BABASIZ cocuk buyutmek...

Bende babasız çocuk büyütücem. (Altını çizerek söylüyorum hayatta olan ama ortalıkta olmayan baba. Böylesi daha ağır.). Sen güçlü olacaksın ki çocuğun kendini güvende hissetsin. Allah sabır versin canım. Mutsuz bir ailede büyüyeceğine mutlu bir anneyle büyüsün. Bebegin küçük olduğuna göre seninde yaşın küçük, 40 yaşından sonra yaşasaydın inan bana daha zor olurdu.
 
güçlü kadın erkeksizde güçlüdür ayakları yere sapasaglam basar.çocugunun da baba açıgını kapatır.size çok iş düşüyor bu noktada.eminim üstesinden gelebileceksinz.
 
bende babasız büyüdüm hemde hiç görmedim. annem sürekli yanımdaydı nasıl hakkını öderim onun yaa canım benimm.
inşallah sizinde çocuğunuz böyle hisseder. herşey yoluna girer
 
benim oğlum 2,5 yaşında küçük oğlum 6 aylıktı ayrıldığımda, pedagog tavsiyesiyle hareket ettim zamana bırakın biraz dedi babayı kötülemeyin dedi.. ve babasıyla görüştürüyorum kısmıyorum yasaklamıyorum.. babası hakkıbnda atıp tutmuyorum .. babanda seni çok seviyor diyorum bunun gibi şeyler hiç bi şekilde ödemiyor nafakasını falan çalışıyorum çok şükür bir şekilde duruyorum ayakta bakıyorum çocuklarıma..
 
ikizlerimi babaları en son 1.5 aylıkken görmüştü (yanlış hatırlamıyorsam) onun haricinde ne aradı nede görmek istedi..
çocuklarım bir haberler babadan... 3 yaşına girecekler, anne güçlü ise çocuklarına her konuda yetebiliyorsa inanın çocuklar babayı bile sormuyorlar..
ileride elbette soracaklar bana bilincindeyim bunun, onlara vereceğim cevapta hazır; gün gelecek babalarını görmek isteyecekler işte o günde gitmeyin görmeyin demeyeceğim. onlarda başlı başına bir birey kendi kararlarını kendileri verebilirler..
çocuklarımız ne kadar bizim yavrularımızsa ne kadar sevmesek de, ayrılmış olsak da eski eşlerimizde yavrularımızın babaları bu gerçeği unutmamamız gerekiyor... ona göre davranırsak yavrularımız daha çabuk kabullenir çoğu şeyi..
 

Üç seneyi geçti ayrıldığım.
Çok teşekkür ederim güzel sözleriniz için.
Güçlü olmak zorundaydım çünkü anneyim.
Babalarıyla olan kavgalarımızda onların hiç suçu yoktu.
Ayrılmak en doğrusuydu.
Ayrılığın acısını onlara yaşatamazdım.
Böyle bir hakkım yoktu..
Babalarının eksikliğini hissetmesinler diye her anlarını doldurmaya çalıştım.
Gerçekten zor zamanlardı.
Çok şükür atlattık o sendromu..
 
Bu kişisel bir durum bence.

Bazı kadınlar ki çok bir oran bence, bu geçişi hem kendisi yaşıyor hem de çevresindekilere yaşatıyor.

Kimse sonucun bu şekilde olmasını istemezdi kesinlikle ama herkesin de senin gösterdiğin metaneti gösterdiğini sanmıyorum.

Aslında sen olgun birisin hani depreştirmek istemiyorum, bilmeden yanlış bir şey demek istemiyorum Ebru sadece konuşuyoruz ama incitmek istemem başka arkadaşları da.

Şöyle ki: ben her zaman anne ile babanın rollerinin farklı olduğunu düşünürüm. Baba babadır, anne annedir.

Çocuğun da ihtiyaçları doğrultusunda anne ya da babaya yönelmeleri farklıdır, ya da idol kavramlarını ona göre seçerler.

