Canım arkadaşlarım! Her zamanki gibi her zor dönemin başında eşimle kavga ediyoruz. Nedense hep kendimi haklı görüyorum. Eğer yanılıyorsam lütfen beni uyarın. Ben mi körüm yoksa eşim mi hatalı?
Eşim ona sormadan hiç bir konuda karar vermemi istmiyor. Özellikle ailem benden bir şey istediği zaman eğer ona sormadan kabul edersem çok sinirleniyor ve kavga ediyoruz. Örneğin evde olmadığımız bir dönemde zaruriyetten dolayı erkek kuzenin bir gece bizde kalmak istedi. Bu arada erkek kuzenim 34 yaşında ve eşimle yakından tanışıyorlar. Bir geceliğine türkiyeye geliyor ve kız kardeşi evlendiği için evlerinde şehir dışında kalan misafirler var. Ona yer kalmadığı için bir gece bizde kalmayı rica etti. Tabiki dedim. Bunun için eşime göre onu hiçe saymış oldum, bu davranışım yüzünden şu an oturduğumuz evden taşınmamız gerektiğine karar verdi, çok ama çok sinirlenerek kapıları yumrukladı ve mutsuz oldu. Neden eşim böyle şeyleri kabul etmiyor dememişim. Ama ben bunu diyemem. Bunu dersem bana çok alınırlar ve ilişkimiz kopar. Kaldıki biz evde yokken ve ihtiyacı varken misafir odasında bir gece kalmasının bir sakıncası olmadığını düşünüyorum. Böyle düşündüğüm için de geniş mehsepli bir insan olduğumu söyleyerek bana hakaret ediyor. Ayrıca bu dinen de uygun değilmiş. Bu arada kendisini içkisini içer, namazlarını atlar, dedikodusunu yapar. Öyle aşırı dinine bağlı biri değil. Kaldıki bunun nesi dinen yanlış onu da anlamıyorum. O kadar konuştum ne var bunda, dört duvar, biz bile yokuz, sadece uyuyacak, kapıyı annem açar kapar anahtarı bile vermemize gerek yok buna nasıl hayır derim diye çok dil döktüm ama olmadı. Madem istemiyorsun sen söyle ben söyleyemem dedim ona da çok sinirlendi. Onu mutlu etmenin tek yolu bunu aileme söylemem ama bu da beni çok mutsuz edecek. Bana diyorki git güzelce anlat ben sizi çok seviyorum ama eşim böyle şeyleri istemiyor de diyor. Bir kere bizden arabamızı istemişlerdi (2 tane arabamız kapımızda yatıyor hiç kullanmıyoruz) bir yere gidip geleceklermiş ben de eşim istemiyor demiştim de çok alınmışlardı. O günden sonra eşim varken bir daha bize gelmediler. Eşime söylemediler ama bana bir kaç kez sitem ettiler. Sen değil kızım eşin bizi istemiyor diyorlar. Eğer bunu da söylersem artık benden de uzaklaşacaklar. Ama ben bunu istemiyorum. Zaten benim ailemde sadece annem babam ve onlar var. Toplasan 8 kişilik bir ailem var. Sürekli eşimin ailesinin yanındayım. Ben böyle avuç içi kadar ailemi itip de kimsesiz gibi mi kalayım? Ne yapabilirim sizce?