Merhaba kızlar herkesin bayramı kutlu olsun öncelikle.
Şu bayram günü canım o kadar sıkkın ki odamda tek başıma oturuyorum buraya yazmaktan başka çare gelmedi aklıma.
Kısa bir bilgi vereyim sizlere. Benim annemle babam ben 1 yaşımdayken ayrılmışlar. Sebep babamın aldatması -bir pavyon kadınıyla- o kadınla evlenicem diye tutturması ve annemi beyin damarlarını çatlatacak,elmacık kemiğini kıracak kadar çok dövmesi.
Annem babamı terk etmiş sağolsun. Yoksa bizim sonumuz ne olurdu.
Babam hep garip bir insan oldu. Ondan daima şikayet ettim ama tek bir saygısızlık yapmadım sesimi yükseltmedim. Tek iyi yanı bize düşkündür derdim artık ondan da şüpheliyim.
Geçen hafta oturuyoruz babamlara gittim. İkinci üniversiteye kayıt oldum babacım dedim. Ya yapamazsan? dedi. Yapamazsam bırakırım babacım nolacak kendi okulumu tehlikeye atmam merak etme dedim(hayatımda babama bir kere baba demedim. hep babacım,canım,ciğerim.)
"Ne demek bırakırım? para mı basıyoruz? o kadar masraf yap sonra işime gelmedi bırakırım. bu nasıl bir saçmalık" diye birden bağırmaya başladı.
Tamam babacım bırakmam merak etme ben gelirim üstesinden dedim ama kalbim nasıl kırıldı size anlatamam. Masraf dediği dönem başına 205 tl harç parası kızlar.
Ha şunu da belirteyim babam müteahhit. Aylık 30 bin tl rahat vardır geliri. Eşi romanyalı, onlarca kadınla aldatıyor yine onu. Geçenlerde bilgisayarında geçmişinde gördüm bir kadın trafik kazası yapmış "arabam mahvoldu" diyor, babam da "üzülme canım alırız bir araba değil mi" diyor. Yazıklar olsun.
Neyse ben bunu içime attım,sustum. Yüzümü bile asmadım. Asabidir kincidir taktı mı takar o hareketimi burnumdan getirir çünkü.
Dün bayram diye kardeşimi alışverişe çıkaralım dedik abimle(kardeşim babamın yeni eşinden olan çocuğu 13 yaşında, iyi bir çocuk ama pek şımarıktır)
Kardeşim bana diyor ki "ya abla drda indirim vardı ps3 oyunumu 180 tlye aldım çok mutluyum"
Artık tutamadım kendimi. "Hayırlı olsun kuzum babam da benim harç paramdan kıssın oyununu alsın aman eksik kalmasın" dedim. Babama söylememiştir ispiyonlamaz ama içimde kalmadı en azından.
Bugün babamı aradım. Babacım kurbanı kestiyseniz işiniz bittiyse elini öpmeye geleceğim dedim. Bana verdiği cevaba bakar mısınız
(sesini yükselterek konuşuyor)"Ya kızım ev ana baba günü, çok kalabalık, off ne bileyim, sonra artık"
Arkadan da halamın köpeğinin sesi geliyor. İsmi çilek.
"Aaa baba çilek de mi orda" dedim. "evet hahah sevdik iyi oldu" falan dedi.
Ev ana baba günü ama köpeğe yer var, bana yer yok. Babamın gözünde sevilecek bir köpekten değersizim.
Aslında umrumda değil. Babama saygılıyımdır ama onu hiç sevmem. Bana daima "anasının kızı ne olacak" der çünkü belli etmesem de hep annemi tutarım haklı olarak.
Normalde takmazdım babamı. Ama bu sefer üst üste kalbimi öyle bir kırdı ki. Ben ne yapacağım bilmiyorum. Daha yaşım 19. Bir gün nişanım evliliğim olacak babam belki o zaman da beni başından atacak. Maddi beklentim okuldan sonra olmaz. İyi bir işim gelirim olacak eminim. Ama manevi olarak yanımda olmayacak biliyorum. Çok dertliyim kızlar. Evimiz bomboş. Gelen yok giden yok.
Şimdi aranızda akrabadan gelenden gidenden sıkılanlar vardır. Kıymetini bilin. Kalabalık aile çok güzel bir şey. Umarım çok iyi bir eşim, onun çok güzel bir ailesi ve boy boy çocuklarım olur...