- 2 Eylül 2007
- 17.020
- 12.642
- 823
Baban gençken aileler kalabalık olurdu. Evde bir kişi çalışsa bile o aileye bakabilirdi. Evet maaş ayın 15'inde biterdi, birikim yapılamazdı, her istenilen alınamazdı ama durum buydu. O zaman para bereketliydi ve para harcanabilecek yerler ve şeyler de kısıtlıydı.
Şimdi ise bir ailede bir kişinin çalışmasını bırak iki kişinin geçinmesi bile zor. Medya ve reklam sektörü sürekli yeni ürün satın almayı pompalıyor. Seçenekler sınırsız ama alım gücü düşük. İnsanlar kredi kartlarına ve kredilere yüklenmiş durumda.
Evet biz de sıkıntılı büyüdük ama elimiz ekmek tuttuğunda bir çok şeyi hemen değilse de biriktirip alabiliyorduk sonra şımardık, kendimiz için değil elalem için yaşamaya başladık.
Daha küçücük çocukların bile ayağında Nike ayakkabılar mesela. 2 ay sonra o ayakkabı ayağına uymayacak ama herkes giyiyorsa benim evladım niye giymesin diyor mesela ebeveynleri. Giysin tabii, her evlat en iyisini hak eder ama bunu kredi kartına 9 taksit ile alacaksan alma. Biz çocukken marka giymedik diye gocunmadık ki? Spesifik bir spor branşında uzmanlaşacaksa o ayrı.
Dünya kadar kart borcun var ama taksitli nakit avans cekip son model İphone almayıver olmaz mı? Olmaz çünkü bunlar 35 yaş altı için tamamen prestij göstergesi.Söz meclisten dışarı...
Babanın hissiyatı bu... O her iki dönemi de yaşadı, sen, ben sadece kendi dönemimizi yaşadık ve arada tecrübe farkı var. Tepkisi sadece sana değil, kendinden sonraki herkese...
Babanın siyasi görüşünü desteklemiyorum o ayrı... Sen haklısın.Bence bir daha siyasi konulara girme. Krize rağmen gelir gider dengesi bozulmadıysa demek ki yeterli olacak kadar harcıyor sadece ve krizin farkında değil. Mesela tatile gitmek istesen neden gitmek istediğini bile anlamayabilir. Bilemiyorum
Şimdi ise bir ailede bir kişinin çalışmasını bırak iki kişinin geçinmesi bile zor. Medya ve reklam sektörü sürekli yeni ürün satın almayı pompalıyor. Seçenekler sınırsız ama alım gücü düşük. İnsanlar kredi kartlarına ve kredilere yüklenmiş durumda.
Evet biz de sıkıntılı büyüdük ama elimiz ekmek tuttuğunda bir çok şeyi hemen değilse de biriktirip alabiliyorduk sonra şımardık, kendimiz için değil elalem için yaşamaya başladık.
Daha küçücük çocukların bile ayağında Nike ayakkabılar mesela. 2 ay sonra o ayakkabı ayağına uymayacak ama herkes giyiyorsa benim evladım niye giymesin diyor mesela ebeveynleri. Giysin tabii, her evlat en iyisini hak eder ama bunu kredi kartına 9 taksit ile alacaksan alma. Biz çocukken marka giymedik diye gocunmadık ki? Spesifik bir spor branşında uzmanlaşacaksa o ayrı.
Dünya kadar kart borcun var ama taksitli nakit avans cekip son model İphone almayıver olmaz mı? Olmaz çünkü bunlar 35 yaş altı için tamamen prestij göstergesi.Söz meclisten dışarı...
Babanın hissiyatı bu... O her iki dönemi de yaşadı, sen, ben sadece kendi dönemimizi yaşadık ve arada tecrübe farkı var. Tepkisi sadece sana değil, kendinden sonraki herkese...
Babanın siyasi görüşünü desteklemiyorum o ayrı... Sen haklısın.Bence bir daha siyasi konulara girme. Krize rağmen gelir gider dengesi bozulmadıysa demek ki yeterli olacak kadar harcıyor sadece ve krizin farkında değil. Mesela tatile gitmek istesen neden gitmek istediğini bile anlamayabilir. Bilemiyorum