Katılıyorum, ben de öyleyim. Yani şu bahsettiği sıkıcı kızlardanO zaman başta kendine uygun kişiler seçseydin. Şimdi kızlar mı suçlu seni hoşnut edemediler diye.
Ben de direk eve giderdim, hiç sevmezdim grup, ortam bilmem ne...
Bence arkadaş hiç önemli değil, ennn önemli şey kafanı sadece derslere yorman.
Hele lisede, ünide o kadar çok uğraşacağın ders, vize, final, sınav varken arkadaşa kafa yormak ne demek? Arkadaş falan geçici işte bilmiyor şimdi, sonradan anlar. Hee mesela lisede ünide arkadaş olup görüşmeye devam edenlere de helal olsun diyorumKatılıyorum, ben de öyleyim. Yani şu bahsettiği sıkıcı kızlardan
Bir sürü arkadaşım olup da notlarımın düşük gelmesi hoş olmaz şahsenHele lisede, ünide o kadar çok uğraşacağın ders, vize, final, sınav varken arkadaşa kafa yormak ne demek? Arkadaş falan geçici işte bilmiyor şimdi, sonradan anlar. Hee mesela lisede ünide arkadaş olup görüşmeye devam edenlere de helal olsun diyorum
Bana olmuştu işte o yüzden bu kadar katıyımBir sürü arkadaşım olup da notlarımın düşük gelmesi hoş olmaz şahsen
Hehehe sonunda benim gibi düşünen birisi çıktı. Heheh türümün tek örneğiyim zannediyordum da.Bana olmuştu işte o yüzden bu kadar katıyım
Onlara uycam diye dokuz dersin yedisinden kalmıştım
Aile baskısı mı var üzerlerinde? Üniversiteye giden insanların hiç sosyalleşmemesi, güncel konular hakkında fikir sahibi olmamaları falan bana normal gelmiyor. Ben de üniversite öğrencisiyim, sosyalleşiyorum, arkadaşlarımla da eğleniyorum, dersleri de hiç aksatmıyorum mesela. Çünkü bana da benim gibi sorumluluk sahibi, sorumluluklarını ihmal etmeden eğlenmenin dozunu ayarlayabilecek insanlar lazımdı, buldum. Evet sayıca azlar ama en azından bir araya geldiğimiz zaman elalemin özel hayatını çekiştirmek yerine ders dışında ilgilendiğimiz şeyler hakkında falan konuşabiliyoruz. Gerçi bu aralar yurtta bazı sorunlarımız var, onlara biraz yoğunlaştık ama hiçbir şeyden geri kalmıyoruz yani.Merhaba, anlatacaklarım büyük sorunlar değil belki size komik de gelebilir ama uzun zamandır içimde tutuyorum ve artık buraya yazmak istedim.
Üniversite 2. Sınıf öğrencisiyim ve arkadaşlarımdan hiç hoşnut değilim. Geçen sene bazı kişilerle arkadaş oldum ama tanıdıkça haklarında değişik düşünmeye başladım. Mesela hiçbir şey paylaşamıyoruz, güncel konular hakkında fikirleri yok. Ders biter bitmez eve kaçıyorlar. Tek konuştuğumuz dersler ve hocalar. Ders olmadığı zamanlar da ne sabah ne akşam evden çıkıyorlar büyük bir baskı içindeler. Başkalarına bakıyorum da ne kadar güzel eğleniyorlar ve dostluklar kuruyorlar. Liseden kalma iki arkadaşım var ama onların da kendi hayatları var. Son zamanlarda kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki güvenebileceğim sırlarımı paylaşabileceğim kimse yok etrafımda. Şimdi başkalarıyla konuşmaya çalışıyorum ama uzun süre geçti herkesin kendi grubu var yaklaşamıyorum. Bu sorunlarımı alttan alttan söylüyorum ama hiç umursamıyorlar. Bazen o kadar sinirleniyorum ki günlerce başımın ağrısından duramıyorum. Umursamamaya çalışıyorum ama nafile.. Ne yapacağımı ben de bilemedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?