Artık dayanamıyorum

Ben başta önyargısızdım, evlendikten sonra tüm kvlere karşı önyargım oluştu.Hiç görüşmemekte sıkıntı olur diyorlar o yüzden kabul etmedim. Eşim 2 3kez dedi bundan sonra annemle birbirinizi aramayın dedi.Şuan çok az görüşüyoruz, o da 1 2saat.
Şu durumdan mutluysan hiç bir dahi adım atma derim. Bende evlenmeden önce cok farkli düşünüyordum. Iclerine girince her seyden sogutuyorlar. Samimiyetine inanamiyorum bir turlu. Anne gibi sokulamiyorum. Biraz normal olmak cok mu zor? Bunlar niye boyleler anlasilmaz valla.
 
Sürekli konuşuyoruz. Uzun süredir bu yüzden kavga etmiyorduk.Benim az gitmem ailesine dokunuyor. Ne kadar çalışırsan çalış sürekli gideceksin diye bakıyorlar.Eşim 1 2haftada bir mutlaka gider. Eşimin gitmesi onlara yetmiyor. Birlikte bekliyorlar.Ailesi bana karşı birşey demiyor. Ama eşime neden gelmiyor diye sürekli baskı yapıyorlar.Bu sefer eşim hadi gidelim bekliyorlar diyor.
Mesela eve pc alacağız.Ben ailesini maddi manevi herhangi bir konuya katmak istemiyorum.Eşim kardeşime söyliyeyim o marka baksın diyor. Bende kendi istedigimi almak istiyorum. Bu sefer sen benim ailemden gelen hiçbirşeyi istemiyorsun, git erkek kardeşine sor, o marka önersin diyor. Tamamda benimde beynim var, bende araştırabilirim.Kimseden maddi manevi öneri istemiyorum, akıl istemiyorum. Bu sorun oluyor.
tepkili gözüküyorsun bırak kardeşi de baksın sen araştır istediğinde diret bu olacak bunu sevdim diye güzzellikle onlarla sorunun varmış gibi davranmak yerine yoklarmış gibi yp

Sürekli seni bu konuda doldurmalarıdan rahatsızım diye sakince konuş ben kimseye tepkili değilim aramızın normal olmasını istiyorsan bu görüşme yeterli de bence bir süre sonra herkes kabullenecek onlardan maddi manevi birşey istemiyorum demek eşini savunmaya yönlendirir tam tersi ailen için eşin bu şekilde konuşsa mesela istediği kadar sana göre onlar kötü ailen iyi olsun ona göre onlar anne babası bunu kabul edip buna göre içinde tutmalısın istediklerini söylesinler bildiğini yap ama yoksaymış gibi davrnama
 
Şu durumdan mutluysan hiç bir dahi adım atma derim. Bende evlenmeden önce cok farkli düşünüyordum. Iclerine girince her seyden sogutuyorlar. Samimiyetine inanamiyorum bir turlu. Anne gibi sokulamiyorum. Biraz normal olmak cok mu zor? Bunlar niye boyleler anlasilmaz valla.
Bende anne gibi göremiyorum.Benim kv dedektif gibi, herşeyi sorar, ögrenir.Herşey onun kontrolünde olmalı. Ben bu durumdan çok memnunum. Ama eşimin ailesi memnun degil.
En son ki tartışmada eşim bundan sonra onlarla ilgili sana birşey anlayamayacağım, seninle ilgili birşeyi onlara amlatmayacagım dedi.Ailesiyle yüzyüze hiç kavgamız olmadı. Ama aramızda bir soguk savaş var.
 
tepkili gözüküyorsun bırak kardeşi de baksın sen araştır istediğinde diret bu olacak bunu sevdim diye güzzellikle onlarla sorunun varmış gibi davranmak yerine yoklarmış gibi yp

