Artık dayanamıyorummmmmmm

Yandas araamiyorum ama sizler gbi dusmana da ihtiyacim yok yane sacma geliyorsa tavsiyelerimi okumazsin olur biter
 
33 yaşındayım, annem babam boşandığında 4 ya da 5 yaşlarındaydım... 33 yıl sonraa, babam şimdiki eşine boşanma davası açtı çok farklı sebeplerden ötürü ve ben o gün uyuyamadım. Belki annemle tekrar evlenirler ihtimalinin kırıntısı bile çok farklı hayallere götürdü beni. Bunu neden yazıyorum, boşanan ailelerin çocukları özellikle küçükse kolay atlatır deniyor ya, yok öyle bir dünya, alışır ama izi kalır... Bunu potaya değerlendirmenizi yaparken bu şekilde alın. Ben olsam boşanırdım muhtemelen ama onuda söyleyeyim, ama benim nedenim bunu yineleyeceğini düşündüğümden dolayı olurdu. Sonuçta siz mutsuzsunuz şu anda
Barış diyen bayanın geçmişinin dökülmesine de çok karşıyım.(bu çok kırıcı olmuş). Fikrini söylüyor sadece, konu açanlar farklı fikirlerle karşılaşıp düşünmek için açmıyor mu konuları da zaten...
 

Bakın, anlamamışsınız.

Geçmişini ortaya dökme sebebim, yalan söylüyor olması.

Yalan söylendiğinde de mi susup, yanlış yönlendirmeye izin vermeliyiz?

Konu sahibinin hikayesi anlattığı gibi değil. Eşi çocuklarıyla tehdit ettiği ve maddi imkanı olmadığı için boşanmadı. Hatta para biriktirip ayrılacağını söyledi.

Burada ise annenin görevi budur, eşi hata yapsa(aldatsa) ne olur, aile birarada kalmalı, diyor.

Fikir başka bir şeydir. Şimdi ben bir konuda doktorum yazıp burada ben avukatım, çok iyi biliyorum bu konuları yazarsam, elbette bu yüzüme vurulur. Çünkü yanlış yönlendirme bu.
 

Ne bileyim belki fikirleri değişmiştir zaman içinde, o zaman öyle bahaneler üretti belki kendi kendine, şimdi ise doğru olanın bu olduğunu düşünüyordur diye bunu ifade etmiş olabilir. Neyse ben bilemiyorum. dediğiniz gibiyse tabi haklısınız.
 
bosansam erkeksiz 20 sene enaz yasam tek basina mucadele o da kolay olmazdi . O kosullarda en mantikli karar buydu ama herkes tabi ben kdr guclu olup kabullenmeyebilir. Sormuslar adama yasamak mi zor olmekmi buda oyle bisi iste
Bu güçlü olmak değil ki.
Mücadele kolay olmazdı diye kabullenmişsiniz, ki sizin kararınızdır, ama kolay olanı seçip sonra "ben güçlüyüm" demek tutarsızlık değil mi?

Kendinizce kolay olanı seçip, ulvi niyetlerle hareket etmiş gibi yansıtmayın bari. Deyin ki evet maddi manevi olarak ayrılmamak daha kolaydı benim için, ben de onu seçtim. sonuçta sizin hayatınız sizin kararınız, kimse zorluk çekmek istemediniz diye sizi yargılayamaz. Ama böyle yapıp da sonra forumda aldatılan bir kadına yuva, çocuk, ben güçlüyüm vurgusu yapmak da iyi niyetli değil benim gözümde.
 
Ayrıl demek kolay diyen üyeler ne desek uygun olur ki sizce?? Adam 2 kere aldatmış. Yetmemiş üstüne utanmadan neden aileme anlattın diye trip atmış. "Yavuz hırsız ev sahibini bastırır" durumu yani! Peki siz konu sahibi çocuklarınız için bile olsa bu duruma katlanabilir misiniz? Eşiniz size her yaklaştığında aklınıza gelmeyecek mi yaşadıklarınız.Anladığım kadarıyla ekonomik özgürlüğünüzde var. Hoş olmasa ne olur ki? Benim işyerinde temizlikçi ablalarım var. Kaç sene olmuş boşanalı. Tabiki bir yuvanın yıkılması hoş değil ama, gerçekten bir yuva varsa ortada! Bir evlilikte en büyük olgu güven ve saygıdır bence. Çocuğu olupta boşanan ilk ve tek çift siz olmayacaksınız. Tabiki zor bir süreç ama uzmanlardan yardım alabilirsiniz.
 

