Aşk acısı çekerken ne hallere düştüğümüzü yazalım

bir yıllık ilişkim bügün bitti.buluşup konuşcaktık ayrılmak istedıgını söyledi.agladım hemde çok ona sarılıp agladım giderken arkasından gitme dedim.eve geldim ona msj lar attım yalvardım resmen.ama çok kararlı ve bende onu çok herseyden cok sveıyorum sürekli aglıyorum aglamaktan artık nefes alamıyorum aklımda sürekli o msj atmayım dıyorm kendımi tutamıyorum
 

aslında onların üstüne gittiğimizde egolarını tavan yaptırıyoruz maalesef.ve daha çok kaçıyorlar.kendilerini adam yerine koyuyorlar bir halt zannediyorlar.en iyisi kendi hallerine bırakmak.seviyorlarsa dönerler muhakkak.ama bizim onları sevdiğimiz kadar erkekler bizi sevmiyor değer vermiyorlar.en çokta bu üzüyor insanı.onlar herşeyi bir kalemde silebiliyorlar
 
sevgilimle çok saçma bi nedenden ayrılmıştık,2 yıl çıkıyorduk o sıralar , ben sabah öğle akşam paso zırlıyordum:)
sonra psikologa gittim,antidepresan kullandım,1 hafta sonra barıştıkk
Ama şu an ben ayrılığı düşünüyorum ..
 


aradan zaman geçti şuanki durmumu paylaşmak istedim;

Zaman zaman ona karşı olan öfkem galip geldiğinde duygularımı kağıda döktüm...
Ona yazmamak için kendimi tutttum hamd olsun. Bazen onun canını acıtmak için mail yazarak öfkemi dökmeye meyleder gibi olduğum anlarda hamd olsun rabbime ki bunu yapmadım. Nasılsa hesabı soracak mevla herkese. Her insan yaptığının karşılığını bulacak. Zerre kadar iyilik edende kötülük edende...
Ben bunun hesabını Mevlaya bıraktım. O inşallah halledecektir en güzel şekilde...

Beni bunca zaman huzursuz eden bu insan acaba huzurlu bir hayat sürebilecek mi? Belki mutluymuş pozunu verir ancak ben inanıyorum ki insanın canını yakanlar vicdanen hicbir zaman rahat olamazlar. Yalnız kaldıklarında içten bir sıkıntı duyarlar. Bu da dünya da onlara ceza olarak yeter de artar bile... Ahirette ki karşılığını da Allah en iyi bilendir.

Artık daha rahatladım hamd olsun. Nefes alabiliyorum. Düşünmüyorum artık. Aklıma herhangi bir hüzün geldiğinde Onu Allah'a havale ediyorum. Rabbim sen herşeyi en iyi bilensin Sen yardım et, muhtacına muhtac eyleme, Beni Sensiz bırakma Rabbim diye dua ediyorum ve Rabbime hamd olsun rahatlıyorum.

Arkadaşlar, Allah'a yönelin, siz dosdoğru olun ahlaklı erdemli iyi insanlar olmaya çalışın gerisini Allaha havale edin. Unutmayın herbirimizin kendi yaptıklarımızdan sorumlu olacağız. Zerre kadar iyilik edende kötülük edende.

Rabbim dertlerimize derman Olsun İnşallah...

Hayırlı bir cuma gecesi geçirmeniz duasıyla
 
ağladım ağladım ağladım 4 ay boyunca şimdi artık ağlamıyorum 6 .aya gırdım....ilk zamanlar nefes alamıyosun onsuz yasamayacak gıbı hıssdıyosun ama noluyo hayat devam edıyorDDDDDDDDDDDDDDDDDD
 

ona sevgililer günü için kutu hazırlamıştım ayrılırken verdim onu eve gidince açmış.cok begenmiş tesekkur ettı ben bunları haketmıyorum dedi.bi arkadaşımla konuşmuş onada ben onu haketmıyorum o benı cok sveıyo ama ben nunaldım demiş.aglamıyorum ama aklımdan bi saniye olsun çıkmıyo çok özledim onu.
 
beraber geçen altı buçuk yıl... askerlik dönemi okul dönemi her dönemi beraber geçirsek de şu an ayrılık aşamasındayız maalesef,vazgeçer mi bizden diye sorup duruyorum kendime, aramızda hiçbir sorun yokken nasıl bu hale geldik... ne çok sevdik ne çok... aramıyorum ama içim yanıyor sesini ne zaman duyarım onu bile bilmiyorum,bazen kızıyorum ona bazen hak veriyorum ona kıyamıyorum, sadece hayırlısını diliyorum...
 
