- 15 Haziran 2022
- 953
- 822
- 53
- Konu Sahibi Peripadisahininkizi
-
- #1
Sen benim yengem olabilir misinsürekli basit hatalar yapıyorum veya çevremde olumsuz bir durum oluyor bunlar basit şeyler de olsa günlerce aklıma geldikçe sinir yaşıyorum .
Kavurma yaparken ocakta unutmuşum , eşim kendi etleri herşeyi doğrayıp dışarı çıkmıştı ben unuttuğum için etler yumuşak olacakken sepsert kurumuş. Eşime karşı mahcup hissettim , o kadar uğraştı da ben unuttum diye. Ama çok sinir yaşıyorum içimde. Eşim bana sinirlenmiyor mesela yazık kaç saat uğraştığı halde.
Geçen şehir dışından misafir geldi, yemeğe götürdük buranın turistik bir yeri. Biz de daha önce gitmemiştik. Eşim ilk kapıdan buyrun diyene girdi ben diğer yerlere bakalım derken. Tabi yemeklerde mekan da hiç güzel değildi. Ben yine kendi kendime sürekli düşünüp sinirlendim, eşime birşey demedim. O da her yeri aynı sanıp girmiş. Diğer yerlere baktık çok fark vardı.
Geçen biri bayramınız mübarek olsun diyor 1 dk boyunca yüzüne baktım önce ne dediğini anlamadım sonradan öyle dediğini anlayıp cevap verdim.
Sabah kahvaltıda misafire çay dolduruyum demeyi unuttum çayları bitmiş, baya zaman geçti en son kendileri istediler.
Normal olan belki o anda kendine sinir olup geçmek, ama benim sürekli kafamda dönüyor. Niye bu kadar takıntı yapıyorum gerçekten bilmiyorum. Aynı olay yeni olmuş gibi öfkeleniyorum.
Mesela üniversite biteli nerdeyse 8 yıl olmuş ben üniversitede beni sinir eden diyaloglar bile aklıma gelse sanki daha yeni olmuş gibi içimde bir öfke oluyor.
Çocukluğumda yaptığım şeyler bile ya en basit şeyler. Neden çocukluk diyince bir insanın aklına hep utandığı, yanlış davrandığı şeyler aklına gelir?
Ailem de tutucu bir insan değildi, aksine rahat davranmamı isterlerdi. Sadece biraz stresliydi annem. Bilmiyorum nasıl böyle oldum.
Bu arada dışardan gayet sakin bir insanım. Hatta özenenler oluyordu, keşke bende senin gibi sakin olsam diye. Beni relax görüyorlar, bilmiyolar ki içimde öfke patlaması yaşıyorum herşeye karşı
Zaman zaman hepimiz takılırız, orada şunu deseydik, bunu yapsaydık diye düşünürüz. Ama siz sadece bunlara odaklı yaşıyorsunuz anladığım kadarıyla.sürekli basit hatalar yapıyorum veya çevremde olumsuz bir durum oluyor bunlar basit şeyler de olsa günlerce aklıma geldikçe sinir yaşıyorum .
Kavurma yaparken ocakta unutmuşum , eşim kendi etleri herşeyi doğrayıp dışarı çıkmıştı ben unuttuğum için etler yumuşak olacakken sepsert kurumuş. Eşime karşı mahcup hissettim , o kadar uğraştı da ben unuttum diye. Ama çok sinir yaşıyorum içimde. Eşim bana sinirlenmiyor mesela yazık kaç saat uğraştığı halde.
Geçen şehir dışından misafir geldi, yemeğe götürdük buranın turistik bir yeri. Biz de daha önce gitmemiştik. Eşim ilk kapıdan buyrun diyene girdi ben diğer yerlere bakalım derken. Tabi yemeklerde mekan da hiç güzel değildi. Ben yine kendi kendime sürekli düşünüp sinirlendim, eşime birşey demedim. O da her yeri aynı sanıp girmiş. Diğer yerlere baktık çok fark vardı.
Geçen biri bayramınız mübarek olsun diyor 1 dk boyunca yüzüne baktım önce ne dediğini anlamadım sonradan öyle dediğini anlayıp cevap verdim.
Sabah kahvaltıda misafire çay dolduruyum demeyi unuttum çayları bitmiş, baya zaman geçti en son kendileri istediler.
Normal olan belki o anda kendine sinir olup geçmek, ama benim sürekli kafamda dönüyor. Niye bu kadar takıntı yapıyorum gerçekten bilmiyorum. Aynı olay yeni olmuş gibi öfkeleniyorum.
