Selam Arkadaşlar benim 2-3 yıldır eşimin iş arkadaşının eşiyle bir arkadaşlığımız var. Uzun süreli değil ama bazen bakınca insan anlar kiminle dost kiminle düşman olacağını baya görüşmeden sonra sevdim kendisini o da beni seviyor hep birbirimize destek oluyoruz. Arkadaşım 5 ben 2 yıllık evliyim fakat son 1 aya yakın zamanda arkadaşımın yaşam statülerini kıskandığımı fark ettim. O 2 yıl önce işe girdi geçen sene de ev aldılar. Şuan da bebek bekliyorlar ve ben bu durumu kıskanıyorum. 1 buçuk yıldır iş arıyorum bulamıyorum hep size geri dönüş yaparız diyorlar ki iş tecrübem var. Kiradayız şuan ki evin kirası uygun ve evden çıkarılıyoruz 11 binden aşağı ev yok eşim hem kira hem evi çevirmede sorun yaşıcak bende iş bulamıyorum önce ki konu açışımda çocukla ilgili düşüncem negatifti o konu açışlarımdan sonra rahatsızlık geçirdim ve çocukla ilgili düşüncem değişti istiyorum ama maalesef bu sefer yaşam şartlarından dolayı çocuğu olabildiğince erteleyeceğiz. Durum böyle olunca arkadaşımı kıskanmaya başladım ayrıca eşimin çevresinde ki çoğu insanın kendi evi var ve çocukları var onları da görünce içim içimi yiyor. Allah'a isyana kadar giden bir duygu içindeyim. Ben nasıl bu kıskançlık duygumu düzeltebilirim ve evet psikiyatriye de randevu aldım ama 2 hafta sonra o zamana kadar sizlerden de görüş almak istiyorum. 2 gündür aklıma bunlar geldikçe kendi durumuma üzülüp ağlıyorum.
inşallah hepimize nasip olsun herkesin ne derdi ne isteği varsa rabbim hepimize hayırlı kapılar açsın.Bu kıskançlık değil ama
Aşırı bir isteğiniz yok ki, sadece en temel hakkınız olan barınma için bir ev istemek kıskançlık değil
Geldiğimiz noktada ülke şartları çok kötü, insanların umudu kalmadı, duygularınızı buna bağlıyorum
Ama zaman geçer şartlar değişir, aynı kalmıyor hiç bir şey, Allah'ım gönlünüze göre nasip etsin, hayırlı kılsın inş
Keşke alsaydınız ama eşiniz de böyle olacağını bilememistir. Bilen var mıydı 300 binlik evlerin 3 5 milyon olacağını kim bilebilirdi ki? Bundan sonrasına bakın bence çocuğunuz var gibi her ay birikim yapın az ya da çok. Peşinat biriktirin ucuz krediler gene verilmeye başlayınca hemen bir mülk edinin. 1 +1 olsun, 2+1 olsun sonra onu satip 3+1 alırsınız.elimizdeki ile izmirde alamıyorduk ama başka şehirde alabiliyorduk ben de eşime dedim 1+1 olsada alalım elimizdeki değerlenir en azından kira gelir kenarı atarız falan tartıştık maalesef benim eşim kabul etmedi bakarız ya olur ya nasip ya diye diye hala öyle diyor oturuyor sonra da ben böyle olunca fazla abartıyorsun diyor
Sanki bir ergenin düşüncelerini okumuş gibi oldumSelam Arkadaşlar benim 2-3 yıldır eşimin iş arkadaşının eşiyle bir arkadaşlığımız var. Uzun süreli değil ama bazen bakınca insan anlar kiminle dost kiminle düşman olacağını baya görüşmeden sonra sevdim kendisini o da beni seviyor hep birbirimize destek oluyoruz. Arkadaşım 5 ben 2 yıllık evliyim fakat son 1 aya yakın zamanda arkadaşımın yaşam statülerini kıskandığımı fark ettim. O 2 yıl önce işe girdi geçen sene de ev aldılar. Şuan da bebek bekliyorlar ve ben bu durumu kıskanıyorum. 1 buçuk yıldır iş arıyorum bulamıyorum hep size geri dönüş yaparız diyorlar ki iş tecrübem var. Kiradayız şuan ki evin kirası uygun ve evden çıkarılıyoruz 11 binden aşağı ev yok eşim hem kira hem evi çevirmede sorun yaşıcak bende iş bulamıyorum önce ki konu açışımda çocukla ilgili düşüncem negatifti o konu açışlarımdan sonra rahatsızlık geçirdim ve çocukla ilgili düşüncem değişti istiyorum ama maalesef bu sefer yaşam şartlarından dolayı çocuğu olabildiğince erteleyeceğiz. Durum böyle olunca arkadaşımı kıskanmaya başladım ayrıca eşimin çevresinde ki çoğu insanın kendi evi var ve çocukları var onları da görünce içim içimi yiyor. Allah'a isyana kadar giden bir duygu içindeyim. Ben nasıl bu kıskançlık duygumu düzeltebilirim ve evet psikiyatriye de randevu aldım ama 2 hafta sonra o zamana kadar sizlerden de görüş almak istiyorum. 2 gündür aklıma bunlar geldikçe kendi durumuma üzülüp ağlıyorum.
