- 14 Eylül 2012
- 10.762
- 12.401
- 298
Birini seviyorum ama beni istemiyor.. Ne yapacagimi bilmiyorum cünkü dayanamiyorum buna..((
Nerden baslasam ki.. O kadar karisik, bi o kadar sacma, bi o kadar ilginc seyler yasandi ki. Ben yabanci dilimi gelistirmek icin bi siteye üye olmustum. Pratik yapmak icin. Orada karsima cikti, "ben fransizim" dedi. Zaten ben de fransadan gercek bi fransiz ariyodum. Biz bi saat kadar konustuktan sonra bana, "benim fransa vatandasligim var ama aslinda türküm", dedi. Bu sekilde iletisime basladik. Ben fotografini gördüm ama kendim cesaret edemedim fotograf göndermeye. Acikcasi kendimi biraz kilolu buluyordum, hala da öyle buluyorum. Onu begendim, konustukca birbirimizden etkilendik, ben asik oldum, o da cok fazla etkilenmisti, söylüyordu ve belliydi. 3 ay gecti, ben hala kendimi gösteremedim. Sonra yanima geldi (ben yurtdisinda yasiyorum), ben gelme, kendimi görüsmek icin hazir hissetmiyorum dememe ragmen. Bu arada kizlar ben o sirada ciddi anlamda depresyon geciriyodum, kendime güvenim vs. hic ama hic yoktu, aslinda hala da söz konusu o olunca kendime güvenim yok gibi. Bulundugum ülkeye geldi, 4 gün kadar kaldi ve ben onunla görüsmeye gitmedim. Biliyorum bu cok kötü birsey, ancak beni begenmeme ihtimali bütün cesaretimi aliyodu ve onu tamamen kaybetme korkusu cok büyüktü. Büyük hayal kirikligiyla türkiyeye döndü. Ama bi sekilde konusmayi sürdürdük, ayri kalamiyoduk cünkü. Sürekli konusuyorduk diyebilirim. Ben ona depresyonumdan falan bahsetmeye basladim. Biz, inanilir gibi degil ama, tam 2 sene araliklarla, görüsmeden konustuk. Araliklarla, cünkü ben hep uzaklasmaya calistim ondan, hatta numarami degistirdim. Gidip türkiyede dedemi bulmus, "yardim edin en azindan bi kere görüselim" demis. Bunu duyunca ben ona kendi icimde daha da baglandim, cünkü dedemi bulmasi hic kolay bisey degildi, zaten baska sehirde kaliyor. Herneyse, tekrar iletisime gectim onunla. Ve tekrar iletisime gectikten 3 ay kadar sonra, kendisi bicak gibi kesti benimle konusmayi. Ben tabii mahvoldum, cünkü yavas yavas türkiyeye gelip onunla görüsme planlari yapiyodum, tüm korkularima ragmen. Ama bana inancini yitirmis, gelmeyecegime inandigi icin ve belki de baskasiyla, ya da baskalariyla görüsmeye basladigi icin, benimle hic bi sekilde konusmuyodu. Böylelikle 4 ay hic konusmadik. Bu 4 ayda cok kötü zamanlar gecirdim psikolojik olarak, depresyonum hatsafhaya ulasti ve bu sayede antidepresan kullanmaya basladim. Ara ara ona sitemkar mesajlar atiyordum, ne kadar kötü hissetigimi yaziyordum ama asla cevap vermiyodu. 4 ayin sonunda aradim ve bir ay sonra türkiyede olucam dedim. Böylelikle tekrar benimle konusmaya basladi. Sanki o 4 ay hic ara vermemisiz gibi, ayni sicaklik, ayni duygularla konustuk. Ve ben türkiyeye geldim. Burdan sonrasi cok kötü.. Devamini yarin anlaticam, gercekten uykusuzluktan hic halim yok, ve bu konu beni ruhsal anlamda cok yoruyor. Yarin devamini anlaticam. Tek bildigim, onu deli gibi seviyorum, deli gibi istiyorum. Hayatimda ilk kez birine karsi böyle hissediyorum.