Psikolog ne dedi bu konuda? Yani evde bir baba figürünün olmaması çocukta nasıl bir etki yaratır da nasıl davranmak lazımmış?
 

Yoo incinmiyorum.
Kararımı verirken de zerre kadar şüphem yoktu zaten..
Benim ve çocuklarım için en iyisi buydu ve şu anda gerçekten de kararımın doğruluğunu görüyorum.
Psikoloğumuz anne baba ayrılığının zor bir süreç olduğunu söylüyor.
Ama evde huzursuz, kavga edilen bir ortamda çocukların zarar göreceğini hepimiz biliyoruz.
Anneli babalı olmaktansa huzurlu, mutlu ve güven içinde yaşamaları çok önemli.
Öncelik birlikte yaşadıkları ebeveynin tutumu tabi ki..
Önce o sağlıklı olmak ve sağlıklı davranmak zorunda..
Babaları aramadığında görmediğinde kızım soruyordu baban niye aramıyor diye ..
Ben de aradı uyuyordun okudaydın falan diyordum.
Öyle demeyin dedi.
Çocuklar büyüdüklerinde anlayacaklar. ve bu kez annem bize yalan mı söyledi diye sorgulayacaklar.
Bu kez de annelerine güvenleri azalacak dedi.
Onun önerisiyle sorduklarında aynı soruyu ben sordum.
Babam neden aramıyor, neden aramıyor ki?
Babam neden bizi görmeye gelmiyor?
Niye gelmiyor ki?
Bu kez kızım düşünüp hımm işi vardır sanırım diyordu.
Yani cevabı o veriyordu.
Sormaz oldular artık..
Evde baba yerine dede var.
Ama o dede.
Evin patronu anne biliyorlar.
Babam ve annem bişey olduğunda önce annenden izin al diyorlar.
Terapilere birlikte gidiyoruz.
Psikoloğumuz bir tedavi uygulumuyor aslında.
Sadece konuşmaya gidiyoruz.
Kızımın aklına takılan bişey olmaması için. Büyümeden önlem alıyoruz.
Güven duyulan bir erkek var yanlarında.
her gün onları gören, arayan ve her tür sıkıntılarını , mutluluklarını paylaşan.
Babaları hakkında kesinlikle yorum yapmıyorum.
Fotoğraflarını atmadık.
Çok algıları açık bir çocuğum var albümündeki babasıyla benim fotoğraflarını kendi isteyerek çıkartmış mesela.
Bizim boşandığımızı kabullendi..
 

Benim bebeklerim küçüktü ayrıldğımda. Hala da küçükler aslında. Çok geç anne olabildim.42 yim ama çok zor değil..
 
Bende boşanmayi düşünüyorum ama kızım 3 aylık ona üzülüyorum eşim çok sinirli aslında iyi bir baba ama daha çok ailesi yüzünden bunu düşünüyorum çünkü 1,5 yıllık evliliği boyunca hep sorun çıkarıp evliligimizi kötü etkilediler eşimin beni çok sevdiğini biliyorum boşanma konusu açılınca kahroluyo ama ailesine de dur demiyo bilmiyorum ne yapacağımı ama anne baba ayrılınca çocuğuma ne olur bilmiyorum
 
Çok duygulandım.

Aslında şu pembe yalanlar bizim için kurtarıcı gibi oluyor ama özünde dediğin şekilde yanlışmış.

Benim kızım da daha küçükken 2 yaşlarında falan anneme çok bağlıydı. Annem evine gidince ağlardı.

Uyurken annem giderdi, uyanınca ağlardı bu. Biz de kardeşimi arardık doktor niyetine: doktor bey Başak’ın anneannesi hasta mı, bugün orada mı yatacak? Imm tamam biz yarın gelip alalım. Bir de siz söyler misiniz Başak’a. Falan derdik.

Bunu neden yapardım:

1.) Küçük yaşta kendince benim anlamadığım psikolojisiyle üzüntü karışık halde cebelleşmesin. Kendi kafasında gireceği kötü bir psikolojiyi engellemek kısmen.

