Baba evine gidiyorum, bana bir akıl verin

vayvayvaybe

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
6 Temmuz 2020
18
9
1
31
Merhabalar. Ailemden başka anlatacak kimsem olmadığı için ve objektif yorum duymak istediğim için buraya yazıyorum. Eşimle 1 yıldır evliyiz. %30 güllük gülistanlık geri kalanı zehir gibi geçti. Öncesinde de 4 yıllık mazimiz var. Neden zehir gibiydi anlatayım. Eşimi çok seviyor(d)um ama sonu gelmeyen bitmek bilmeyen tartışmalardan dolayı artık sevgimi sorgular oldum. Maddi olarak hiçbir sıkıntımız yok. Tek sıkıntı ani parlamaları, sinirlenince gözünün dönüp ağzına gelen hakaretleri saydırması. Hiç yapmamıştı daha 2 hafta önce sinirinin şiddeti yüksek bir raddeye ulaştı sinirden bıçakla üzerime yürüdü. Yaşadığımız ve korktuğum en kritik nokta buydu. Her tartışma sonrası olduğu gibi özürler diledi güller aldi kendini affettirmeye çalıştı, çok sever sevdiğini hissettirir ama sevgi bu mu? O tartışma anında ettiği hakaretleri küfürleri aileme yaptığı aşağılamaları duymayayım yeter ki sevmesin diyecek noktaya geldim. En son yine benzer bir tartışma yaşadık ve evden valizimi toplayıp ayrıldım aileme gidiyorum. Sizlere danışmak istedim bu tarz şeyler affedilir yenilir yutulur cinsten şeyler mi? Fikir alacak biri olmadığından çevremde, sürekli internetten bakıyorum benzer şeyler yaşayan var mi diye. Her evliliğin şartları farklıdır kıyaslanmaz biliyorum ama çok daha kötü şeyler yaşayanlar da Var biliyorum. Anneme de söyledim dün ilk kez bıçak mevzusunu. Yanlış mi yaptım Söylemekle, evden ayrılmakla bana bir akıl verin ne olur
 
Bi sonraki adımı düsünmek bile istemiyorm
Allah korısun o bıcak iner
Tabiki kacın kurtarın kendinizi.
Asla affı olmaz böyle seylerin.
 
Olay yaşandığında ter etmeyerek büyük hata yaptım O zaman da toplandım evden ayrıldım ama durdurdu otobüse bile binemeden.. ama içimde büyük yara hala o yaptığı. Sevgimden kör olup yaptıklarını görmezden gelmek istemiyorum.. zaten annem de o olayı duyana kadar onu hep savunur yuvamın dağılmasına müsaade etmezdi. Bıçak olayını duyunca annem de babam da toparlan gel dediler. İnsan olayın içinde olunca körleşiyor bazı şeylere
 
Eşinizin ailesine anlatın bilsinler oğullarını. Önce fiziksel olarak muayene olsun şeker vs bakılsın sonra psikoloğa gitsin . Tedavi olmadan asla görüşmeyin bile
Daha önceki tartışmalarımızda aradım söyledim. Ama annesi asla toz kondurmuyor erkektir sen sus cevap verme bilmem ne. Hiçbir zaman yanımda olmadı ailesi de bu konuda. O yüzden ben de çektim kendimi kimseye anlatamadığım için bu haldeyim
 
Daha ust seviyeden benzer durumlarla karsilasmis, gecenin bir yarisi ambulans ve polisler esliginde turlu hadiselerden sonra aile evine donmus bir kisi olarak soyluyorum ki bu insanla guzel bir hayat yasanmaz. Her an acaba sinirlenecek mi? Bana zarar verecek mi? Bu kez ne yapacak? vb. korkularla, endiselerle evlilik hayati olur mu bir dusunun derim. Affettikce bir dahaki sefere dozunu arttiriyordu benim es kisisi. Tedavi vs. de ise yaramadi. Neden mi? Cunku bu, erkeklerin isine geliyor, istedigi gibi hakaret, kufur ediyor, yeri geliyor siddet uyguluyor, yeri geliyor o kufur ettigi kadindan cinsellik istiyor, butun istediklerini o ruhsal dengesizligi icinde bir kurban (es) bularak yapiyor.
Karakter asla degismez, hep ayni kalacaktir. Sadece bunu hatirlayin. Gecmis olsun.
 
Maalesef hepiniz de haklısınız. Başka bir seçeceğim yoktu. Ben yuvam yıkılmasın diye neleri neleri içime atmışken işler bu raddeye geldi. Yaşanan o olayın üzerine çocuk istemediğim için bile suçlandım. Zorla ikna edildim. Üzerine tartışmalar devam edince inşallah olmaz gibi bir cümle kullandım onun için bile suçlandım. Ben bu tür şeyleri hevesle heyecanla yaşamam gerekirken nasıl olmaz nasıl hamile kalmam bunun araştırmasını yapacak hale geldim.
Bi sonraki adımı düsünmek bile istemiyorm
Allah korısun o bıcak iner
Tabiki kacın kurtarın kendinizi.
Asla affı olmaz böyle seylerin.
Tek yapılacak şeyi yapmışsınız, biraz geç ama bıçak pembe gözlüğü çıkartmış.
 
Bu durumları benzer yaşayan kadınlar var mı diye internetten bakıyormuşsunuz ama muhtemelen çoğu “yaşamıyordur”. Normalleştirilebilir tek bir yanı yok. Herkes eşiyle tartışma yaşayabilir ses yükselebilir belki eşya kırılabilir ama bıçak çekmek başka bir seviye.. asla tereddüt etme...
 
Once polisi arasaydin keske yanina kalmazdi simdi ispatlamaya calis dur...boyle pisliklere yemi.suyu fazla geliyor sinirliymis ne siniri bildigin hasta gitsin tedavi olsun kimse onun sinirini cekmez
Tek bana değil ailesine hatta herkese karşı böyle sinirlenince kimseye eyvallahı yok ki eşine olsun.. daha geçen ay neler söyledi annesine yanımda..
 
Evlilikte yaşanan her problemin aileye anlatılmaması konusunda hemfikiriz. Ama sizin ki "kv yan baktı, eşim yemeklerimi beğenmedi, kocam beni gezdirmedi" gibi bir durum değil. Sizin tartışmada ki tavırlarınızı bilmiyorum hadi hakaret ettiğinde sizde ettiniz, kışkırttınız diyelim ama bıçakla üzerinize yürümesinin açıklaması/affı olamaz. Böyle bir durum aileden de saklanmaz.
Ailenizle konuşun her şeyi bilsin, sonrasında eşinizin tutumuna göre karar verirsiniz. Cicim aylarında hakaret edip, bıçak gösteren adamın evliliğiniz ilerlediğinde neler yapabileceğini tahmin etmek bile ürkütücü. Belki sizden sakladığı psikolojik hastalığı bile olabilir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…