hepiniz öyle haklısınız ki..eşim gercekten cok yardımcıdır hatta benden cok bile yapar ev işlerini..hatta der yaranamıyorum sana diye..ama işte 2 dk oturuken görsem deliriyorum..bebek oldu ve ben eve kapandım ..onun yuzunden oldu gibi hissediyorum..oysa öyle güzel ki yavrum ..yanımda şimdi..baktıkça gözlerim dolıuyor ama ben yetinmeyi bilmiyorum..eşime devamlı boşanıcam senden diyorum bana kapıyı gülerek aç işten gelince diyor bana..oysa öyle bi hal aldı kı artık kapıyı bile çalmıyor anahtarla açıyor gelip öpüyor ve suratın nıye asık diyor..hep aynı.. sebebi yok ki.. asık işte..evdeyım ya..kuruyorum devamlı kafamda..patlıyorum sonra.. yazdıkça kendimden daha cok iğreniyorum ..oysa görseniz bebeğimin maşallahı var..öyle uysal ki..hiç mızmızlıgı yok..bi acıkınca ..kendi kendine oynuyor nerdeyse..ama ben işte değer bilmez biriyim..nefret ediyorum kendimden
Yapma böyle emin ol düzelecek emin ol aynı şeyleri yaşadım. Evde oturmak saç baş ilgilenmemek ekonomik sorunlar hepsi üstüme geliyordu eşim iş yerinden bişi anlatsa(ilk 6 ay çalışmadım) kuduruyordum oh diyordum o hayatı yaşıyor sanki işe gitmek hayatını yaşamakmış gibi ben burda bebek bakıcılığı yapıyorum aynen böyle diye düşünüyordum sonra da bu düşüncelerimden dolayı ağlıyordum benim de kızım çok usluydu Allahım diyordum ben hiç bişeyi haketmiyorum ama kendimi tutamıyordum hadi bir yerden başla ve psikolojik destek al lütfen git doktora ne var bunda bu acizlik değil ben yıllar sonra 2. bebeğimi aldırmak zounda kaldığımda gittim inan çok faydası oluyor keşke o dönem gitseydim ama kimse yönlendirmedi beni ben şimdi lohusalık sendromu diyorum kendi hallerime hadi ablacım toparlan hadi bebeğine bir öpücük ve eşinin yanıan gidip sarıl ona.
Eveett hadi bekliyoruzz.. Biz dualarımızı ediyoruz çözüm arıyoruz sende bir yerden başla hadiiiiii.. İlk özledim diyen ilk öpen sen ol ne olacakk..
hani dedin ya önceki konunu okudum diye ben de baktım tekrar..okudum..o günler geldi gözümün önüne..eşimle ağlamıştık..hastanede herkesin önünde haykırarak ağlayıp sarılmıştım eşime..offf..daha bi kötü oldum ben..Allahım güç versin bana..ve beni tanımadan bana destek oluyorsunuz ya her daim mutlu olun inş..Birazdan gecerim yatmaya ama inan gücüm yok su an..terslerse beni k, bugun aileler falan..çok buyudu olay, bi daha yeltenemem hiç..daha kötü olur hersey..sırayla yapmalıyım belki herseyi..önce evi halletmeliyim sonra kendime çeki düzen vermeli bakımlı olmalıyım belki de.. eski halımden eser yok şimdi..ve iyileşmeliyim artık..şu aptal hastalıktan kurtulmalıyım eşimi çook özledim..sonra da eşimle düzeltmeliyim herseyı..uzun bi yolum var umarım tökezlemem..bi de yakışıklı şehzadem var tabi..daha iyi bi anne olmalıyım ona,mutlu etmeliyim onu..
hepiniz öyle haklısınız ki..eşim gercekten cok yardımcıdır hatta benden cok bile yapar ev işlerini..hatta der yaranamıyorum sana diye..ama işte 2 dk oturuken görsem deliriyorum..bebek oldu ve ben eve kapandım ..onun yuzunden oldu gibi hissediyorum..oysa öyle güzel ki yavrum ..yanımda şimdi..baktıkça gözlerim dolıuyor ama ben yetinmeyi bilmiyorum..eşime devamlı boşanıcam senden diyorum bana kapıyı gülerek aç işten gelince diyor bana..oysa öyle bi hal aldı kı artık kapıyı bile çalmıyor anahtarla açıyor gelip öpüyor ve suratın nıye asık diyor..hep aynı.. sebebi yok ki.. asık işte..evdeyım ya..kuruyorum devamlı kafamda..patlıyorum sonra.. yazdıkça kendimden daha cok iğreniyorum ..oysa görseniz bebeğimin maşallahı var..öyle uysal ki..hiç mızmızlıgı yok..bi acıkınca ..kendi kendine oynuyor nerdeyse..ama ben işte değer bilmez biriyim..nefret ediyorum kendimden
karı koca öğretmensiniz nerden baksanız aylık gelir 5000 tl..eşinizin kötü huyu yok size zarar vermiyor..sevdiğiniz bir mesleğe sahipsiniz..allah size bir evlat vermiş sağlık da var siz hala neyin peşindesiniz?cahil hiç değilsiniz gidin bir psiloloğa depresyonsa da sorununuzu çözün gitsin..ama bana göre en büyük yardımcısı insanın kendisidir kendiniz kendi iradenizle olaylara hakim olun cıkın silkelenin şu depresyondan biraz şükür yahu şükredin elinizdekilere..
