- 14 Aralık 2010
- 1.312
- 806
- 323
merhaba kızlar uzun süredir giremiyordum yine dert yanmaya gelmiş gibi oldum malesef..
öncelikle 25 yaşındayım üniversite bitti bu sene evde kpss ye hazırlanıyorum öğretmenlik için o yüzden işe girip çalışmak istemiyorum bu sene kpss ye hazırlanmazsan bir daha hazırlanmam çok zor hem bildiklerimi unuturum hemde geçim telaşından işe git eve gel vaktim olmaz diye. Evde maddi durumumuz çok iyi değil babam emekli ama hala çalışıyor 1 tanede kardeşim var o da okuyor.
sorunuma geleyim : geçen hafta babam beni yanına çağırdı bankaya gitmiş ev kredisini sormuş 60 bin liralık bir kredi çekmek istiyor onuda yaklaşık 90 100 bin olarak ödeyeceğiz ve şu an bile bankaya 30 bin borcumuz var.. babam dedi ki ben bu krediyi çekmek istiyrm ama tek başıma ödeyemem keşke sende yardım edebilsen hiç bir şey diyemedim sadece önce kendi borcumuzu ödesek keşke dedim onu bile ödeyemiyoruz çünkü ama karar vermiş bile. tamam çalışırım diyemiyorum çünkü hayatım boyunca asgari ücretle özel sektörde çalışmak istemiyorum. Liseyi bitirdiğimden beri çok kez çalıştım özel sektörde kimse gözünün yaşına bakmıyor.. Kaldı ki benim alacağım 900 , 1000 maaş yarın birgün babam çalışamazsa o borcu mu ödeyeyim evi mi geçindireyim ömür boyu ev kredisi geleceğimi ipotek edeceğim bir nevi. ben atansam bile bankaya 30binlik borcamı yardım edeyim kiraya mı yoksa kardeşim 2 yıl sonra üniversiteye gitcek ona mı? hepsini de yapmak istiyorum Allah biliyor ama daha işim bile yokken her konuşmada sanki bana hadi kalk çalış diyorlar gibi geliyor her kelimeden bir anlam çıkarır oldum.
4 yıllık bir ilişkim var onunda babası emekli öğretmen yani şartları bizden iyi de olsa onlarda ancak kendi kendine yetiyor. Evlenmek istiyor o da sürekli erteliyorum artık okulda öğretim görevlisi olarak işe başlayacak. Evlenmeye kalksam her şeyimi kendim almam lazım. Benim evlenme ihtimalimi hesaba katan bile yok şu an evlencem desem 1 lira bile veremezler bana ztn 30 bin borçları var. Para beklemiyorum ama en azından kendi kendimi çevirecek olsam sadece. düşünmekten o kadar yoruldum ki babam sürekli ben her şeyi sizin için yapıyorum sizin için katlanıyorum diyor dedikçe yaptıkları sanki anlamsızlaşıyor. ben hangi birine yardım edeyim kendime 1 kuruşluk masraf yapmadım biriktirdiğim çeyrek altınlarım vardı durum sıkışık diye sattım babam hala idare edin o parayla diyor halbuki para mı kaldı hazır para çabuk tükeniyor yani ben oldum olası 3'ün 5'in hesabını yaparak büyüdüm bir de ev kredisi, banka borcu kendi borcumda var kredi yurtlar kurumundan öğrenim kredisi aldım onun ödemesinin konusu bile geçmiyor nasılsa öder diye sanki para babasıyım artık çıkış yolu göremiyorum kafam karmakarışık dışarıdan bir göz olarak değerlendirir misiniz rica etsem?
öncelikle 25 yaşındayım üniversite bitti bu sene evde kpss ye hazırlanıyorum öğretmenlik için o yüzden işe girip çalışmak istemiyorum bu sene kpss ye hazırlanmazsan bir daha hazırlanmam çok zor hem bildiklerimi unuturum hemde geçim telaşından işe git eve gel vaktim olmaz diye. Evde maddi durumumuz çok iyi değil babam emekli ama hala çalışıyor 1 tanede kardeşim var o da okuyor.
sorunuma geleyim : geçen hafta babam beni yanına çağırdı bankaya gitmiş ev kredisini sormuş 60 bin liralık bir kredi çekmek istiyor onuda yaklaşık 90 100 bin olarak ödeyeceğiz ve şu an bile bankaya 30 bin borcumuz var.. babam dedi ki ben bu krediyi çekmek istiyrm ama tek başıma ödeyemem keşke sende yardım edebilsen hiç bir şey diyemedim sadece önce kendi borcumuzu ödesek keşke dedim onu bile ödeyemiyoruz çünkü ama karar vermiş bile. tamam çalışırım diyemiyorum çünkü hayatım boyunca asgari ücretle özel sektörde çalışmak istemiyorum. Liseyi bitirdiğimden beri çok kez çalıştım özel sektörde kimse gözünün yaşına bakmıyor.. Kaldı ki benim alacağım 900 , 1000 maaş yarın birgün babam çalışamazsa o borcu mu ödeyeyim evi mi geçindireyim ömür boyu ev kredisi geleceğimi ipotek edeceğim bir nevi. ben atansam bile bankaya 30binlik borcamı yardım edeyim kiraya mı yoksa kardeşim 2 yıl sonra üniversiteye gitcek ona mı? hepsini de yapmak istiyorum Allah biliyor ama daha işim bile yokken her konuşmada sanki bana hadi kalk çalış diyorlar gibi geliyor her kelimeden bir anlam çıkarır oldum.
4 yıllık bir ilişkim var onunda babası emekli öğretmen yani şartları bizden iyi de olsa onlarda ancak kendi kendine yetiyor. Evlenmek istiyor o da sürekli erteliyorum artık okulda öğretim görevlisi olarak işe başlayacak. Evlenmeye kalksam her şeyimi kendim almam lazım. Benim evlenme ihtimalimi hesaba katan bile yok şu an evlencem desem 1 lira bile veremezler bana ztn 30 bin borçları var. Para beklemiyorum ama en azından kendi kendimi çevirecek olsam sadece. düşünmekten o kadar yoruldum ki babam sürekli ben her şeyi sizin için yapıyorum sizin için katlanıyorum diyor dedikçe yaptıkları sanki anlamsızlaşıyor. ben hangi birine yardım edeyim kendime 1 kuruşluk masraf yapmadım biriktirdiğim çeyrek altınlarım vardı durum sıkışık diye sattım babam hala idare edin o parayla diyor halbuki para mı kaldı hazır para çabuk tükeniyor yani ben oldum olası 3'ün 5'in hesabını yaparak büyüdüm bir de ev kredisi, banka borcu kendi borcumda var kredi yurtlar kurumundan öğrenim kredisi aldım onun ödemesinin konusu bile geçmiyor nasılsa öder diye sanki para babasıyım artık çıkış yolu göremiyorum kafam karmakarışık dışarıdan bir göz olarak değerlendirir misiniz rica etsem?