2.) Bir de çocuk bu ağlar ağlar susar, öğrenecek taraftarı hiçbir zaman olmadım. Ağlamasını istemedim.

3.) Elbette üzülmesini, özlemesini istemedim. Onun anlayacağı bir sebep sunmaktı amacım…

Ancak bunu yapmayın dediler..Yine de bir süre yaptık.
 
bende dogumdan sonra hemen ayrıldım.
eski eşim 19 ay sonra oglum 19 aylıkken görmeye geldi fakat cocuk korktugu için gitmedi , gidip o gidiş. o zamandan beride ses yok
5 yasına girecek 3 ay sonra.
bence babasız cocuk buyutmek zor, evet tabıkı mumkun tabıkı ozverılı olunabılır her konuda ama bu hayatın yükü cocugun sorumlulugu biriyle paylasılsın diye değil, baba kavramı olmadan zor diyorum.
ben ve benim gibi arkaadasların elinde olmayan sebeblerden bu sekılde gelişmiş olmasına ragmen eğer evlenmemiş olsaydım 2.5 sene evvel sanırım sırf baba konumu için mutlaka evlenirdim diye düşünüyorum.
cocuk ana baba yanında güzel.
aksi herşekilde negatif ve eksi yönleri var ve mutlaka olacak.

ha ben yıllar sonra ortaya birileri cıkarsa veya cocugum görüşmek isterse bu ne zaman nerede nasıl ortaya cıkacak bilmiyorum ama buna yüreğim el vermeyecek.
asla lime lime doğranacak yüreğim biliyorum . ben oğlumu evlat gibi sevemıyorumki kardeşimmi desem abimmi desem babammı desem ne desem bilmiyorum 3 sene tedavi gördüm tüp bebek tedavisi yani.suanda 5 yasında bende 27 yasındayım. matematik olarak denk gelmesede ben oğlumla varoldum.
hem tüp bebek oldugu için , hemde bu sekilde bir ayrılıga maruz kaldıgımız için hemde devamında yerine getirilmeyen sorumluluklardan ötürü ben diyememki ben cocgumu evlat gibi seviyorum . yok yok çiğerim gibi böbreğim gibi kalbim gibi ne bilim oksijen tüpüm gibi, bacagım gibi gözüm gibi.
ben nasıl derim e hadi git kısıtlayamam seni. yok yok yüreğim asla bunu kaldıramaz. o yüzden zamanı geldiğinde elbette olan biteni öğrenecek ve ben kendi fikrimi söyleyeceğim. ki ben oglumun bütün bu yaşananlara değmeyecek biri olacagını asla düşünmüyorum.

e hadi canım oda babası diyen filan olursa diyorumki bende bir kadınım cocugunu kacırdılarmı , göstermedilermi, nedir nafakayıda ödemiyorsun lan basını yastıga hangı vıcdanla koyuyorsun benı alın , koy cocugu onune ınsan tanımadıgı bırının babası olurmu ya sıcarım bıyolojısıne etıgıne hukukuna yahu
 
Son düzenleme:

Amaç mutlu etmek de olsa yalan söylenmemesi gerekiyormuş.
Gerçek acıtır ama sonradan öğreneceği gerçek yerle bir eder herşeyi..
Doktora giderken iğne yapacak mı diyor çocuğum bilmiyorum diyorum. Ama yaparlarsa mutlaka seni iyileştirmek, vücuduna giren mikropları darmaduman etmek için yapacaklar diyorum.
Biraz acıyacağını ama sadece o an olduğun sonrasında hiç acı hissetmeyeceğini söylüyorum.
Önünü görebiliyor. Biliyor acıyacağını ama sonra geçeceğini..
Üzülecekse üzülsünler.
Biz ilk gittiğimizde bana neden geldiniz demişti psikoloğumuz.
Ben bunu düşünmedim. O zaman büyük üç yaşında küçük 1 yaşındaydı. Küçüğü götürmemiştim tabi.
Tek bildiğim bu boşanma onları nasıl etkileyecekti.
Çocuklarıımı çok mutlu etmek istiyorum ne yapmalıyım demiştim.
Çocuklarınızı mutlu etmek amacınız olamaz bu doğru değil dedi.
O zaman her istediğini yaparsınız her istediğinizi alırsınız çocuk mutlu olur.
Önemli olan sağlıklı, vicdanlı, kendine ve çevresine değer veren, huzurlu, dürüst çocuk yetiştirmek gerekli diyememişim..
Ve gerçekten çocuk ağlayabilir.
O an için susturmak çözüm değil.
Bu kez ağlamayı kullanıyorlar..
Konuşabilmek, anlaşabilmek, sorunların üstesinden gelebilmek öğretilmeli..
 
