Bana ev almak zorunda değiller ki zaten onlardan ev isteyen olmadi. Bu ev bir önceki evin satışıyla alınan evdir. Biz evlenince oğlum bu ev senindir eşinle burda oturun diye baştan demiş. Extra bize ev alan yok. Biz o var olan evi onlar satalım deyince çocuklar için tatil amaçlı baska ev alındı. Ev 110 Milyar. Biz 20 milyar verdik. Şimdi kayınpeder 90 milyar onun diye yani pastada hakkı büyük diye onun herturlu izinsiz kullanma hakkı var öyle mı? bu ev sizindir biz asla gitmeyiz siz olmadan deyipde verdiği söz ne olacak. Kendisi gitsin hanimiyla laf eden yok ki ama haber vermek zorunda. İzin alsın ile haber vermek arasında bir fark var. Sanırim hatta eminim eşimin babasida aynen sizin gibi düşünüyor olacakki bu kadar rahat hareket ediyor..Herkesin kişiliği farklıdır. Ben neden kimsenin evine destursuz girmiyorum anam babam bile olsa?
Ben eşimin anne ve babasının evine gittiğimde bütün dolaplar kitleniyor? Saklaniyor. Kettıl da şu kaynatacam bebeğime elektrik çok geliyor yaaa deyip kaldırılıyor rafa konuyor? Yahut çocuğum tost isterken babaannesi al annen teflon tavada yapsın deyip ay elektrik malum diyor?
Bana ve çocuklarıma bu kadar çok görülürken herşey benden esirgeyenler benim esyalarimi nasıl rahatça kullanma hakkını erişiyor? Kendi malını benden esirgeyenlere ben neden vereyim buyrun diye size sorarım o halde ? Dedim ya kişilik ve prensip meselesi. Ben adaletten ve haktan yana biriyim. Belkide kırgınım onlara. Onlar bana yüreğini ve evini eşyasını tam acmadiklari için. Bende maddi manevi açamıyorum demekki kendimi. ( Unutmadan herşey karşılıklı olursa güzel olur) sürekli hep bana hep bana olmaz. Benden rahatça alabilenden ben alamıyorsam orda bencillik vardır.
Ben de bencil insan sevmem