hiç ağlayamadım.. içime akanlar dışıma taşamadı. hafızamı kaybetmiş gibiyim hiçbirşey hatırlamıyorum bazen o kadar iyi oluyorumki.. bazende dibinde dibinde.. mesela şuan.. çok canım yanıyo damla gözyaşı akmıyo. ağlamak istiyorum rahatlamak.. ama olmuyo. Allah bildiği gibi yapsın onu yüzüne tükürmek istiyorum. çarpıntım oluyo ve kilo kaybettim.. biliyorum toparlıcam bu geçici birşey.. Allahıma yalvarıyorum karşıma cıkmasın birdaha diye.. çıkmasın..
 

verdiğimiz değeri kaldıramıyorlar.kaybetme korkuları yok.o yüzden böyle yapıyolar.entrikacı olmak lazım bunlara.süründürmek lazımki o zaman değer biliyorlar
 
ben ilk görüşte aşık oldum.hiç beklemediğim bi anda hiç beklemediğim bi yerde karşıma çıktı 2 yıl önce.ilk zamanlar arkadaştık ama artık beni görmek bile istemiyo.sadece birbirimizi görünce boş boş birbirimize bakıyoruz sanki bi adım beklermiş gibi.ama en kötüsü sanki hiç tanışmamışız gibi,bi yabancıymış gibi yanımdan geçip gitmesi...onu ilk gördüğümde sadece hayatımı bu kadar mahvedeceğini değil tamamen güzelleştireceğini,benim herşeyim olacağını düşünmüştüm.onu sevdiğimi söylemeye karar verdim en sonunda ve söyledim.tabi kötü bişey demedi ama 4 gün yemek yememiştim mesela.sürekli kustum içim kıpır kıpırdı ve sonuç boşa geçen 2 yıl oldu maalesef hala onu gördüğümde kalbim yerinden çıkacakmış gibi oluyor.onu düşününce bile midem bulanıyor çok heyecanlanıyorum ve sırf bu yüzden yanına gidip tekrar konuşmaya cesaret edemiyorum aşık olanlara Allah sabır versin ne diyim
 
Bittiğini söylediği o an ben yanımdaki insanlara beni ne çok sevdiğini anlatıyordum..
daha bir hafta öncesinde ne kadar oldu dendiğinde, "tahtaya falan vur maşallah de 9 ay 5 gün oldu" diyen bi adamdı.
yüzüklerimiz vardı :) pastaneye götürüyorum diye gözümü bağlayıp kuyumcudan aldığı..
bana göre toz pembe olan hayat, ona göre siyah beyazmış.. benle olan hayatından sıkılıp hd ekrana geçmiş anlıycağınız..
Tabi hepimizin yaptığı gibi ağladım, kendimi kaybettim, İlk günden hattımı kırdım tabi sonra yine kendim mesaj attım!
bi gün dipteyim sondayım depresyondayım modundan, hooop ertesi gün yıkılmadım ayaktayım moduna balıklama daldım.

intikam aldım. çok acılar çektiğim kadar çektirdimde.!

Ama çok derin yaralarım oldu hâla tam sarılamayan türden. Heryerde ağladım insanların gözü önünde içimden gele gele bönüre bönüre ağladım.
kilo verdim vermesine, ama zaten zayıftım iyice oldum iskelet gibi.. Millet artık tatlım lösemi olmuşsun dicekti nerdeyse.
bütün iğrenç şeyleri yaşattı bana. ölüyorum bir kerecik gel.. dedim
olmaz işim var başka zaman dedi.. Evet gerçekten bunu dedi gururumu hiçe sayıp mesajlar attım, özledim! dedim. doğum gününde yazdım, yıldönümümüzde yazdım, rüyamda gördüm yazdım. Hoş, hergün görüyordum ama bahanesi mümkün olan her fırsatta yazdım. yazdım.. yazdım...
arkadaşlar görevlendirdim hâlimi anlatsınlar ona acısın dönsün diye ona bile razıydım..

En son bi arkadaşım konuşmuş.
-galenia'yı gördüm çok solgun zayıflamış kızcağız seni çok seviyo niye ayrıldınız?
+yoo bende az önce gördüm taş gibi elinden tel. düşmüyo dikkat çekmek için yapıyodur.
-çok seviyodun ne oldu niye birden böyle oldu?
+ya hergün aynı kız aynı kız. bıktım ** kendimi evli gibi hissetmeye başladım benim ona yaptıklarım çok bile ama artık SEVEN taraf BEN değilim artık tüm kızlrın canını ben yakıcam.