Mesela üniversite biteli nerdeyse 8 yıl olmuş ben üniversitede beni sinir eden diyaloglar bile aklıma gelse sanki daha yeni olmuş gibi içimde bir öfke oluyor.
Çocukluğumda yaptığım şeyler bile ya en basit şeyler. Neden çocukluk diyince bir insanın aklına hep utandığı, yanlış davrandığı şeyler aklına gelir?
Ailem de tutucu bir insan değildi, aksine rahat davranmamı isterlerdi. Sadece biraz stresliydi annem. Bilmiyorum nasıl böyle oldum.
Bu arada dışardan gayet sakin bir insanım. Hatta özenenler oluyordu, keşke bende senin gibi sakin olsam diye. Beni relax görüyorlar, bilmiyolar ki içimde öfke patlaması yaşıyorum herşeye karşı
Basit hatalar değilde B12 eksikliği gibi duruyor anlattıklarınız, bir doktora göründünüz mü hiç, kan değerlerinize bakıldı mı?sürekli basit hatalar yapıyorum veya çevremde olumsuz bir durum oluyor bunlar basit şeyler de olsa günlerce aklıma geldikçe sinir yaşıyorum .
Kavurma yaparken ocakta unutmuşum , eşim kendi etleri herşeyi doğrayıp dışarı çıkmıştı ben unuttuğum için etler yumuşak olacakken sepsert kurumuş. Eşime karşı mahcup hissettim , o kadar uğraştı da ben unuttum diye. Ama çok sinir yaşıyorum içimde. Eşim bana sinirlenmiyor mesela yazık kaç saat uğraştığı halde.
Geçen şehir dışından misafir geldi, yemeğe götürdük buranın turistik bir yeri. Biz de daha önce gitmemiştik. Eşim ilk kapıdan buyrun diyene girdi ben diğer yerlere bakalım derken. Tabi yemeklerde mekan da hiç güzel değildi. Ben yine kendi kendime sürekli düşünüp sinirlendim, eşime birşey demedim. O da her yeri aynı sanıp girmiş. Diğer yerlere baktık çok fark vardı.
Geçen biri bayramınız mübarek olsun diyor 1 dk boyunca yüzüne baktım önce ne dediğini anlamadım sonradan öyle dediğini anlayıp cevap verdim.
Sabah kahvaltıda misafire çay dolduruyum demeyi unuttum çayları bitmiş, baya zaman geçti en son kendileri istediler.
Normal olan belki o anda kendine sinir olup geçmek, ama benim sürekli kafamda dönüyor. Niye bu kadar takıntı yapıyorum gerçekten bilmiyorum. Aynı olay yeni olmuş gibi öfkeleniyorum.
Mesela üniversite biteli nerdeyse 8 yıl olmuş ben üniversitede beni sinir eden diyaloglar bile aklıma gelse sanki daha yeni olmuş gibi içimde bir öfke oluyor.
Çocukluğumda yaptığım şeyler bile ya en basit şeyler. Neden çocukluk diyince bir insanın aklına hep utandığı, yanlış davrandığı şeyler aklına gelir?
Ailem de tutucu bir insan değildi, aksine rahat davranmamı isterlerdi. Sadece biraz stresliydi annem. Bilmiyorum nasıl böyle oldum.
Bu arada dışardan gayet sakin bir insanım. Hatta özenenler oluyordu, keşke bende senin gibi sakin olsam diye. Beni relax görüyorlar, bilmiyolar ki içimde öfke patlaması yaşıyorum herşeye karşı
Bakarken ne düşündünüz?Geçen biri bayramınız mübarek olsun diyor 1 dk boyunca yüzüne baktım önce ne dediğini anlamadım sonradan öyle dediğini anlayıp cevap verdim.
Ne dedi diye düşündüm duydum da acaba yanlış mı duydum diye hızlı konuşunca. Bazen duymakta zorluk yaşıyorum ama duyu organından değil o anda sürekli başka bişey düşündüğümdenBakarken ne düşündünüz?
B12 eksikliği vardı çözüldü ama benim salaklıklar devam ediyorBasit hatalar değilde B12 eksikliği gibi duruyor anlattıklarınız, bir doktora göründünüz mü hiç, kan değerlerinize bakıldı mı?
