Cok tesekkur ederim, umarim..Umarim pisman olmayacagin bir karar verirsin ve mutlu olursun...
"Sevgilinin daha yakisikli gorunmesi" olayi daha yenilerde bir universite tarafinda arastirma konusu olmustu, insan beyni ciftlerde asinakli olesan birtakim baglanma hormonlarindan dolayi oyle dusunmeye baslarmis.
Eskilere katılmıyorum zatenÖyle olsaydı evliliklerin %50si boşanmayla bitmezdieski evlilikler farklıymış azizim şimdikiler farklı bakıyorsun 2 ay sonra kavga dövüş hooop boşanıyoruz.
Demek ki bizim aşkımız da Duracelle var giç bitmiyor Maşallah yada bizim aşkımız güneş enerjisi ile çalışıyor da olabilirAşkın o kadar çok kötü yanı varki...Aşk asla yapmam dediğin şeyleri yaptırır insana.Hatalarını görmezsin daha doğrusu göremezsin, herkes söyler ama sen duyamazsın.Canın acır ama kalbine laf dinletemezsin.Acıkmazsın,uyuyamazsın.
En kötü yanı da ne biliyor musun
Aşk biter.
Iste burada karar vermen gereken şey, bu adamı sevebilecek misin? Yan yanayken huzur buluyor musun, bu adam çocuklarımın babasi olmalı diyebiliyor musun? Ona dokunmak istiyor musun?Tabii ki ask kotu bir sey degil, ama su var, (kendi tecrubelerime dayanarak konusuyorum sadece, yanlis anlasilmasin) asik olunca bir teslimiyet oluyor, fazlaca baglaniyorsun, her aktiviteyi onunla yapmak istiyorsun, bir nevi kendi kisiligin azalıyor, "ben"den "biz"e donusuyorsun, ama bu saglikli bir donusme olmuyor, bu donusme karsilikli olmazsa cok aci çekiyorsun. O kendi hayatini, bireyselligini koruyor, bu da seni bir sure sonra kiriyor. Kiskanmaya başliyorsun, guvensizlikler basliyor, anlasmazliklar cikiyor. Halbuki kendi bireyselligini de koruyabilsen, her an micmic yanında olmak yerine arada bir arkadaslarinla da vakit geçirsen ne onu baskalarindan kiskanirsin, ne de kirilirsin. Onceki tecrubemde biz dengeyi koruyamadik. Aslina bakarsaniz "biz" de olamadik. Cunku hic mantıklı dusunemiyor insan asik olunca. Her seyine "ya tamam, üzüldüm ama napiyim seviyorum " diyebiliyor. Ama işte diyemedigi noktaya geldiginde "napiyorum ben, cok aci çekiyorum" diyor.
O yuzden artik ben gozum kor olana kadar asik olmak zaten istemiyorum. Su anki adamla ben çok guzel bir "biz"e donusebilirim aslinda. Saygi, sevgi, sefkat vs her sey var. Ask yok. Ah bir olsa. Dunyanin en sansli kadinlarindan biri olucam. Yokluktan kastettigim, delicesine bir ozlem yok. Yani gunlerce gormesem, "nasilsa gorecegim" diyerek, bekleyebilirim. Asik oldugumdaysa daha yanindan ayrilir ayrilmaz ozlerdim. Ve sonra, onunla ozel hayatimini paylasabilir miyim, bu beni mutlu eder mi bilmiyorum, yani ona karsi bir cekim var mi yok mu emin degilim.
Iyi huylu birine asik olup da mutlu yasayanlar cok sanslilar, o ayri konu zaten. Genelde asktan agzi yananlar benim gecmisimdeki gibi tecrubelere sahip insanlar. Her ask kotu degil tabii ki, saygi olduktan sonra.
Herkese aşık olan birini hiç görmedim.Siz saçma sapan insanlara mı gönül verdiniz? Yazık!Problem aski negatif algilamanizdan kaynaklaniyor.
Bir kere oyle herkese asik olunmaz. Sacma sapan insanalra gonul verilmez.
Omur boyu bir kere olunur. Ikinci ask ise yanilmadir.
O bir hakki iyi kullanacaksiniz.
Eger iliski yurumuyorsa yalniz kalmayi goze alacaksiniz.
Sizi inanilmaz seven, sadakat konusunda gozunuz kapali guvendiginiz(gercekten de guveniyorsunuz), her seyden once karsisindakini bir birey olarak goren, ona saygi duyan, hayatta her turlu konuda ona destek olan, sinirlendiginizde sizi sakinlestirip yumos gibi yapan (bu tabiri ben uydurdum, cok huzurlu anlaminda yani), ailesiyle tanistiginiz ve hepsinin duzgun insanlar olduğunu bildiginiz biriyle, ona karsi tutku derecesinde hisler beslemeseniz de evlenir miydiniz? Ona karsi hissettiğiniz duygular aşk degilse de tum bu ozellikleri yuzunden onunla bir hayat dusunur muydunuz?
Not: gecmisinizde cok asik olup, aldatilan, felaket derecede aci ceken biri oldugunuzu da ekleyin.
insan aşık olduğu kişiye bile zamanla istemeyebiliyor hareketleri batıyor.bana göre bişey değil bu.ancak bu nitelikle arkadaş çok iyi dost olabilirim.ama zamanla tutkunuz artar mı aşık olabilir misiniz bilmiyorum.şuda var aşk zamanla bitiyor yada azalabiliyor yerini sevgi alıyor.ve cinsellik ten uyumu çok önemli.Sizi inanilmaz seven, sadakat konusunda gozunuz kapali guvendiginiz(gercekten de guveniyorsunuz), her seyden once karsisindakini bir birey olarak goren, ona saygi duyan, hayatta her turlu konuda ona destek olan, sinirlendiginizde sizi sakinlestirip yumos gibi yapan (bu tabiri ben uydurdum, cok huzurlu anlaminda yani), ailesiyle tanistiginiz ve hepsinin duzgun insanlar olduğunu bildiginiz biriyle, ona karsi tutku derecesinde hisler beslemeseniz de evlenir miydiniz? Ona karsi hissettiğiniz duygular aşk degilse de tum bu ozellikleri yuzunden onunla bir hayat dusunur muydunuz?
Not: gecmisinizde cok asik olup, aldatilan, felaket derecede aci ceken biri oldugunuzu da ekleyin.
Boyle bir insani goruntusu beni itmiyorsa ask olmasa da zamanla sever evlenirim sahsen..Aşk ne ya eskiden aşk mı varmış
Ben olsam evlenirdim. Her zaman iyi birine aşık olmuyorsun, aşk kandırabilir de insanı. Aşk insanın gözünü kör eder derler ya. Tabi bu demek değil ki aşk evlilikleri kötü ama bu şekilde karakter uyumlarına göre yapılan mantık evlilikleri iyidir hoştur tercihimdir. Sonuçta aşkla karar vermediğiniz için yanılma payınız daha azdır. Hem uyumlu olduğunuz için huzurlu da olursunuz. Ayrıca, zamanla o insanı sevmeyeceğiniz ne malum sevmemek için bi sebep yok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?