''asla '' derdim hep..bizim hikayemiz farklıydı çünkü..gerçek aşktı..vurulmuştuk birbirimize ..gördüğüm an demiştim bu benim evleneceğim adam diye..her hafta sonu aksatmadan geldi yanıma saatlerce yol çekerek..sonra tayını geldi olduğum yere..rüya gibi bi evlenme teklifi ve düğün..onsuz tek bi anım yok gibi..sevgilimden öte en yakın arkadaşım ,dostum,kimse de olmayan sonsuz güven.. evlendik işte..tabi ilk zamanlarımızdan farklı..ev aldık,borç içine girdik.. ikimiz de çalışıyoruz zorlanıyoruz haliyle..bazen sıkıntıdan birbirimize sarıyoruz ama aşkla devam ediyoruz kaldığımız yerden hep..tek bi sorun var yaklaşamıyorum çok rahat ben ona..seviyorum ölüyorum istiyorum ama o gelsin o adım atsın istiyorum her seferinde..o şikayetçi tabi bu durumdan ..zaman zaman aşıyoruz bu sorunu ama bazen tekliyoruz yıne..:/ derken hamilelik..o çok istiyor önce yok diyorum sonra ikna oluyorum. stresli bi hamılel,k gecırıyorum pimpirikliyimdir bıraz ..e hormonlarda az değil:/ bu arada öğretmeniz ikimiz de ,millet okulda falan parmakla gösteriyor ,bekarlar bize imreniyor.. derken doğum oluyor..
ve mutsuz son..doğumdan sonra ikimiz de değişiyoruz ben çok asabiyim dunya tatlısı oğluma rağmen, eşim ev temizler yardımcı olur oğlumun altını değiştirir.. ama yıne de çok zıtlaşıyoruz eski aşkım kalmamış gibi..hep hır gür..benim küsmelerim..onun eskisi gibi alttan almaması..sıgaraya başlaması..benden saklaması..yetmezmiş gibi benm 2 aileyı de arayıp yeter ben dayanamıyorum demem.. kavgalar.. ölen aşk..ayrı gecen geceler.. doğum yapalı 3 ay oluyor ama düzelmiyor hiç bişey..kocamı çok özlüyorum..aynı evde konuşmadan yaşamak zoruma gidiyor..az önce yıne kavga ettik ve maalesef yıne aileleri devreye soktuk..onlar inanamıyor kavga sebei soruyorlar söylüyoruz şaşıtrıp kalıyorlar..elle tutulur hiç bişey yok.. eşim hep evde yarım gün gidiyor okula..bensiz çıkmaz dışarı ben doğum iznindeyım..sus pus oturuyoruz ya da birimiz nette birimiz tv karsısında.. ikimiz de bunaldık çıkamıyorum işin içinden sevgim bitti onun sevgisi bitti diye cok korkuyorum..her şeyi batmaya başladı, horlaması,kilo alması,uyuması, hatta bana temizlik yapması bile
aileler cok iyi anlaşıyor ama ne yazar aşk bizden gidiyor..ben hep ağlamaklı..o hep kavgacı..huzursuzum ..toparlayamıyorum hiç bişeyi..akıl verin bana..aklım yetmıyor kendime bu ara..aklım almıyor..
ve mutsuz son..doğumdan sonra ikimiz de değişiyoruz ben çok asabiyim dunya tatlısı oğluma rağmen, eşim ev temizler yardımcı olur oğlumun altını değiştirir.. ama yıne de çok zıtlaşıyoruz eski aşkım kalmamış gibi..hep hır gür..benim küsmelerim..onun eskisi gibi alttan almaması..sıgaraya başlaması..benden saklaması..yetmezmiş gibi benm 2 aileyı de arayıp yeter ben dayanamıyorum demem.. kavgalar.. ölen aşk..ayrı gecen geceler.. doğum yapalı 3 ay oluyor ama düzelmiyor hiç bişey..kocamı çok özlüyorum..aynı evde konuşmadan yaşamak zoruma gidiyor..az önce yıne kavga ettik ve maalesef yıne aileleri devreye soktuk..onlar inanamıyor kavga sebei soruyorlar söylüyoruz şaşıtrıp kalıyorlar..elle tutulur hiç bişey yok.. eşim hep evde yarım gün gidiyor okula..bensiz çıkmaz dışarı ben doğum iznindeyım..sus pus oturuyoruz ya da birimiz nette birimiz tv karsısında.. ikimiz de bunaldık çıkamıyorum işin içinden sevgim bitti onun sevgisi bitti diye cok korkuyorum..her şeyi batmaya başladı, horlaması,kilo alması,uyuması, hatta bana temizlik yapması bile
aileler cok iyi anlaşıyor ama ne yazar aşk bizden gidiyor..ben hep ağlamaklı..o hep kavgacı..huzursuzum ..toparlayamıyorum hiç bişeyi..akıl verin bana..aklım yetmıyor kendime bu ara..aklım almıyor..