Orda tabi kimse kimseye karışmıyor. Ama burda atlanan bir kısım var. Türkiye'de şu an artmakta olan bir "ben ve bebeğime herkes her hakkı vermek zorunda siz ne yaparsanız yapın" tavrı var. Ve artık çok sıktılar.
Çocukların yaşadığınız yerde başkalarının hakkını kısıtlamadığına eminim. Ama burda aileler şu an bunu yapıyorlar.
"Bebeğimi sevme, ama biz 1.sınıf insanız bize öl bayıl, sen gezme dışarda biz gezicez, kafan ütülensin olsun çocuğum bi kere dünyaya geliyor, sana ne yaptığı, hasta olup olmaman umrumda değil!"
İç sesleri böyle demek isterdim ama artık bunları sesli dile getiriyorlar.
Simdi oncelikle neden elestirdiginiz butun ozellikleri benim uzerimden soylediniz buna mana veremedim. Ben 30 yasinda bin defa tartarak annr olmus aklibasinda bir kadinim. Siz belli ki tabimiyotsunuz ama burada forumda beni neredeyse 10 yildir tanirlar. Aptal degilim saygisiz degilim cocuk gormemisligi yapacak biri asla degilim. Anne olmadan yasadigim bir 30 yil var ki sizin bahsettiginiz seylerden o zamanda rahatsiz degildim. Cocuk sahibi olmak cocugu sosyal ortamlarda idare etmek en basiti kucaginizda tasimak bilr cok guc. Benim aracim var ama bebek arabasiyla otobuse bindigimi dusunsem o arabayi kapatamam. Cocugu ne yapayim superman miyim ben ? Kucucuk dukkana neden girmeyecegimizi hala anlamiyorum eger girmeye mecbursam girecegim kamp kurmayacagim ya oraya ? 2.5 yildir cocuk sahibi olmayan tek bir kisinin evine bile gitmedim. Cunkh ben rahat edemem. Karislikli mahcup oluruz.Bana yagdirdiginiz emirleri bir kenara birakirsak kadin olmanin bile zor oldugu bu ulkede anne olmanin ne kadar agir oldugunu anlayama calisin ve saygi duyun. Cocuk dogurdum harikayim mantigiyla degil sadece insan olarak ve hemcisimiz olarakAbooreeyyy anne terliginin yazıya dökülmüş hali.
Biz de cocuktuk ve biz de büyükleri deli ediyorduk muhtemelen. Çocuk olmuş olmamız çocuklardan rahatsız olmamıza engel mi?
Kimse size ölün demiyor, izin alın demiyor. Niye buraya çevirdiniz ki? Sadece rahatsızlık vermeyin diyoruz. Küçücük dükkana bebek arabasıyla girmeyin mesela, toplu taşımada bebek arabalarını katlayın, arabalarla üzerimizden geçmeyin, toplu kullanım alanlarında çocuğunuzun başkalarını rahatsız etmesine izin vermeyin, iki üç çocukla çocuksuz birinin evine gitmeyin falan filan. Çok zor şeyler değil.
Simdi oncelikle neden elestirdiginiz butun ozellikleri benim uzerimden soylediniz buna mana veremedim. Ben 30 yasinda bin defa tartarak annr olmus aklibasinda bir kadinim. Siz belli ki tabimiyotsunuz ama burada forumda beni neredeyse 10 yildir tanirlar. Aptal degilim saygisiz degilim cocuk gormemisligi yapacak biri asla degilim. Anne olmadan yasadigim bir 30 yil var ki sizin bahsettiginiz seylerden o zamanda rahatsiz degildim. Cocuk sahibi olmak cocugu sosyal ortamlarda idare etmek en basiti kucaginizda tasimak bilr cok guc. Benim aracim var ama bebek arabasiyla otobuse bindigimi dusunsem o arabayi kapatamam. Cocugu ne yapayim superman miyim ben ? Kucucuk dukkana neden girmeyecegimizi hala anlamiyorum eger girmeye mecbursam girecegim kamp kurmayacagim ya oraya ? 2.5 yildir cocuk sahibi olmayan tek bir kisinin evine bile gitmedim. Cunkh ben rahat edemem. Karislikli mahcup oluruz.Bana yagdirdiginiz emirleri bir kenara birakirsak kadin olmanin bile zor oldugu bu ulkede anne olmanin ne kadar agir oldugunu anlayama calisin ve saygi duyun. Cocuk dogurdum harikayim mantigiyla degil sadece insan olarak ve hemcisimiz olarak
Ben ikinci cocugunu bekleyen bir anne olarak yapilan elestirilerin buyuk bir bolumune katılıyorum.
Cok şükür cocugum beni hic mahcup etmedi disarda, genelde ailecek gezeriz hiç sorun yasamadik.
Yalniz cok cok nadir cocuklu arkadaslarla da ciktigimiz oluyor. O zamanlarda çocuk yalniz durdugu gibi durmuyor, simariyor haliyle.
