Aşıdan sonra bozulan psikolojim. Türkiye’ye dönmeli miyim?

yorumları okuyamadım fakat önceki konunuzu hatırlıyorum
anneniz çok fazla aşı karşıtı olduğu için habersiz bir şekilde bu aşıyı olurken "ya bir şey olursa" diye çok fazla stres altına girdiğinizi düşünüyorum. kalp sadece kalpte olan bir rahatsızlıktan dolayı ağrı yapmaz. kaldı ki kardiyologta bir şey olmadığını kesin bir şekilde söylemiş. şahsi fikrim olarak panik atak tarzı bir durum olduğunu düşünüyorum. annenizden dolayı bu konuyu takıntı haline getirmişsiniz. bir şeyi birinden ne kadar korkarak ve acaba dediği doğru çıkacak mı tedirginliğinde yaparsanız o kadar etkilenirsiniz. çoğu insanın aşı olduğunu dahi unuttuğu günlerdeyiz.. merak etmeyin bir şey olmaz. inşallah terapiye devam ettiğinizde bu süreçten kurtulursunuz
 
Çalışma uzun biraz o yüzden mesajınıza atıyorum. Bu çalışmayı yaparken başımızın tepesi ve köprücük kemiğinize vuruşlar yapacaksınız. EFT vuruşu gibi. Eğer nasıl vuruş yapacağınızı bilmiyorsanız YouTube videolarından bakın mutlaka çünkü vuruşsuz olmaz. Duygunuz bitene kadar 2 günde bir (duruma göre) tekrarlarsınız. Şimdi atıyorum.
Çok merak ettim rica etsem bana da gönderirmisiniz?
 
Ablacım deli misin divane misin kendine gel yahuuu. Dönüp ne yapacaksın, işsiz güçsüz kalıp kafanı duvarlara vuracaksın.
Acilen psikolojik destek al, yalnız kalınca sıkılmışsın zırvalara kafayı takmışsın. Doktor bir şeyin yok demiş işte niye kuruyorsun :ruh: Valla çok pişman olursun bursun varmış kıymetini bil kır dizini çalış.

Baştan yazdığım üye sen değil misin, Almanya asosyal bir yer herkese uygun değil demiştim. Diğer seçeneğin İrlanda mıydı, keşke onu seçseydin. Neyse olan olmuş eğitimini tamamlamaya bak bir an önce de bir terapist bul durma.
 
Ablacım deli misin divane misin kendine gel yahuuu. Dönüp ne yapacaksın, işsiz güçsüz kalıp kafanı duvarlara vuracaksın.
Acilen psikolojik destek al, yalnız kalınca sıkılmışsın zırvalara kafayı takmışsın. Doktor bir şeyin yok demiş işte niye kuruyorsun :ruh: Valla çok pişman olursun bursun varmış kıymetini bil kır dizini çalış.

Baştan yazdığım üye sen değil misin, Almanya asosyal bir yer herkese uygun değil demiştim. Diğer seçeneğin İrlanda mıydı, keşke onu seçseydin. Neyse olan olmuş eğitimini tamamlamaya bak bir an önce de bir terapist bul durma.
aşı olanlara aşıyı savunanlara kin besliyor.normal mi bu durum miss?5 doz aşı oldum hiçbir yan etki yaşamadım 1 2 gün kol ağrısı dışında.ki konu sahibinin kalbinde hiçbirşey yokmuş dr a gitmiş ben kalp hastasıyım.aşı tehlikeli olsa dr um izin vermezdi başta.kendisinin sorunu fiziksel değil psikolojik ama kabul etmiyor.
 
Merhabalar, bir sağlık personeli olarak 5 doz aşı vuruldum. Aşı konusunda pandemi başında benim de şüphelerim vardı fakat çalıştığım hastanedeki profesörler, doçentler bile aşı vurulunca gönlüm ferah şekilde yaptırdım aşılarımı. Emin olun doktorlar bir sürü vaka ve durum görerek, çok fazla emek sarf ederek o noktalara erişiyorlar. Gerçekten zararlı bir şey olsa hepsi bile isteye kendine zarar verirler miydi? Hiç sanmıyorum.

Bu arada kısa süre önce yurtdışına taşındım. Buraya taşındığımdan beri benim de hafif düzeyde anksiyetem başladı. Bilmediğim, yabancı bir yerde olma endişesi mantığımı ele geçiriyor. Bir de taşındığım ülkenin sağlık sistemi çok iyi değil bunun da bilincinde olduğum için bazı anlarda sanki sağlık sorunu yaşıyorum gibi hissediyorum fakat o anda bu endişeye yoğunlaşmak yerine başka bir şeye odaklandığımda unutuyorum. Yani sizi çok iyi anlıyorum. Bu tamamen yalnızlıktan doğan bir şey bence. Çünkü doktora gidip tetkiklerinizi olmuşsunuz, tüm değerleriniz normal çıkmış. Kalbinizde ya da ciğerlerinizde bir problem olsa emin olun yapılan tetkikler sonucunda ortaya çıkardı. Gerçekten hala kötü hissediyorsanız bir kez de Türkiyede check up yaptırın içiniz rahatlasın. Ama kuruntu yapıp çaba gösterip ulaştığınız noktayı hiçe sayıp sırf bu yüzden Türkiyeye dönmeyin derim.