E EBRU 72 aslında bu ara hıc hazır degılım gerceklerı soylemeye ama bende ogluma bak bu babanla tanıstıgınız ılk gun dıye resımler gosterıyorum , neysekı olayın akısında kaybolmayıp fotograf cekmeyı akıl edebılmısız , dugun resımlerıne bakıp ee ben karnındaydım dıyorum halbukı fıılen dugundeydı ve 2.damad oydu ama hatırlamıyor yoo bazen oyle olmaz ben senın elınden tuttum dugune oyle gıttım ya dıyorum.
kandırmamak ıcın evet be canım karnımdaydın demıyorum demekte ıstemıyorum ayol zaten nesı guzel yalanın .
buarada ebru hıcmı aramadı eskı esın?
 

Şu anda yalanların onu mutlu ediyor.
Ama senin çocuğun da gerçekleri öğrenecek.
Yalan söyleyebilen anne olmak istemiyorsan çok doğal anlatıyormuş gibi anlatmalısın bence.
Eğer sen patates yemeğini beğendin mi tonuyla söylersen, ya da seninle şu filmi izlemiştik diye anlattığın tavırla anlatırsan inan yadırgamıyorlar.
Ben hiç vah vah tüh tüh demedim çocuklarıma.
Herhangi bir toplulukta da babasıyla ilgili konuşulduğunda biz boşandık diyorum.
Benim çocuklarım bunu çok normal zannediyorlar.
E aslında da normal zaten.
Evlenmek kadar normal değil mi boşanmak..
Ben nasıl ki çocuklarıma yarın sigara zararlı diyebilmek için sigara içtiğimi göstermediysem, ki bırakmak zorundayım çünkü artık anlarlarsa diye korkuyorum, yalanın kötü olduğunu vurgularken yarın benim annem yalan söylemişti ya bak anne sen de yalan söyleyebiliyorsun dememeleri için onlara asla yalan söylemiyorum.
Hiçbir konuda..
Canları acımaz ki boşanan anne baba çocukları olduğu için eğer şu anda mutlularsa..
Asıl darbe annelerinin yalan söylemeleri olur ileride anladıklarında..
Kısa vadede can sıkıcı ama uzun vadede çocuklarınızı kazanıyorsunuz..
Babaları dönem dönem çok arıyor, bazen aylarca aramıyor.
Neredeyse beş ay olacak çocuklarını görmeyeli..
 
peki neden aramadıgını soruyormusun? yanı hangı sebeb cocuklarından ayrı durmasına kalkan olabılırkı?
cocuklar suanda kac yasında,

ben egenın gercegınden korkmuyorum yanı en basından berı bundan asla korkmadıgımı souledım o sebeblede ben normal baktıgım ıcın oda normal bakacak sanıyorum dıye dusunuyorum.
hayırlısı bakalım ne olacak merak ıcındeyım ama tabıkı korkuyorum ıcten ıce
 
yalan söylememek gerçekten çok önemli ama
benim de dönem dönem yapmışlığım vardır
çünkü kızım bu seneye kadar dur durak bilmeden ağlıyordu

şimdi bayağı azalttım eşime de tembih ettim
ağlaması gerekirse ağlayacak sonuçta
birde şu boşanma olaylarında en yapılmaması gereken
çocuk kimdeyse karşı tarafın kötülenmesi
öyle çocuklar daha üzgün hırçın oluyorlar malesef
E EBRU 72 abla keşke benim çevredekilerde sizin gibi olsaydı...
 
