yıllardır yaşadığım bi sorunu anlatmak istiyorum sizlere.. Ben 7 yaşımdayken babamı kaybettim tek çocuğum. Yıllarca annemle birlikte kirada yaşadık fakat benim dershane masraflarım ağır gelmeye başlayınca yalnız oturan anneanne ve dedemin yanına geldik annem 6 kardeş hepsi evli ve kendi evlerinde oturuyorlar.
İlk geldiğimizde pek bir sorun yoktu dedem bizi koruyup kolluyordu anneannem her zaman oğullarına daha düşkündür. dayılarım bizim buraya yerleşmemizi hiç istemediler nedense zaten ayrı otururkende arayıp sormazlardı bile birbirinden kopuk bi aile bizimkisi herkes kendi ailesiyle çolupuyla çocuğuyla ilgili. Ama dedem hep korudu bizi onlar benim başımın tacı derdi kimseye laf söyletmem biz dördümüz çok mutluyduk.
İki sene önce dedemi kaybettik kabus dolu günler o zaman başladı. Artık herkes bizimle ilgili konuşuyor arkamızdan bedava evde oturuyor birde annemin parasın yiyor diye. Dedem emekliydi o ölünce parası anneanneme geçti dörtyüz beşyüz lira civarı bi para... Anneannem zaten yetmiş yaşında yaşından çok daha çabuk çöktü şu an sadece tuvaletine gidiyor kendi başına yemeğini yiyor namazını kılıyor o kadar. Evin bütün sorumluluğu bizde yediği önünde yemediği arkasında annem ona tüm evlatlık görevlerini eksiksiz yapıyor herşeyiyle ilgileniyor dörtdörtlük.
Ama anneannem bbize bir kere bile güleryüz göstermedi allah razı olsun demedi. Oğulları ayda bir aradığında bile canım yavrum sağol aradığın için teşekkür ederim neler neler der ama bize bir tek laf çıkmaz ağzından güzel. Annem kırk yılda bir bişeyi eksik yapsın ağzına geleni sayar. Her ay maaş kavgası yapar annemle yok parayı ne yaptın yok bana ver çocuklarıma vereceğim.. Dört yıldır bina için para toplanıyor maaşının çoğu oraya gidiyor zaten hastanesi ilacı yemeği(öyle her şeyi yemez yemek seçer)para dediğin nedirki harcanıyor zaten. allaha şükür annem çalışıyor o çalışmasa geçinemeyiz zaten bende okulu yeni bitirdim
Kış gelmeden eylül ayında bizim kalorifer yanmaya başlar gece gündüz mayısa kadar yaşlı olduğu için üşüyor. Biraz kısacak olsak bi araba dolusu laf eder. Kurbanı kesilir oruç tutmaz parasını verir annem fazla fazla.Tabikide yapmalı. Ama insan bi güleryüz bekliyor ANNEANNEM ANNEME BAĞIRIR ÇAĞIRIR BİR GÜLERYÜZ GÖSTERMEZ AMA ANNEM HEMEN UNUTUR ERTESİ GÜN aMA BEN UNUTAMIYORUM...
yaşlı bi insanın herşeyi tamamken hala bu kadar paraya tapınmasını ben anlayamıyorum. Alsın koysun parasını o masaya otursun başına ne yapabilir? faturasını ödeyemez o para kendi kendine alışveriş yapamaz yemeğini pişiremez temizliğini yapamaz onu yıkayamaz... Para mevzusu bir yana biz ona bir sesiz yanında her ihtiyacını karşılayan yalnız olmak kolay mı, bayramda akrabalar gelir bak teyze ne güzel kızın var torunun var sana mis gibi bakıyor derler bi evet sağolsunlar demez hemen lafı geçiştirir...
Annemin annesi, ben onun için değil allah için yapıyorum hepsini diyor hiç bir şey olmamaış gibi davranıyor annem ona karşı ama ben yapamıyorum unutamıyorum yaptıklarını bize davranışlarını. Onunla aynı evde yaşıyoruz ama hiç konuşmak istemiyorum. Gerekmedikçe konuşmuyorumda her akşam annemi sıkıştırıyor bu kız bana niye böyle yapıyo diye halbuki kendiside biliyor herşeyi..
Kızlar ben çok mu gaddarım çok soğudum onun yaptıklarından dolayı. geçsin bu kırgınlık diyorum ama hala aynı yaptıklarını görüncede içimden konuşmak gelmiyor. Yine benden ne isterse yapıyorum ama gerekmedikçe konuşmuyorum.... İçimden gelmiyor..