Bence burda esas olan şey sizin güvenli hissettiğiniz ortamdan çıkıp anksiyete yaşamanız. Tabi bir de, annenizin yapma dediği bir şeyi yaptığınız için bence anksiyeteniz tetikleniyor. Durumun farkına vardığınızda, baş etmeniz de kolaylaşacaktır eminim. Psikolojik destek almayı ihmal etmeyin lütfen.
 
Geçen konunda da aynı şeyi yazdığımı düşünüyorum, yazmadıysam da şimdi yazayım. Öncelikle, psikolojik olarak tedavi ol!
 
Herkese merhaba. Geçen konumda da linç yemiştim ama daha kötü olduğum için ve şu an aklımı kullanamadığım için tekrar buraya geldim, akıl almaya.

Öncelikle, arkadaşlar lütfen sert yorumlar yapmayın ya da dalga geçmeyin. Nasıl ki grip olan birine kızmazsınız benim de şu an ruhum hasta ve trol yorumları kaldıracak gücüm yok.

Almanya’ya gelmeden önce 1 doz biontech olmuştum, sonrasında kalp ağrısı, nefes darlığı, (kardiyolog ve göğüs hastalıkları bir şeyin yok dedi) yaşadım. Sonrasında da kulaklarımda basınç hissi, el parmaklarımda elektrik çarpması gibi hisler yaşadım. Ama dün daha garip bir şey oldu, okuldan eve yürürken birden göğüs uçlarım yanmaya başladı. Şu an hala o yanma hissi devam ediyor. İnsanın göğüs ucu yanar mı ya böyle saçma bir şey nasıl olabilir.

Bu sırada terapi alıyorum ve psikiyatra da başladım.

Ama özetle ben iyi değilim. Bir tarafım bunların hepsinin psikolojik olduğuna inanmak istiyor, çevremdekilere bir şey yapmayan aşı bana nasıl bu kadar zarar verebilir ki diyor. Diğer taraftan yaşadığım her belirtiyi ingilizce bir şekilde googlelıyorum. Mesela “el parmaklarında uyuşma ve aşı bağlantısı” mutlaka bir makale çıkmış oluyor. Buna dair bir case report olmuş oluyor ortada. Demek ki diyorum psikolojik değil.

Binbir emekle kazandığım bursu yakıp Türkiyeye dönmeyi planlıyorum. Çünkü yapamıyorum burada yalnız başıma. Sağlık anskiyetesi edinmiş durumdayım. Dışarı çıkmıyorum, çıksam keyif almıyorum, sürekli hastalıklarımı düşünüyorum ve yemek yapmak bile eziyet haline geldi. Ya da en azından hocalarımdan izin alıp 1-2 ay online devam edebilsem. Sınavlar ödevler üstüme yığılırken daha da panik oluyorum. Anneme hala aşı olduğumu söylemedim, ona da söyleyip türkiyeye dönüp detaylı bir check up yaptırmak sonrasında da biraz anne kucağında kalmak, hala da kötü hissedersem temelli dönüş yapmak istiyorum. Beynim çok yorgun. Bu aşıyı böyle zorunlu hale getirenler, seyahat için aşı pasaportu zorunluluğu çıkaranlar ve zorbalıkla aşı olmamı sağlayanlara çok ama çok öfkeliyim.

Tavsiyelere açığım.
Şuan durumunuz nasıl ?
 
Tamamda hastaysaniz bile ki degilsiniz aonucta yasiyorsunuz degilmi yani nedir bu hayatiniza devam edememe durumu anlayamadim kac bin kisi asi oldu herseyi bir doz asiya yukleyemezsiniz hala daha anneme soylesem vs vs anne eteginden ciksaniz mi artik? Terapi aliyormussunuz bu guzel ama hastalik hastasi gibi davranmayi birakin. Ne olmus gogus uclariniz yandiysa? Olumcul biseymi degil birakin kendinizi dinlemeyi yani
Ne kadar kolay yaşamayan biri olarak böyle konusmak. Bende anksiyeteye yakalanmadan önce asla böyle bi hastalık olduğunu bilmiyordum bunu ancak yaşayan bilir sadece birgün yasayin nasıl bişey olduynu anlarsınız. Beyine soz geçirememek ortada hiç bişey yokken nefes alamamak aynı anda baş dönmesi kalp çarpıntısı terleme bulantı iştahsızlık eskiden sporla veremedigni kiloları çok kısa bi surede üzüntüden ve iştahsızlık tam verme o anda olabilcegini düşündüğünüz şey sadece ölüm çünkü beyin bunu böyle algıladı ve bunu değiştirmek çok uzun zaman alıyor ilaçlar yeterli gelmiyor eski halinize bakınca kendinizi tanıyamiyorsunuz. Lütfen yaşamadan bilmeden bu şekilde ağır yorumlar yapmayın zaten bu hastalığın en zor yanı kimseye yaşadığın şeye inandiramamak kimsenin anlayamamasi.
 