Son düzenleme:

İlk başlarda çok sordum.
Her sorduğumda tartıştık.
Ve malesef kendini aklamak için beni suçlamayı tercih etti.
Orta yolu bulamadık.
Ben de bıraktım.
Fotoğraflarını yolluyorum, çocuklarla ilgili bilgi veriyorum. Bunları sorgulamadan yapıyorum. Bilgin olsun diye başlıyorum cümlelerime..
Çünkü bir baba nasıl uyur, çocuklarını görmeden diye düşünmek baktım gördüm beni yıpratıyor.
Artık sadece çocuklarım için en iyi ne yapabilirim, nasıl en iyi şekilde yetiştirebilirim ona kafa yoruyorum..
 
24 yaşındayım pissko, keşke annemle babam bosansaymis ben küçükken. Bütün çocukluğum, en güzel anlarım anne baba kavgası ile dolu. Hiç güzel bi anim yok, hiç bilemedim cocuklugumu. Bir gün anne olduğumda bebeğimle beraber yeniden çocuk olmak istiyorum.

Keşke boşansalardi, bi yanim eksik kalsaydı. Babam aramasaydi, ilgilenmeseydi. En azından özlem duyar ve ona kızardim. Şimdiyse nefret ediyorum bize yasattiklarii için.

Senin duygularinda, benimkilerde öyle bize has ki. Herkesin yüreği farklı, dünyası farklı. Herkes bizim gibi hissetmiyor, hissetmeyecekte. Önemli olan annenin evladına sahip çıkması ve ona aile hayatını verebilmesi.

Çocukluğumda bi arkadaşım vardı, anne baba ayrı. Annesiyle çok güzel bi ailesi vardı. Dua ederdim annemde boşansin diye. Onun yerinde olmak isterdim. O yüzden genelleme yapma. Herkes ne yaşıyor bilemezsin.
 

Çok teşekkür ederim. Mutlu oluyorum böyle duydukça.
kızım bir dönem küstü.
Bişeye kızınca kollarını bağlayıp, kaşlarını çatıp küsüyordu.
Napacağım dedim psikoloğuna.
Önerisi gerçekten işe yaradı..
Kızıma dedim ki.
Ben seninle küs kalmak istemiyorum.
Bu beni çok üzüyor ama senin kararına da saygı duyuyorum.
Ne zaman benimle konuşmak istersen o zaman gel.
Ben seni dinlemeye her zaman hazırım.
Baktım beş dakika sonra gelmiş parmağım acıyor bak diye bana parmağını gösteriyor. :)
Ağlayarak her dediğini yaptıramayacağını bilmeli..
İlk ağladığında dediği yapılırsa aman evladım mutsuz olmasın ağlamasın diye bu davranışı öğrenecek.
Sonraki dönemlerde zararlı olan bişeyi istediğinde yapmağıdığınzda bu sefer daha çok ağlayacak.
Ya ilgisini başka yöne çekmeli ya da sabırla beklemeli bence .
Bakacak görecek a ağlamak sökmüyor bir daha ağlamayacak.
Ben çocuklarım bağırdığında bu ses tonuyla konuştuğunda seni anlayamıyorum bağırmadan konuşur musun.
Ya da lütfen gel sakince konuşalım bu şekilde çözümleyemeyiz dediğimde anlıyorlar emin olun anlıyorlar.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
Siddete sessiz kalmak?
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
3K
Gocmenturna
G
E
Bebek olduktan sonra Kayinvalide….
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
8K
Elif3211
E
K
40 yas ve ustu ilk gebelik
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
9K
TheDandelion
E
Dunyadaki tek bosanmak isteyen kadin benmişim meger.
Yorumlar
6
Görüntüleme
689
Etoburkiz
E
S
Esim her tartismada kapi orda,defol git diyor
3 4 5
Yorumlar
93
Görüntüleme
10K
papatyam2147
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…