merhabalar melis dilekçim,kısaca hikayemi analtayım sana:))31 yasındayım ,yaklaşık uc yıldır bebiş istiyoruz,bunun iki yılı doktorların psikolojik nedenlerden olmuyor demesiyle geçti,sonra eşimin daha önceden görüşmediği kadın doğum uzmanı kuzeniyle görüşmeye başlamasıyla hayatımız değişti.Kuzen amh testi yaptırdı,sonuc 0.23 çok düşük yani,yumurtalık rezervlerimde ciddi azalma varmış,,ama hiçbir sorunumda yok adet düzensizliği falan gibi,herşey mükemmel hormonlar falanda,eşimin değerleri de iyiydi.sonra kuzen beklemeye gerek yok dedi ve cem beye gönderdi ocak ayında,cem bey kendiliğinden de olur deyince hadi biraz daha bekleyelim dedik,altı ay kadar,sonuç hüsran...haziranda gittik,yumurtalarımı beğenmedi ve başlamadı cem bey,temmuz 25 te tedavim başladı 150+75 fostımon la başladık.bide ağızdan bir hap adını unuttum klomendi galiba,altı tane yumurtam büyüdü,sonra orgalutran yaptım,ardından ovıtreelle çatladık ve opum 3 ağustosta oldu,vücudum sürpriz yaptı yedi tane yumurtam toplandı,bunlardan dördü olgun çıktı,üçü döllendi,birinin gelişimi iyiydi,tek embriyoyla hamileyim işte:))o yüzden sayılara takılmamak lazım önemli olan kalite,ama çok inandım ben,o beni bırakıp gitmeyecek dedim hep,karnımla konuştum,ieşime konuşturdum,ve dua o kadar çok ettimki anlatamam...bunlar benim hikayemin özeti...tabi bu süreçte yemediğim içmediğim şey kalmadı,saraçoğlu kürlerinden bile aldım,saraçoğlu bana bu değerle tüp bebekte yapsan tutmaz demişti,yaşadığım travmayı antamam,ona telefon açıp ağzıma geleni söylemek istiyorum,işte böyle melis dilekçim,cem beye inanın,ben çok güvendim ve kendimi teslim ettim,o adam inanmadığı hiçbir tedaviye başlamıyor,elinden geleni yapıyo,gerisi Allahtan,kalp atışınıda bi duyarsak tamam olacakkk...şimdilik hoşçakalınnn...