Iyiki benim babam. Dünyaya gelirken seçme hakkı verseler yine aynı babayı isterim. Son nefesine kadar evlatlarını düşünmüş bir insandı. Öyle bir ölümü vardiki sanki melekti. Çınar ağacın, canımın ötesi. Canı ver babanı senin yanina vercez deseler bir dk düşünmem alın derim. Burnumda tutuyo, kokusu. Bes dk geç kalsa deli olurdum bu adam nerde diye. Bir yere gitse gelmeden uyumazdım beklerdim bekarken. Evlenince her hafta yanındaydım. Babam değil arkadaşımdı. Birşey olduğunda babam var bana birşey olmaz derdim. Kendime güvenin kat ve kat yükseklerdeydi. Ölünce kolum kanadım kırıldı,paramparça oldum. O bir kere öldü ben hergun ölüyorum. Bu sene onsuz ilk babalar günümdü koşup yanina gittim. Kalk baba ben geldim dedim ama ne ses vardı nede seda. Sadece hıçkıra hıçkıra ağladım sensizim diye. Çingene kızın, deli kizin sensiz olamiyo diye sadece ağladım. Babam benim canim,hayatım,kıymetlim,herşeyimi. Babanızın kıymetini bilin ve onunla oldukça zaman geçirin derim.
öyle arkadaş gibi olan baba kız değiliz.Ama varlığı bile bana güven,huzur verir.ne zaman sıkıntım olsa ya da hasta olsam hep annemden önce babam fark eder.konuşmasa da sormasa da o konuyu kafamı dağıtmaya çalışır ilgilenir mutlaka.hiç kimseye laf ettirmedi bizimle ilgili bu zamana kadar.annem ne kadar millet ne derci olsa da babam hep çocuklarına güvenir öncelik bizim düşüncelerimiz duygularımız olur. (Zamanında çok baskı gördüm de millet ne der diye,takıntı haline geldi bende)