Benim bu derece takıntılı olduğumu kimse bilmiyorSen benim yengem olabilir misin
Benim öfkem dışarıya karşı yansımıyor , ben ne ediyorsam kendime . Ama söylenenleri duymama oluyor dalgınlıktan dolayı. birisi birşey diyip tamam mı dese o an tamam bile diyorum, onu farkettimKesinlikle destek alın. Benim ablam gibisiniz. Kafası dalgın. Ne düşündüğünü bilmeyiz ama var Bi sorun. Yakın zamanda elindeki bezi o kovaya atma diye 3 kez tekrar etmeme rağmen yine kovaya attı. Ve bazen ağzından çıkanı duymuyor. Evine giden misafire bile kaba davranıyor. Sonradan ben öyle yapmadım diyor. Kendinize yazık
Psikolojik destek alın. Normal değil. Zaten farkindasinizsürekli basit hatalar yapıyorum veya çevremde olumsuz bir durum oluyor bunlar basit şeyler de olsa günlerce aklıma geldikçe sinir yaşıyorum .
Kavurma yaparken ocakta unutmuşum , eşim kendi etleri herşeyi doğrayıp dışarı çıkmıştı ben unuttuğum için etler yumuşak olacakken sepsert kurumuş. Eşime karşı mahcup hissettim , o kadar uğraştı da ben unuttum diye. Ama çok sinir yaşıyorum içimde. Eşim bana sinirlenmiyor mesela yazık kaç saat uğraştığı halde.
Geçen şehir dışından misafir geldi, yemeğe götürdük buranın turistik bir yeri. Biz de daha önce gitmemiştik. Eşim ilk kapıdan buyrun diyene girdi ben diğer yerlere bakalım derken. Tabi yemeklerde mekan da hiç güzel değildi. Ben yine kendi kendime sürekli düşünüp sinirlendim, eşime birşey demedim. O da her yeri aynı sanıp girmiş. Diğer yerlere baktık çok fark vardı.
Geçen biri bayramınız mübarek olsun diyor 1 dk boyunca yüzüne baktım önce ne dediğini anlamadım sonradan öyle dediğini anlayıp cevap verdim.
Sabah kahvaltıda misafire çay dolduruyum demeyi unuttum çayları bitmiş, baya zaman geçti en son kendileri istediler.
Normal olan belki o anda kendine sinir olup geçmek, ama benim sürekli kafamda dönüyor. Niye bu kadar takıntı yapıyorum gerçekten bilmiyorum. Aynı olay yeni olmuş gibi öfkeleniyorum.
Mesela üniversite biteli nerdeyse 8 yıl olmuş ben üniversitede beni sinir eden diyaloglar bile aklıma gelse sanki daha yeni olmuş gibi içimde bir öfke oluyor.
Çocukluğumda yaptığım şeyler bile ya en basit şeyler. Neden çocukluk diyince bir insanın aklına hep utandığı, yanlış davrandığı şeyler aklına gelir?
Ailem de tutucu bir insan değildi, aksine rahat davranmamı isterlerdi. Sadece biraz stresliydi annem. Bilmiyorum nasıl böyle oldum.
Bu arada dışardan gayet sakin bir insanım. Hatta özenenler oluyordu, keşke bende senin gibi sakin olsam diye. Beni relax görüyorlar, bilmiyolar ki içimde öfke patlaması yaşıyorum herşeye karşı
Unutkanlık B12 eksikliği olabilir.Değerlerinize bir baktırmanız faydalı olacaktır.Hepimiz geçmişte yaşadığı bir konuda keşke şunu deseydim bunu yapsaydım durumunu yaşayabiliriz.Çok insanı bir durum yalnız sizinki ileri boyutta ise çok fazla geçmişte yaşayan bir insansanız demekki güncelde bir sıkıntı yok.Güncel problemler olsa onlara odaklanırsınız ve sanırım minik bir huysuzluk sorununuzda var:))Yani olabilir restaurant düşündüğünüz gibi çıkmayabilirsürekli basit hatalar yapıyorum veya çevremde olumsuz bir durum oluyor bunlar basit şeyler de olsa günlerce aklıma geldikçe sinir yaşıyorum .
Kavurma yaparken ocakta unutmuşum , eşim kendi etleri herşeyi doğrayıp dışarı çıkmıştı ben unuttuğum için etler yumuşak olacakken sepsert kurumuş. Eşime karşı mahcup hissettim , o kadar uğraştı da ben unuttum diye. Ama çok sinir yaşıyorum içimde. Eşim bana sinirlenmiyor mesela yazık kaç saat uğraştığı halde.
Geçen şehir dışından misafir geldi, yemeğe götürdük buranın turistik bir yeri. Biz de daha önce gitmemiştik. Eşim ilk kapıdan buyrun diyene girdi ben diğer yerlere bakalım derken. Tabi yemeklerde mekan da hiç güzel değildi. Ben yine kendi kendime sürekli düşünüp sinirlendim, eşime birşey demedim. O da her yeri aynı sanıp girmiş. Diğer yerlere baktık çok fark vardı.
