bende de benzer sorunlar var ben artık gerçekten korktuklarını düşünüyorum. başlarda zorladığım insanlar peşimde koşarken, zamanla onun ilgisine karşılık vermeye ve biraz daha pamuk gibi tatlış bi kıvama gelmeye başladığımda o ilgiyi kaybettiklerini gördüğüm oldu mesela. aslında tek bir doğru da yok bak son açtığım konuyu oku, neden bitmiş anla gerçi öylesini de kimse istemez bence
böyle ola ola bak ben de ilişkiden korkan, kaçınan, işler ciddiye (ilişki anlamında yani) binmeye başladığında kendini çeken biri olmaya başladım. galiba ben de kırılmaktan, üzülmekten korkuyorum. bir süre tamamen yalnız kalmayı düşünüyorum. dediğim gibi tek bir doğru yok ve bence bunu kafana da takma. ben ne zaman neyi kafama taktıysam hayat bana o konuda istediğimi vermedi mesela. ne zaman ki saldım, rahat bıraktım o konuyu, beklemediğim anlarda istediğim şey beni buldu.
fazla cool kadınlardan daima kaçıyorlar. bu benim çok başıma geldi. ve fazla zeki gördüklerine de pek yanaşmak istemiyorlar. ben her konuda az çok bilgili insan severim mesela ama karşı cins öyle değil galiba. bakıyorum nerde çıtkırıldım, piremses, tek derdi saçı başı giyimi, kombini olan, cips paketini açamayan hatun var hiiiç yalnız kalmıyor. ben her şeyi fazlasıyla halledebilen bir kadın olarak genelde yalnızım. artık ben de yalnızlıkla sevgili olmaya karar verdim. gerçi biraz bende de eeeh bununla mı uğraşıcam kafası var. bir de ben gerçekten sevebileceğim birini arıyorum, çok zor duygu oluşturabiliyorum. onlar bunu hissediyorlardır mutlaka. gerçekten sevilmediği bir ilişkide kim durmak ister ki? gerek yok. ben de artık sahiden sevmeyeceksem hiç olmasın kafasına girmeye başladım.