Hepinize merhabalar. 28 yaşındayım 4 yaşında bir kızım var ve 1 senedir boşanmış biriyim. Kendimi bazen suçlu gibi hissediyorum bu sebepten buraya yazmak istedim. Ben eski eşimle severek evlendim, yani eskiden ona aşıktım. Bir süre sonra ona olan sevgimin bittiğini gördüm. Artık hiçbir şey hissetmemeye başladım ve sevmediğim biriyle aynı evde yaşamak bana çok zor ve eziyet gibi gelmeye başladı.
Yapım gereği monoton bir hayat sevmiyorum, özgürlüğüme düşkün ve başına buyruk bir insanım. Onun bana hiçbir kötülüğü olmadı sadece ben onda evlendikten sonra sevgiyi hissedemedim. Bana herhangi kötü bir hareketide olmadı, amacım başkasıyla evlenmek değil kimseyide sevmiyorum.
Evliliğim sıkmaya başladı ve kızım üç yaşındayken ayrıldım. Kendi mesleğim var psikoloğum, şuanda klinik psikoloji üzerine yüksek lisans yapıyorum daha sonra alanımda doktora yapıp daha ilerisine gitmek istiyorum ve kendimi tamamıyla kızıma adamak istiyorum.
Maddi açıdan sıkıntım yok daha önceden biriktirdiğim neredeyse araba alabilecek miktarda param var. Sizce ben yanlış mı yaptım? Kızım bu olay için biraz üzülüyor babasıyla haftada bir gün görüştürüyorum, kesinlikle onunla görüşmesin diye bir düşüncem yok onunla elbette görüşmeli o babası.
Benim annem babamla zorla evlenmiş bazı sebeplerden dolayı ve annemle babamın arasının hicbir zaman iyi olduğunu birbirlerine aşkla bağlı olduğunu görmedim ve böyle bir ortamda büyümek bir çocuk olarak beni çok üzüyordu kızımında böyle bir ortamda büyüyor olmasını istemedim.
Sizce ben yanlış mı yaptım? Yorumlarınızı bekliyor olacağım...