Sürekli seni bu konuda doldurmalarıdan rahatsızım diye sakince konuş ben kimseye tepkili değilim aramızın normal olmasını istiyorsan bu görüşme yeterli de bence bir süre sonra herkes kabullenecek onlardan maddi manevi birşey istemiyorum demek eşini savunmaya yönlendirir tam tersi ailen için eşin bu şekilde konuşsa mesela istediği kadar sana göre onlar kötü ailen iyi olsun ona göre onlar anne babası bunu kabul edip buna göre içinde tutmalısın istediklerini söylesinler bildiğini yap ama yoksaymış gibi davrnama
Haklısınız.Kardeşinden beklenti içinde olmama sebebim ben pcyi 10 bine kadar bakıyorum.Bu sefer kardeşi bunlarda para var deyip beklentiye girsin istemiyorum. En son maddiyatla alakalı bir konu açtım. Kardeşi çalışmıyor, sürekli evde, pc başında, ailesinden geçinen biri. Bu yüzden eve alınan herhangi birşeyi onlara söylemek istemiyorum.
Ailesiyle ilgili birşey dememeye çalışıyorum. En son içimde tutamadım eşime söyledim. Ailesi bayramda, kandilde, tatil günlerinde onlara kahvaltıya gitmemizi bekliyor. Bende eşime dedimki, neden her bayram annenler kendilerine kahvaltıya gitmemizi bekliyor. Bende eşime dedimki ailenin böyle beklemesi dogru mu, benimde bir ailem var, sadece onlar yok dedim.
 
Haklısınız.Kardeşinden beklenti içinde olmama sebebim ben pcyi 10 bine kadar bakıyorum.Bu sefer kardeşi bunlarda para var deyip beklentiye girsin istemiyorum. En son maddiyatla alakalı bir konu açtım. Kardeşi çalışmıyor, sürekli evde, pc başında, ailesinden geçinen biri. Bu yüzden eve alınan herhangi birşeyi onlara söylemek istemiyorum.
Ailesiyle ilgili birşey dememeye çalışıyorum. En son içimde tutamadım eşime söyledim. Ailesi bayramda, kandilde, tatil günlerinde onlara kahvaltıya gitmemizi bekliyor. Bende eşime dedimki, neden her bayram annenler kendilerine kahvaltıya gitmemizi bekliyor. Bende eşime dedimki ailenin böyle beklemesi dogru mu, benimde bir ailem var, sadece onlar yok dedim.
Anladım öyleyse haklısınız ama pc bir ihtiyaç para vermeyeceğiniz konusunda net olun kandilde kahvaltı diye birşey yok nerden çıkarıyorlar acaba ki bayramda bir sabah onun ailesine bir sabah sizin ailenize gidersiniz zaten bayraım böyle güzel ama her gününüzü onu n ailesinde geçirmek zorudna değilsiniz kavga ederek sizi düzene alıştırmaya çalışıyor lütfen ayak diretmeye devam edin ama dediğim gibi ailesini kötülemeden yapın
 
Anladım öyleyse haklısınız ama pc bir ihtiyaç para vermeyeceğiniz konusunda net olun kandilde kahvaltı diye birşey yok nerden çıkarıyorlar acaba ki bayramda bir sabah onun ailesine bir sabah sizin ailenize gidersiniz zaten bayraım böyle güzel ama her gününüzü onu n ailesinde geçirmek zorudna değilsiniz kavga ederek sizi düzene alıştırmaya çalışıyor lütfen ayak diretmeye devam edin ama dediğim gibi ailesini kötülemeden yapın
Ailesiyle ilgili agzımı açmamaya çalışıyorum. Aldıgımız şeylere genelde eşimle karar vermeye çalışıyorum.
Genelde kv kendisine bekliyor. Sanki bir onlar var gibi.Kandillerde,bayramlarda,dışarı çıktığımızda falan ugramamızı bekliyor. Anneme gitsek bozuluyor,suratı düşüyor. İstiyorki onlarla daha cok samımı olayım.
 