Herkese merhaba. Geçen konumda da linç yemiştim ama daha kötü olduğum için ve şu an aklımı kullanamadığım için tekrar buraya geldim, akıl almaya.

Öncelikle, arkadaşlar lütfen sert yorumlar yapmayın ya da dalga geçmeyin. Nasıl ki grip olan birine kızmazsınız benim de şu an ruhum hasta ve trol yorumları kaldıracak gücüm yok.

Almanya’ya gelmeden önce 1 doz biontech olmuştum, sonrasında kalp ağrısı, nefes darlığı, (kardiyolog ve göğüs hastalıkları bir şeyin yok dedi) yaşadım. Sonrasında da kulaklarımda basınç hissi, el parmaklarımda elektrik çarpması gibi hisler yaşadım. Ama dün daha garip bir şey oldu, okuldan eve yürürken birden göğüs uçlarım yanmaya başladı. Şu an hala o yanma hissi devam ediyor. İnsanın göğüs ucu yanar mı ya böyle saçma bir şey nasıl olabilir.

Bu sırada terapi alıyorum ve psikiyatra da başladım.

Ama özetle ben iyi değilim. Bir tarafım bunların hepsinin psikolojik olduğuna inanmak istiyor, çevremdekilere bir şey yapmayan aşı bana nasıl bu kadar zarar verebilir ki diyor. Diğer taraftan yaşadığım her belirtiyi ingilizce bir şekilde googlelıyorum. Mesela “el parmaklarında uyuşma ve aşı bağlantısı” mutlaka bir makale çıkmış oluyor. Buna dair bir case report olmuş oluyor ortada. Demek ki diyorum psikolojik değil.

Binbir emekle kazandığım bursu yakıp Türkiyeye dönmeyi planlıyorum. Çünkü yapamıyorum burada yalnız başıma. Sağlık anskiyetesi edinmiş durumdayım. Dışarı çıkmıyorum, çıksam keyif almıyorum, sürekli hastalıklarımı düşünüyorum ve yemek yapmak bile eziyet haline geldi. Ya da en azından hocalarımdan izin alıp 1-2 ay online devam edebilsem. Sınavlar ödevler üstüme yığılırken daha da panik oluyorum. Anneme hala aşı olduğumu söylemedim, ona da söyleyip türkiyeye dönüp detaylı bir check up yaptırmak sonrasında da biraz anne kucağında kalmak, hala da kötü hissedersem temelli dönüş yapmak istiyorum. Beynim çok yorgun. Bu aşıyı böyle zorunlu hale getirenler, seyahat için aşı pasaportu zorunluluğu çıkaranlar ve zorbalıkla aşı olmamı sağlayanlara çok ama çok öfkeliyim.

Tavsiyelere açığım.
Olay asi degil bariz sekilde psikolojik. Ama bence mutlaka bursu yakip Turkiyeye donun. Sizin yerinize daha cok hakeden birisi alir o bursu
 
Ay valla iyi ki aşıyı ben bulmadım yani ben Özlem Türeci olsam başlarım bilimine de atom mühendisliğine de, parasına da der formülü de alır çeker giderdim. İyi ki facebook kadınlar kulübü falan okumuyorlar 😅
Diğer konuya gelirsek almanyanin böyle bir anksiyete etkisi var. Bazen durup durup şimdi başıma bir şey gelse kimsemiz yok burda, ambulansı bile arasam panikten almanca konuşamam, aileme kim nasıl haber verecek diye düşünürken buluyorum kendimi. Bana böyleyse anksiyetesi olan birine ne yapar kim bilir.
 
Olay asi degil bariz sekilde psikolojik. Ama bence mutlaka bursu yakip Turkiyeye donun. Sizin yerinize daha cok hakeden birisi alir o bursu

Banlanma pahasına yazıcam şunu: Gerizekalısın.

Allah umarım sana böyle bir sağlık anksiyetesi dönemi yaşatmaz, umarım kendini bu kadar yalnız ve çaresiz hissettiğin bir dönem olmaz.
 
X