Arkadaşı olmayan, h. Sonlarını hep yalnız geçiren var mı

Ben de böyleyim ve aşırı mutluyum bu durumdan. Nezaketen yapılan havadan sudan sohbetlere bile katlanamıyorum, ne konuşacağımı ve cevap vereceğimi bilemiyorum. Çok sıkılıyorum. Benim ilgi alanlarım da başkalarının ilgisini çekmeyince kendimle başbaşa kalmak çok daha keyifli geliyor. Hem insanların çoğu çok sahte ya, inanın hiç tahammül edemiyorum. Evime gelince rahat bir nefes alıyorum. Saatlerce alacağı elektrik süpürgesinden bahsediyor banane yahu Derdi olduğunda arasın ama bu zamanda bunca manyağın arasında yalnız kalma isteğini çok normal karşılıyorum ben. Etraf panayır gibi insanların çoğu palyaço gibi ama herkes herşeyin normal olduğunu düşünüyor
 
Bende de benzer şekilde gelişiyor pişman olacagımı bildigimden artık en baştan dahil olmamayı tercih etmeye başladım. Bu da tabi kendi kendini besleyen yalnızlık ortamını oluşturuyo ama herkes nasıl huzurluysa öyle yaşasın. Biz de böyle iyiyiz :)
 
Eskiden yalnız bi insan oldugumu saklama gereği hissederdim şimdi gizlemiyorum. Çok daha samimi ve gerçekçi geliyo. Herkes o kadar bireyselleşti ki, kimse kendinden başkasını önemsemez hale geldi. Samimi bulmuyorum günlük hayatta çoğu şeyi. Bazen ben de rol yapıyorum, yalandan tebessüm ediyorum sohbet ediyormuşum gibi yapıyorum ama aslında kafam bambaşka yerlerde. Hiç ilgimi çekmiyo sosyal ilişkiler
 
Cok da içe kapanmamak lazım ya da biz evde takılmayı sevenler olarak görüşelim
 
Nedense bende öyleyim çok sıkılıyorum..salak salak şeyleri uzuun uzun konuşuyorlar bana o kadar boş geliyo ki...Belki de kendimiz gibi biri olsa anlaşırız..
 
Eskiden yalnız bi insan oldugumu saklama gereği hissederdim şimdi gizlemiyorum
Yani evet, bir de insana yalnız olduğu için kendini anormal hissettirmeye çalışıyorlar. Sanki popülarite arttıkça hayatınıza güzel değerler giriyormuş gibi. Kimseyi takmamak lazım doğru yoldasınız
 
Ben de öyle birer birer koptuk. Gorustugum 2 arkadasim da farkli sehirlerde. Yalnizlik sikmaya basladi. Dışarda bir şeyler yapacak arkadasim bile yok.
 
Popülerlik başa bela. Nerde çokluk orda baş agrısı bitmiyor cidden. İnsanların beklentileri bitmiyo. Bişey yapsan kulp takıyolar yapmasan konuşuyorlar. Kimseye de güvenim yok, duvarlarımı kimse için yıkmak istemiyorum
 





bende aynıyım.bu sosyal - psiko sosyal - psikolojik bir arzamı yoksa bir insan , bir karakter türümü bilemedim???kah üzülüyorum , kah rahatım ama kesin olan şey bu durumu değiştiremiyorum!!! böyle geçiyor...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…