Bilmiyorum bu etrafi ne derece rahatsiz ediyor, belki etmiyor, yani bana asiri gelmiyor halleri ama surekli uyarıyorum tabiki. Çevreden bu zamana kadar bir uyari almadim simdiye kadar bu konuyla ilgili.
Ama şöyle bir boyutu var olayin, ben çalışan bir anneyim. Belki 2 ayda bir defa bir arkadasimla kahve icme sansim oluyor.
Bu kadarina da gercekten ihtiyacim var.
Cocugumun orda sesini biraz yukseltme ihtimali var diye ( israrla soyluyorum ki hep mudahale ederim ama cocuk her daim laf dinlemiyor ve oyle asiri bir durum yasamadim hic ) hic mi disari cikip soluk almayayim?
Anneyim diye benim disarda bir yerde bir saat oturup arkadasimla sohbet etme hakkim yok mu?
Cocuguma da icecek alirim, pasta alirim oyalarim orda. Ama yaninda arkadasi varken kendince menude, sagda solda bir şeyler gorup kahkaha atmasi bu kadar geriyor mu insanlari?
Napalim, cocugumuz var diye olelim mi?
Mesela kimse toplu tasimada bebek arabami katlamami beklemiyor benden.Orda tabi kimse kimseye karışmıyor. Ama burda atlanan bir kısım var. Türkiye'de şu an artmakta olan bir "ben ve bebeğime herkes her hakkı vermek zorunda siz ne yaparsanız yapın" tavrı var. Ve artık çok sıktılar.
Çocukların yaşadığınız yerde başkalarının hakkını kısıtlamadığına eminim. Ama burda aileler şu an bunu yapıyorlar.
"Bebeğimi sevme, ama biz 1.sınıf insanız bize öl bayıl, sen gezme dışarda biz gezicez, kafan ütülensin olsun çocuğum bi kere dünyaya geliyor, sana ne yaptığı, hasta olup olmaman umrumda değil!"
İç sesleri böyle demek isterdim ama artık bunları sesli dile getiriyorlar.
ah cocuk dusmanlari ah!!!
merak ediyorum;kiskanclik mi ,dusmanlik mi? cocuklardan ve cocuklu ailelerden bir el cekin ya!
konu sahib:sende millet sevmesin,yok karismasin,yok asansoru bize biraksin...
yok oyle bir dunya! sokaga cikiyosan sosyal hayatin getiri ve goturulerine katlanacalsin!
Alkisliyorum seni...Simdi oncelikle neden elestirdiginiz butun ozellikleri benim uzerimden soylediniz buna mana veremedim. Ben 30 yasinda bin defa tartarak annr olmus aklibasinda bir kadinim. Siz belli ki tabimiyotsunuz ama burada forumda beni neredeyse 10 yildir tanirlar. Aptal degilim saygisiz degilim cocuk gormemisligi yapacak biri asla degilim. Anne olmadan yasadigim bir 30 yil var ki sizin bahsettiginiz seylerden o zamanda rahatsiz degildim. Cocuk sahibi olmak cocugu sosyal ortamlarda idare etmek en basiti kucaginizda tasimak bilr cok guc. Benim aracim var ama bebek arabasiyla otobuse bindigimi dusunsem o arabayi kapatamam. Cocugu ne yapayim superman miyim ben ? Kucucuk dukkana neden girmeyecegimizi hala anlamiyorum eger girmeye mecbursam girecegim kamp kurmayacagim ya oraya ? 2.5 yildir cocuk sahibi olmayan tek bir kisinin evine bile gitmedim. Cunkh ben rahat edemem. Karislikli mahcup oluruz.Bana yagdirdiginiz emirleri bir kenara birakirsak kadin olmanin bile zor oldugu bu ulkede anne olmanin ne kadar agir oldugunu anlayama calisin ve saygi duyun. Cocuk dogurdum harikayim mantigiyla degil sadece insan olarak ve hemcisimiz olarak
Allaha sukur diyorsaniz,Allahin yarattigi herseye sevgi ve seygi lutfen.Şu yazdığınız o kadar bilinçsiz bir yorum ki yani... Kıskansak çocuk yaparız bir engelimiz yok Allah'a şükür. Çocuklu ailelerin bencilliğinden rahatsız bu kadar insan.
Seni alintiliyorum diye üzerine alınma ..Birincisi isterseniz on değil otuz yıldır bu forumda olun sizi tanımak zorunda degilim. Forumun fenomeni sanıyorsunuz herhalde kendinizi.
İkincisi sizi alıntılayarak yazdığım için doğal olarak sizin üzerinizden genele yazdım, siz bunları yapıyorsunuz demedim. Bu bağlamda sizin ne yapıp yapmadığınız beni pek ilgilendirmiyor. Ben rahatsız olduğum konuları belirttim genel olarak.
