kızlar bu konuda başka arkadaşların konularına bişeyler yazdım belki ordan gören vardır yinede anlatayım.şimdi onlara yazınca onları sabote etmek gibi oldu biraz kızdılarsa özür dilerim..
benim 2 yıllık bir ilişkim vardı.şubat ayında ayrıldık.(sebebi aldatma değildi)sonra görüşmeye devam ettik tabi benim zorlamalarımla mesaj attım aradım.ilk zamanlar hiç cevap vermiyordu.sonraları cevap vermeye başladı.bi ara yanlız kalmış o zaman beni aradı.tekrar başladık.1 ay kadar çıktık.sonra ayrılmak istedi tamam dedim.zaten kendisinin başka sorunları da vardı depresyondaydı baya baya.bende onu aramamaya kendime söz verdim.6 gün sonra beni aradı havadan sudan konuştuk.sonra 2 defa daha görüştük bana doğum günümde hediye fln almış onu verdi.sonra 2 ay kadar böyle arkadaş gibi olduk.bi defa ikimizi konuşmak için buluştuk(onun isteğiyle) bu 2 aylık sürede.sana kırgınım zaman herşeye ilaç gibi fln konuştu.artık bana sevgi hissetmiyormuş öyle dedi.ondan önce ben kendisine başlayalım demiştim tlf kötü kapatmıştık.sonra beni aradı bu buluşmada öyle gerçekleşti zaten.o buluşmada ben ona ben seninle arkadaş gibi olamam olmak istemiyorum dedim.o da bende olmak istemiyorum ama bilmiyorum dedi:S geçen pazartesi yine konuştuk şöyleydi böyleydi bunu yapmasaydık fln diye bana seninle bi daha başlarsam evlenirim fln dedi.okul bi bitsin öyle bakacakmışız bende bu çok saçma o zamana kadar insanların fikirleri değer yargıları herşeyi değişebilir dedim bu ucu görünmeyen bi yol buna neden çıkayım madem ara ara görüşelim bu böyle olmaz dedim.ben görüşmek istemiyorum dedi.neyse sonra ben baktım konuşcak bişey yok birbirimizi anladık.birbirimize takılıyoruz sanki sevgili gibi fln..yine bi tekrar başlayalım durumu oldu bende.ben kararımı verdim bunları neden konuşuyoruz ki fln deyip gitti görüşürmüyüz sorumada Allah bilir dedi..
6 gün oldu görüşmüyoruz çarş mesaj atmıştı ben ona bişey yapmıştım ona teşekkür için.bende cevap vermedim.gördüm bi defa önüme baktım yürüdüm geçtim.
o kadar yalvaran kovalayan taraf oldum ki arkadaşlarım beni taşa tutuyor artık yeter diye.cidden kendimi kaybetmişim.aslında böyle olmasını istemedim tabi.gerçekten ona bi sevgi duyuyorum,kırılmış olmasını anlıyorum ama insanın kafasından çıkmaz ya öyle dolanıyor kafamda..bu kadar uzun bir acıyı hak etmediğimi düşünüyorum.
siz ne dersiniz kızlar?
benim 2 yıllık bir ilişkim vardı.şubat ayında ayrıldık.(sebebi aldatma değildi)sonra görüşmeye devam ettik tabi benim zorlamalarımla mesaj attım aradım.ilk zamanlar hiç cevap vermiyordu.sonraları cevap vermeye başladı.bi ara yanlız kalmış o zaman beni aradı.tekrar başladık.1 ay kadar çıktık.sonra ayrılmak istedi tamam dedim.zaten kendisinin başka sorunları da vardı depresyondaydı baya baya.bende onu aramamaya kendime söz verdim.6 gün sonra beni aradı havadan sudan konuştuk.sonra 2 defa daha görüştük bana doğum günümde hediye fln almış onu verdi.sonra 2 ay kadar böyle arkadaş gibi olduk.bi defa ikimizi konuşmak için buluştuk(onun isteğiyle) bu 2 aylık sürede.sana kırgınım zaman herşeye ilaç gibi fln konuştu.artık bana sevgi hissetmiyormuş öyle dedi.ondan önce ben kendisine başlayalım demiştim tlf kötü kapatmıştık.sonra beni aradı bu buluşmada öyle gerçekleşti zaten.o buluşmada ben ona ben seninle arkadaş gibi olamam olmak istemiyorum dedim.o da bende olmak istemiyorum ama bilmiyorum dedi:S geçen pazartesi yine konuştuk şöyleydi böyleydi bunu yapmasaydık fln diye bana seninle bi daha başlarsam evlenirim fln dedi.okul bi bitsin öyle bakacakmışız bende bu çok saçma o zamana kadar insanların fikirleri değer yargıları herşeyi değişebilir dedim bu ucu görünmeyen bi yol buna neden çıkayım madem ara ara görüşelim bu böyle olmaz dedim.ben görüşmek istemiyorum dedi.neyse sonra ben baktım konuşcak bişey yok birbirimizi anladık.birbirimize takılıyoruz sanki sevgili gibi fln..yine bi tekrar başlayalım durumu oldu bende.ben kararımı verdim bunları neden konuşuyoruz ki fln deyip gitti görüşürmüyüz sorumada Allah bilir dedi..
6 gün oldu görüşmüyoruz çarş mesaj atmıştı ben ona bişey yapmıştım ona teşekkür için.bende cevap vermedim.gördüm bi defa önüme baktım yürüdüm geçtim.
o kadar yalvaran kovalayan taraf oldum ki arkadaşlarım beni taşa tutuyor artık yeter diye.cidden kendimi kaybetmişim.aslında böyle olmasını istemedim tabi.gerçekten ona bi sevgi duyuyorum,kırılmış olmasını anlıyorum ama insanın kafasından çıkmaz ya öyle dolanıyor kafamda..bu kadar uzun bir acıyı hak etmediğimi düşünüyorum.
siz ne dersiniz kızlar?