. Ya ne kadar zor süreçler. Ve insanlar istediklerini elde ettiğinde anında nasıl nankörleşebiyorlarçok üzüldüm adınıza. Boşvermeymeye çalışıp sadece yavrunuza odaklanın.
Eşimde öyle söylüyor. Mantıklı olanın o olduğunun da farkındayım ama aylarca o kadar beni yaraladı ki bende iki kelam etmek istiyorum ama haklısınız bi süre susmak en iyisi. Zaten okul açılınca öğrenecek illa ki3 aylık olana kadar kimseye söylemez onunla da muhattap olmazdım. Boşverin gitsin.
Amin inşallah kavuşurum en kısa sürede. Şuan durumsuzum tedavi de olamıyorum öyleee bekliyorum günler geçiyor işte hayırlsııTeşekkür ederimuzun zamandır tanışan biri değildik ama bana bunu yapacağını tahmin etmemiştim. Ona tüm kalbimle sarılmıştım mutluluğuyla mutlu olmuştum belki de bunu aşamıyorum. Hayal kırıklığı işte. Bu kadar nankörleşeceği geçmişini unutacağım aklıma gelmezdi ama başıma geldi siz ne durumdasınız bilmiyorum umarım istediğiniz yavrunuza kavuşmuşsunuzdur
O kadar pişmanım ki size anlatamam. İğne olacağı ilk gün reçetesini evde unutmuş sağlık ocagına gitti yapmadılar. (Düşün onlar yapmıyor ben salak yapıyorum) okula geldi ağlıyor falan, dedim benim annemden dolayı 3 5 deneyimim var istersen yapayım. Sonra çok dualar etti. Elin çok hafif dedi. Ertesi gün sınıfıma iğnesiyle geldi çok ısrar etti. Sınıfı bırakıp sağlık ocagına gitmek sıra beklemek çok zor olacak dedi kıyamadım. Ne bileyim cahil cesareti işte kendime çok kızıyırumBence hıc söylemeyin. Okul açılınca mesafeli davranın .
Siz siz olun kimseye de bir daha iğne yapmayın bırakın herkes kendı işini kendi halletsin .
Mutluluğunuzu da paylaşmayın bilmesin gebeliğinizi .hissettirin yani o mesafeyi .O kadar pişmanım ki size anlatamam. İğne olacağı ilk gün reçetesini evde unutmuş sağlık ocagına gitti yapmadılar. (Düşün onlar yapmıyor ben salak yapıyorum) okula geldi ağlıyor falan, dedim benim annemden dolayı 3 5 deneyimim var istersen yapayım. Sonra çok dualar etti. Elin çok hafif dedi. Ertesi gün sınıfıma iğnesiyle geldi çok ısrar etti. Sınıfı bırakıp sağlık ocagına gitmek sıra beklemek çok zor olacak dedi kıyamadım. Ne bileyim cahil cesareti işte kendime çok kızıyırumsonra üzerime kaldı bir buçuk ay hafta içleri ben yaptım iğnesini. Tekrar onunla konuşmayi asla düşünmüyorum bana büyük bir ders oldu kendisi
Teşekkür ederim Allâh razı olsunBebeğiniz hayırlı uğurlu olsun, sağlıkla kucağınıza alın inşallah.
Benim anlamadığım şey insanların cüreti. Ben hamile olsam aman kimseyi kırmayayım, insanların zoruna gidecek bir şey söylemeyeyim, zayıf ya da hassas noktalarına dokunmayayım evladımdan çıkmasın diye düşünürüm. Hiç mi akıl yok bunlarda.
Rabbim tez zamanda kucagınızı doldursun Allâh iyi insanlarla karşılaştırsınAmin inşallah kavuşurum en kısa sürede. Şuan durumsuzum tedavi de olamıyorum öyleee bekliyorum günler geçiyor işte hayırlsıı
Bu yaşa geldim hayatta kötülüğünde olduğunu hep kendime hatırlatırım ama insanlar bi şekilde şaşırtmayı başarıyor. Duası falan onun olsun bende korkacm bu saatten sonraMutluluğunuzu da paylaşmayın bilmesin gebeliğinizi .hissettirin yani o mesafeyi .
