Artık dayanamıyorum nefes alamıyorum

Babanızın ruh hastası olduğu alenen ortadayken tek suçlu anneniz üzgünüm. Zamanında dik durup boşanmış olsa bu sıkıntıların hiçbirini çekmeyecektiniz. Şimdiden sonra da kendini düşünmeyeni siz hiç düşünmeyin, ayırın evi gitsin.
 
İnşallah mesleğinizde hedeflediğiniz yerlere gelirsiniz. Şimdilik maalesef pek yapılacak birşey yok. Merak ettiğim birşey var böyle durumlarda anneniz ne yapıyo? Arayı mı dengeler , sessiz mi kalır?? Vallahi ruh sağlığı yerinde bir adama benzemiyor babanız küçükken ailesinde çok mu şiddet gördü yani ne bileyim hiç sevgi nedir görmemiş gibi. Sizi üzmek istemem ama keşke herkes anne baba olamasa, olan çocuklara oluyor...
 
Gerçekten böyle düşünenlerin olması beni biraz rahatlattı. Çünkü ben annemi suçladığımda vicdan azabı çekiyorum sonrasında. O da öyle görmüş napsın falan diyorum üzülüyorum ona da. Ama bikaç kişi daha annemi suçlu gördü bilemiyorum :KK43:

Anne Çocuk için her şeydir
Eger o mutlu güçlü olursa çocuk da ona göre olur
Siz yine de çok keskelere takilmayin önünüze bakın fırsatları degerlendirin annenizin yaptığı yanlışlara daha fazla takilmayin kendinize iyi bir gelecek hazirlayin
onu degistiremezsiniz o kendi seçtiği hayatı yaşasın siz onun seçtiği hayatı yasamaya mecbur değilsiniz kendinizi kurtarın
 
Yalnız değilsin babam sebebini hiçbir zaman anlamadım hep beni ablamdan ayrı tutmuş hakaret etmiş beni hiç önemsememiştir,evlendim çocuk sahibi oldum halen öyle,düşündüm ki onun sevgisine de ihtiyacım yok zaten öyle de hayat devam ediyor böyle de,sana tavsiyem kulak tıkamayı umursamaz olmayı öğren o evde ve güzel bi meslek edinmeye ada kendini buna yoğunlaş hayat gerçekten zor ve acımasız sen güçlü olmak zorundasın,o insan sana öyle davranıyor diye sen değersiz kötü değilsin sana böyle hissettirmesine izin verme sen değerlisin sadece o evden gidene kadar dişini sık sağır ol duyma psikolojini bozma sen kendine sahip çık ki kendi ayakları üzerinde duran çocuklarına sevgi aşılayan onları sevgiyle büyüten bi anne ol ilerde ,hayat o evden babandan ibaret değil bunu unutma.
 
Babanızın ruh hastası olduğu alenen ortadayken tek suçlu anneniz üzgünüm. Zamanında dik durup boşanmış olsa bu sıkıntıların hiçbirini çekmeyecektiniz. Şimdiden sonra da kendini düşünmeyeni siz hiç düşünmeyin, ayırın evi gitsin.
Zaten annemi değil de kardeşimi düşünüyorum daha çok. Yalnız bırakamam onu bu evde
 
Yalnız değilsin babam sebebini hiçbir zaman anlamadım hep beni ablamdan ayrı tutmuş hakaret etmiş beni hiç önemsememiştir,evlendim çocuk sahibi oldum halen öyle,düşündüm ki onun sevgisine de ihtiyacım yok zaten öyle de hayat devam ediyor böyle de,sana tavsiyem kulak tıkamayı umursamaz olmayı öğren o evde ve güzel bi meslek edinmeye ada kendini buna yoğunlaş hayat gerçekten zor ve acımasız sen güçlü olmak zorundasın,o insan sana öyle davranıyor diye sen değersiz kötü değilsin sana böyle hissettirmesine izin verme sen değerlisin sadece o evden gidene kadar dişini sık sağır ol duyma psikolojini bozma sen kendine sahip çık ki kendi ayakları üzerinde duran çocuklarına sevgi aşılayan onları sevgiyle büyüten bi anne ol ilerde ,hayat o evden babandan ibaret değil bunu unutma.
Çok teşekkür ederim yazdıklarınız için :( haklısınız zaten direkt bi saldırı olmadığı sürece takmıyorum. Ama durduk yere haksızlığa uğrayınca da dayanamıyorum işte.
 
İnşallah mesleğinizde hedeflediğiniz yerlere gelirsiniz. Şimdilik maalesef pek yapılacak birşey yok. Merak ettiğim birşey var böyle durumlarda anneniz ne yapıyo? Arayı mı dengeler , sessiz mi kalır?? Vallahi ruh sağlığı yerinde bir adama benzemiyor babanız küçükken ailesinde çok mu şiddet gördü yani ne bileyim hiç sevgi nedir görmemiş gibi. Sizi üzmek istemem ama keşke herkes anne baba olamasa, olan çocuklara oluyor...
Teşekkür ederim. Evet çok haklısınız. Hem ruhen sorunları var hem de aile nedir hiç görmemiş. Ne kimse onu sevmiş, ne de şuan seveni var. Böyle böyle yaşayıp ölecek. Ona da üzülüyorum bazen
 
Annen yuzunden bu haldesiniz. Anneni dusunme, okulun bitince uzaklas evinden. Ayrica baban sana bakmak zorunda. 18 yasini gecmis olabilirsin ama egitimin devam ettigi icin hukuksal yollarla nafaka alabilirsin. Bununla ilgili bir suru emsal dava var.

Hep diyorum keske cocuk sahibi olmak icin ehliyet verilse. Ne baba olabilmis ne de koca. Yazik ya
 
Annen yuzunden bu haldesiniz. Anneni dusunme, okulun bitince uzaklas evinden. Ayrica baban sana bakmak zorunda. 18 yasini gecmis olabilirsin ama egitimin devam ettigi icin hukuksal yollarla nafaka alabilirsin. Bununla ilgili bir suru emsal dava var.

Hep diyorum keske cocuk sahibi olmak icin ehliyet verilse. Ne baba olabilmis ne de koca. Yazik ya
Acaba nasıl hesap verecek bilemiyorum. burs alıcam zaten bir iki ay da parasız kalırım. Hiç umrumda değil onun parası. keşke fakir olsaydık da içimden gelerek baba diyeceğim biri olsaydı
 
Teşekkür ederim. Evet çok haklısınız. Hem ruhen sorunları var hem de aile nedir hiç görmemiş. Ne kimse onu sevmiş, ne de şuan seveni var. Böyle böyle yaşayıp ölecek. Ona da üzülüyorum bazen
Ne kadar güzel hala vicdanınız sızlıyor. Babanız sevgi, aile görmemiş bu onun suçu elbette değil ama aynı şeyleri size yaşatmış burada kesinlikle suçlu. Ona rağmen yine de sevgi ile yaklaşabiliyorsunuz bakın ona da üzülüyorum bazen diyorsunuz... Bu zamana kadar olan olmuş, sabredin. Güzel günler tez zamanda sizi bulsun inşallah :KK15:
 
Canım kiyamam allah yardımcin olsun bende senin yasadigin sorunların benzerlerini yaşıyorum akil sagligim kalmadı şöyle bi rahat huzurlu uyuyamiyorum yillardir..bende senin gibi babası birakip gidenlere ozeniyorum :(
 
Back
X