Ben çok mu kötü bi insanım sizce???
İlk geldiğimizde pek bir sorun yoktu dedem bizi koruyup kolluyordu anneannem her zaman oğullarına daha düşkündür. dayılarım bizim buraya yerleşmemizi hiç istemediler nedense zaten ayrı otururkende arayıp sormazlardı bile birbirinden kopuk bi aile bizimkisi herkes kendi ailesiyle çolupuyla çocuğuyla ilgili. Ama dedem hep korudu bizi onlar benim başımın tacı derdi kimseye laf söyletmem biz dördümüz çok mutluyduk.
İki sene önce dedemi kaybettik kabus dolu günler o zaman başladı. Artık herkes bizimle ilgili konuşuyor arkamızdan bedava evde oturuyor birde annemin parasın yiyor diye. Dedem emekliydi o ölünce parası anneanneme geçti dörtyüz beşyüz lira civarı bi para... Anneannem zaten yetmiş yaşında yaşından çok daha çabuk çöktü şu an sadece tuvaletine gidiyor kendi başına yemeğini yiyor namazını kılıyor o kadar. Evin bütün sorumluluğu bizde yediği önünde yemediği arkasında annem ona tüm evlatlık görevlerini eksiksiz yapıyor herşeyiyle ilgileniyor dörtdörtlük.
Ama anneannem bbize bir kere bile güleryüz göstermedi allah razı olsun demedi. Oğulları ayda bir aradığında bile canım yavrum sağol aradığın için teşekkür ederim neler neler der ama bize bir tek laf çıkmaz ağzından güzel. Annem kırk yılda bir bişeyi eksik yapsın ağzına geleni sayar. Her ay maaş kavgası yapar annemle yok parayı ne yaptın yok bana ver çocuklarıma vereceğim.. Dört yıldır bina için para toplanıyor maaşının çoğu oraya gidiyor zaten hastanesi ilacı yemeği(öyle her şeyi yemez yemek seçer)para dediğin nedirki harcanıyor zaten. allaha şükür annem çalışıyor o çalışmasa geçinemeyiz zaten bende okulu yeni bitirdim
Kış gelmeden eylül ayında bizim kalorifer yanmaya başlar gece gündüz mayısa kadar yaşlı olduğu için üşüyor. Biraz kısacak olsak bi araba dolusu laf eder. Kurbanı kesilir oruç tutmaz parasını verir annem fazla fazla.Tabikide yapmalı. Ama insan bi güleryüz bekliyor ANNEANNEM ANNEME BAĞIRIR ÇAĞIRIR BİR GÜLERYÜZ GÖSTERMEZ AMA ANNEM HEMEN UNUTUR ERTESİ GÜN aMA BEN UNUTAMIYORUM...
yaşlı bi insanın herşeyi tamamken hala bu kadar paraya tapınmasını ben anlayamıyorum. Alsın koysun parasını o masaya otursun başına ne yapabilir? faturasını ödeyemez o para kendi kendine alışveriş yapamaz yemeğini pişiremez temizliğini yapamaz onu yıkayamaz... Para mevzusu bir yana biz ona bir sesiz yanında her ihtiyacını karşılayan yalnız olmak kolay mı, bayramda akrabalar gelir bak teyze ne güzel kızın var torunun var sana mis gibi bakıyor derler bi evet sağolsunlar demez hemen lafı geçiştirir...
Annemin annesi, ben onun için değil allah için yapıyorum hepsini diyor hiç bir şey olmamaış gibi davranıyor annem ona karşı ama ben yapamıyorum unutamıyorum yaptıklarını bize davranışlarını. Onunla aynı evde yaşıyoruz ama hiç konuşmak istemiyorum. Gerekmedikçe konuşmuyorumda her akşam annemi sıkıştırıyor bu kız bana niye böyle yapıyo diye halbuki kendiside biliyor herşeyi..
Kızlar ben çok mu gaddarım çok soğudum onun yaptıklarından dolayı. geçsin bu kırgınlık diyorum ama hala aynı yaptıklarını görüncede içimden konuşmak gelmiyor. Yine benden ne isterse yapıyorum ama gerekmedikçe konuşmuyorum.... İçimden gelmiyor..
Ben çok mu kötü bi insanım sizce???