Kesinlikle sorun bu kısım.

Konu sahibi memurmuş, kendisi de memur olsa boşanacak insanlar tam tersini yazınca hiç dürüst bir hareket olmuyor bu.

Herkesin affetmek için sebepleri olabilir, kimse de onları kınayamaz. Kimsenin evlilik, ilişki dinamiklerine tam hakim olmak mümkün değil.

Ama affeden kişiler de bunu zaten olması gerekenmiş gibi yansıtamaz, affetmeyenlere saldıramaz. Özellikle de böyle düşünmediklerini zamanında adım adım yazmış iken.

 
Sizin bosanma sebebiniz neydi?

Fiziksel şiddet dışında kalan şiddet ve cinsel dışındaki tüm aldatmalar

Karışık oldu di mi

Yalan, sorumsuzluk, sık sık iş değiştirme, maddi olarak beni ve ailemi kullanma, annesine aşırı düşkünlük, beni ailesine ezdirmesi, bana güvenmemesi, yalan, yalan, yalan. Beni aşağılaması, hiçbirşeyimi beğenmemesi, psikolojik ve ekonomik şiddet.

Yani dışardan bakınca diyorlar yi hani, adamın içkisi yok, kumarı yok, başka kadınlara bakmıyo, eee neden boşanıyorsun. İşte bu adamlardandı kendisi.

Bir dip not: Benim de anne-babam boşandı. Ben 11 yaşındaydım. 15 yaşıma geldiğinde ikisi de başkalarıyla evlendi. Boşanmış anne babanın çocuğu olmak ne demektir gayet iyi biliyorum.
Buna rağmen boşanma kararımdan hiç pişman değilim.
 
Kayinvalidemler başımın etini yiyor. Annemler in haberi yok. Yani kendi ailemin. Kayinvalidemler yol çocuk var, yok oglumuz dağılır, dul kadının dostu çok olur gibi saçma ve cahilce şeyler diyorlar. Bugün patladim ağladım beni düşünmüyorsunuz dedim. Tek o ne der bu ne der l. Mutlu değilim dedim.
 
Kayınvalidenler elbette kendi oğullarının tarafında olacaklar,tarafsız karar veremeyecekleri için sana da bir faydaları olmaz zaten olmamışta.

Aslında çok zorlaştırmaya gerek yok.Çünkü sizin ekonomik gücünüz var.

Eşinizi değiştirebilirseniz uğraşın.
Değiştiremeyecekseniz katlanın.
Katlanamayacaksanız ayrılın.

Ben çocuğum için katlanırım demek ben herşeye rağmen mutlu olurum,kadınlık görevlerimi yerine getiririm ve sabrımın karşılığını da eşimden değil Allah'tan beklerim demek.

Yani katlanmak, hergün ağlamak,sürekli dert yanmak ,hep mutsuz olmak ama o evde durmak demek değil.

Bir pedagog ile görüşün ona danışın.Çocuğunuz için en sağlıklı ortam şimdiki düzeniniz mi ?Yoksa ayrıldıktan sonra kurmak istediğiniz hayatınız mı?Fikir alın.
 
Gözümü her kapadigimda her yatağa yattigimda aklıma geliyor. Her akşam agliyorum ama belli etmiyorum. Ama bana destek olmuyor hiç ve ben çok bunaldim. Dayanamıyorum gerçekten. Bu zaman kadar oğlum için dayandığı çünkü gerçekten ilgili bir baba. Ama olmuyor...
 
Aileme konuyu nasıl açsam acaba?
Zaten annene soyledin ve dul kadina bakamam dedi degilmi ailenin de bu kararina karsi cikcagi kesin ailene direk soyle mutsuzum aldatildigimi unutamiyorum yapamaiyorum de ama onlardan da tam destek bekleme. Ne onlardan ne kv den . Kendi kendine be ogluna kendin yetebilceksen once ben diyorsan karar ver ve uygulamaya gec . Bekledikce dusundukce zorlasir. Tabi en once maddiyatini duzelt bankadaki isini geri alman cok onemli kisacasi is bulman sen isteyken enazindan annen baksa cocuguna cok buyuk nimet. Kres parasi falan maasinin yarisini goturur gecinemezsin . Is ve cocuk bakimini ayarladiginda acil ailelere kararini soyle ve gercege gecir
 
way arkadaş doymuyo bu azgınlar !!!!! gıcık oluyorum bu tip adamlara yok hani herkese saracakta niye evlenmiş!!!!!!!!!!
 
