Allah kullarının türlü türlü günahlarını affederken bir kulun başka bir kulu affetmemesi abest kaçar , lakiiiiiiin bu kul sadece eziyet etmek için yaklaşmaya çalışıyorsa orada bir dur denir..üzgün gözükebilir yorgun gözükebilir ben artık karısına deli gibi eziyet edip dava sürecinde yıpranan adamlara acımıyorum yalan yok..Allah affetsin.
en nihayetinde babadır,barışın ama fazla diyalog kurmamaya calısın o kişi babanızda olsa durum bunu gerektiriyorsa mesafeli durun ama küs durmayın
Annenize yaşattıkları onların arasında olan şeyler kızgın, kırgın olabilirsin ama biri annense diğeri baban. Yani tavır almamalısın, saygında da kusur etmemelisin.
Bende anneme dedim zaten, ben aramam ama o ararsa kötü davranmam. Konuşurum elbette. Ama 3 gün sonra yine bir tartışma, hooop yine aramayız birbirimizi.
Bence barışın ama istemiyorsanız çok görüşmeyin . Mesafeye devam edin , zaman geçtikçe hem kendinizi denemiş hem de babanız gerçekten pişman ve telafi etme peşinde mi diye görmüş olursunuz .
bazı insanları malesef değiştiremezsin ,cok kötü bir insan olsada baban olma gerçeğini malesef değiştirmiyor aslında ölümlü dünya kalp kırmaya değmez ama işte bazen önleyemiyorsun demem o ki sen küçüksün o büyüklüğünü bilmiyorsa sen küçüklüğünü bil dünya hali ne olacagı belli olmaz
Annenle baban ayrı galiba . Dolayısıyla istediğiniz ölçüde mesafe koyma şansınız var . Mümkünse sadece telde görüşün o zaman bir süre . Sonra duruma göre tavır belirlersiniz ama küslük olmasın .Zaten ben şehir dışındayım. İstesem de görüşemem çok. Fakat şu var. Ailemden ayrıyım, bunca sıkıntı içerisinde aklım hep orda. Maddi manevi sıkıntı içindeler. Elimden gelen yetmiyor onları rahat ettirmeye ama annem hep şükreder haline.
Şimdi babamla görüşsek, o değişmez ve yine aynı sıkıntılar başlar. Hayatımda zaten kritik bir noktadayım, bir de o beni üzerse iyice yıpranmaktan korkuyorum.
Neler yasadiginizi siz bilirsiniz. Evet affetmemek size belki manevi bir yuk getirecektir ama ya yasadiklariniz... belki sadece annem icin affederdim ki bu da gercek bir affetme olmazdi. Baba demeye devam ederdim ama kesinlikle uzak dururdum. Pisman olmadigina eminsem yaptiklarinin dogrulugunu kanitlarcasina onu affetmezdim.
Teşekkür ederimsadece cocuk yapabiliyor olmak anne baba olmak icin yeterli degil malesef. babaniz size babalik yapmadiysa bu zamana kadar ve eminseniz ayni seylerin yasanacagindan , hayatiniza dahil etmeyin.benim gorusum bu..
Annenle baban ayrı galiba . Dolayısıyla istediğiniz ölçüde mesafe koyma şansınız var . Mümkünse sadece telde görüşün o zaman bir süre . Sonra duruma göre tavır belirlersiniz ama küslük olmasın .
Annenizi yanınıza alma durumunuz var mı ?
Ayni seyleri benim annem de babasindan yasadi, amcam cocuklarina ve esine yasatti. Neler yasadiginizi az cok tahmin edebiliyorum. Baba demek her seye ragmen affedilecek canli demek degil benim gozumde. Anne de ayni sekilde. Bilemiyorum, ben affedemezdim. Sizin gucunuz var ise affedin tabii ki kafaniz daha rahat olur. Nefret insanin kendisine zarar veren bir sey sonucta. Ama zor bir durum. Allah yardimciniz olsun, babaniza da vicdan versin.Pişman değil eminim. Boşanma devam ediyor. Anlaşmıyor annemle. Nafaka vermek istemiyor, mal paylaşımı yapmadı. Bir sürü şey..
Suan seninle aynı konumdayım
Ama bana annem demiyo eşim diyo
Bayramda bayramlaş sen sonuna kadar haklısın ama o utansın diyo
Babam utanmaz çunku utanmayan biri bayramlasmamda umrunda degil ki bende umrunda degilim onemim yok yani
Âllah inanci olmayan hatalarla dolu bi hayatı olan insanın ne umrunda olur ki bayramlaşmıcam bildiğimi okucam ayıpsa günahsa günah onun bize yaptıklarına yaşattıkladına aferin der gibi daha cok yaşat bize saol der gibi elini öpmicem
Onun kalbinin kötülüğü benden uzak olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?