Aynı şeyleri duymak bana iyi gelmiyor :(

gofretto gofretto ben de yapamazmışım gibi geldi ailemle bunca zamandan sonra onların kabullenmesi zor oldu ama üstüme gelmediler. Yardımcı oldular hatta onun ailesi de yakın arkadaşları da evime yerleşme konusunda çok yardım ettiler.
Sen neden kendin eve çıkmayı düşünmedin, çalışıyor musun?
İstanbuldayim calisiuorum, ailem ayri ev olayina sicak bakmiyor kim bilir belki ilerde ikna olurlar, siz hangi sehirdesiniz?
 
İlk yazdığım mesajdaki gibi hissedeceksin yakında.

Sadece şu an kararı alan sen olduğun için, suçluluk hissediyorsun, bunu bastırmak için ee ben de seviyorum ben de acı çekiyorum, ama ayrılık farz mattosuyla kendini avutup, etraftan yazık ettin, yine deneyin, son şans yorumlarını duymak istemiyorsun

İşte sebep bu diyemiyorsun ayrılık için, küçük ama fazla mesela var çünkü.

Ben affedip, unuttuğum hataları bile anlatmıştım etrafa "siz öyle diyorsunuz ama bunu da yaşattı, o seviyor, özlüyor, ayrılık kararıma saygı duyup hüzne gark oluyor fakat ben de zamanında çok üzüldüm" mesajını vermek için
Yok canım ben hiç suçluluk hissi duymuyorum. Aksine içim o kadar rahatti o ayrılmak istedi içsel sıkıntı falan dedi ben tamam dedim ana yinede gel git yaşadığı anlarda hep yanında olmaya doğru karar vermesine yardımcı olsun die ne gurur yaptım ne kötü davrandım. Ama bunun geçici bir durum olmadığını anladığımda hala sevgi saygı bitmeden ben sorumluluğu alıp dava açayım dedm. ve inan bana okadar güzel bir evlilik hayatı yaşattı ki asla tek bir olumsuzluk söyleyemem sadece tek bir yanlışı hayatındaki 3 doğruyu götürdü.. bitti gitti herşey..
 
Benim tek uğraşmadığım mahkeme oldu hakikaten.

Onun parasıyla alınan tek bir şey bırakmadım, gönderdim.

Gönderilemeyecek olanları dağıttım.

Kendi evimde, benim alanımda onu anımsatacak eşya delirtirdi beni.

Günlerce kapı kolundan, derz aralıklarına kadar çamaşır suyuyla sildim. Biyolojik izi bile kalmasın diye
Benim tek uğraşmadığım mahkeme oldu hakikaten.

Onun parasıyla alınan tek bir şey bırakmadım, gönderdim.

Gönderilemeyecek olanları dağıttım.

Kendi evimde, benim alanımda onu anımsatacak eşya delirtirdi beni.

Günlerce kapı kolundan, derz aralıklarına kadar çamaşır suyuyla sildim. Biyolojik izi bile kalmasın diye
Bir kadin cani yanmasan bu kadar temizlikle ugrasmaz, biz anilari severiz duygusaliz ama sildikmide dönüs olmuyor iste, insallah mutlu olacaginiz hayata adim olur tüm acilariniz
 
İstanbuldayim calisiuorum, ailem ayri ev olayina sicak bakmiyor kim bilir belki ilerde ikna olurlar, siz hangi sehirdesiniz?
Bende istanbuldayım inşallah Allah gönlüne göre versn. Bizde de babam asla dedi ama beni düşünüyorsunz daha mutlu olucam lütfen dedim sanırım üstüme gelmediler.hemde onlardan baya uzakta eşimle oturduğumz semtte bir eve taşındım. Bana iyi geldi sanırım
 
Yok canım ben hiç suçluluk hissi duymuyorum. Aksine içim o kadar rahatti o ayrılmak istedi içsel sıkıntı falan dedi ben tamam dedim ana yinede gel git yaşadığı anlarda hep yanında olmaya doğru karar vermesine yardımcı olsun die ne gurur yaptım ne kötü davrandım. Ama bunun geçici bir durum olmadığını anladığımda hala sevgi saygı bitmeden ben sorumluluğu alıp dava açayım dedm. ve inan bana okadar güzel bir evlilik hayatı yaşattı ki asla tek bir olumsuzluk söyleyemem sadece tek bir yanlışı hayatındaki 3 doğruyu götürdü.. bitti gitti herşey..
Daha güzel zamanlar yaşarsın umarım :)
 
Back
X