aman ben yüzüme dua edip duran insandan çok korkarım
Bebegınız sağlıkla gelsin inşAllahBu yaşa geldim hayatta kötülüğünde olduğunu hep kendime hatırlatırım ama insanlar bi şekilde şaşırtmayı başarıyor. Duası falan onun olsun bende korkacm bu saatten sonra
Çok geçmişler olsun. Sizin olayda sıkıntılıymış akrabalık olunca işler daha da karmaşıklaşıyor. Kötülüğün nereden kimden geleceği belli olmuyor malesef. Başka bir konu olsaydı daha güçlü olurdum bende belki ama hem yumuşak karnımdan vuruldum hem de tedavi sürecinde olduğum için çok aşırı etkilendim.Hiç üzülmeyin lütfen herkes kalbinin ekmeğini yiyor. Sizinkisi yine arkadaşmış bizimkisi şam şeytanı olan gelinimiz. Ben 3. Hamileliği hiç istemedim kabullenmekte çok zorlandım ve ağır depresyon yaşadım resmen. Bu süreçte ultrason resimleri falan veriliyor ya bakmadım bile o derece bir kabullenememekti. Tabii bu süreçte hiç kendime dikkat etmemişimde geç öğrendik vs. (Sigara şu bu)
Ben annemlerdeydim bunun annesi ve kendisi geldi oturuyoruz. Bu arada kendisinin ilk çocuk var 2. Olmuyordu tedavi görüyorlarmış. Ben hiç konusunu bile açmadım gidip içerken ultrason kağıdını alıp gelmiş ve annesine ağzını yayarak "Anneeee biliyor musun? Ablam hamileymiş" dedi ve ultrason kağıdını uzattı şok oldum.
Annesi başladı işte senin çocuk engelli doğar, 6 aylıkken karnında ölür bilmem ne. Şam şeytanıda kahkaha atıyor annesi söylerken. Zaten zor bir süreçten geçen birine bu denir mi?
Gün oldu devran döndü peşim sıra bu hamile kaldı ve riskli gebelikti. Dövsem o kadar eziyet çekmezdi her günü cehennem gibi geçti. Ablasına o sıra hamile kalmıştı çocuk 6 aylıkken karnında öldü bir de o da tedavi ile yıllar sonra olan bir çocuktu. Yeğenim doğdu nöbet geçiriyor doktor doktor geziyorlar sebep bulunamadı daha sevinmiyorum aksine yeğenim adına çok üzgünüm.
Bana dilediklerinin hepsi kendilere oldu. Olan yeğenime olmasaydı içten içe çok sevinirdim sadece kendi çekseydi. Kimsenin hikayesi bitmedi bugün sizi zorbalayanın başına ne gelir bilinmez. Ben ablasına bile üzüldüm ama bazen kötü kalbin faturası ağır oluyor.
Amin inşallah çok sağolunBebegınız sağlıkla gelsin inşAllah
Mevzu iyilik etmiş olmanız zaten. İlla bir şey olmasına gerek yok. Şu ya da bu şekilde sizi üzmeye çalışıyor. Bazı insanlar öyledir.Teşekkür ederim Allâh razı olsunben bu kadını anlamadım doluya koysam almıyor boşa koysam dolmuyor. Ne istedi ki benden. İyiliğim dışında bir şeyim de dokunmadı ki. Kul hakkından bir haber herhalde kendisi. Öyle düşüncesiz patavatsız bir insan da değil ha. Boşanma aşamasındaki velisiyle diyaloğunu anlatırken çok hassas davranıyorum falan diyordu. Allah'a havale ediyorum
Çok haklısınızMevzu iyilik etmiş olmanız zaten. İlla bir şey olmasına gerek yok. Şu ya da bu şekilde sizi üzmeye çalışıyor. Bazı insanlar öyledir.
Benim bebek isteyen arkadaşım gebe kalsa zil takar oynarım, bir başkası oturur ağlar. Karakter meselesi.
Ha bu arada bebişi bu kişilere söylemeyin hemen.Merhabalar. Uzun süredir bu platformdayım ama genelde kadın hastalıkları, hamilelik, tüp bebek başlıklarında takılıyorum. Burada böyle bir alan olduğunu görünce ben de yazmak istedim.