Simdi dün kaldigim yerden devam etmeye calisicam. Evet ben iki senenin sonunda, özellikle de onun is hayatina ve sosyal hayata kendini tamamen attiktan sonra benimle irtibatini tamamen kestikten sonra, türkiyeye gelme karari aldim. Ve geldim de. Hatta gelmeden bir ay önce tekrar konusmaya basladi benimle. Konusmadigimiz sürede bir kac kisiyle de görüsmüs ama olmamis. Bu arada 34 yasinda su an ve ailesi evlenmesi icin baski yapiyor onu tanidigimdan beri.
Herneyse, ben türkiyeye geldim ve hala korkuyodum onunla karsilasmaya, ona acikca da söylüyordum, cekiniyorum vs. diye. Sonra aklima (su an cok salakca ve sacma oldugunu düsünüyorum ama o an care ariyordum kendimce) onunla karanlik bi odada görüsmek geldi. Ona "yengemin evinde, los isikta görüselim ilk olarak, tabii sen de istersen", dedim. Bu sayede etap etap korkumu yenebiliriz diye umuyorum dedim. Ve kabul etti. O gün geldi ve ben onu yengemin evinde inanilmaz bir heyecan icersinde beklemekteydim. Sonra geldi oturdu, oda neredeyse tamamen karanlik. Ben karsisindaki koltuga oturdum ama heyecandan ölüyorum diyebilirim. Göz gözü görmüyo neredeyse. 15 dakika kadar konustuktan sonra bana, "yanima otursana" dedi. Ben istemedim. Daha dogrusu o cesaretim yoktu zaten. Sonra oturmazsan giderim bak, dedi. Ben de oturdum. Elimi tuttu, el ele konustuk... Cok güzeldi.. Öyle mutluydum ki.. Birden, ben ne oldugunu anlamadan göbegime dokundu eliyle kazagimi kaldirarak. Cok sasirdim. 10 saniye kadar sonra elini cektim elimle. Sonra yine konustuk bi süre, isiklari acmicakmisin diyodu tabii sürekli, ben de biraz daha böyle kalsin diyodum. Bi an yine ben ne oldugunu anlamadan dudaklarinin dudaklarimda oldugunu hissettim, ve tam 5 saniye kadar öpüstük, yani ben öylece durdum aslinda, sonra uzaklastim. Inanilmaz güzeldi. Kendimi geri cektim ve bi daha öpmeye calismadi, ama sürekli elini bacagima koyuyodu, hani konusurken biriyle elini bacagina koyarsiniz ya, o sekilde, ve sarilmaya calisiyodu. Sonra birbirimize sarilarak uzandik bi süre, öylece sarildik sadece, iki kere etegimi yukari cekip bacagima dokunmaya calisti, her ikisindede elini tuttum ve cektim ordan.
Bu görüsmeyi tamamen karanlikta tamamladik. Yani tam olarak göremedi beni. Ve bu görüsmemizden sonra beni daha az aramaya basladigini fark ettim. Öncesinde oldugu kadar ilgili degildi..
Nerden bildin?BAYANLAR BU ZİPZİP ERKEKKKKKKKK
Uçuncu bolum için ilham gelmedi anlasilan.