İşte bu yazıyı gördüm ya, birşey oldu birden hislerim değişti onu çok farklı bi yere koyduğumu anladım.
kendime geldim.
arkadaşı vardı arkadaş değil kardeşten öte.. canı, kanı birlikte gittiği kavgaların sayısını bile bilirim..
bunu tinerciler dövdüğünde kardeşi koşmuştu hep yanındaydı.
toparlandım güçlü olduğumu ispatlarcasına kanına girdim çocuğun bana attığı tüm mesajları özledim seni diyerek yanıma geldiğinde okuttum.
inanamadı biz birbirmizi uzun zamandır seviyoruz diye gözünün taaa içine baka baka söyledim
ağladı duvarı yumrukladı mahvoluşunu seyrettim sevdiğimin adamın ayrılıpta beni ayrılık acısıyla nasıl yıktığını görmesini istedim.
Az gururun varsa sil kardeşim dediğin o insanı bakalım yapabiliyo musun unut hadi sana yaptığım kazığı? dene bakalım öyle unut diyince oluyomuymuş? dedim.
sonra ikisini de kendi haline bıraktım bi daha hiç mesaj atmadım. intikamsa onu da aldım zaten.

iki sene boyunca saçma insanlarla görüşüp hiç birine şans vermedim, eğlencesine takıldım. bi kere buluşup ikinciye iplemedim.
Sonra O çıktı karşıma çok temkinli yaklaşsamda aşk istedim. diğerinin yeri çok farklı olsada biri sen bunları yapmıştın dediğinde hep kendimden utandım.
ikimizin adını yanyana getirenlere bir zamanlar gülümseyerek bakarken sonradan iğrenir oldum.

En büyük pişmanlığım sanırım o adam.. en yakın arkadaşlarımla görüşüp çıktı hâla da keşke dediğim tek insan hayatım boyunca da hakkım helal değil
uzun oldu özür dilerim..
Şimdikini sorarsanız sadece anı yaşıyorum. Yıpranmadan, üstüne düşmeden, ona onsuzluğun ne kadar zor olcağını anlatmadan, korkularımdan bahsetmeden..
bundan sonrakiler de ayrılsam bile ilk olan gibi koymaz eminim tecrübe insana çok şey kazandırıyor..
dilediğiniz kadar acınızı yaşayın size olgunluk olarak dönecektir..
 
Son düzenleme:
bugün 11. gün sabahtan beri üzerimde bi duygusallık vardı o duygusallıkla ona msj attım onu özlediğimi çok merak ettıgimi ve kolyemi neden vermediğini sordum (sevgılıler gunu için kolye almıştı ayrılırken ben ona hedıyemı verdım ama onun yanında dgldı haftaya verırim demşti bı arkadaşıma faceden yazmış sana vereyım bernaya ver dıye ama oda ona hakaret edip sildi ) çok pişmanım msj attığıma msjıma cvp verdi ama beni gene kırdı üzdü konuşmak istemediğii söyledi.
 


yazdıkların içimi rahatlattı sanki ağzına yüreğine sağlık
dilerim bize yaptıklarının acısını çekerler sennde dediğin gibi mutlu görünseler bile
içlerinde o sıkıntıyı hep taşırlar inşallah
 
bende yaşadıklarımı anlatayım kızlar çünkü 3 ay geçti hala unutamadım ve hala içimi kimseye dökemedim.
2 yıldır birlikteydik seviyordu beni çok seviyordu hissediyordum hissetiriyorduda...sonra değişmeye başladı eskiden attığı adımı
haber veren adam gittiği yeri söylemez oldu. sürekli buluşmak isteyen deli gibi özlediğini söyleyen buluşmaya geç geldiğimde
olay çıkaran adam artık zar zor yanıma gelir oldu. daha neler neler var ve ben bu hallerini aylarca çektim yalvardım eskisi gibi ol dedim
seni çok seviyorum bırakamam eni ne olur düzel dedim. ve bi sabah uyandığımda facebookta ilişki durumunu kaldırmış resimlerimizi kaldırmış
bitti bile demeden erkekliğe bırak erkekliği insanlığa sığmaz bu yaptığı. iş yerine gittim konuşmak için istemiyorum artık dedi git artık rahat bırak dedi
karşısında hüngür hüngür ağladım umrunda olmadı ve bitti işte tam 3 ay oldu yaptığı öyle bi oturduki içime sadece beddua ediyorum
inşallah hiç mutlu olmaz inşallah yaptığını kat be kat çeker...
 


Hz. Allah derdinize derman olsun inşallah. Allah'a havale edin.
 