Eninde sonunda eviniz olucak kötü biri değilsin gayet normal kıskanmak demeyelim ona..sabretmen gerek bende kirada oturdum 8 sene..5 sene de korundum hemen çocuğum olmasın diye..elbet evini de alıcaksın çokta güzel bir kız evladın olucak sadece Allah’a isyan etme dua et herşeyin hayırlısını isteSelam Arkadaşlar benim 2-3 yıldır eşimin iş arkadaşının eşiyle bir arkadaşlığımız var. Uzun süreli değil ama bazen bakınca insan anlar kiminle dost kiminle düşman olacağını baya görüşmeden sonra sevdim kendisini o da beni seviyor hep birbirimize destek oluyoruz. Arkadaşım 5 ben 2 yıllık evliyim fakat son 1 aya yakın zamanda arkadaşımın yaşam statülerini kıskandığımı fark ettim. O 2 yıl önce işe girdi geçen sene de ev aldılar. Şuan da bebek bekliyorlar ve ben bu durumu kıskanıyorum. 1 buçuk yıldır iş arıyorum bulamıyorum hep size geri dönüş yaparız diyorlar ki iş tecrübem var. Kiradayız şuan ki evin kirası uygun ve evden çıkarılıyoruz 11 binden aşağı ev yok eşim hem kira hem evi çevirmede sorun yaşıcak bende iş bulamıyorum önce ki konu açışımda çocukla ilgili düşüncem negatifti o konu açışlarımdan sonra rahatsızlık geçirdim ve çocukla ilgili düşüncem değişti istiyorum ama maalesef bu sefer yaşam şartlarından dolayı çocuğu olabildiğince erteleyeceğiz. Durum böyle olunca arkadaşımı kıskanmaya başladım ayrıca eşimin çevresinde ki çoğu insanın kendi evi var ve çocukları var onları da görünce içim içimi yiyor. Allah'a isyana kadar giden bir duygu içindeyim. Ben nasıl bu kıskançlık duygumu düzeltebilirim ve evet psikiyatriye de randevu aldım ama 2 hafta sonra o zamana kadar sizlerden de görüş almak istiyorum. 2 gündür aklıma bunlar geldikçe kendi durumuma üzülüp ağlıyorum.
Istediklerinizin olmama nedeni zaten tam da bu. Yani başka bir çift ile olan eğitim denkliği değil ya da onlarda oluyor bende neden olmuyor gibi şanssızlık değil.sürekli gözüm onun hayatının üstende değil sadece son zamanlarda dikkat ettiğimi fark ettim yaşımız bir değil doğru benden 3 yaş büyük denkliğe girersek gayette eğitim konusunda dengiz. karakter olarak tabii ki farklı insanlarız ben zaten onların sebep olduğunu düşünmüyorum sadece onlarda olurken bizde niye olmuyor o kadar çabama rağmen koşturmama rağmen hiçmi şansım yok düşüncesi işte bir sorunum daha eş konusu ben koştururken o akışa bırakmayı tercih ediyor ve zaman aktıkça her şey birbirine giriyor gibi geliyor ama eşim bakarız ya olur ya diyor sorunlarımdan biri de o
İnanın hiçbir çaba karşılıksız kalmaz. Zor ama sadece biraz sabır ve zaman gerekiyordur. En hayırlısı en güzel şekilde sizi bulsun inşallah. Umudunuzu hep diri tutun. Hayatta herkesin şanslar farklı zamanlarda çıkar karşısına. İlla ki emekleriniz karşılık buluriş arama sürecinde bulamadığım için sanırım aldığım 6-7 tane sertifikam var ayrıca bu dönemde kpss hazırlandı atama bekliyorum ama ondan da ses yok ayrıca astroloji üzerine eğitimim devam ediyor ve haftaya özel güvenlik kartımı yeniletmek için tekrar kursa gidicem normal şartlarda yoğun bir hayatım var diyebilirim fakat bunların karşılıksız kalması bu kısır döngünün içinden çıkamama durumum beni anlam veremediğim üzen duygulara sürüklüyor
Benim de böyle anlattığınız gibi bir yengem var maalesef. Depremden sonra beni arayıp dalga geçer gibi "Gökdeleninize ne oldu ya, çok üzüldüm" dediAy bizim aile de böyle biri var milleti kıskana kıskana hasta oldu kafayı yedi , korkudan evlerimize cagirmıyoruz resmen , size tavsiyem tedavi olun yoksa sonu daha kötü...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?