2sene boyunca hic gorunmemen? ve adamin bunu talep etmemesi? whatsap viber facebook vs vs, bunlar bugun kesfedilmedi yani.. off ne sacma hikayeBirini seviyorum ama beni istemiyor.. Ne yapacagimi bilmiyorum cünkü dayanamiyorum buna..((
Nerden baslasam ki.. O kadar karisik, bi o kadar sacma, bi o kadar ilginc seyler yasandi ki. Ben yabanci dilimi gelistirmek icin bi siteye üye olmustum. Pratik yapmak icin. Orada karsima cikti, "ben fransizim" dedi. Zaten ben de fransadan gercek bi fransiz ariyodum. Biz bi saat kadar konustuktan sonra bana, "benim fransa vatandasligim var ama aslinda türküm", dedi. Bu sekilde iletisime basladik. Ben fotografini gördüm ama kendim cesaret edemedim fotograf göndermeye. Acikcasi kendimi biraz kilolu buluyordum, hala da öyle buluyorum. Onu begendim, konustukca birbirimizden etkilendik, ben asik oldum, o da cok fazla etkilenmisti, söylüyordu ve belliydi. 3 ay gecti, ben hala kendimi gösteremedim. Sonra yanima geldi (ben yurtdisinda yasiyorum), ben gelme, kendimi görüsmek icin hazir hissetmiyorum dememe ragmen. Bu arada kizlar ben o sirada ciddi anlamda depresyon geciriyodum, kendime güvenim vs. hic ama hic yoktu, aslinda hala da söz konusu o olunca kendime güvenim yok gibi. Bulundugum ülkeye geldi, 4 gün kadar kaldi ve ben onunla görüsmeye gitmedim. Biliyorum bu cok kötü birsey, ancak beni begenmeme ihtimali bütün cesaretimi aliyodu ve onu tamamen kaybetme korkusu cok büyüktü. Büyük hayal kirikligiyla türkiyeye döndü. Ama bi sekilde konusmayi sürdürdük, ayri kalamiyoduk cünkü. Sürekli konusuyorduk diyebilirim. Ben ona depresyonumdan falan bahsetmeye basladim. Biz, inanilir gibi degil ama, tam 2 sene araliklarla, görüsmeden konustuk. Araliklarla, cünkü ben hep uzaklasmaya calistim ondan, hatta numarami degistirdim. Gidip türkiyede dedemi bulmus, "yardim edin en azindan bi kere görüselim" demis. Bunu duyunca ben ona kendi icimde daha da baglandim, cünkü dedemi bulmasi hic kolay bisey degildi, zaten baska sehirde kaliyor. Herneyse, tekrar iletisime gectim onunla. Ve tekrar iletisime gectikten 3 ay kadar sonra, kendisi bicak gibi kesti benimle konusmayi. Ben tabii mahvoldum, cünkü yavas yavas türkiyeye gelip onunla görüsme planlari yapiyodum, tüm korkularima ragmen. Ama bana inancini yitirmis, gelmeyecegime inandigi icin ve belki de baskasiyla, ya da baskalariyla görüsmeye basladigi icin, benimle hic bi sekilde konusmuyodu. Böylelikle 4 ay hic konusmadik. Bu 4 ayda cok kötü zamanlar gecirdim psikolojik olarak, depresyonum hatsafhaya ulasti ve bu sayede antidepresan kullanmaya basladim. Ara ara ona sitemkar mesajlar atiyordum, ne kadar kötü hissetigimi yaziyordum ama asla cevap vermiyodu. 4 ayin sonunda aradim ve bir ay sonra türkiyede olucam dedim. Böylelikle tekrar benimle konusmaya basladi. Sanki o 4 ay hic ara vermemisiz gibi, ayni sicaklik, ayni duygularla konustuk. Ve ben türkiyeye geldim. Burdan sonrasi cok kötü.. Devamini yarin anlaticam, gercekten uykusuzluktan hic halim yok, ve bu konu beni ruhsal anlamda cok yoruyor. Yarin devamini anlaticam. Tek bildigim, onu deli gibi seviyorum, deli gibi istiyorum. Hayatimda ilk kez birine karsi böyle hissediyorum.
Cıks gelmedi. BekliyoruzAralardan aralardan okuyunca kaçırmış olabilirim. 3. buluşma gerçekleştimi acaba
Bence kayış koptuAralardan aralardan okuyunca kaçırmış olabilirim. 3. buluşma gerçekleştimi acaba
Istedigi gibi biri olabilirim belki...
istediği gibi olursun sonra elde edince eski haline dönersin bu sefer yine seni istemez. seni olduğun halinle kabul etmesi lazım seviyorsa. artı olmuyorsa da olmuyordur. benim zamanında deli gibi titrediğim bir daha kimseyi onun gibi sevemem dediğim biri vardı ve şu an esamesi okunmuyor bende. sadece anısı kaldı. o yüzden unutamam filan deme. erkeklere duyduğumuz şey 8 çikolata yediğimizde de oluyormuş aynı mutluluk hissi. git al marketten. erkek dediğin 8 çikolata :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?