zaten bi tek bu çocuklarını bahane eden kadınların çocukları babalarına düşkün
bizimkiler ağaç kabuğundan çıkmıştı çünkü
 
cok ıyı dusunun derım, benımde evlılıgımde sorumlarım var cocugum var, bende yerı gelıyor ayrılmak ıstıyorum ama cocugum ıcın duruyorum. herkezın sorunları var elbette ama anladıgım kadarıyla esınızın sızınle gecınmeye nıyetı yok gıbı. hem aldatıcak, hem aılesızne soyledınız dıye trıp atcak hemde sızınle hıc bır sey paylaşmıycak. bu ıs bıraz zor gıbı ama..

annesı babası ayrılan cok yakın tanıdıklarım var kı burdada bır arkadas yazmıs ( cogu yazanların aksıne) ınsan kac yasında olsa bıle en ufak bır umut arıyor anne babası barısıcak dıye, kaç yasına gelırse gelseın o ıcındekı ezıklık, eksıklık unutulmuyor.hep bır yanı eksık cunku. bır yere gıttımı anne babası yok tek basına annesıyle veya babasıyla. bunlar atlatılmaz seyler.sonradan cocuk bunu unuttu umursamaz gozuksede, dısarıya boyle yansıtsada ısın aslı ole degıldır, kendı bıle farkında degıldır belkı ama bılıncaltı cok farklı ısler, daha sonra kendı evlılıklerınde ozel hayatlarında yıne gun yuzune cıkıyor bunlar, cunku hayatlarında rol model olucak kımse yok, kendı aılesı ayrılmıs, ve dıkkat edın cogunlukla ayrı olan cocuklarda kendı evlılıklerını yurutemıyor ve ayrılıyor. cunku bu onlar ıcın cok olagan sıradan bır sey, hanı yemek yemek gıbı aman nolcak olmazsa ayrılırım annem babamda ayrı zaten vb dusunceler ıcındeler en azından bılıncaltında. ( tabıkı ayrılmak olagan dısı rastlanmas deıl ,malesef cok yaygın ama tabıkı en son tercıh edılen bır seydır normalde)

sorunlu bır ortamda buyumesıde elbette olmaz o kavga gurultude ne kadar saglıklı buyuyebılır kı bır cocuk ??
o yuzden bence esınızle bır konusun, bırlıkte bır psıkologa evlılık danımsanına gıdın. hem sızın bu durumu atlatmanıza hemde esınızle evlılıgınzı kurtarmanıza yardımcı olabılır ( tabı ıkı tarafında ısteklı olması kosuluyla ) oncelıkle bır sınırları zorlayın derım, ama olmuyorsa yapıcak bır sey yok tabıkı, yıne cocugunuz ıcın onun ıcın ayrılmak en dogrusu olacaktır
 
Yoo annem dul kadına bakmam falan gibi bir şey demedi. Annemde maddi yönden çok iyidir. Bende bankada değilim, devlet dairesindeyim. para ile ilgili bir sıkıntım yok. çocuğum kreşe gidiyor ondan yana da bir sıkıntı yok. dediğim gibi tek sıkıntı yapamıyorum. konuşamıyorum. dilime geliyor diyecğim ki" ben ayrılmak istiyorum, bitti, yapamıyorum, olmuyor" ama şunları eşime diyemiyorum. Ona kalsa yatakta mı görmüşüm onu. Laflara bak.
 
Ya ne bir laf konuşuyoruz, ne bir şey şey yapıyoruz. Yani aynı evin içinde ama birbirine yabancı çiftler gibiyiz. o ayrı takılıyor ben ayrı takılıyorum. Aslında bakarsınız ayrılsak aynı şeyi tekrar yapacağız yani tek fark başka evde kalacak o. EŞimde benim ailem tarafından çok sevilen biri. neden çünkü bu arkadaşınız onu hiç kötü göstermedi. hep övdü. Ailesine en ufak sıkıntısı anlatmadı ki belki bir düzelir diye ama maalesef. şimdi desem onlara ben ayrılmak istiyorum. Herkes dicek ki neden? ben onlara detaylı anlatmak istemiyorum. Babam yok benim, abim var ve anlatırsam eşimin yaptıklarını, eşimi çok kötü eder. Ve baba çocuğu her görmeye geldiğinde sıkıntı çıkar diye korkuyorum. O nedenle sadece" mutsuz olduğumu, anlaşamadığımı, ayrılmak istediğimi" söyleyip ayrılcam. Nasıl sizce?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…