Zaman zaman üzüntüler devam ediyor. Canım acıyor. Bogazımda düğümler oluşuyor. Canımı sıkan durum; o an ki psikolojik durumum ( canım acıdıgı, o an için sağlıklı düşünemediğim, yerle bir olduğum, neye uğradığımı şaşırdığım, hayalkırıklığı, kırgınlığım, öfkem, hüznüm ) sebebiyle konuşamadım, sessiz cığlıklar attım.
Bu da karşı tarafın işine mi geldi bilmem. Emin değilim, ancak karşı taraf için susmam yanına kar oldu ya geldi gibi olduysa durum. Kadiri mutlak Allah var. O na havale ediyorum. Her canım yandığında ona müracaat ediyorum.
Rabbim kapısını çalanı geri çevirmez.
Rabbim Sen yaralı gönüllerimize şifa ver. Derdimize derman ol.
Amin
 
Son düzenleme:

amin..evet benmde canımı yakan bu aslında susmam,hakkımı arayamamam,haklıyken konuşmadığım için haksız
duruma düşmem şu an bile hala aklıma geliyo acaba bi mail atıp ağzıma geleni sayıp içimi döksemmi diye
sence yapayımmı rahatlrmıyım yada yapmalımıyız sende aynı durumdasın çünkü
 


Evet ben çoğu zaman yazdım ama son anda 'gönder tuşuna' basmadım hamd olsun. Yapmayın isterseniz. İçinizi Allaha açın, kağıda dökün.
Çünki böyle yapmamızdaki sebep sadece onun canını acıtmak olacaksa, şöyle düşünüyorum ve inanıyorum da; Allah biliyor herşeyi. O mazlumun ahını duyar. Haksızlıga ugrayanların ahını duyar. Öyle bir 'adalet mizanından' bahs ediyor ki kuranı kerim; o mizan tam tartıyor. Bunun için Allah'a dua edelim. canımız yandıkca bunu hatırlıyalım. 'Rabbim beni sensiz bırakma, sen beni bana bırakma, biz unutsakta sen unutturma' diyelim. Hatta mutlulugumuzda bile.
Hem bak böyle olması gerekiyordu belkide. Evlendikten sonra belki çekilmez olacaktı. Bunda vardır bir hikmet. Böyle düşünelim.
Bir arkadaş geçenlerde burda yazmıştı Teslimiyet ve farkındalık gerek diye. İnşallah Mevlamızın yardımı ile atlatırız. Yeterki sağlam bir şekilde ona bağlanalım.

Selam ve dua ile
 
Son düzenleme:
Ancak itiraf etmeliyim ki bu konuda kendim de gitgeller yaşıyorum.
Suçluymuşum gibi davrandı bana karşı.

Ben susmayı tercih ettim içime attım. ama şuan da bu durum oldukca canımı sıkıyor. Ama konuşsaydım daha mı iyi olurdu bilmem.
Bu süresi bitmeyen acının sebebi acaba içimde bastırılmış çığlıklarım mı?
diye çoğu kez kendime soruyorum...

peki bu çığlıgı dışa vursam sanki duyabilecekmiydi? Nice gözü, kulağı ve kalbi olan kör, sağır ve 'kalpsizler' var...

Belki o da aynı şekilde sessizce çığlık attı da ben mi işitmedim görmedim diye de düşündüm/düşünüyorum çoğu kez. Ama bu durumda olan insan beni böyle bu durumda bırakamazdı diye düşünmeden de edemiyorum. Ayrıca kalbim onun tarafından hiç ummadığım şekilde kırılmış durumda. Ben ondan özür bekledim. O zamanlar Kalbimdeki 'O', benden mutlaka bundan dolayı özür diler durumu düzeltirdi ve konunun bu duruma gelmesine müsaade edemezdi. Onun olması muhtemel çığlığına ben bu durumda nasıl karşılık verebilirdim ki...
karmakarışık bir öylesine kim vurduya gitmiş suçlamalarla bitmiş bir mesele... Ben işin içinden ozaman çıkamamıştım, şuanda çıkamıyorum.

İçimde bir ses son sözlerini söyle içinde kalmasın diyor. Bu ses neyin nesi bunu bilemiyorum. Egomun sesiyse bu, buna kulak vermek beni zarara uğratır. Bu zarara uğramak istemiyorum.

İşin doğrusunu bilen Rabbimiz Düşlerimizi kontrol altına alsın. Kalbimizi doğruysa doğruda sabit kılsın. Eğriyse doğruya çevirsin Amiiin...
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Nişanlımın sürekli laf sokan ablası
2 3
Yorumlar
44
Görüntüleme
3K
sevimlicosh
K
Eşimin maddi konularda ki umursamazlığı.
2 3
Yorumlar
54
Görüntüleme
3K
KrrraliceyiiiCekkkk
K
Özel hastanede çalışmak
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
2K
Aysenimi
A
D
eşimin bana değer verdiğini düşünmüyorum
3 4 5
Yorumlar
97
Görüntüleme
4K
elif kurt45
E
Evliliğim.
4 5 6
Yorumlar
107
Görüntüleme
4K
lilithli
L
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…