yok elinizde kristal bir şey var mış da düşmüş de aşkınız da yere düşmüş kırılmış falan filan valla saçma bir edebiyat parçalaması kusura bakma ama sinir oldum yazdıklarınla ben bile depresyona giricem nerdeyse eşin ne yapsın ne demek her kavgada aileyi aramak onları üzmeye ne hakkın var senin?o insanlar anne baba belki uykuları kaçıyor kendine gel arkadaşım elin kolun tutuyor eşin seni seviyor ev eişi yapıyor gece kalkıp bebeğe bakıyor fazla şımarıklık iyi değildir rabbim birden büyük imtihanlar açar başına valla içim karardı..darılma umarım yazdıklarımla seni biraz olsun sarsmışımdır..
diyorum ya inandırıcılıgı kalmadı bu cumlelerin..öyle dengesizim ki..bunu desem 2 dk sonra kavga cıkarabilirim..kendimi küsüp bi odaya kapatabilirim ..o da tahammul etmez artık..sogudu benden ..eskisi gibi olur mu..dısarda bi sürü gülen insan..evde hep surat asan biri..çok değiştin diyor bana..psikoloğa gitmek için randevu aldı bı keresinde gitmedim ben..zaten doğum vs sıkıştık da..dua ed,n lutfen..
çalışmaya başlayınca daha mı olumlu olacak her sey?? yetemezmişim gibi geliyor..ben fazla hırslı bi öğretmenim.. öğretmek için çok yıpratıyorum kendimi..çalıştığım dönemlerde hep stres benle oldu..daha kötü olacak altında yığılıp kalacakmışım gibi geliyor bana
gercekten mi! okurken ağladım..ben hiç düzelmiyecek diye düşünüyordum..eşim az sabret yaza hersey düzelecek gezip tozucaz yıne eskisi gibi diyor..ama bana artık çözümsüzüz gibi geliyor.. kendimi öyle bi bıraktım kı ne kendıme ne evime ne kocama bakıyorum..yazını okuyunca gidip sarılmak geldi içimden ama eşimle diyorum ya artık konusamıyoruz gibi..etkisi yok artık..keşke bizim de düzelse..gecen öyle bi öptü ki beni dedim ki bana sarılmanı seni hissetmeyı cok özlemişim her fırsatta öpüyordu beni..ta ki bugun gece cocuga bakmaya benle kalkmadı dıye kavga cıkarana kadar..
kendimde o cesareti bulamıyorum senin eşin hep alttan almış ama benim eşim artık bunaldığını söylüyor hem konusmam işe yaramz cunku cok konustuk bu son diye ama olmadı..inandırıcılıgı kalmadı..aramızdaki o muhtesem sey bitti belki de..su an onu tek mutlu eden sey oğlu..elinden gelse devamlı onla gecirecek vaktını..seni okudukca umut buldum biraz..belki bi gun biz de düzeliriz eskisi gibi olamayız biliyorum tukeetık bazı şeyleri ama sarılabilelim en azından birbirimize..Allahım yardım et sen buyuksun
açıkçası yazdıklarınla sarsılmadım çünkü dikkat edersen zaten bu gerceklerin farkındayım..edebiyat parcalama olayına gelince sayısalcıyım pek beceremem,yazarken de düşünmedim hangi cümleyi kullanayım diye..maaşlara gelince eşimin de benim de ek dersimiz yok yani sandığınız gibi 5000 diil 3800 giriyor eve ve evimiz için kredi ödüyoruz büyük kısmını.
sahip olduklarımın farkındayım ancak içinde bulunduğum durum istem dışı diyorum belki yardıma uğrasıyorsun ama inan yaptığın hoş değil..gerceklerin farkında olmasam belki..ama ben eşimin bebeğimin mesleğimin farkındayım..diyorum ya elim kolum bağlı gibi..belki arkadaşlarına doğru yolu gösterirken böyle bi üslup kullanıyorsun ama inan ben de işe yaramaz..ben daha da depresyona girerim..kendimden daha da nefret ederim ..bu üslupla yazma..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?