Ailesiyle ilgili agzımı açmamaya çalışıyorum. Aldıgımız şeylere genelde eşimle karar vermeye çalışıyorum.
Genelde kv kendisine bekliyor. Sanki bir onlar var gibi.Kandillerde,bayramlarda,dışarı çıktığımızda falan ugramamızı bekliyor. Anneme gitsek bozuluyor,suratı düşüyor. İstiyorki onlarla daha cok samımı olayım.
bence sen dediğim gibi olduğun gibi devam et en sonunda alışacaklar sadece onun ailesi yok eşin de öyle sadece aileme gidelim diyor mu
 
bence sen dediğim gibi olduğun gibi devam et en sonunda alışacaklar sadece onun ailesi yok eşin de öyle sadece aileme gidelim diyor mu
Ypk demez hatta ben gitmedim yazın hiç yanına bişey demez ama gelme diyemiyor
 
Yok habersiz kendilerince torun tombalak gelip istedikleri kadar kalmak istiyorlar
Bu benim esimin ailesindede vardı ilk başta
Ben gitmedim onlara hiç anlasınlar diye
Şimdilik geri çekilmiş duruyorlar ilerde nolur bilemem
 
Merhaba arkadaşlar uzun zamandır çok yıpranmış hissediyorum konuya gelecek olursam eşimin ailesinden dolayı sorunlar yaşadık hamileliğim herşey zehir gibiydi eşim her defasında düzelteceğim falan dedi ama babası eylül ayında vefat etti ve herşey daha kötü olmaya başladı ben de bazı sebeplerden dolayı doğumu 38+1de yaptım.
Eşimle doğumdan önce konuşup tamam moralin bozuk ama bebeğimiz olacak ben senden ilgi beklemiyorum ama ne olur bebeğimizle ilgilen dedim o da ilgileneceği söyledi ama hiç bu şekilde olmadı ilk başta çok küçük diye bakamadı ki o arada biz kızımda oluşan ayak eğriliğiyle uğraşıyoruz alçılar yapılıyor bir yandan o kadar huysuz oldu ki kızım alçı yapıldığı zaman 2 gün durmazdı hiç bir destek görmedim yine annem sağolsun kardeşimi bıraktı yanımda kırkını çıkarana kadar kaldı. Eşim asla konuları konuşup düzeltip bitiren biri değil sürekli bana sen ılımlı değilsin yok geliyorum kapıyı bile ben açıyorum yok sen nasılsan bendr öyle olacağım demeler. O kadar kalbim kırık ki ben çocuğumla uğraşırken bakın 24 saat benimle alıp bak iki dk dinleneyim dediğimde afra tafra yapıyor sonra bana bu lafları söylemeye kendinde hak görüyor. Ayrılmak istiyorum ama ayrılırsam ilçeye gideceğim annemgil orada ve kızımın ayağının tedavisi kontrolleri sürüyor. O kadar şiştim ki akıl verin ne yapayım gerçekten artık o kadar kırıldığımı hissediyorum ki bunları yazarken bile gözlerimden yaşlar akıyor. Şimdiden teşekkür ederim

Not: evliliğim derken yanlış yazmış olabilirim hamileliğimin ikinci ayı itibariyle eşimin annesinin torunu kızı gelip bir ay kalmasıyla başladı herşey

Çocuk anne ve babanın ortak sorumluluğudur ama bizim toplumda annenin işi olarak görülüyor ne yazık ki. Evet bebek bakımında büyük pay annenin ama babalarda en azından yapabilecekleri şeyleri yaparak annelere destek olmalı. Üstelik sizin durumunuzda kızınızın sağlığı ile ilgili bi durumda söz konusu. Manevi olarak hem sizin hem de bebeğinizin yanında olmalıydı. Abuk sabuk şeyleri sorun etmiş yok kapıyı ben açıyorum falan. Eşiniz daha büyümemiş ergen kafasında.
 
Çocuk anne ve babanın ortak sorumluluğudur ama bizim toplumda annenin işi olarak görülüyor ne yazık ki. Evet bebek bakımında büyük pay annenin ama babalarda en azından yapabilecekleri şeyleri yaparak annelere destek olmalı. Üstelik sizin durumunuzda kızınızın sağlığı ile ilgili bi durumda söz konusu. Manevi olarak hem sizin hem de bebeğinizin yanında olmalıydı. Abuk sabuk şeyleri sorun etmiş yok kapıyı ben açıyorum falan. Eşiniz daha büyümemiş ergen kafasında.
Değişik bir kafada valla babam geldiğinde kızım sen dinlen ben bakarım der. Benim kardeşim sonradan oldu annem dinlensin diye sabaha kadar bakardı
 
X