Devlet de öğretmen olarak çalışıyorum. 8 yaşında bir oğlum var ama ikinci çocugum bir türlü ama. Defalarca tedavi gördüm kayıplar yaşadım gitmediğim doktor görmediğim tedavi kalmadı. Bu yıl çalıştığım okula yeni bir öğretmen geldi. 4 yaşında bir kızı var tüp bebek. Zamanla hikayelerimizi paylaştık birbirimizle. Beni tüp bebek konusunda ikna etti. Zaten niyetim vardı maddi olarak hazır değildik bende borçlanmaya karar verdim. Tüp bebek öncesi bir doktor önerisinde bulundu illa git görüş belki tüp bebeğe gerek kalmaz falan dedi. Gittim ve doktor dan çok memnun kaldım. Ufak bir operasyon geçirdim (Histeroskopi) 1 ay okula gidemedim rapor kuyruk. Bu kadının önceki tüp bebek tedavisinden dondurulmuş embriyosu vardı. Şubat ayı gibi tedaviye başladı ve hamile kaldı. 3 anasınıfı öğretmeniyiz orada. İnan ki elini sıcak sudan soğuk suya sokmadık. Sadece ağır işleri falan değil hiç bir şeye karışmasına izin vermedik. Göbekten vurduğu iğneler vardı alerji yaptı. Kalçadan iğne olması gerekiyordu her sabah 10 da iğnelerini ben yaptım. (Çok pişmanım büyük risk. Annemin yıllar içinde ki tedavi lerinden öğrenmişliğim vardı. Çok ısrar etti elin çok hafif okul saati sağlık ocagına gitmek bana çok zor lütfen falan dedi kıyamadım) 1.5 ay iğnelerini ben yaptım. İlacı bitti(estrofem) hakkı kalmamıştı gittim kendi üzerime yazdırdım. Derken iğneler bitince bana mecburiyeti de sona erdi. Bende daha fazla beklemek istemedim aynı hastanede tüp bebek tedavisine başladım. Ben tedaviye yeni başlamıştım ki yanımızdaki diğer arkadaş da hamile kaldı. Herşey o zaman başladi zaten. Bu tüp bebekli kadın beni inanılmaz zorbalamaya başladi. İçerde koku var hocam biz giremiyoruz sen girer misin? 1 aya aş ermeye başlayacağız off sıcaklara denk geldi. Biz seneye yokuz izindeyiz okul sana kaldı. Dedikoduları senden alırız. Çaycı sana kaldı hocam aman kimseye kaptırma. İnşallah çok embriyon olur dener dener durursun( asla çocugum olacagına inanmadığı için deneyip deneyip durmamı istiyor) diğer arkadaşa bebek alışverişi için link atacak özelden değil 3 kişilik whatsapp grubumuzdan atıyor. Daha aklıma gelmeyen neler neler neler. Enn son bana dedıkı. Bir çocuk annesi tüp bebek tedavisi gören bana evlat edinmeyi düşünür müsün dedi. Şok oldum inanın buz kestim. Hayır zaten çocugum var falan dedim ama kalbim küt küt. Okul tuvaletine girip sessiz sessiz ağladım. O gün okul çıkışı gelmiş bana neyin var moralin mi bozuk diyor bir de. Eve geldim bir tonda evde ağladım. Derken dayanamadım sadece ikisinin görebileceği şekilde whatsapp durumu yaptım. Nankörlükten insanlara yaranı göstermemekten yoksa oradan vurulursundan falan bahsediyor. Bu mikrop durumu gördüğü gibi hemen gruba msj atmiş. Görünce çok üzüldüm inşallah konunun benimle ilgisi yoktur. İnşallah istemeden seni kırmamışımdır falan filan. O an herşeyi bilerek yaptığını net bir şekilde anladım. Kendini suçlıyırdym insanların mutluluğunu çekemiyorsun diye. Açtım ağzımı yumdum gözümü çok çok ağır şeyler yazdımokul kapanana kadar bir daha konuşmadık. Diğer öğretmen arkadaş benim yanımda durdu onunla arasına mesafe koydu. Meğer p da farkındaymış beni kışkırtmak istememiş. Ben bu şartlar altında tüp bebek tedavisi gördüm. Elhamdülillah çok şükür bir kaç gün önce hamile olduğumu öğrendim. Halen yaşadıklarımı sindiremiyorum. O kadar içselleştirmişim ki ona haber verip laf sokma isteğini aşamıyorum. 5 yıldır ikinci çocuk için mücadele veriyorum. Bir çok kez insanların patavatsızlığına düşüncesizliğine maruz kaldım ama hiç böyle zorbalanmamıştım. Çok uzun yazdım kusura bakmayın. Tedavi gördüğümü kimseler bilmediği için olayı ayrıntısıyla kimseye anlatamadım. Okul açılınca onu tekrar görecek olma fikri midemi bulandırıyor. Bu konu da ki düşüncelerinizi merak ediyorum. Ben kendimi haklı buluyorum ama farklı bir bakış açısından da duymak isterim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?