Üçüncüsü toplu taşımaya binince bebeği kucağınıza alıp arabayı katlayacaksınız bu kadar basit. Beş insanlık yer kaplıyor tıklım tıkış otobüslerde içinde bebek dahi olmayan arabalar.
Dördüncüsü sizin kaç yaşında anne olduğunuz, anne olmadan önce neden rahatsız olup olmadığınız yine beni ilgilendirmiyor. Ben ilk mesajda yazdığım şeylerden rahatsız olduğumu belirttim. Siz ve ben bir değiliz öyle değil mi?
Beşincisi size emir yağdırmadım. Burası bir forum ve forumun olağan akışının gereği olarak birilerini alıntılayıp yazıyoruz. Üzerinize alınmaya gerek yok.
Altıncısı bu ülkede kadın olmak zor ama anne olmak niye zor onu anlamadım. Annelere kutsal denilen bir ülkede yaşıyoruz biz.
Yedinci ve son olarak bu konu polemiğe gider ben kaçıyorum. Size iyi geceler.
Dogru tabiki o kadari rahatsiz eder insani.Kendi adıma çocuk kahkahası ve samatasindan bahsetmiyorum ben sağa sola saldıran aşırı gurultu uapan çığlık çığlığa bağıran çocukları kastediyorum. Mesela spor ayakkabı almak icin gittiğim mağazada annesi ayakkabı denerken elindeki basket topunu sağa sola atan fırlatan bir çocuk uyarıldığında pis pis gülüp yine bam bam o topu yere vuruyorsa deliriyorum çünkü annesi benim prens oglusuma kimse uyarıda bulunamaz o her yerde bir öküz gibi davranabilir cekceksiniz tavrindan nefret ediyorum. Yoksa oyun oynayan arkadaşıyla fikirdayan çocuğa neden sinir olalım?
ilgili annelere uyaran anneler hasret kaldık su ozguvenli(!) Yeni trend bebelerden
Bir de elini tutman gereken bir cocugun oldugunu dusun.Bir an bebek arabasıyla otobüse bindiğimi düşündüm. bir elimle bebeği kucağıma alacağım ki bu büyük bir bebek de olabilir, boş olan diğer elimle bebek arabasını kapatıp onu tutacağım. cıkss yapamam herhalde. o kadar becerikli değilim. hem yer de verilmiyor artık bebeklilere neremle tutunacağım
İlk insandan beri süregelen bu durumu neden kıskanmalıyız? Rahatsız olduğumuz konuları söylüyoruz genel olarak. Bu bir düşmanlık da değil.ah cocuk dusmanlari ah!!!
merak ediyorum;kiskanclik mi ,dusmanlik mi? cocuklardan ve cocuklu ailelerden bir el cekin ya!
konu sahib:sende millet sevmesin,yok karismasin,yok asansoru bize biraksin...
yok oyle bir dunya! sokaga cikiyosan sosyal hayatin getiri ve goturulerine katlanacalsin!
Iyi cesaret kapatilamayan bebek arabasi + bebek + elden tutmali cocuk ile belediye otobusuBir de elini tutman gereken bir cocugun oldugunu dusun.
Ben ikinci cocugunu bekleyen bir anne olarak yapilan elestirilerin buyuk bir bolumune katılıyorum.
Cok şükür cocugum beni hic mahcup etmedi disarda, genelde ailecek gezeriz hiç sorun yasamadik.
Yalniz cok cok nadir cocuklu arkadaslarla da ciktigimiz oluyor. O zamanlarda çocuk yalniz durdugu gibi durmuyor, simariyor haliyle.
Bilmiyorum bu etrafi ne derece rahatsiz ediyor, belki etmiyor, yani bana asiri gelmiyor halleri ama surekli uyarıyorum tabiki. Çevreden bu zamana kadar bir uyari almadim simdiye kadar bu konuyla ilgili.
Ama şöyle bir boyutu var olayin, ben çalışan bir anneyim. Belki 2 ayda bir defa bir arkadasimla kahve icme sansim oluyor.
Bu kadarina da gercekten ihtiyacim var.
Cocugumun orda sesini biraz yukseltme ihtimali var diye ( israrla soyluyorum ki hep mudahale ederim ama cocuk her daim laf dinlemiyor ve oyle asiri bir durum yasamadim hic ) hic mi disari cikip soluk almayayim?
Anneyim diye benim disarda bir yerde bir saat oturup arkadasimla sohbet etme hakkim yok mu?
Cocuguma da icecek alirim, pasta alirim oyalarim orda. Ama yaninda arkadasi varken kendince menude, sagda solda bir şeyler gorup kahkaha atmasi bu kadar geriyor mu insanlari?
Napalim, cocugumuz var diye olelim mi?
Benimkilerin arasında 15 ay var. çokkkk yaşadım benzer durumları. eşekten düşenin halinden eşekten düşen anlarmış. kimseye çok görmüyorum yorumlarını. bazı şeyler tecrübe edilmeden anlaşılamıyor.Bir de elini tutman gereken bir cocugun oldugunu dusun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?