Geçen biri bayramınız mübarek olsun diyor 1 dk boyunca yüzüne baktım önce ne dediğini anlamadım sonradan öyle dediğini anlayıp cevap verdim.
Sabah kahvaltıda misafire çay dolduruyum demeyi unuttum çayları bitmiş, baya zaman geçti en son kendileri istediler.
Normal olan belki o anda kendine sinir olup geçmek, ama benim sürekli kafamda dönüyor. Niye bu kadar takıntı yapıyorum gerçekten bilmiyorum. Aynı olay yeni olmuş gibi öfkeleniyorum.
Mesela üniversite biteli nerdeyse 8 yıl olmuş ben üniversitede beni sinir eden diyaloglar bile aklıma gelse sanki daha yeni olmuş gibi içimde bir öfke oluyor.
Çocukluğumda yaptığım şeyler bile ya en basit şeyler. Neden çocukluk diyince bir insanın aklına hep utandığı, yanlış davrandığı şeyler aklına gelir?
Ailem de tutucu bir insan değildi, aksine rahat davranmamı isterlerdi. Sadece biraz stresliydi annem. Bilmiyorum nasıl böyle oldum.
Bu arada dışardan gayet sakin bir insanım. Hatta özenenler oluyordu, keşke bende senin gibi sakin olsam diye. Beni relax görüyorlar, bilmiyolar ki içimde öfke patlaması yaşıyorum herşeye karşı
Ayyy o bendede varNe dedi diye düşündüm duydum da acaba yanlış mı duydum diye hızlı konuşunca. Bazen duymakta zorluk yaşıyorum ama duyu organından değil o anda sürekli başka bişey düşündüğümden
Kan ve hormon değerlerinize mutlaka bir baktırın eğer onlar normal seviyedelerdeyse de bir psikoterapist ile görüşebilirseniz yararlı olursürekli basit hatalar yapıyorum veya çevremde olumsuz bir durum oluyor bunlar basit şeyler de olsa günlerce aklıma geldikçe sinir yaşıyorum .
Kavurma yaparken ocakta unutmuşum , eşim kendi etleri herşeyi doğrayıp dışarı çıkmıştı ben unuttuğum için etler yumuşak olacakken sepsert kurumuş. Eşime karşı mahcup hissettim , o kadar uğraştı da ben unuttum diye. Ama çok sinir yaşıyorum içimde. Eşim bana sinirlenmiyor mesela yazık kaç saat uğraştığı halde.
Geçen şehir dışından misafir geldi, yemeğe götürdük buranın turistik bir yeri. Biz de daha önce gitmemiştik. Eşim ilk kapıdan buyrun diyene girdi ben diğer yerlere bakalım derken. Tabi yemeklerde mekan da hiç güzel değildi. Ben yine kendi kendime sürekli düşünüp sinirlendim, eşime birşey demedim. O da her yeri aynı sanıp girmiş. Diğer yerlere baktık çok fark vardı.
Geçen biri bayramınız mübarek olsun diyor 1 dk boyunca yüzüne baktım önce ne dediğini anlamadım sonradan öyle dediğini anlayıp cevap verdim.
Sabah kahvaltıda misafire çay dolduruyum demeyi unuttum çayları bitmiş, baya zaman geçti en son kendileri istediler.
Normal olan belki o anda kendine sinir olup geçmek, ama benim sürekli kafamda dönüyor. Niye bu kadar takıntı yapıyorum gerçekten bilmiyorum. Aynı olay yeni olmuş gibi öfkeleniyorum.
Mesela üniversite biteli nerdeyse 8 yıl olmuş ben üniversitede beni sinir eden diyaloglar bile aklıma gelse sanki daha yeni olmuş gibi içimde bir öfke oluyor.
Çocukluğumda yaptığım şeyler bile ya en basit şeyler. Neden çocukluk diyince bir insanın aklına hep utandığı, yanlış davrandığı şeyler aklına gelir?
Ailem de tutucu bir insan değildi, aksine rahat davranmamı isterlerdi. Sadece biraz stresliydi annem. Bilmiyorum nasıl böyle oldum.
Bu arada dışardan gayet sakin bir insanım. Hatta özenenler oluyordu, keşke bende senin gibi sakin olsam diye. Beni relax görüyorlar, bilmiyolar ki içimde öfke patlaması yaşıyorum herşeye karşı
Senin kaynanan ve benim annem mi pekiSen benim kaynanam olabilir misin?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?