Merhaba,
Sitede yeniyim. Aslında sırf şu sorunları anlatacak birileri olsun diye bu foruma üye oldum dün. Şimdi üyeliğim aktive edilmiş.
Kimse ile konuşamıyorum. Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Derdimi içimden atmak istiyorum artık.
Eşimle ayrılma kararı aldık, bir sürü sebepten dolayı. Tabii bunların hepsi aramızdaki ilişkinin bozulmasından kaynaklanıyor. Ne onun ailesi ne benim ailem ne bir başkası... Sadece ikimizin anlaşamadığı ve sürekli tartışma ortamı olmasından dolayı. Belki hala ikimiz de çok olgun değiliz birbirimize tahammül etme konusunda. Zaten hızlı gelişen bir hayatımız olmuştu. Bilmiyorum kafam öylesine karışık ki! Annemin yanındayım 3 gündür ama ona da söyleyemiyorum sürekli geçiştiriyorum.
Boşanıyoruz bile diyemiyorum. Hem onu çok seviyorum hem de istemiyorum. Sabrım kalmadı gerçekten. Birbirimize karşı saygısızlık etmeye başladık artık. Hakaret dahi ettik defalarca.
Defalarca kavga edip barıştık yine mecburiyetten. Ama şimdi sırf evliyiz diye bazı şeyleri yutmaktansa artık bitsin istiyorum tüm sinir bozucu şeyler. Belli ki biz birlikte bir yere varamıyoruz. Alıştığım için çok seviyor ya da özlediğimi hissediyor olabilirim.
Kabul edemediğim bir düşünce var. Bundan bahsetmek istiyorum. İçime yara oldu adeta. Benim adetim gecikmişti bir haftadır bekliyordum. Dün gebelik testlerinden yaptım. Bu testlerin ne kadar doğru olduğunu bilmiyorum ama o teste göre hamileyim. Bu eczanede satılan idrarla yapılan testler ne kadar garanti? Çok korkuyorum. Eşime bunu asla söyleyemem. Barışmak için yaptığımı düşünecek. Resmen evli olduğumuz için de yasal olarak karar verme hakkına sahip değilim, değil mi? Garanti bir sonuç almaya bile cesaret edemiyorum. Ama sanırım bunu yapmam gerekiyor.
Önerilerinize ihtiyacım var.
Çok teşekkürler.
Sitede yeniyim. Aslında sırf şu sorunları anlatacak birileri olsun diye bu foruma üye oldum dün. Şimdi üyeliğim aktive edilmiş.
Kimse ile konuşamıyorum. Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Derdimi içimden atmak istiyorum artık.
Eşimle ayrılma kararı aldık, bir sürü sebepten dolayı. Tabii bunların hepsi aramızdaki ilişkinin bozulmasından kaynaklanıyor. Ne onun ailesi ne benim ailem ne bir başkası... Sadece ikimizin anlaşamadığı ve sürekli tartışma ortamı olmasından dolayı. Belki hala ikimiz de çok olgun değiliz birbirimize tahammül etme konusunda. Zaten hızlı gelişen bir hayatımız olmuştu. Bilmiyorum kafam öylesine karışık ki! Annemin yanındayım 3 gündür ama ona da söyleyemiyorum sürekli geçiştiriyorum.
Boşanıyoruz bile diyemiyorum. Hem onu çok seviyorum hem de istemiyorum. Sabrım kalmadı gerçekten. Birbirimize karşı saygısızlık etmeye başladık artık. Hakaret dahi ettik defalarca.
Defalarca kavga edip barıştık yine mecburiyetten. Ama şimdi sırf evliyiz diye bazı şeyleri yutmaktansa artık bitsin istiyorum tüm sinir bozucu şeyler. Belli ki biz birlikte bir yere varamıyoruz. Alıştığım için çok seviyor ya da özlediğimi hissediyor olabilirim.
Kabul edemediğim bir düşünce var. Bundan bahsetmek istiyorum. İçime yara oldu adeta. Benim adetim gecikmişti bir haftadır bekliyordum. Dün gebelik testlerinden yaptım. Bu testlerin ne kadar doğru olduğunu bilmiyorum ama o teste göre hamileyim. Bu eczanede satılan idrarla yapılan testler ne kadar garanti? Çok korkuyorum. Eşime bunu asla söyleyemem. Barışmak için yaptığımı düşünecek. Resmen evli olduğumuz için de yasal olarak karar verme hakkına sahip değilim, değil mi? Garanti bir sonuç almaya bile cesaret edemiyorum. Ama sanırım bunu yapmam gerekiyor.
Önerilerinize ihtiyacım var.
Çok teşekkürler.
hamilelik de üzerine tuz biber olmuş resmen...yani herkesin düşüncesi farklıdır tabi evli de değilim bilemiyorum ama sorunların üstüne tekrar bir sorun binmiş gibi olmuş bu bebek ihtimali..kan testleri falan kesinleştiriyor galiba bi onlara baksan...Ama objektif olarak herkesin de söyleyebileceği şey şu ki eşinle bu konuyu konuşmalısın...Bebek çok farklı ve iki taraflı alınması gereken bi karar bana göre...Doğmasına da sonlandırılmasına da...Belki çocuk ihtimali iki tarafın ego çatışmalarını azaltır...umarım düzelirsiniz...
